Κάποιος νορμαλ άνθρωπος θα πίστευε ότι ένα κούτσουρο τεχνολογίας '40 με ένα απλό μαγνήτη και ξύλο/γέφυρα/κλειδιά θα είχε κάποια πεπερασμένη ποικιλία και παρουσία στην αγορά μουσικών οργάνων.
Μάλλον όμως είναι προφανές ότι διαψεύστηκε πανηγυρικά στο πέρασμα των τελευταίων δεκαετιών.
Από πάμφθηνα έως πανάκριβα p-bass με ότι ξύλο/συνδυασμό μαγνητών/χρώμα και διαστάσεις, έχουν κατακλύσει την αγορά. Άρα κλείσαμε;
Μπαααα
Τρείς μεγάλες εταιρείες πιστεύουν πως όχι. Κάνουν κάποιες ψιλοαλλαγίτσες και να σου πάρτε καταναλωτές να κυκλοφορεί το χρήμα.
Έρχεται η Godin με το Shifter Classic 4 (το καινούριο με τους PJ και όχι με τους 3 αλα Strat). Στο επίσημο site της Godin δεν το βρήκα αλλά με ένα απλό google, το βρίσκετε.
Η Sandberg με το "φθηνό" της Electra VS4 (http://www.sandberg-guitars.de/basscat-overview/electravs4) και...
...τσουπ και το Labella (ναι αυτή με τις χορδές !!) Olinto, μια μάλλον ακριβή Jamerson (ή Babbitt αν προτιμάτε) απομίμηση (αλλά δεν λέει το όνομα γιατί έχει τραβήγματα ακόμα και με τη χρήση του στις χορδές από τoυς απογόνους/συγγενείς του Jamerson) ... http://www.labellamusicstrings.com/products/la-bella-olinto-bass/
Προσφέρουν όλα αυτά κάτι καινούριο ; (πέρα από το pickguard)
Μόνο ποικιλία.
Έτσι για να χουμε να λέμε. Και να χαζεύουμε.... ;)