Sottos

Eίναι φυσιολογικό! Η αντίσταση(d.c. resistance) που μετράς με το πολύμετρο είναι για d.c. ρεύμα και είναι μικρότερης τιμής από την σύνθετη αντίσταση(impedance) που θα έχει το μεγάφωνο σε εναλλασσόμενο A.c. σήμα του ενισχυτή. Η σύνθετη αντίσταση του μεγαφώνου αλλάζει ανάλογα με τη συχνότητα και την ισχύ του σήματος που δέχεται. Δεν είναι ποτέ σταθερή στα 4, 8 ή 16Ω ,απλά αυτό το νούμερο μετρούν οι εταιρίες για ένα σήμα αναφοράς και κάποιες φορές σχεδόν συμπίπτει με τη d.c. αντίσταση.

Mιας και κινείσαι στα ~500 ευρώ: http://www.thomann.de/gr/peavey_valve_king_112_gitarrencombo.htm πιο αμερικανικός ήχος αλλά μια χαρά για ροκ έως heavy

"Λ7 υπάρχουν"... Πολλά είναι τα 50ευρώ για στάνταρντ σετάπ. Υπάρχουν καλοί μάστορες που ζητούν από 10 έως 30 ευρώ ανάλογα την κιθάρα + χορδές, και το σημαντικότερο: κάνουν πράγματι το σετάπ, όχι απλά να περάσουν χορδές και να πάρουν 50 ευρώ...

Η κιθάρα που του πρότειναν ίσως παίζει μια χαρά και δεν ξαναπαρουσιάσει πρόβλημα, αλλά: αυτό προϋποθέτει να έχει επισκευαστεί από επαγγελματία με πολύ δυνατή εποξική κόλλα και το ράγισμα σχεδόν να μην φαίνεται με το μάτι. Αν δεν έχουν γίνει τα παραπάνω και φαίνεται πρόχειρη επισκευή ή εξέχει κόλλα ή έχει κάποιο μικρό κενό στο ράγισμα, τότε walk away. Έχε υπόψιν ότι ακόμη και στην 1η περίπτωση που είναι μια χαρά, η αξία της κιθάρας πέφτει κατακόρυφα λόγω ραγίσματος(ακόμη κι αν ήταν θέμα εμφάνισης, δηλ. γρατζουνιάς) καθώς είναι "damaged" προϊόν κι έχει ελάττωμα. Άρα δεν πρέπει να τη συγκρίνουν τιμολογιακά με μια νέα, right out of the box.

Oi Hartke έχουν καλό ήχο αλλά αν θέλεις πολλά watt για live Κλπ, τα 30W δε ξέρω αν σε καλύπτουν. Τον behringer τον έχω ακούσει και προσωπικά μου άρεσε ο ήχος του. Είναι πολύ καλύτερος από τους παλαιότερους bx που έβγαιναν και έχει καλό χαμηλό. Για τον fame δε γνωρίζω κάτι. Εναλλακτικά, δες και κάποια άλλα μηχανήματα σε αυτά τα χρήματα: http://www.thomann.de/gr/gallien_krueger_backline_bl110_basscombo.htm http://www.thomann.de/gr/marshall_mb30.htm Ο Μarshall είναι στα 30W αλλά τον έχω σε στούντιο και πραγματικά, το χαμηλό του επαρκεί άνετα για πρόβες και live με pa! Έχει και 2 κανάλια, αλλά αυτό που αξίζει κυρίως είναι οι μπάσες του και η "metal" χροιά του. Δεν είναι για vintage καταστάσεις αλλά για πιο σύγχρονα ακούσματα είναι πολύ αξιόλογος.

Ως "Κουπί" χαρακτηρίζουμε μια κιθάρα που δε μας αρέσει γενικά αλλά δε νομίζω ότι υπάρχει σαφέστατη ερμηνεία ως προς το λόγο που το λέμε. Για παράδειγμα, εγώ θεωρώ "κουπιά" κάτι κιθάρες Ιαπωνικές του '60-70 που ήταν από κοντραπλακέ, με χάλι τάστα, χάλι nut, χάλι ηλεκτρικά, ροπαλοειδές μπράτσο. Παρ΄όλα αυτά, έχω αναβαθμίσει μερικές τέτοιες(αλλαγή μπράτσου, ηλεκτρικών, hardware) με καλό αποτέλεσμα. Άλλοι λένε 'κουπί" μια κιθάρα που δεν τους αρέσει ηχητικά, όπως ένας vintage maniac θα πει αν πιάσει μια bc rich KK με emg 81-85... ή ένας metal shredder να πιάσει μια danelectro...

