audiokostas

Από τότε που μου πέσαν τα μαλλιά. Δεν τους είναι εύκολο πλέον. Ένα κλικ πιο σοβαρά. Το κλίμα το δημιουργούμε ώστε ο πραγματικός κυρίαρχος του παιχνιδιού να μπει σε προβλέψιμο κλίμα αποδοχής. Δηλαδή (για να καταλαβαίνουν και οι μικροί μας αναγνώστες) βάζουμε μικρά trojans στο bios του αντιπάλου για να ρίξουμε σιγά σιγά τα firewalls. Αυτό όπως γνωρίζει και ο Σουν Τζού, προαπαιτεί καλή ανάγνωση του αντιπάλου και προσαρμογή σου στις άμυνές του.

Papetti με τη καμία αλλά Caetano Veloso (το Foreign sound για να λέει και κανα "αχ αυτό το ξέρω βρε συ") είναι μια εγγύηση. Σπύρο αν έρχεται σπίτι σου που την κάλεσες, ξέρει. Αν δεν ξέρει, καλό είναι να τελειώσει γρήγορα η βραδιά γιατί έχει και σχολείο το πρωϊ. ;D ΤεφTerrάκι, κερνάω κρασί το βραδάκι.

Κατ΄αρχήν το τρόμαγμα ήταν για τα φώτα. Δεν δείχνεις με το καλημέρα ότι πας για πήδημα. Άσχετα αν το ξέρετε και οι δύο. Η μουσική απλώς να είναι αδιάφορη. Μην κρίνετε εξ΄ιδίων τα αλλότρια. Οι άντρες λειτουργούμε (ή μάλλον παύουμε να λειτουργούμε) διαφορετικά. Η κοπέλλα το θέλει το μανούριασμα κι ας ξέρει τι θέλει (που κατά 90% δεν ξέρει) και τι θέλεις. Εμείς από την άλλη, είμαστε μονιδιάστατοι. 8) Μου έχει τύχη στην εφηβεία μου σε ultra κυριλέ σπίτι βορείων προαστείων, πάνω στις ζάχαρες να μου λέει η κοπέλίτσα "να βάλω λίγη μουσικούλα;" και με την θετική απάντησή μου, να ορμάει ο Ozzy και το Paranoid και συναφείς επιτυχίες σε εντάσεις απογείωσης μέσα από τα ηχεία. Δεν πτοήθηκα καθόλου. Τουναντίον, βλέποντας τα αποτελέσματα που μπορεί να έχει σε γυναίκες, το ευχαριστήθηκα. Όχι, δεν το ξαναδοκίμασα. ;D Το αέναο κυνήγι του Holey Grail δεν είναι ποτέ αστείο πράμα αφεντικό. Αν μερικοί το ξέχασαν ;) ;) δεν φταίω γω. Και θέλω και τα royalties για αναδημοσίευση. Μπορεί και να το δεχτώ (αν και σταθερή αξία) Αντικατέστησε με 70s sleazy, cool funk blaxploitation στυλ Η σοκολάτα (λίγο ε; ) είναι στανταράκι Μίλησα για καναπέ.... Όχι δερμάτινο.

