Προσέχτε όμως τα σημάδια !!
Αν η κοπέλλα που σας αρέσει πολύ ακούσει στον παραπάνω δίσκο το "It's Alright Ma (I'm Only Bleeding)" και πει "το προτιμάω από Dylan", αρχίζετε ελεγχόμενα αλλά προσεκτικά τεστ.
Αν πχ πει στους UB40, "η Fitzgerald το λέει καλύτερα στο American Songbook", στον Tim Buckley "τι κρίμα αυτός κι ο γιός του", στον Devendra Banhart "καλός είναι αλλά μήπως έχεις καθόλου Nick Drake;", σιγοτραγουδήσει "Ride On" με τους AcDc, ζητήσει The The για το φαϊ και γουστάρει τους Kool & the Gang ενώ απορρίψει τον Barry White ως cheesy θεωρώντας ότι οι This Mortal Coil πετυχαίνουν καλύτερη ατμόσφαιρα ενώ ταυτόχρονα σας αναλύει γιατί η nouvelle vague μπορεί να είναι ενίοτε βαρετή αλλά nonetheless καταλυτική στο σινεμά αφού συγκέρασε τόσους Ευρωπαίους σκηνοθέτες, της λες "Συγγνώμη για το θράσος αλλά στο φαί σου έριξα δηλητήριο αργού θανάτου. Θα σου δώσω το αντίδοτο μόνο αν περάσεις μια βδομάδα μαζί μου".
Με μία βδομάδα διάστημα έχετε όλον το χρόνο να κάνετε reassesment και, αν δεν σας θέλει, να την βαλσαμώσετε στη σοφίτα που θα κάνετε διάλογο μαζί της αλλάζοντας τη φωνή σας. ;D