audiokostas

Συνήθως αλήθεια. Αλλά είναι συγχρόνως αλήθεια ότι ειλικρινά βαριέμαι από τα τρίσβαθα του είναι μου την πλειονότητα όλου αυτού του συρφετού. Αντίθετα με σένα αγαπητέ μου Οτρογότθε, δεν λέω ότι "η αλήθεια μου ανήκει και οι υπόλοιποι δεν ξέρετε τι λέτε" αλλά ότι αυτή η πλευρά του ε, χμ, πως αλλιώς να το πω, άντε, ας πούμε ροκ, είναι συγκεκριμένου ενδιαφέροντος. Λέγε με παλιόπαιδο, λέγε με αλήτη, δεν πάω από κείνες τις περιοχές καθόλου πλέον. ;D

Με γειές και άσε να λεν. Ου γαρ οιδασι τι να παίξουσι. http://www.axetremecreations.com/products/105/105/robert_cray_signature_headstock_waterslide_decal/ ;) ;D

To χρώμα της ακριβώς δεν θα φανεί ποτέ καθότι είναι λίγο περίεργο και αλλάζει με διαφορετικούς φωτισμούς και οπτικές γωνίες. O Robert Cray (σχεδόν στο ίδιο χρώμα) με λευκό την είχε. http://www.musiciansfriend.com/guitars/fender-custom-shop-robert-cray-stratocaster-electric-guitar Εγώ επιμένω για Abalone. ;D Το θέμα είναι τι σε φτιάχνει εσένα κάθε φορά που θα την βλέπεις. Εικόνες υπάρχουν στο net με όλους τους συνδυασμούς. Googleάρησε και δες. Όσο το ζαλίζεις εδώ μέσα, τόσο χειρότερα θα γίνεσαι.

PS&K: "Tsibleron"

Μια χαρά βλέπεις. Είναι Protone. Μια καταπληκτική σειρά της Squier που την σταμάτησε άρον-άρον η Fender. Nuff said. ;) Και η tele της είναι κούκλα.

Το βρίσκω πολύ πιο ενδιαφέρον από άλλο ένα sunburst με λευκό pickguard. Και λίγη τόλμη στις επιλογές κακό δεν κάνει. Εμένα η δικιά μου με χρυσό μου αρέσει πάντως. Και μην ακούς. Τα χλωμά μπράτσα είναι για χλωμά πρόσωπα. Stay brown ! ;D

http://www.sweetwater.com/images/items/1800/EMGSL20-xlarge.jpg http://img.alibaba.com/wsphoto/v0/449687102/FreeShipping-New-arrival-BLACK-PEARLOID-PICKGUARD-3-PLY-FOR-STRATOCASTER.jpg http://i00.i.aliimg.com/wsphoto/v0/567395702_1/Blue-Pearl-Prewired-Strat-3-Single-Coil-Pickguard.jpg http://3.bp.blogspot.com/_xWjoeLNcmQo/S2UbTsBVeGI/AAAAAAAAEHk/P1qzLkE_mmY/s400/abalone+strat+pickguard.jpg http://www.qparts.com/images/pickguard_ab_big.jpg http://i.ebayimg.com/t/NEW-Faux-Blue-Green-Abalone-Pickguard-fits-11hole-USA-Strat-Stratocaster-/00/s/MTIwMFgxMjAw/$%28KGrHqFHJ!8E+PQk7fb-BP4k!r1QHg~~60_35.JPG http://www.keymusic.com/gfx_productcode/111654/2/Fender-Deluxe-Players-Strat-Saphire-Blue-Transparent-Maple.jpg http://www.ebay.com/itm/WD-Pickguard-For-Fender-Lonestar-Strat-BLUE-FLOWER-/360195777320?pt=Guitar_Accessories&hash=item53dd576328 Εγώ στο δικό μου (Midnight Blue) Jazz έχω black perloid pickguard. 'Οταν τα βρω, θα βάλω Abalone.

