audiokostas

Το argument (άντε πάλι) είναι γιατί μόνο P όταν μπορείς PJ εκτός αν θέλεις ντε και καλά JJ. Αλλά ότι μοντερνίζει, είναι αλήθεια. Και άλλο που δεν θες. ;)

Γιατί να περιοριστεί στον ένα όταν μπορεί να έχει και τους δύο; ε; για πες..... Πάντως υπάρχει και το Reggie Hamilton (που προωπικά ως παλαιοημερολογίτης) θα προτιμούσα από το Jazz (τονίζω) Aerodyne. Και αν θυμάμαι καλά, υπάρχει ένα στις αγγελίες.

Ότι περίσσεψε από τα κάλαντα (ναι ρε τα είπα, ζόρι τραβάτε; ) μετά από σήματα και χαράτσια.

Μιλάει για το Jazz. Εγώ έχω το πανέμορφο, μη διαθέσιμο πλέον και σπάνιο, εκπληκτικό και Special, Precision. ;D Μια χαρά είναι βέβαια και το Jazz και με το all-black look έχει πέραση. Από κει και πέρα είναι αν του κάθεται στο μάτι και στο χέρι. Όλα τα άλλα αλλάζουν.

Αν και μπορεί να δοκιμάσω τρία τέσσερα φακελάκια (αφού μάλλον θα είναι φθηνά) με διάφορα χρώματα, αν πρόσεχες και δεν βιαζόσουν να πεις την κακία σου, θα δείς ότι με μία το κάνει. Τα μαύρα με ebony και τα καφέ με Minwax Jacobean νομίζω. Απλώς βρέχει αρκετά πριν και σκουπίζει γρήγορα. . . . Στριμμένε.

Θα μπορούσαμε με αυτή τη λιτή, απέριττη και συνάμα αδιαμφισβήτητη (για όσους παρακολουθούν την εξέλιξη της σύγχρονης μουσικής και έχουν κάτι πέρα από φρέσκο αέρα ανάμεσα στα αυτιά) δήλωση να κλείσουμε το θέμα "κριτική προς τον Bowie" και να δηλώσουμε κατά πόσον μας αρέσει το κομμάτι η όχι. Παρακολουθώντας προ ημερών την ταινία "The Perks of Being a Wallflower" (καλούτσικη) υπήρξε στην ταινία το τραγούδι Heroes (που άρεσε πολύ στους ήρωες της ταινίας αλλά δεν γνώριζαν ποιανού είναι) και έλεγα πως και μόνο για την συγκίνηση που μου προκαλεί ο τρόπος που φωνάζει Τους στίχους (στη μέση του κομματιού) θα τον έβαζε πολύ ψηλά στις προτιμήσεις μου. Το ζήτημα είναι ότι μου το έκανε καμμιά τριανταριά φορές ακόμα ποικιλοτρόπως. Υ.Γ. Είμαι ο μόνος που του άρεσε το Hunky Dory τόσο πολύ; Μπορεί τελικά να ήταν και οι συνθήκες.

Βέβαια τα πιο όμορφα (με διαφορά) wood stain φινιρίσματα που είδα αυτές τις μέρες είναι τα καταπληκτικά που κάνει ένας τυπος (trifern) στο lumberjocks. Κοιτάξτε λίγα δείγματα (από την εκπληκτική του δουλειά) και πείτε μου ότι δεν είναι αστέρι. Καλά του έγραψε κάποιος. Σα να κοιτάς νεφελώματα είναι. Εδώ (http://lumberjocks.com/trifern/blog/9400) εξηγεί την τεχνική του για όσους από εσάς είναι τολμηροί. Εγώ δεν είμαι..........ακόμα.

Έχεις pm ;) Σε ευχαριστώ πολύ. Ray, το έχω δει αλλά σε σε ευχαριστώ nonetheless. Είδα και τον άλλον στο ουτούμπι με το burl maple που του κάνει ένα πολύ ωραίο "νιούκουλαρ" (μα ΤΙ βλάχοι που είναι) burst αλλά δε νομίζω ότι μπορώ να πάω τόσο μακριά. Από την άλλη μου άρεσε η τεχνική ρουστίκ (πάντα είχα ένα soft spot για τα ρουστικ) που εφαρμόζει η κυρία εδώ (μιλάω για το καφέ και όχι το ebony). Τελικά αυτό το diy είναι για μένα σαν τις αγορές. Πιο πολύ μου αρέσει το ψάξιμο και η διαδικασία να μαθαίνεις παρά το (αντι climax) της πραγματοποίησης.

Για αρχή, είναι μια χαρά (και παραπάνω) ενισχυτής.

Το έβαλα στο chat box αλλά όπως σωστά επεσήμανε ο Ray, μπορεί κάποιος να το χρειάζεται και να μην το δει εκεί, οπότε και ανοίγω ένα θεματάκι για να βάλω το link. Σχέδια για πολλές κιθάρες και μπάσα. https://sites.google.com/site/guitarplanscollection/home Μερικά από αυτά είναι μάλλον άχρηστα, μερικά έχουν μόνο τα βασικά και μερικά (μάλλον μαντεύετε τα μοντέλα) είναι πιο λεπτομερή και από το κουτσομπολιό της κυρά-Παγώνας στη γειτονιά. Είναι προφανές ότι πρόκειται για συλλογή από ότι βρήκε ο τυπάκος στο net αλλά όπως και να χει, ευπρόσδεκτο είναι σαν πρώτη στάση. Είθε να σας φανούν χρήσιμα.

