nikodemos

marathon, ομολογώ ότι δεν καταλαβαίνω τι θέλεις να πεις.....αλλά οκ. Έυη, μια δισκογραφική εταιρία πρέπει να είναι πολλά πράγματα από απλά διανομέας και δημοσιοσχετίστας - promoter....guess what?...υπάρχουν εταιρίες διανομής και promoters :) Πρέπει να φροντίσει να ανακαλύψει ενδιαφέροντα πράγματα, να βοηθήσει υλικά και ψυχικά να καταγραφούν με το καλύτερο δυνατό τρόπο (να καλύψει δηλαδή όλα τα τεχνικά έξοδα και να φροντίσει για την ευχάριστη και επικοδομοιτική ολοκλήρωση της διαδικασίας),να παρέχει κάθε ανθρώπινη βοήθεια προς την κατέυθηνση της βελτίωσης του υλικού (δηλαδή πληρώνωντας αν χρειάζεται παραγωγούς, arrangers, session musicians κλπ κλπ κατ'επιλογή του καλλιτέχνη), να προσπαθήσει να χτίσει μια ηχητική ταυτότητα (όχι φτιάχνωντας φωτοτυποίες) να φροντίσει για το ηχητικό αλλά και εικαστικό αποτέλεσμα που το συνοδεύει κλπ κλπ κλπ κλπ ....και από εκεί και περα να αποφασίσει το πως και πότε θα φθάσει το προιόν στον κόσμο. Όλα αυτά είναι που θα δημιουργήσουν με τον καιρό (και ανάλογα με την επιτυχία στην εφαρμογή τους) μια σχέση εμπιστοσύνης αναμεσα στο φιλόμουσο κοινό και στην εταιρία και την εικόνα μιας συγκεκριμένης αισθητικής πρότασης..... Όλα αυτά επίσης απαιτούν αυτά που περιέγραψα παραπάνω (εκτός από - πολύ - χρόνο και - πολύ - χρήμα) όχι μόνο όμως από την εταιρία αλλά και από τους ίδιους τους καλλιτέχνες οι οποίοι καλώς ή κακώς γίνοντε μέρος ενός μεγαλύτερου συνόλου.

...δεν διαφωνώ...αλλά δεν βλέπω σε τι αλλάζει κάτι αυτό. ...you got it ...η ακόμη καλύτερα, αυτό το έκανα πριν 6 χρόνια (σε ότι αφορά το label) & 17 χρόνια (σε ότι αφορά το στούντιο). Τώρα γνωρίζωντας πλέον και τις (πολλές) αρνητικές πλευρές απλά πείσμωσα και πορώθηκα περισσότερο στο να το κάνω my way που έλεγε και ο Φράνκυ :)

Υποθέτω πως για κάθε πετυχημένο πρωτοπόρο στον χώρο θα υπάρχουν χιλιάδες που πήγαν άπατοι και χάσαν λεφτά, όνειρα κλπ κλπ..... ....και λοιπόν??????? Αυτό δεν αναιρεί την σημασία ύπαρξης του ενός πετυχημένου ούτε αναιρεί την σημασία της προσπαθείας των υπολοίπων. Ο τρόπος με τον οποίο προσπαθείτε να εκλογικέυσετε τα πάντα και να τα παραμετροποιήσετε, συνδυασμένος με την αδιαμφισβήτητη ευφυία σας πιθανότατα να είναι η αιτία της επαγγελματικής επιτυχίας του καθενός στον χώρο σας.... Αδιαμφισβήτητη είναι επίσης η αγάπη σας για την μουσική ως συνειδητοποιημένοι ακροατές και παρατηρητές των δρώμενων στα της μουσικής. αγαπητοί φίλοι ευτυχώς δεν μετριούντε πάντα όλα με μαθηματικά και οικονομικά μοντέλα και "σίγουρα μπίζνες πλανς" ούτε προσμετρώντας τα υπέρ και τα κατά και την βούληση της αγοράς....και η μουσική δημιουργία (και υλοποίηση της) είναι ίσως ένα από τα καλύτερα παραδείγματα. Είτε για το καλό είτε για το κακό...είτε βλέπωντας τα θαυμάσια δημιουργήματα εμπνευσμένων και αυθόρμητων ανθρώπων του χώρου είτε βλέπωντας την κατάντια στην οποία οδήγησε ο ορθολογισμός και η προσύλωση στους νόμους της αγοράς... Χαίρομαι πάρα πολύ που πιθανότατα θα παραμείνετε πραγματικοί μουσικόφιλοι (με κάθε καλή έννοια του όρου) και ευτυχισμένοι ερασιτέχνες μουσικοί και δεν πρόκειται ποτέ να ασχοληθείτε ενεργά με τα της μουσικής παραγωγής. με πολύ αγάπη :)

δεν ξέρω.....είμαστε? Δε νομίζω πως η έως τώρα πορεία της μουσικής βιομηχανίας (αυτής που ελπίζω να μας ενδιαφέρει) δείχνει προσήλωση στους νόμους της αγοράς και σε μαθηματικά οικονομικά μοντέλα.....μάλλον το αντίθετο.