Καλημέρα σας, καλαμπορτζήδες, ερασιτέχνες, μουσικάντηδες της σειράς. Σας τα χουν πει, σας τα χουν δείξει και σεις ακόμα. Ρε σεις είναι κλισέ γιατί αποδεδειγμένα δουλεύουν και σύστημα που κερδίζει δεν το αλλάζεις. Άντε να τα ξαναπώ και επειδή σας αγαπώ, θα τα πω και τζάμπα. Ξεκινάμε με αδιάφορη mid-beat μουσική UB40, Donald Fagen ξέρω γω και τέτοια. Η ατμόσφαιρα είναι χαλαρή ΑΛΛΑ όχι πολύ χαμηλά φώτα. Μην την τρομάζετε με το καλημέρα. Το στυλ σας είναι χαλαρό και δίνετε εντύπωση "καλωσόρισες σε αυτό που κάνω καθημερινά". Η υποδοχή πρέπει να είναι με πετσέτα κουζίνας στον ώμο και "καλώς την"-φιλί-"δυο λεπτά μη μου καεί το sweet & sour, άσε παλτό και έλα"-ανακατέβετε το τηγάνι (με το κινέζικο που είχατε παραγγείλει εκτός κι αν η κοπέλλα σκαμπάζει και σεις όχι οπότε μακαρόνια με ότι θέτε και μια σαλάτα to show that you care :P)-"θέλεις λίγο κρασί;" Ναι ξέρω, δεν πίνετε κρασί, δεν σας πολυαρέσει και λοιπές μπούρδες. Το κρασί εδώ είναι σαν τη μουσική. Δεν είναι ανάγκη να σ' αρέσει αλλά σκοπός είναι να λειτουργεί. Ακολουθεί χαζοκουβέντα με έμφαση στο "μίλα μου για τη μέρα σου και σένα" λες και υπάρχει περίπτωση να μην σκέφτεστε ένα μόνο πράγμα. Όλα έτοιμα και χέρι ελαφρά στη μέση και την κατευθύνετε στο τραπέζι. Ο χλαπάτσοΦιλ Κόλλινς τραγουδάει τις μεταGenesis επιτυχίες του επιτυχώς. Ενώ αυτή περιμένει σερβίρετε και σιγά σιγά με το μπιρι μπιρι μπαίνει και η Sade στο κόλπο η οποία σηματοδοτεί την κατα μπουζούκια έκφραση "έναρξη προγράμματος". Η πρότερη χρήση FAgen δεν απαγορεύει την ενίοτε συνέχιση Steely Dan. Το πράμα πάει κλιμακωτά σιγά σιγά και δεν το συζητώ ότι έχετε λίγο γλυκό και καφέ και στον καναπέ συνεχίζετε στα "από καρδιάς" με κρασί (όχι μαυροδάφνη αγόρι μου). Εδώ πλέον επιτρέπεται και ουίσκι ή αντίστοιχο (νωρίτερα θα ήταν δείγμα βλαχιάς ή αλκοολισμού). Στη σκηνή πλέον (και ας μιλάτε και για punk ή τον παπάρα το αφεντικό της που δεν την εκτιμά ως πρέπει) εμφανίζονται τα μεγάλα κανόνια (υπάρχει και playlist) βλέπε Al Green, George Benson, Vandross, Redding, Gainsbourg, Marvin Gaye και πρέπει να έχετε κάνει την πρώτη κίνηση πριν ο Barry (ένας είναι ο Barry και μην ακούσω εξυπνάδες περί Manilow) σας κουνήσει συθέμελα. Αν υπάρχει μπομπινόφωνο που γυρνάει (κι ας παίζει mp3, που θα καταλάβει) έχετε πολλούς πόντους. Επίσης μπόνους κανονάκι κερδίζει και η κίνηση "κάτσε να βάλω κάτι που χρόνια είχα να ακούσω και μου το θύμισες" βάζοντας κάτι "και καλά σοφιστικέ κουλάτο" στο πικάπ. To χειμώνα το τζάκι είναι εκ των ουκ άνευ και λιώνει και "παγόβουνα". Αν κρασί, φαί και Barry δεν τα χουν καταφέρει και επιμένετε οτι αυτή θέτε και είστε έτοιμος να υποστείτε οιονδήποτε εξευτελισμό φτάνει να την πάρετε, πείτε στο χαλαρό "λες να χτυπήσουμε a pre καμμιά Πέγκυ στο φτερό να στανιάρουμε;" Το "τελικά μάλλον δε γουστάρει" είναι μούφα καθότι αυτή ήρθε σπίτι. Απλά η παρτίδα παίχτηκε λάθος. Ευχαριστώ.

Τα USPS συνεργάζονται με τα ΕΛΤΑ. Ωπερ και σημαίνει ότι δεν πληρώνεις τίποτα παραπάνω από τους δασμούς (αν υπάρχουν βέβαια). Το Express το παρακολουθείς καθόλη τη διάρκεια που βρίσκεται και έρχεται σπίτι σου. Για το κάτι παραπάνω που στοιχίζει, αξίζει τα λεφτά του. UPS, Fedex, Global Delayers, International Damagers και λοιπά είναι ιδιωτικές εταιρείες που, πέραν ότι είναι ακριβότερες, και επ' ουδενί γρηγορότερες ή ασφαλέστερες, όταν έλθει το πακέτο, θέλουν και έξτρα έξοδα υπηρεσιών εκτελωνίσεως, επιπροσθέτως των δασμών. Ακόμα και αν το εκτελωνίσεις εσύ ο ίδιος ! Τα χουμε ξαναπεί και δεν προσέχεις, Αύριο το βράδυ με τον κηδεμόνα σου. ;D Με το USPS Priority Mail Int'nal (μικρό πακέτο / φάκελο) δεν υπάρχει (συνήθως) ζήτημα.

Είχα ένα σε απλό 106 1.4. Με το επονομαζόμενο negative boost button. Σε κάθε μεγάλη ανηφόρα έκλεινες το A/C και το αμάξι εκτινασσόταν μπροστά.

Όπως τραγουδάει και ο Ian Hunter "Old records never die" ;D

Επίδαυρος κάτω από το ποτάμι, Μπράλος πάνω. Ψητά α πρε, πάνω κάτω. Και φιλοσοφημένες σκέψεις ενδιαμέσως..... Αλλά με τον αέρα στα μούτρα, μυγάκια στα δόντια και ασφαλτο στον πόντο. Όχι στα καθίσματα και τηλεόραση/τζαμαρία σα να παίζω πλεηστεσιο....... ;D Το σκίσαμε το θέμα.......