Το συγκεκριμένο μπασάκι είναι ένα SX vintage jazz 5 και του έβαλα έναν artec διπλό. Μετά από σετάπ, τρίψιμο τάστων(καθότι used) και τον artec, έχει άριστο playability(αρκετά λεπτό μπράτσο) και ήχο με μπόλικο attack. Ήταν φθηνό σχετικά αλλά αξίζει πολύ ως καλό project.

Ψήφισα το τελευταίο... Α ρε G.A.S. τι μας κάνεις... Βάλτε καμιά φωτό πάντως γιατί οι αριθμοί είναι ολίγον τι απρόσωποι. Ποσοτικά έχουμε ξεφύγει, ποιοτικά όμως?... Ορίστε μερικές σε φωτό.

Φίλε loki θα διαφωνήσω για τον AVT. Eίχα marshall AVT 50 κι είχε πολλά προβλήματα σε ποιότητα. Η λυχνία δε, ήταν για πέταμα. Ηχητικά, δεν έλεγε και πολλά στα od1 (και τα 2) αλλά από καθαρά και dist με πετάλι ήταν απλά οκ. Αυτοί οι avt και οι προηγούμενης γενιάς mg ήταν ποιοτικά μέτριοι και ηχητικά, κατ΄εμέ ήθελαν mods κι αλλαγές(τουλάχιστον λυχνία) για να ακουστούν αξιοπρεπώς. Στις τιμές που τους διαθέτουν υπάρχουν πολλοί καλύτεροι ss , modelling και λαμπάτοι ενισχυτές. Οι καμπινούλες τους είναι καλές κατά τ' άλλα και σε μια mg412 είχα εντοπίσει ότι τα στοκ μεγάφωνα ήταν made by eminence (and that's good). On topic, γύρω στα 300ευρώ, υπάρχουν πολύ καλές επιλογές σήμερα: http://www.thomann.de/gr/fender_mustang_v_head.htm http://www.thomann.de/gr/bugera_v55_hd.htm http://www.thomann.de/gr/jet_city_amplification_20h.htm http://en.euroguitar.com/amp/fender/fm/100-h-head/113369.html http://en.euroguitar.com/amp/bugera/valve-amplification/1960/125551.html Kι ένας καλός κλώνος του JCM της marshall: http://en.euroguitar.com/amp/bugera/valve-amplification/1990/125550.html

+1000 για τους dirty fingers! Εχω παίξει gibson explorer με dirty fingers στη γέφυρα. Full γκάζι χωρίς οίκτο! Ο Gary Moore είχε γράψει το απίστευτο ομότιτλο αλμπουμ με έναν dirty fingers πάνω σε charvel strat.

Την goldtop δεν την έχω παίξει αλλά έχω μια Lp studio με τα ίδια specs: '50s neck, 490/498 pickups και απλά σκίζει! Απλά η goldtop είναι ελάχιστα worn(δηλαδή είναι λίγo matt το χρώμα) και φυσικά πολύ οικονομική! Κατ'εμέ αξίζει αυτή η κιθάρα! Η δική μου: http://www.thomann.de/gr/gibson_les_paul_studio_99_wr.htm Αν σε καλύπτει ο ενισχυτής σου για μπόλικο gain, θα πρότεινα και την παρακάτω. 'Εχει και πιο λεπτό μπράτσο. Προσωπικά, το πολύ πολύ να της έβαζα έναν mini-humbucker στη γέφυρα και θα ήταν σούπερ: http://www.thomann.de/gr/gibson_lp_studio_60s_tribute_wse.htm