...δηλαδή αναγνωρίζεις την λάθος ρότα και δηλώνεις πρόθυμος να την ακολουθήσεις ή ακόμη και να την υπηρετήσεις (σε μια κάπως πιο βελτιωμένη με βαση τα δικά σου στάνταρτς , εκδοχή).

Νομίζω πως τόσο εσύ όσο και πολλοί άλλοι εδω μέσα έχουν μια κάπως διαστρεβλωμένη εικόνα του τι είναι μια δισκογραφική εταιρία....ή καλύτερα περιορίζετε τον ρόλο της στην προώθηση και διανομή του υλικού της (επί πληρωμή ή δωρεάν, σε υλική ή ηλεκτρονική μορφή κλπ κλπ), ρόλος υπαρκτός αλλά κομμάτι (μικρό) ενός μεγαλύτερου και σπουδαιότερου όλου.... Δυστυχώς την ίδια διστρεβλωμένη εικόνα φαίνεται πως είχαν για τον ρόλο τους και οι ίδιες οι εταιρίες (ανεξάρτητες και εξαρτημένες) τα τελευταία χρόνια και έχουμε φθάσει σε αυτό το τέλμα γύρω από την μούσική βιομηχανία (πράγμα που όπως είπα προσωπικά το βρίσκω αντιστρόφως ανάλογο από τις προσδοκίες που δημιούργησαν πριν κάποια χρόνια το διαδίκτυο και οι νέες τεχνολογίες).

Μετά από μια σύντομη περίοδο αγρανάπαυσης... RunDevilRun is Back!!!!! Η Sonic Ark ανακοινώνει την επαναλειτουργία της RunDevilRun και την διάθεση όλων των τίτλων του καταλόγου της σε επιλεγμένα σημεία πώλησης στην Θεσσαλονίκη και την Αθήνα και online από το site μας : www.thesonicark.com Visit our site for more details and stay tuned for more news and upcoming events!!