Κάποιος έχει τον Harris στο μυαλό του. ;D

H μεξικάνα Midnight Blue που έχεις, δέχεται ευχάριστα τα κάτωθι pickguard. Black (που μπλεδίζει και είναι καλύτερο από το..) perloid ή Blue (μάλλον έντονο και λίγο μονοχρωμία) perloid, Abalone (ακριβό αλλά σπέρνει), Blue flower (σαν την κιθάρα που παραθέσαν). Τα καλύματα μαγνητών ένα χρώμα πλίζ και ο διπλός πίσω θέλει φερετζέ (όχι μπούργκα) Μπορείς και tort (προς καφέ και όχι κόκκινο) και αν το χοντρύνεις το παιχνίδι, πας σε χρυσό hardware. :o Αν θέλεις κάτι άκακο πήγαινε στο σίγουρο μαύρο και αν θέλεις να πλήξεις από βαρεμάρα τις χορδές σου βάλτες να βλέπουν άσπρο. To off white pearloid σου δεν παίζει ούτε για πείραμα αχρωματοψίας

@ Waterfall Ότι πεις. Καρδιές θα χαλάσουμε Παρασκευιάτικα βρε αδερφέ; Ο καθείς και τα γούστα του. Καλά να μαστε ν' ακούμε. @Haroulis Τους άκουσα, τους ξανάκουσα, δεν τρελλάθηκα, τους ξέχασα, ίσως τους ξανακούσω. Προσπαθώ περιοδικά να ξεσκονίζω τα lp. ;D @gdevelek ;D Αν και δεν έχω πρόσβαση στο Youtube, να επιχειρήσω να παραθέσω κι εγώ κάτι... www.youtube.com/watch?v=iM6nasmkg7A 1969 !! Τέλος.

Κατ΄αρχήν κατά γενική ομολογία και κατ΄απόδειξη της σημερινής (μη) ανάμνησης, οι δυσκίνητοι και απίστευτα βαρετοί δεινόσαυροι του prog rock ανήκουν ευτυχώς στο χρονοντούλαπο της μουσικής ιστορίας την οποία μνήμη τους διατηρούν κάποιοι σαρανταφευγάρηδες όπως εμείς που κάνουμε τα μουσικά forum να μυρίζουν γεροντίλα. Ναι υπήρχαν δύο τρία από αυτά (οι ELP δεν ήταν) που είπαν και κάτι περισσότερο ενδιαφέρον από έναν ψευτοκλασσικό μουσικο βαυκαλισμό αναλυμένο σε ένα τραγούδι ανά πλευρά LP (δυστυχώς λόγω διαθέσιμων media έπρεπε κάπως να συμπιέσουν την έμπνευσή τους). Να αρχίσουμε τώρα πόσο παιχτάρες ήτανε και πόσα κουμπιά και χορδές πατάγανε ανά δευτερόλεπτο και να μην ξεχάσουμε τότε να βάλουμε και όλα τα γκρουπ που δοκίμαζαν την μουσική μας απονεύρωση με ανεβοκατέβασμα κλαβιέ και ταστιέρων. Να βάλουμε τότε και τους αρχιπαιχταράδες Dream Theater μέσα ; Γιατί όχι; Και έχω και άλλα παραδείγματα που σίγουρα δεν θα σας αρέσουν..... Όσο πάντως και να χτυπιέστε και να επιμένετε δεν θα πείσετε κανέναν πέραν από το συνεχώς μειούμενο συνάφι σας/μας ότι οι ELP και λοιποί βαρετοί (να εξαιρέσω Procol Harum, Genesis & Supertramp και ίσως κανα δυο ακόμα) ήταν στο επίκεντρο των συγκροτημάτων που καθόρισαν την μουσική ροκ. Όπως έχω ξαναπεί όμως, τους χρωστώ ευγνωμοσύνη που έκαναν την (τότε) νέα γενιά να βαρεθεί τόσο που να έχει άλλον έναν λόγο να δημιουργήσει το punk και το νέο κύμα (Πόπη Αστεριάδη κλπ) και να ξανακούσει ο κόσμος τι πραγματικά είναι το ροκ, από ποιούς πρέπει να δημιουργείται και γιατί φτιάχτηκε. Αλλά υποθέτω ότι η νοσταλγία είναι πάρα πολύ ισχυρό κριτήριο επιλογής. ;D ;D ;D

Όλοι οι μπλουζ μπασίστες είναι σκεπτόμενοι. Γιατί έχουν όοοοολον το χρόνο να σκεφτούνε. ;D Το ζήτημα είναι αν επέλεξαν το μπάσο για αυτό ή σκέφτονται επειδή επέλεξαν το μπάσο.