Αν δε σε χάλασε ο ήχος του kustom combo που άκουσες στο στούντιο, τότε θα έχεις πάνω κάτω τα ίδια κανάλια και με το κεφάλι kg100. Έχει τον ίδιο ακριβώς προενισχυτή με τους combo των 65W-100W που βγαίνουν εδώ και μερικά χρόνια. Κι εμένα μου αρέσουν πολύ οι kustom και θεωρώ ότι ηχητικά έχουν ένα sweet overdrive όπως κι οι marshall αλλά με περισσότερο gain, λιγότερες πρίμες και λιγότερο τζιτζίκισμα. Άσε που έχει και μια χαρά εφφεδάκια ενσωματωμένα! Έχω λαμπάτη κεφαλή randall rh50 μονταρισμένη για πιο marshall ήχο με EH λάμπες αλλά και πάλι δε μου αρέσει και τόσο... Καλύτερα με κάλυπτε για blues-hard rock ένας kustom kg100 solid state κι ένας fender frontman 100w... Για καλό λαμπάτο με marshall ήχο ua πρέπει να πάρεις κανέναν jcm(αλλά είναι πανάκριβος) και να είσαι μια χαρά. Ή αν θέλεις κάτι οικονομικό, τότε πας σε bugera. Η συντήρηση που θέλει ένας λαμπάτος βέβαια (ειδικά ένας bugera) είναι μια άλλη υπόθεση... Η τιμή του πακέτου που πέτυχες είναι σκάνδαλο! Η καμπινούλα 4Χ12" είναι μια χαρά, απλά έχει οικονομικά μεγάφωνα. Όχι πως δε θα ακούγεται καλά ακόμη και σε μεγάλες εντάσεις βέβαια. Τα μεγάφωνα όμως είναι αναλώσιμα και μπορείς να φορέσεις άλλα επώνυμα στο μέλλον(στις αγγελίες έχουν συνήθως 40Ε το ένα). Ή μπορείς να δεις και την bugera καμπίνα που έχει μόνο +10Ε διαφορά... http://www.thomann.de/gr/bugera_412fbk.htm Αν είχα χώρο και λίγο παραπάνω G.A.S. cash , θα το χτυπούσα το πακέτο!... Η καλύτερη πάντως κρίση για την αγορά σου, θα προκύψει από τα ακούσματά σου και τις δικές σου ανάγκες. Πρέπει, με λίγα λόγια, να δοκιμάσεις κάποια μηχανήματα και να συγκρίνεις με αυτό που είχες ακούσει από τον kustom, να προϋπολογίσεις το μπάτζετ σου (γιατί είναι δύσκολοι καιροί) και να πράξεις ανάλογα. Και 2 samples για drive & clean του αντίστοιχου combo των 100W με 2Χ12" kustom μεγάφωνα:

Αρχικά θα ήταν καλύτερα να πάρεις ενισχυτή ηλεκτρικής και αν θέλεις μπόλικα εφφέ, πάρε έναν καλό κι οικονομικό modelling ενισχυτή όπως τους Peavey Vypyr, Vox VT+, Fender Mustang και άλλους

Αν θέλεις να δώσεις πολύ λίγα χρήματα, τότε προτιμότερη επιλογή κατ'εμέ είναι η special II που έχει και πιο δυνατούς μαγνήτες. Ομως έχει ελλείψεις όπως τα κλειδιά και το βιδωτό μπράτσο που αποκλίνει πολύ από τα gibson πρότυπα. Αν θέλεις, μπορείς να δώσεις άλλα 20ευρώ και να πάρεις μια epiphone LP μαύρη με κολλητό μπράτσο, καλά grover κλειδιά και hardware, δυνατούς μαγνήτες με 230ευρώ... Την έχω και πραγματικά είναι πολύ καλή κιθάρα, πολύ ανώτερη των lp100 κλπ. http://www.thomann.de/gr/epiphone_gothic_lespaul_studio.htm

Tα χειρότερα parts μέσα στο κύκλωμα του art mp είναι οι καλωδιοταινίες. Θέλει προσοχή γιατί ξεκολλούν εύκολα και σπάνε όταν βγάζεις τις πλακέτες απ το σασί. Σαν βελτίωση, αρχικά αυτές θέλουν αλλαγή με πιο ελαστικές. Για να έχεις ηχητική βελτίωση, η πρώτη σκέψη είναι η αλλαγή της λυχνίας αλλά κυρίως των τελεστικών ενισχυτών που έχει με κάποιους πιο premium ηχητικά (πχ. LM6172 που προτείνει στο mod). Κακά τα ψέματα, οι τελεστικοί κάνουν όλη τη δουλειά στο κύκλωμα κι η λυχνία απλά συμμετέχει στη μετάδοση και μικρή ενίσχυση του σήματος. Αν είχαμε κάποιο schematic, θα ήταν πολύ ενδιαφέρον να γίνουν bypass τα chip και να συμμετέχει μόνο η λυχνία στο δίαυλο του σήματος, έστω και ως buffer με μικρή ενίσχυση. Η παραμόρφωση των chip που έχει, είναι απαράδεκτη ως άκουσμα για ηχογραφήσεις κλπ.