@blue το ερώτημα "ποιους" δεν έχει κανένα απολύτως νόημα....πολύ απλά γιατί αφενώς υπάρχουν όντως άπειρα παραδείγματα αξιόλογων και αξιοπρόσεκτων καλλιτεχνών, συγκροτημάτων και εν γένει μουσικών (εκ της μουσικής) γύρω μας , σίγουρα παραπάνω από άξια να δισκογραφηθούν και αφετέρου γιατί το ερώτημα εμπίπτει τόσο πολύ στην έννοια της υποκειμενικότητας που η παράθεση ονομάτων εκτός από αδιάφορη λογικάθα οδηγήσει σε μια ακόμη ανούσια σύρραξη ποδοσφαιρικού χαρακτήρα. Το ζήτημα είναι το πως εξελίσεται στην πραγματικότητα μια δισκογραφία και που οφείλεται η μιζέρια της καθημερινότητας μας. Και εδώ ταιριάζει και η παράμετρος του συντηριτισμού που έθεσε ο ΣΦ και παρέλειψα εγώ (και συμφωνώ απόλυτα). Ο συντηριτισμός λοιπόν της ελληνικής μουσικής πραγματικότητας (και θα αναφερθώ και πάλι αποκλειστικά στην ενναλακτική και ανεξάρτητη σκηνή - ασχέτως ιδιώματος....δεν μιλάω για ροκ ή ποπ αποκλειστικά...γνωρίζω πολλούς συνθέτες συμφωνικής μουσικής, παραδοσιακότροπης ( ???) μουσικής κλπ κλπ που έχουν επιλέξει να κινούντε και να παράγουν μετρόπο που δικαιωματικά τους εντάσει σε αυτήτην κατηγορία) έχει να κάνει κυρίως με την εμμονή του νεοέλληνα να δημιουργεί στεγανά μέσα στα οποία ταμπουρώνεται και αισθάνεται ασφαλής, προφυλαγμένος ακόμη ακόμη και σπουδαίος... Και αντίστοιχα να υπεραμύνεται με πάθος τις διαχωριστικές γραμμές που τον "προφυλάσσουν" αλλά και ταυτόχρονα τον κρατούν σε απόσταση...πάθος υπερπολαπλάσιο του αντίστοιχου που θα δείξει στην δημιουργική του προσπάθεια. Θυμάμαι πριν από αρκετά χρόνια όταν συνειδητοποιούσα την σημασία που θα μπορούσε να έχει για την μουσική δημιουργία παγκοσμίως το διαδίκτυο και οι νέες τεχνολογίες εν γένειτο πόσο ενθουσιασμένος και γεμάτος ελπίδα και προσδοκία ήμουν....για νέους τρόπους διανομής, για νέα φορμά ανώτερης ποιότητας, για νέους δημιουργικούς δρόμους, για διαδραστικές μουσικές φόρμες, για νέες πολυμορφικές τέχνες κλπ κλπ Σήμερα, αρκετά χρόνια μετά (και αντίθετα από αυτό που μάλλον περιμένετε να διαβάσετε :P ;D) νιώθω τον ίδιο ή και μεγαλύτερο ενθουσιασμό και παραμένω αισιόδοξος....αυτό που έχει αλλάξει είναι η προσδοκία....ή καλύτερα το μέγεθος του προσδωκόμενου αποτελέσματος....δηλαδή η συνειδητοποίηση αυτού που διατύπωσε ο trolley....του μικρού μεγέθους της κοινωνικής ομάδας που θα μπορούσε να έχει τον τίτλο "μουσικόφιλοι" (είτε ως παραγωγικό μέρος της, είτε ως ακροατήριο και υποστηρικτικό κομμάτι). Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν (παγκοσμίως) εξελίξεις και ελπιδοφόρες προσπάθεις με πολύ όμορφα αποτελέσματα...το αντίθετο....απλά πλέον τόσο το μέγεθος και η απήχηση τους (και άρα η πιθανότητα να φτάσουν στα δικά μας ραντάρ...) αλλά και η βιωσιμότητα τους ή αν θέλετε η ενεργή διάρκεια τους στον χρόνο, είναι πολύ μικρότερα. Το εγχώριο πρόβλημα είναι ότι δεν είμαστε ικανοί να αφουγκραστούμε και να απολάυσουμε...γιατί φυσικά και η συνειδητοποίηση προηγήται της δημιουργίας , ειδικά όταν μιλάμε για μια χώρα ως επί το πλείστον απαίδευτη (τουλάχιστον στους τωρινούς κατοίκους της) σε οτιδήποτε έχει να κάνει με τέχνες και αισθητική. Χαίρομαι πάρα πολύ για την Μόνικα και το επίπεδο της δουλειάς της, για φίλους και μη φίλους που κάνουν εξαιρετικές δουλειές εδώ και στο εξωτερικό, για τρομερές μουσικές που γράφωντε κάθε μέρα....αλλά στεναχωριεμαι αρκετά όταν βλέπω αρκετούς από αυτούς να αναλώνωντε από εκεί και πέρα στην μιζέρια του μικρόκοσμου τους και τους υπόλοιπους να κατατρώγωντε από το (καρασυντηρητικό) κοινό επειδή τόλμησαν να βγουν από το μαντρί ή επειδή απλά δεν ασχολούντε με το υπόλοιπο κοπάδι. Η δισκογραφία δεν είναι απλά μια υπόθεση βρίσκω "γαμάτα γκρουπάκια και επενδύω" είναι απόλυτα εξαρτημένη και κομμάτι της συνολικής κουλτούρας και αισθητικής μιας κοινωνίας...και ως εκ τούτου αναγκαστικά θα ακολουθεί τα πάνω και τα κάτω της.

....ωραία....θα οργανώσετε τώρα εσείς όμορφα μικροφωνοχάπενινγκς ( :o) και εμείς εδώ στον βορά θα καθόμαστε να κλαιγόμαστε ιντερνετικώς για τις δισκογραφικές και τις 712 εκδόσεις του 414 ...... >:( ;D ;D ;D