Βρωμάει το net από 12μετρα backing tracks. Εκτός κι αν θές για μπάσο. Τότε βρες ένα drum machine (freeware virtual ή costware ;D actual)

Στα πατενταρισμένα σχήματά της ναι, το ομολογώ. Στο όνομα, όχι απαραίτητα. ;) Σαφώς. Κι άλλα βέλη στη φαρέτρα μου. Ευτυχώς που δεν είχε το Borgen μετά. Η σύγκριση θα ήταν αυτοκτονικά θλιβερή. :'(

Αυτό είναι δεδομένο Αν θέλουν μπορουν. Αλλά καλύτερα να μιλάμε για ένα μήνα ποιός πρωτοκόλλησε τι και πότε για να καταλαβαίνει και το 60% του εργατικού δυναμικού της χώρας (βλ. ΔΥ) Δεν το ξεχάσαμε ποτέ. Ταραντίνο και White Stripes είναι δύο από τις (κατά την άποψή μου) μεγαλύτερες σύγχρονες marketing απάτες στις οποίες αρνούμαι να ενδώσω. Παραδόξως, έχω και την συνήθως αισθητικώς διαφωνούσα σύζυγο μαζί μου. Ότι και να λέτε, το κάνει πιο εύκολο. ;D

'Οπως και να το κάνουμε η (έστω και μερική) πληρότητα της πρώτης δεν συγκρίνεται με την απόλυτη υποκειμενικότητα της δεύτερης. Δεν το κρύβω ότι ποτέ δεν κατάλαβα το fuzz σχετικά με τους Radiohead αλλά έχω "κουρδίσει" μυαλό και αυτιά λίγο διαφορετικά τόσα χρόνια οπότε μου δείχνω κατανόηση. Αλλά όπως και να το κάνουμε και οι Radiohead, οι REM, οι RHCP, οι Metallica, (και ίσως Pearl Jam, Gun's & Roses, Faith No More και άλλοι), θεωρώ ότι πληρούν κάθε αντικειμενική προσπάθεια ορισμού του μεγάλου γκρουπ, ασχέτως αν μου/σου/μας/σας αρέσουν. Είτε γιατί γεμίζουν στάδια πριν ανακοινώσουν καν την tour, είτε γιατί πουλάνε άλμπουμ σαν τρελλοί, είτε γιατί έχουν εκτεταμένη δισκογραφία, είτε γιατί κάθε άλμπουμ τους είναι πόνημα που περιέχει μία προσωπική (και ενίοτε ρηξικέλευθη) αισθητική πρόταση, είτε γιατί επηρρέασαν χιλιάδες μουσικούς, είτε γιατί όλα μαζί. Ίσως κάποιοι θεωρείτε ότι έχουν το μειονέκτημα ότι δεν μπορούν να αποδείξουν ακόμα την αντοχή τους στον χρόνο. Δε νομίζω όμως ότι αυτό είναι ζήτημα καθότι κατέθεσαν τις προτάσεις τους εκτεταμένα στη διάρκεια του χρόνου και αυτές έγιναν ευρέως αποδεκτές. Είναι γεγονός βέβαια ότι ο χρόνος είναι αδυσώπητος. Εξάλλου ποιός νομίζετε ότι θυμάται σήμερα τους ELP; C'est La Vie που τραγουδάνε κι οι ίδιοι. Εκτός βέβαια και αν όπως σωστά παρατήρησε ο Νέστορας , ο Περικλής θέλει να μιλήσουμε για τα "10 θρυλικότερα συγκροτήματα" εγκλωβίζοντας έτσι μέσα στη λέξη "θρυλικότερα" την έννοια του παρελθόντος. (Μην αρχίσουμε με τον Γηριατρικό Σύλλογο Κυλιομένων Πετρών. Τεράστιοι αλλά μπήκαν στον αυτόματο από τη δεκαετία του 80 και πλέον προσωπικά τους χαρακτηρίζω επιεικώς γραφικούς). Απλώς να θυμόμαστε (οι εκεί γύρω στα -ήντα) ότι η μουσική δεν σταμάτησε στα 80s. (Στην περίπτωση του Περικλή, στα 70s ;D)

Για πες. Ακούμε.....