Ως προς τις flying V , έχω παίξει πολλάκις την faded gibson σε στούντιο και μπορώ να πω ότι απλά μ@μάει. Σε σχέση με την '68 V της gibson μου αρέσει περισσότερο το faded φινίρισμα του μπράτσου για γρήγορο παίξιμο και από ήχο είναι ίδιες. Αξίζει τα χρήματά της. Η melody maker V που θα έρθει θα έχει ελάχιστα πιο μικρή κλίμακα(2χιλιοστά) και θα είναι μάλλον πιο μικροκαμωμένη γενικά. Μαγνήτη όμως θα έχει πολύ δυνατό αλλά μόνο έναν. Αν δε χρειάζεσαι neck μαγνήτη, μια χαρά θα είναι. Η Paul Stanley washburn είναι μακράν πιο φθηνή και ποιοτικά υποδιέστερη της gibson faded, με βιδωτό λαιμό, με ένα μαγνήτη πολύ generic, αλλά σε αυτά τα χρήματα τι να συγκρίνουμε?... Κι εσύ όμως θα πρέπει να καταλήξεις στο πόσα χρήματα θέλεις να δώσεις διότι το εύρος που προτείνεις είναι τεράστιο(129ευρώ-689ευρω). Δεν είναι πουθενά κοντά η ποιότητα, ο ήχος κι η κατασκευή αυτών των οργάνων. Για τις 50's tribute καθαυτές, δεν έχω να πω κάτι αλλά έχω στούντιο LP με τα ίδια specs μπράτσου, μαγνητών και σώματος κι είμαι υπερευχαριστημένος (έχω παίξει και με gibson custom, deluxe , standard). Αν θέλεις να πάρεις απλή, καλή, κλασσικού σχήματος LP (όχι esp με περίεργα σώματα κλπ), με καλούς gibson humbuckers, που να είναι made in USA και με Gibson λογότυπο επάνω, τότε οι νέες studio αξίζουν σίγουρα μια ευκαιρία. Στα ίδια χρήματα αγοράζεις πλέον κι Ινδονησιακές set-neck κιθάρες με "επώνυμο" logo...

Η χαρά της diy δημιουργίας δε συγκρίνεται με το να πάρεις μια έτοιμη φθηνή κιθαρίτσα(εκτός αν είναι για της κάνεις 1002 mod...). Κι εγώ είχα φτιάξει το strat HB kit και βγήκε πολύ καλό! Το έβαψα σε μαύρο σατινέ με titan σπρέυ, έβαλα έναν epiphone διπλό στη γέφυρα, νέα κλειδιά,νέο nut, νέο pickguard, νέα ηλεκτρικά και knobs κι έτοιμη! Τα πιο ακριβά έξτρα κομμάτια ήταν το pickguard και τα κλειδιά(45ευρώ μαζί νομίζω). Ακόμη παίζει και μάλιστα παίζει πάρα πολύ καλά, έχει βγάλει και live... Επισυνάπτω και μια άλλη ΗΒ (hbl-500) που αξίζει κατ'εμέ και η οποία μ΄έχει βγάλει blues live άνετα και με πολλή μούρη!... Τι να πώ: alder σώμα μασίφ(όχι με κοντραπλακέ φλούδα κουφωτή όπως άλλες φθηνές), Set-in maple neck, έχει long tenon(!) joint, D profile , 2 hot humbuckers με μπόλικο wax, μια χαρά hardware...

Aν είναι να μπλέξει με floyd, πιστεύω κι εγώ ότι δε χρειάζεται οπωσδήποτε lock nut, ειδικά αν δε γνωρίζει να το τοποθετήσει. Απλά θέλει ένα καλό nut με καλή λίπανση και φυσικά καλό σετάρισμα. Προς metaxa13: Για το τρέμολο που έχει τώρα η ibanez, είναι εύκολο να βρεις ένα μπρατσάκι (tremolo arm). Απλά πήγαινε και ζήτα σε κατάστημα το tremolo arm έχοντας μαζί την κιθάρα σου για να τσεκάρεις εάν βιδώνει πάνω στο τρέμολό της. Μπορείς να βρεις και στον Tρίμη που φέρνει ibanez ανταλλακτικά. Μην αλλάξεις τρέμολο επειδή λείπει το μπρατσάκι του... Δεν είναι οικονομικοί και δε πολυσυμφέρουν εκτός αν θέλεις ήχο malmsteen που παράγεται κυρίως από το συνδυασμό maple μπράτσου , maple ταστιέρας scalloped, δυνατών μονών μαγνητών, πεταλιών boost, od, noise gates και marshall YJM κεφαλών... Κατά τη γνώμη θα ήταν πολύ καλύτερο ηχητικά να βάλεις έστω στη neck θέση διπλούς σε μέγεθος μονού(hotrails) που έχουν πολλή δύναμη και χαμηλό θόρυβο: http://cgi.ebay.com/TOG-HOT-DUAL-RAILS-PICKUP-FENDER-STRAT-WHITE-NEW-/370501880605?_trksid=p5197.m7&_trkparms=algo%3DLVI%26itu%3DUCI%26otn%3D5%26po%3DLVI%26ps%3D63%26clkid%3D366897949112004312#ht_1758wt_1139 Για humbucker γέφυρας, αν θέλεις γκάζια, τσέκαρε: http://cgi.ebay.com/Cream-Humbucker-PAF-Style-BRIDGE-Coil-Tap-/370515562918?pt=Guitar_Accessories&hash=item564472d1a6#ht_587wt_905 Τους παραπάνω μαγνήτες τους έχω σε κιθάρες μου και είναι σούπερ για γκάζι. Οκ, Δεν είναι για Jazz, αλλά για hard rockιές και αλά Malmsteen, παίζουν μια χαρά.