....για να φτιαχτεί ένα label που θα πάει καλά πρέπει να υπάρχει μια σκηνή που ευδοκιμεί και για να υπάρχει αυτή η σκηνή πρέπει να υπάρχουν labels που την τροφοδοτούν με μουσική (για να μην παρεξηγηθώ....δημιουργούν τις συνθήκες - οικονομική,υλική αλλά και ψυχολογική στήριξη και επένδυση) για να μπορούν οι μπάντες ή οι μεμονωμένοι καλλιτέχνες να παράγουν έργο). Αυτό προυποθέτει πράγματα πολύ πιο σημαντικά από ένα μεγάλο κεφάλαιο και άποψη επί παντώς επιστητού.....προυποθέτει θέληση, αγάπη, σεβασμό αλλά και γνωση, αισθητική, υπομονή, μετριοπάθεια και πολλά ακόμη μη γνωρίσματα μας.... ...και μετά από αυτά οργάνωση, αυτοσυγκράτηση (είναι πολύ εύκολο σε αυτή την μικρή αφρικανική δημοκρατία που ζούμε να αισθανθείς κάτι σαν μάγος ή έστω προύχωντας της φυλής) , διαρκής ανανέωση, σωστή διαχείριση, φιλοδοξία και φυσικά διαρκής και μόνιμη αναζήτηση... Αντίστροφα εδώ έχουμε παπατζηλίκι, αλητεία, μεγαλομανία, φθόνο, ωχαδερφισμό, παπατζηλίκι, χιλιάδες κόμπλεξ, μεγαλοπατερες και παράγωντες του κόλου, παπατζηλίκι, μιζέρια, φθήνια, παπατζηλίκι, από την μύγα ξύγκι, υπεροψία....και φυσικά παπατζηλίκι. Από την άλλη βέβαια......σε εμάς απευθήνοντε....πως θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά τα πράγματα....? ....δεν χρειάζεται να συζητάμε για δισκογραφικές και αναζήτηση ταλέντων....μπορείτε απλά να κοιτάξετε το πως αντιμετωπίζει ο έλληνας την μουσική (εγχώριας ή αλλοδαπής προελέυσεως)σε κάθε εκφανση της καθημερινότητας του....από το πως την διαχειρίζεται ως προιόν (από σιντί έως σκυλάδικο) αλλά και ως ειδικου ενδιαφέροντος ακροατής (my ass) σε ένα μουσικό φόρουμ όπως το νόιζ.... Δεν διατείνομαι ότι είμαστε οι μοναδικοί μαλάκες του πλανήτη στην σχέση μας με την μουσική.... παίζει όμως να είμαστε από τους μεγαλύτερους..... ...δεν υπάρχει περίπτωση να δούμε ποτέ μια factory στην ελλάδα....πολύ απλά γιατί και αν την δούμε δεν θα το καταλάβουμε ή αν το καταλάβουμε μόλις ξεπεράσει τον βαθμό εναλακτικότητας και ανεξαρτησίας που καθορίζει ο κάθε πικραμένος αποτυχημένος μεταλάς κιθαρίστας νυν ίντυ μπλόγκερ μουσικοκριτικός θα πέσουμε να την φάμε και θα κατουρήσουμε στο πτώμα της γίορταζωντας την νίκη του κυρίαρχου λαού.... συγχωρέστε μου το ασυνάρτητο του κειμένου και τις γενικεύσεις..... μιλάω απλά ως κάποιος που το δοκίμασε (και ετοιμάζετε να το ξαναδοκιμάσει) , όχι βέβαια με 2 εκ. αλλά ξοδέυοντας αρκετές χιλιάδες ευρώ, πολλές πολλές εργατοώρες και ζωτική ενέργεια (και αυτό το τελευταίο είναι και το ουσιαστικό....η ενέργεια που σου ρουφάει η ενασχόληση με αυτό το χόμπυ...) απλά γιατί μου αρέσει, θεωρώ ότι πρέπει και σίγουρα, εκ του αποτελέσματος κρίνωντας, δεν κατάφερα να εκπληρώσω τις προυποθέσεις που έθεσα παραπάνω. αν κάποιος τώρα θέλει μπορεί να διαβάσει και μια σχετική συνέντευξη (μου) στο αβόπολις πριν 2-3 χρόνια http://www.avopolis.gr/greek/playourmusic/default.asp?ID=4 ...ελπίζω να μην θεωρήσει κάποιος τον εαυτό του θιγμένο από τα παραπάνω...δεν απευθύνομαι σε κάποιον προσωπικά (εκτός ίσως από τον εαυτό μου) και για αυτό και κάνω υπερβολικές γενικεύσεις...αν παρελπίδα συμβεί κάτι τέτοιο.....i can't help it καλή χρονιά εντιτ Το λινκ της rundevilrun που υπάρχει στην σελίδα του αβόπολις δεν υφίσταται πλέον (δεν υπάρχει σελίδα) καθώς και το domain name δεν μας ανήκει πλέον (οδηγεί σε σάιτ με σκληρό (και κακό....) πορνό.... ::) :-X >:() χαχαχαχχα αυτό είναι η επική κατάληξη ενός label στην Ελλάδα....αντε με το καλό το 2011

Παναγιώτη, εσύ λόγω ιδιαίτερου mic locker υποθέτω πως θα ήσουνα ούτως ή άλλως στο επίτιμο guest list σε ένα τέτοιο event (ειδικά αφού γίνεται και τόση κουβέντα για 414) :)