;D Θυμάμαι μια αντίστοιχη χρονομέτρηση Αθήνα-Ερμιόνη (τίγκα στροφές) πριν χρόνια με το Zephyr 750. H ταυτότητα έχει ακόμα τα σημάδια από τα δόντια μου...... Χαζομάρα και δεν αξίζει τον κόπο.............λέω πάντα όταν φτάνω με 180 σφυγμούς. ;D

Ελπίζουμε να νικήσεις ;D

Σας φχαριστάω παιδιά. ναι, ναι...... ;) Μπααα. Είναι νομίζω ότι θα ναι μεγάλα και δεν θα του πάνε. Εξάλλου με preamps και active EMG, στα κλειδιά χαλάει το vintage vibe ; Τα περι περιττών χορδών δεν τα συζητώ. Παραμένω στο δικό μας χαμηλό και σφριγηλό επίπεδο.

...Λάκη; Πως κι έτσι; ;D

Κρίμα ρε Κώστα. Και μεις θέλαμε να σε δούμε. Την επόμενη φορά. ;) Καλή διασκέδαση.

Ντουλάπα τα μπάσα μου δεν βλέπουν (άσε που η έκφραση "closet classic" κάτι άλλο μου φέρνει στο - άρρωστο- μυαλό μου ;D). Μπορεί να προτιμώ μερικά από τα άλλα αλλά κανένα δεν μένει παραπονεμένο. Όλα (όσα έχω τώρα) έχουν παίξει και σε live. Και μερικές πρωινές φωτό (και μία όπως ήταν για reference) που υποσχέθηκα στο φίλο μου τον Λευτέρη.

Από το να κάθομαι (αν κάθομαι) στριμωγμένος σε κάποιο δήθεν beer-university δίνοντας 7€ το δειγματοληπτικό κολύριο μπύρας με μοναδικό added value το στενό τζηνάκι/μίνι της (μάλλον αφ΄υψηλού βαριεστημένης) σερβιτόρας, πολύ καλύτερη η κατάντια της άνεσης του ταβερνείου. Ενώ αν το λέγαμε νωρίς, θα το χαν όλοι στο reminder της ατζέντας του κινητού. ;)

Δύο έχουν ήδη εκδηλώσει ενδιαφέρον. ;)

Ναι μωρέ, το ξέρω. Απλώς για να λέμε. Είσαι οπτικός και είμαι λογοτεχνικός. Ασε που δε βλέπω βιδεο από το κρατητήριο.... ;D

Ώπα. Πάρτο ανάποδα. Θα βάλουμε τώρα τα καρτούν δίπλα στους Άντρες ....... Σε αυτό που έχεις δίκιο είναι ότι ο Μποναμασούλης το δουλεύει. Είναι πάρα πολύ καλός κιθαρίστας αλλά το πράγμα σταματάει απότομα εκεί. Αλλά ετούνος δεν μασάει καθότι προσπαθεί να το σπρώξει παραπέρα και μπράβο του. Φωνή δεν έχει ούτε για να ταΐσει τις κότες αλλά έστρωσε τον κώλο του κάτω και έκανε επιμελώς ολα τα μαθήματα του και μπορεί πλέον και τα λέει αξιοπρεπώς. Το attitude και το στυλ του δεν θα μπορούσε να τρομάξει ούτε την Bambi αλλά το πάλεψε από δω, το πάλεψε από κει, τα πε εκτενώς με τον στυλίστα και τον καθρέφτη του, έφαγε καμιά φάπα από τον Hughes και κούτσα κούτσα το φερε λίγο στα ίσα. Τι να κάνουμε. Σε μερικούς ο Θεός τους το πετάει με κουβάδες (και το πετάνε στην αποχέτευση) και σε άλλους στάζει σταγόνες και αυτοί φυτεύουνε δάση. Και εκτιμώ ιδιαίτερα την δεύτερη κατηγορία.....

Είμαι ακόμα εδώ, όρθιος και νοιάζομαι. (Να σου ζήσει Χάρη !!)