Σε έχω εύκολα. Χωρίς σειρά αξιολόγησης : Maradonna, Hoddle (πολύ αγαπημένος), Messi, Falcao, Gulit, Pele, Platini, Cruyff, Puscas, Scifo, Ronaldinho αντε και Ριβάλντο και Κούδας, Δομάζος, Χατζηπαναγής, Παπαϊωάννου, Δεληκάρης, Τσιάρτας. Και άλλοι είναι αλλά σε καλύπτω. ;)

Δεν ξέρεις τους Αϊνστουρτσέντε Νοϊμπάτεν ??? :o Συνύπαρξη ονομάτων σαν τους Travelling Willburys δεν ξαναυπήρξε*. Άσχετα τι δημιούργησαν. Κι εγώ, όταν πήρα τον δίσκο των Little Village (Cooder, Lowe, Hiatt, Keltner), ήλπιζα σε πολύ περισσότερα. Αντιθετα, οι Blues Brothers (αν και δεν έβγαλαν και τίποτα -σχεδόν- δικό τους) τους αγαπάω. Συνήθως οι all-star καταστάσεις δεν ευδοκιμούν. Πάντως καλό θα ήταν να δούμε ποιο θεωρούμε ως super group με έντονη παρουσία (και φήμη) από το 90 και μετά. Νισάφι πια με τις Ζεπελινομπητλοστονικές λίστες. * αν εξαιρέσεις τη μπάντα-νυχτοπεταλούδα Million Dollar Quartet

Ήταν η αρχική ένστασή μου εξ ου και τα βίντεο που παρέθεσα αλλά το ξεπεράσαμε αυτό. Μην ξαναγυρνάμε.

Με τις συνήθεις δημοκρατικές και ξεκάθαρες διαδικασίες τύπου "Αφού δε λέτε αυτά που θέλω και πιστεύω εγώ σε ένα thread που δεν ξέρω τι ζητώ, το κλείνω". Σόρρυ αλλά δεν γίνεται έτσι φίλε μου Περικλή. Και σ'αρέσει, δεν σ'αρέσει οι REM, οι RHCP, οι Metallica και αρκετοί άλλοι που αναφέρθηκαν εδώ μέσα, είναι super group με οιοδήποτε στάνταρ μπορείς να σκεφτείς, άσχετα αν δεν μεσουρανούσαν στην εφηβεία σου για να τους γουστάρεις. ;)

Ε, ναι, βέβαια, πως δηλαδή, αλλοίμονο αν οχι οι Stripes....... Καθοριστικοί.

Εδώ ο γέρος δεν έβαλε την ψύχωσή του, τους Bad Seeds (θου Κυριε....). Εκτός και αν δεν τους θεωρεί συγκρότημα αλλά one-man-with-a-side-band affair. ;) Εμένα δεν μου είπαν τίποτα ούτε οι Seeds, Blur (πέραν 2-3 κομμάτια). Τους Oasis τους απεχθάνομαι βαθύτατα (αν και έχουν και αυτοί 2-3 ωραία τραγούδια). Από την άλλη, όσο και να με κουράζει ο Morissey και η κομπανία του, δεν μπορώ να αγνοήσω ότι έβγαλαν seminal τραγούδια όπως και την βαθιά επίδραση που είχαν στην βρεττανική ποπ. Από την οποία αν ήταν να διαλέξω ένα γκρουπ μόνο, μάλλον θα διάλεγα τους Beautiful South. Αυτά.

Ναι, έχεις δίκιο, λάθος μου όπως το ανέφερα. Και με αυτή την ονομασία το έχω ψάξει. Και στα recordings που έχουν γίνει σε αυτό http://en.wikipedia.org/wiki/It%27s_All_in_the_Game_%28song%29 αλλά και στο allmusic αλλά δεν βρήκα πουθενά τους The The (που τελικά μάλλον δεν θαναι και το θυμάμαι λάθος) αλλά και πουθενά δεν έχω ξανακούσει αυτή την (εναλλακτική) version. Σε ευχαριστώ πολύ πάντως.

Εγώ θα πω πολλά και όλα μαζί. Led Zeppelin, Beatles, Stones, The Band, Lynyrd Skynyrd, The Jimi Hendrix Experience, U2, The Jam, The Doors, AC/DC, CSN&Y,The Allman Brothers, Creedence Clearwater Revival, Deep Purple,The Blues Brothers, Bruce Springsteen & The E Street Band, Dire Straits, The Talking Heads, Four Tops, Jethro Tull, R.E.M, The Cure και άφησα καμιά 20αριά στην απόξω Σας κάνω χάρη που δεν βάζω και James Brown & JBs, Bob Marley & The Wailers, David Bowie & The Spiders from Mars, Janis Joplin and the Kozmic blues band, Frank Zappa and the Mothers of Invention. Είστε επίσης τυχεροί που Soul & Blues κατά βάση είναι υπόθεση μονάδων.