...αυστηρά για κατόχους (θα εξεταστούν αποδείξεις αγοράς στην είσοδο) και με απαραίτητη προυπόθεση το σμόκιν για τους κυρίους και φόρεμα κοκτέηλ για τις κυρίες.... ;D by the way, δύσκολη υπόθεση τα ribbon ως stereo overheads....ίσως σε mono over, 3mic set up και παρόμοιες καταστάσεις να είναι οκ αλλά σε coincident, near concident & spaced pair νομίζω πως το fig 8 μπορεί να προκαλέσει πολύ περισσότερα προβλήματα (στο stereo imaging, στην ύπαρξη κενών και "τυφλών" σημείων κλπ κλπ) από όσα θα "λύσει" ο smooth χαρακτήρας.....άσε που το "δωμάτιο" αναλαμβάνει πολύ πιο ενεργό ρόλο (άσχετα του πόσο καλό treatment έχει....απλά και μόνο ως πολύ πιο έντονη παρουσία), για αυτό και μου αρέσουν ιδιαίτερα ως room mics στα τύμπανα ή ως spot on mics σε πιάτα (λαμβάνωντας βέβαια υπ'όψη τα προβλήματα που ανέφερα...και μάλλον σε αρκετά μίνιμαλ σετς και "αεράτα" με χώρο παιξίματα). Ίσως το Μ160 που είναι υπερκαρδιοειδές να είναι η πιο λογική επιλογή.... Εγώ θα κοιτούσα πάντως σε πιο "παραδοσιακά" ηχητικά ribbon mics, δηλαδή χωρίς το extended HF range που έχουν πολλά μοντέρνα και ειδικά τα active (και ακόμη περισσότερο στην περίπτωση που ο συνδυασμός όργανο - χώρος είναι ήδη αρκετά bright). Ανάμεσα στα 2 μάλλον το Coles (αν και έχω ακούσει μόνο δείγματα....) γιατί το royer μου δίνει μια πιο scooped εντύπωση στα μεσαία που νομίζω πως στα τύμπανα ακυρώνει κάτα κάποιον τρόπο τον αρχικό λόγο της επιλογής του ρίμπον....

....εντελώς λάθος ο Πάρης ::) ;D ;D......* Το XLS είναι ουσιαστικά η τωρινή έκδοση του ULS . Η AKG μετά το ΕΒ βγάζει το 414 σε δύο (τουλάχιστον) εκδόσεις κάθε φορά με διαφορετικές κάψες (η μία πάντα υποτίθεται πως είναι βασισμένη στην θρυλική brass capsule του C12.....) και έξοδο (transformer / transformerless). Ο συνδυασμός C12 style (και καλά...) κάψας και transformerless εξόδου είναι τα TL, TL II (discontinued) & XL II (σήμερα) , προσανατολισμένα πιο πολύ (και καλά...) σε φωνή και σόλο όργανα με το χαρακτηριστικό υψηλοσυχνοτικό bump (εκεί γύρω στα 5Κ και πάνω) και γενικά έναν ιδιαίτερα bright (έως ενοχλητικό) χαρακτήρα..... η αλήθεια είναι πως κάποια πράγματα τα κολακέυουν (κάποια fingered ακουστικά όργανα ή κάποιες γυναικείες φωνές) αλλά σίγουρα όχι πηγές με ήδη έντονη παρουσία στο ψηλότερο φάσμα και απότομα transients.....βέβαια γούστα είναι αυτά. Πάντως το TL είναι μάλλον το καλύτερο από την συγκεκριμένη c12 style εκδοχή του 414 (από το κατοπινό TL II και το σημερινό XL II). ...εντελώς μπάχαλο η ιστορία του 414 με 10+ εκδοχές (από την εποχή του C12A) Από την άλλη τα ULS & XLS χρησιμοποιούν μια πολύ πιο "φλατ" κάψα με πολύ ομαλή απόκριση και συμπεριφορά ενώ και η παρουσία μετασχηματιστή στην έξοδο βοηθάει σε ένα πιο "στρογγυλεμένο" και γεμάτο στα χαμηλά μεσαία αποτέλεσμα. Είναι από τα κατ'εξοχήν all around LDC με άπειρες κυριολεκτικά χρήσεις.....ίσως κάπως αδιάφορο (έως πολύ) σε φωνές αλλά... it gets the job done. Ιδανικό για distant mic'ing σε δυνατές edgy και bright πηγές όπως ενισχυτές , τύμπανα, αλλά και σε ακουστικά όργανα ως 2ο ή τρίτο mic (..έχει αυτή τη μοναδική ικανότητα να στρογγυλεύει τις άκρες παραμένωντας διαυγές χωρίς να ξύνει), πολύ καλή επιλογή ως room ambient mic αλλά επίσης τρομερό σε στέρεο σεταπ και ειδικά σε M/S. Προσωπικά το θεωρώ από τα καλύτερα μοντέρνα all around LDC μικρόφωνα πίσω από το (red budge )Neumann TLM170. Παρ'όλα αυτά όμως θεωρώ πως σε ελάχιστες περιπτώσεις θα το επέλεγα ως Overhead mic....ίσως σε ένα τζαζοροκ-μπλουζ σετ και ντράμερ σε ένα κάπως bright χώρο.....ή ίσως σε ένα g.johns set up....αλλά και πάλι θα προτιμούσα κάτι πολύ πιο character , μάλλον σε tube LDC όπως το Μ147 ή το (τρομερό) Mojave..... *Πάρη αν σε ξαναπιάσω αδιάβαστο κομμένα τα κίντερ μπουένο.... ;D

haryy αν θέλεις κάτι πιο ντιζαινάτο ρίξε μια ματιά σε ebay και τα συναφή για Astatic, realistic κλπ κλπ είναι broadcast electret μικρόφωνα πολύ όμορφα καιμε πολύ πρακτικούς διακόπτες......αααα και φθηνά....όπως επίσης και κάποια δυναμικά από open reel "οικιακά" μαγνητόφωνα όπως siemens, grundig, revox etc