W7 στα 64bit. Ευτυχώς που στο Reaper αλλάζεις drivers on the fly γιατί με άλλους drivers γράφω (αλλιώς έχω latency) και με άλλους κάνω playback (αλλιώς παραμορφώνεται το playback στα 10 λεπτά). Έμαθα να ζω με αυτό αλλά δεν διασκεδάζω κιόλας.

Καταπληκτική κάρτα η 0404. Αυτήν έχω. ;D Να ΜΗΝ την πάρετε. Η υποστήριξη σε drivers για τα windows, είναι άθλια .

Μωρέ ούτε πλάνο ούτε αεροπλάνο και σίγουρα ούτε ορίτζιναλ είναι. Led Zeppelin σας τα χω κάνει για ένα νεροβάψιμο αλλά λυπάμαι το σωματάκι (που ναι κι Allparts κι ακριβό) και κοιτάζω πως θα κάνω λιγότερη ζημιά. Στις σκόνες καταλήγω (πάρτε και το χρωματολόγιο) και δεν βρίσκω κάποια που να μην μου αρέσει αλλά λέω να επιμείνω εκεί γύρω στο 165/167/168. Ίδωμεν

Προβλέψιμος ε; Λοιπόν όντως και τα τρία μου πέρασαν από το μυαλό. Το πράσινο απορρίφθηκε πρώτο. Μπλε έχω. Το διάφανο σκούρο μαύρο/μωβ που έχουν κάποια Blade Jazz Bass θα ήταν καταπληκτικό χρώμα που πολύ θα ήθελα αλλά πάει μαζί με ένα ελαφρύ burst. Πολύ φοβάμαι ότι θα το κάνω σκατά το σύνολο οπότε είπα να πάω σε κάτι πιο συντηρητικό και είπα για το καρυδί. Το θέλω σκούρο λίγο αλλά λέω να το πάρω ανοιχτό και να το περάσω περισσότερα χέρια μέχρι να σκουρύνει. Μου είπαν από την Clou (η υδατοδιαλυτή σκόνη τους συνίσταται από Immortalx, Κακανιάρη και Yann -αν και ένας από αυτούς θα ήταν αρκετός- οπότε καταλήγει να είναι μονόδρομος) στον Κολωνό ότι έχει και στην Βίσσης 19 (τα πάντα έχει αυτή η Αθηνάς βρε παιδί μου) οπότε θα περάσω ένα πρωινό να πάρω δύο τρία. Δοκιμές σε δεσποτάκι (να δούμε που θα βρούμε scrap) και ξεκινάω τρίψε-βάψε. Μπορείτε πάντα να προσπαθήσετε να με διορθώσετε/αλλάξτε γνώμη.

Ναι. Όντως. Το φυσικό τους περιβάλλον. Όχι αλκοόλ από το πρωί Χασοδίκη.

Καλημέρα και καλη Χρονιά και σε σένα Σπύρο. Τρομερό κομμάτι. Από τα καλύτερά σου. Δεν μπορώ βέβαια να το ακούσω ;D ;D (λόγω soundcloud) αλλά είμαι πεπεισμένος ότι είναι πολύ καλό αφού είσαι ανίκανος για κάτι κακό και οι δάσκαλοί σου έχουν πάντα δίκιο. Πως τα πήγα από κριτική; ;D Η πραγματική σαν πάω σπίτι.....

Εξαιρετική τοποθέτηση/ερμηνεία από τον sfaku. Thanks.

Τζιτζιφιές, Κεντρικά Μηχανογράφησης ....ικής Τράπεζας. ;) Δεν το λένε μόνο εκεί. Είναι Ήταν εξαπλωμένη η αρρώστια. Και συνήθως το λένε τα μπάζα. Από την εποχή του Αλεξανδράκη. "Εγώ προσωρινά είμαι εδώ. Σύντομα φεύγω. Είμαι για μεγάλα πράγματα πλασμένος." Ασε το χω δει πολλές φορές το έργο. Και στον ιδιωτικό τομέα.

Ακόμα και σε διαβλητά περιβάλλοντα, εφόσον υπάρχει πρόθεση, υπάρχουν δυνατότητες υλοποίησης διαδικασιών αξιολόγησης οι οποίες μπορούν να είναι απλές, δημοκρατικές και αδιάβλητες. Οι τεχνικές που μπορούν να εφαρμοστούν στη Διαχείριση Ανθρωπίνων Πόρων, έχουν προχωρήσει πάρα πολύ από την εποχή της Πλατείας Κλαυθμώνος. Εφόσον πάντα, υπάρχει πρόθεση.

Χάρη στον Gascoigne (που ταν και μουσικάρα ο άτιμος) ;D

Κι εγώ. Pendleton Civil Service Reform Act Μία σκέψη......

Όπως παρατήρησε και ο Lineker "Singing is a simple game; All the men chase 7 notes for all their lives and at the end, the Black one wins."

7/9 Τι σκατά, μπλουζ παίζουμε....

Η δική μου απέχθεια στηρίζεται στην αποστροφήν προς την θλίψη. Του sf απλά στην άγνοια της υπαρξης άλλων ακκόρντων. ;) Σε έχω στο άνετο. Θα μαι αυτός με το κράνος (για να μη νομίζεις ότι κρύβομαι).

Τα ακκόρντα ανήκουν στη ταστιέρα.