Πσσσστ. Κάτσε καλάαααααα. (Αν και σε καταλαβαίνω απόλυτα καθότι το punk βγήκε και σαν αντίδραση στα μας-τα-κάνατε-Hindenburg πληκτροφόρα βαρετώνμεχριθανάτου συγκροτήματα Yes, Moody Snooze, EmersonLakeandPalmer -πωρε όνομα με φαντασία δικηγορικού γραφείου- και των λοιπών -μην τα πω και θυμώστε- που βγάζαν διπλά άλμπουμ γιατί δεν χώραγε το ένα κομμάτι τους σε δυο μόνο πλευρές βινυλίου. Πάλι καλά που ξαναβγήκε η ποπ με τα μπλιμπλίκοDX7 και χαρήκατε που σας ξαναθέλανε οι μπάντες - αν και μάλλον όχι και για αυτό βρίσκατε και έναν/μία χορευτοτραγουδιάρη και γινόσασταν μόνοι σας μπάντα.) ;D

Εγώ βαρέθηκα. Σα να έβλεπα βίντεο ασκήσεων yoga. Σα να άκουγα cd στυλ relax with the sound of nature. Σαν κινούμενη καρτ ποσταλ. Σαν οπτικό background μαστούρας. Εχω παρακολουθήσει εκπομπές TV "Συγγνώμη για την διακοπή" με μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Γενικώς "άλλαξε κανάλι μπας και έχει τίποτ άλλο". Τίποτα από αυτά δεν με ενοχλεί αν είναι αρκούντως κακόγουστα. ΑΛΛΑ επ ευκαιρία του (non)βιδέου έριξα μια ματιά στα Χαρμανοβίντεα-αναμνήσεις. Και εκεί είδα ότι ο πολύ αγαπητός Σπύρος δεν είναι μόνο ο διοπτροφόρος geekοσπουδαστής με την πολυεπίπεδη βαρετή μουσική (κάτι σαν μουσακά τουριστικού εστιατορίου) για μεσοαστικούς καναπέδες και μετεφήβους με δηθενοαναζητήσεις και ψυχοανασφάλειες (πωωω ρε κομματάρα πρέπει να ναι γιατί δεν κατάλαβα τίποτα) που όλοι νομίζουμε. Είναι ο άνθρωπος που τα δίνει όλα πάνω στη σκηνή είτε ως front είτε ως left wingman είτε με Gallagher είτε με Lady Madonna, χαιρόμενος τη στιγμή, είτε με την tele του (και καλός κιθαρίστας) είτε με το μπάσο του παίζοντας μπασογραμές των Beatles την ώρα που τραγουδάει ! (και όποιος το νομίζει εύκολο ας το κάνει on stage, please). Σωστός Homo Musicalis και τα απεριόριστα respect μου. Ε, και το CD καλό ήταν. ;D Στο κομμάτι του non-video κάτι μου θύμισε η (πολύ ωραία φωνή). αλλά δεν πρόλαβα να το ακούσω χθες πάνω από μία φορά (τάισμα, πότισμα, άρμεγμα, you know....) αλλά όταν γυρίσω, άμα γυρίσω.......μπορεί. Καλημέρα Σπυράκο. ;D

Μερικοί (αρκετούτσικοι δηλαδή) φίλοι του Noiz αποφασίσαμε να βρεθούμε αυτή την Παρασκευή (28/9) το βράδυ να πιούμε κανα κρασάκι ή μπύρα και να τσιμπήσουμε κανα μεζέ συζητώντας για ότι μας κατέβει και να αλληλοπειραχτούμε με την ασφάλεια που μας δίνει η προσωπική επαφή. Το μέρος που θα βρεθούμε είναι η ταβέρνα / σουβλατζίδικο ο Στάθης (Ρουσοπούλου 1 κ Ασημακοπούλου - 11524, Αμπελόκηποι). Τίποτα το ιδιαίτερο αλλά έχει αυλή, μάλλον εύκολο παρκάρισμα και σχετικά κοντά σε κεντρικούς δρόμους (15 λεπτά περπάτημα από μετρό Πανόρμου). Βάλτε στο google maps 38.000065,23.762933 και δείτε που. Όποιος θέλει να ρθει, καλοδεχούμενος και μια καρέκλα θα την τραβήξουμε να κάτσει.

Τελικά, από ότι είδα, όντως έφαγε σουτ στο καπάκι. Στην παράσταση Lynyrd Skynyrd ήρθε ο πρώην Primal Scream.

Dibeisi εννοείς μάλλον. Φθηνά ΚινεζοPA με ικανοποιητική κατασκευή για τα λεφτά τους. Value for money. Τα παίρνεις, αλλάζεις μεγάφωνα και πάλι σου μένουν λεφτά. Σίγουρα δεν είναι Behringer αλλά και δεν στοιχίζουν όσο τα Behringer.

Άμα δεν έχεις ήδη μπογια θωράκισης (μαύρη συνήθως), οπότε και ΔΕΝ χρειάζεται ο χαλκός, μπορείς να βάλεις τη ροδέλα στον χαλκό για συνέχεια της γείωσης. Και πάλι λέω όμως ότι πρέπει να ελέγξεις με πολύμετρο την συνέχεια της (σε γέφυρες, pots, μαγνήτες και πάει λέγοντας).