Λογικά έχεις επιλέξει το "direct monitoring" μια λειτουργία του cubase που του επιτρέπει να συνεργάζεται με το dsp mixer του interface (αν αυτό διαθέτει) και με την οποία δρομολογείται απευθείας το σήμα της εισόδου στην μόνιτορ έξοδο του καναλιού, ενώ αντίστοιχα το επιλεγμένο και οπλισμένο τρακ στο cubase οδηγεί μέσω του fader του το αντίστοιχο κανάλι στο dsp mixer του interface. Η λογική είναι να ελαχιστοποιηθεί το latency στο monitoring του προς ηχογράφηση track ασχέτως της ρύθμισης του buffer.....αυτό φυσικά δεν σου επιτρέπει να "ακούς" την επεξεργασία σε πραγματικό χρόνο καθώς εσύ ουσιαστικά ακούς την είσοδο αμέσως μετά το ad convertion.

...ρίξε μια ματιά και εδώ http://www.soundonsound.com/sos/1997_articles/feb97/stereomiking.html http://www.soundonsound.com/sos/1997_articles/mar97/stereomictechs2.html Δεν έχει άμεση σχέση με κρουστά αλλά είναι ένα πολύ ωραίο και κατατοπιστικό άρθρο σχετικά με τις στέρεο ηχογραφήσεις. Ίσως είναι καλύτερα να ξεκινήσεις το όλο θέμα από την αρχή και στην σωστή του βάση από το να σου πει κάποιος 2-3 τιπς σχετικά με την τοποθέτηση μικροφώνων σε κρουστά....σίγουρα πάντως θα βγεις κερδισμένος :)

+1000 Πάντα ο σκοπός , η χρήση και ακόμη περισσότερο το αποτέλεσμα θα καθορίζει το αν μια επιλογή είναι τελικά πετυχημένη και σίγουρα όχι το κόστος ή τα τεχνικά χαρακτηριστικά.

Το 451b υποτίθεται πως είναι η σύγχρονη εκδοχή της AKG για το όντως κλασσικό και studio standard 451.....στην πράξη όμως μιλάμε για 2 εντελώς διαφορετικά μικρόφωνα και κατασκευαστικά και ηχητικά. Θα μπορούσε κανείς να πει πως είναι στην λογική των περισσότερων σύγχρονων SDC : δυνατή έξοδος, έντονο pressence και γενικότερα bright χαρακτήρας με αρκετά τονισμένα τα ψηλά και ψηλά μεσαία. Γενικότερα θεωρώ πως αυτή η λογική απευθύνεται περισσότερο στην consumer αγορά δίνωντας μικρόφωνα με "εντυπωσιακό" , "έτοιμο" ήχο (δίνουν μια scooped αίσθηση στα μεσαία) χωρίς ιδιαίτερες ανάγκες για ενίσχυση και περαιτέρω επεξεργασία....βέβαια αυτή είναι η επιφανειακή εικόνα...στην πραγματικότητα αυτού του τύπου τα μικρόφωνα τις περισσότερες φορές ακούγοντε ιδιαίτερα "σκληρά", δεν επιδέχοντε και δεν "ακούν" καλά το eq ενώ δεν είναι και ιδιαίτερα ευέλικτα σε ότι αφορά την τοποθέτηση και την χρήση εν γένει....παρ'όλα αυτά το 451b μπορεί να βρει αρκετές πετυχημένες εφαρμογές, όπως κρουστά, ακουστικά όργανα, ταμπούρο, μεμονωμένα cymbal mics κλπ κλπ ειδικά όταν το ζητούμενο είναι ένας bright χαρακτήρας και ευδιάκριτα transients και μάλιστα σε όργανα που αυτά τα χαρακτηριστικά είναι δυσδιάκριτα.....από την άλλη πλευρά εγώ το βρίσκω ιδιαίτερα σκληρό και ενοχλητικό σε εφαρμογές με ήδη υπερβολικά bright χαρακτήρα όπως ακουστικά όργανα με μεταλικές χορδές και παιγμένα με πένα, overheads σε ένα ροκ ντραμ σετ κλπ κλπ. Κατασκευαστικά το 451b είναι άψογο (και λογικό ως μικρόφωνο μαζικής παραγωγής) με ιδιαίτερα χρηστικό pad (είπαμε έχει hot έξοδο) και υψηπερατό φίλτρο σε μια πολύ όμορφη συσκευασία (ως - ιδιαίτερα ταιριασμένο είναι η αλήθεια - ζευγάρι) με αρκετά παρελκόμενα. Από την άλλη πλευρά το ΜΚ012 είναι κομμάτι μιας modular κατασκευής κάτι που το καθιστά εκ των πραγμάτων ένα πολύ ευέλικτο μικρόφωνο (μπορείς να συνδυάσεις πολλές διαφορετικές SDC & LDC κάψες με το ίδιο πουράκι). Ως SDC έχει πολύ καλά αποτελέσματα σε πάρα πολλές εφαρμογές και με πολλές επιλογές στην τοποθέτηση (λόγω διαφορετικών πολικών διαγραμμάτων), ειδικά όταν υπάρχει η δυνατότητα για ποιοτική ενίσχυση (δεν έχει και την πιο δυνατή έξοδο....) αλλά και περαιτέρω επεξεργασία (το ΜΚ012 έχει μια αρκετά ισοροπημένη απόξριση με ιδιαίτερα πλούσια μεσαία και χαμηλά μεσαία, κάτι που πιθανόν δεν είναι επιθυμητο σε κάποιες περιπτώσεις). Μου δίνει γενικότερα την εντύπωση πως είναι κάπως "αργό" για SDC κάτι που σε πολλές περιπτώσεις "κολακέυει" την πηγή στρογγυλέυωντας τις άκρες, αν και στην ουσία νομίζω πως αυτό έχει να κάνει πιο πολύ με τα ακριβή και πλούσια χαμηλά μεσαία και τα rolled off ψηλά που πιθαανόν να λειτουργούν ως masking στα υπεργρήγορα υψηλοσυχνοτικά transients (με μια πιο mid scooped προσέγγιση πλησιάζει πάρα πολύ στα πιο πετυχημένα bright SDC όπως πχ το ΚΜ184). Ηχητικά το θεωρώ από τα πιο ευέλικτα SDC που κυκλοφορούν σήμερα με πολύ "μεγάλο" και ιδιαίτερο ήχο (αλλά και ανάλογες απαιτήσεις) και μια απο τις λίγες σύγχρονες σχεδιάσεις που σε κάποια χρόνια θα θεωρούντε κλασσικές....Κατασκευαστικά τώρα το ΜΚ012 έχει αρκετά θεματάκια, όπως η ποιότητα κατασκευής του ενισχυτικού τμήματος (πουράκι - είναι πολύ σήνυθες φαινόμενο να "τα παίρνεις στο χέρι"), η εφαρμογή των capsules, το κάπως δύασχρηστο αλλά και μόλις 10db pad. η ιδιίατερα "χαλαρή" σχέση στα "matched pairs" αλλά και η κάπως "φθηνή" σε σχέση με τον ανταγωνισμό συσκευασία και παρελκόμενα...

Το Rundevilrun Studio ανακατασκευάστηκε (....και συνεχίζουμε να φτιάχνουμε :-\) έτσι ώστε να αποτελεί κομμάτι του νέου χώρου κυρίως ως βοηθητικός χώρος, γραφεία αλλά και το tracking - overdubbing room που προανέφερα.... Σε ευχαριστώ πολύ για τις ευχές :)

Αν και διαφωνούμε σε πολλά πράγματα οφείλω ευθαρσώς να παραδεχτώ το εξής.... Ο digisillence μπορεί να βγάλει το αποτέλεσμα που θέλει ακόμη και με το μικροφωνάκι της barbie... respect :)

Καλημέρα φίλοι νοιζάδες.... Επ'ευκαιρία της λειτουργίας του διαδικτυακού τόπου της Sonic Ark www.thesonicark.com θα ήθελα να γράψω 2-3 πραγματάκια σχετικά.... Η Sonic Ark είναι μια εταιρία μουσικών παραγωγών (και όχι μόνο) με έδρα την Θεσσαλονίκη....ξεκίνησε να λειτουργεί τον Σεπτέμβριο του 2010 αν και ουσιαστικά αποτελεί συνέχεια του Rundevilrun recording studio και της δισκογραφικής Rundevilrun records, αποτελεί δηλαδή την λογική συνέχεια και εξέλιξη μιας ιστορίας16 ετών στον χώρο των ηχογραφήσεων και μουσικών παραγωγών. Σκοπός της είναι να παρέχει τις καλύτερες δυνατές υπηρεσίες σε όλα τα στάδια της μουσικής παραγωγής κρατώντας το κόστος σε λογικά επίπεδα. Για τον σκοπό αυτό σχεδιάσαμε και κατασκευάσαμε από το μηδέν ένα ολοκληρωμένο πολυχώρο, με τις υψηλότερες δυνατές προδιαγραφές (αλλά και με πολύ αγάπη) που περιλαμβάνει ένα state of the art recording & mixing studio, ένα δεύτερο μικρότερο tracking & overdubbing room, post production facilities, practice and rehearsal rooms, μουσικό κατάστημα, δισκογραφικό label και πολλά ακόμη που σας περιμένουν να τα ανακαλύψετε στο www.thesonicark.com Το website δεν είναι ακόμη εντελώς έτοιμο αλλά σίγουρα θα δημιουργήσετε μια πιο σαφή εικόνα ενώ για οποιαδήποτε απορία, πληροφορία, διευκρινήσεις είμαστε πάντα διαθέσιμοι.....εννοείται πως είσαστε όλοι ευπρόσδεκτοι να μας τιμήσετε και με την φυσική σας παρουσία :) www.thesonicark.com Everything About Tone take care N

Στην σχέση μικρόφωνο - προενίσχυση όταν μιλάμε για matching δεν εννοούμε την ακριβή ισοροπία ανάμεσα στην αντίσταση του μικροφώνου και στην αντίσταση της προενίσχυσης... ...κάτι τέτοιο για την ακρίβεια δεν είναι επιθυμητό στην συγκεκριμένη περίπτωση. Στις περισσότερες των περιπτώσεων το επιθυμητό είναι η αντίσταση εισόδου της προενίσχυσης να είναι περίπου το δεκαπλάσιο της αντίστασης του μικροφώνου... ..έτσι πχ τα περισσότερα πυκνωτικά μικρόφωνα έχουν αντίσταση εξόδου από 50 έως 200Ω και αντίστοιχα οι περισσότερες μικροφωνικές προενισχύσεις έχουν αντίσταση εισόδου 500 με 1000Ω. Αντίστοιχα τα μικρόφωνα ταινίας έχουν πολύ υψηλότερη αντίσταση και το ιδεατό είναι μια είσοδος με πολλαπλάσια αντίσταση. Στην σχέση μικρόφωνο - ενίσχυση και σε ότι αφορά τις αντιστάσεις , αυτές παίζουν έναν πολύ σημαντικό ρόλο σε ότι αφορά την συχνοτική απόκριση και το ποσσοστό αρμονικής παραμόρφωσης πράγματα με πολύ μεγαλύτερη σημασία από την απώλεια ενός μικρού ποσοστού της τάσης που περνάει από την έξοδο του μικροφώνου στην είσοδο της προενίσχυσης (ούτως ή αλλως θα ενισχυθεί). Το αντίστροφο έχει σημασία στα υψηλά φορτία και εκεί έχει σημασία το "ταίριασμα"....για να είμαστε σωστοί, ο όρος impedance matching χρησιμοποιείται καταχρηστικά στον χώρο του ήχου....στην πραγματικότητα θα έπρεπε να χρησιμοποιήται το "impedance bridging" (όταν δηλαδή η έξοδος περιμένει να δει πολλαπλάσια αντίσταση στην είσοδο της επόμενης συσκευής). by the way....στα ηλεκτρονικά δεν είμαι καλός....οπότε μπορεί κάποια πράγματα να μην τα διατυπώνω και πολύ καλά..... Και κάτι ακόμα....το πως θα παίξει τελικά "καλύτερα" ένα μικρόφωνα σε ότι αφορά την σχέση αντίσταση εξόδου - αντίσταση προενίσχυσης είναι τελικά πολύ σχετικό (πέρα από τα γενικά κοινά αποδεκτά που έγραψα πιο πάνω) και έχει να κάνει με το κάθε μικρόφωνο αλλά και τον σκοπό για τον οποίο τα προορίζουμε....και ακριβώς για αυτόν τον λόγο θεωρώ ως πολύ σημαντικό εργαλείο στα χέρια μας την μεταβλητή αντίσταση εισόδου σε μια προενίσχυση μικροφώνου

Ιδανικός προενισχυτής για ribbon μικρόφωνα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αυτός ο οποίος διαθέτει το απαραίτητο gain (τουλάχιστον 70 "καθαρά" db) για να ενισχύσει την αδύναμη εξοδο αυτού του τύπου των μικροφώνων αλλά και μεταβλητή (υψηλή >6.5 kΟ) αντίσταση εισόδου ώστε να υπάρχει το καλύτερο δυνατό matching. Αυτό ακριβώς κάνει τόσο η Grace στους προενισχυτές της όσο και κάποιες άλλες εταιρίες όπως η ΑΕΑ http://www.ribbonmics.com/aea/RPQ.html ...αυτές οι εταιρίες συγκεκριμενοποιούν τις συγκεκριμένες επιλογές ως επιλογές για ribbon (ειδικά της ΑΕΑ είναι μάλλον μια ολοκληρωμενη λύση για μικρόφωνα ταινίας προσφέρωντας και το ανάλογο tone shaping) αλλά από εκεί και πέρα υπάρχουν άπειρες υλοποιήσεις που καλύπτουν τις ανάγκες ενός σύγχρονου μικροφώνου ταινίας σε ότι αφορά το ποσσοστό ενίσχυσης και την μεταβλητή αντίσταση όπως η Great River, η Purple, JLM Audio και πολλές άλλες... Τέλος δεν πρέπει να ξεχνάμε πως από αυτές τις επιλογές μπορούν να ωφεληθούν (ως μία ακόμη τονική επιλογή) και άλλα μικρόφωνα πλην των ribbon όπως τα δυναμικά.