Καταρχάς καλή επιτυχία με το project σου! Η αλήθεια είναι ότι δεν είναι εύκολα αυτά που θέλεις να φτιάξεις αλλά από κάπου πρέπει να ξεκινήσει κανείς! Για το βάψιμο δε γνωρίζω πολλά, απλά έχω βάψει με σχετική επιτυχία 3 κιθάρες με titan σπρέυ. Για τους μαγνήτες και τα ηλεκτρικά έχεις πολλές επιλογές ανάλογα με το τι θέλεις να δώσει από χρήματα. Οικονομικές και καλές προτάσεις μαγνητών έχει το ebay από εταιρίες όπως belcat, wilkinson, artec, tonerider(υπάρχουν κι Ελλάδα), Rockfield, Kent Armstong και από Αμερική, οι Guitar Fetish(GFS). Οι τιμές ξεκινούν από τσάμπα(15ευρώ) κι άνω. Για να βάλεις μαγνήτες και pots θα χρειαστείς κολλητήρι, κόλληση, πολύμετρο, κατσαβιδάκια. Για το hardware: -αν το nut είναι φαγωμένο ή ακούς τις χορδές να κολλάνε (να κάνουν κλικ) όταν κουρδίζεις, τότε θέλει αλλαγή με καλύτερο από κόκκαλο ή γραφίτη. -τα κλειδιά μάλλον θα ΄ναι μια χαρά αλλά αν θέλεις υπάρχουν wilkinson κλπ σε καλές τιμές. -το τρέμολο είναι 2 point και νομίζω έχει τις ίδια βάσεις(studs) με τα floyd. Μόνος περιορισμός είναι η τρύπα που διαθέτει το σώμα για το τρέμολο η οποία δε θα δίνει και πολλή ελευθερία κίνησης στο floyd. Σε μια grx140 με ίδιο τρέμολο, έβαλα floyd χωρίς ιδιαίτερο πρόβλημα (χρειάστηκε λίγο άνοιγμα η τρύπα στο επάνω καπάκι του σώματος) αλλά η χρήση είναι για λίγο dive και μοιάζει περισσότερο με τα non-recessed τρέμολο: http://jacksoncharvelforum.com/files/2010/10/-21751904555912990.jpg Σε κάθε περίπτωση, θέλει αλλαγή το nut με locking nut μεταλλικό αν είναι να βαλεις floyd (έστω και φθηνό Licensed από ebay). Αν όμως βάλεις φθηνό floyd και non-recessed , τότε θα έχεις μπει σε μπελά χωρίς μεγάλο κέρδος.

Η επένδυση σε μια καλή ζώνη(και μπάσου κάνει) δεν είναι κακή ιδέα. Κι εγώ έτσι το έλυσα και παίζω και live χωρίς θέμα. Αλλές λύσεις υπάρχουν αλλά είναι λίγο πατέντες κι αν δε θέλεις να πειράξεις την όψη της κιθάρας, μην αρχίσεις τρύπες... Γενικά πειράζω πολύ τις κιθάρες μου(μόντες κλπ) αλλά τις έξτρα τρύπες προσπαθώ να τις αποφεύγω.

Μια 80's Kumika σχήματος Star με νέο hardware κι ηλεκτρικά! Πολλοί είχαν κάποτε μια kumika για starter όργανο!

"Arirang" Κορεατική Strat από τα early 70s με αλλαγμένο μπράτσο κι ηλεκτρικά. Δεν ξέρω κατά πόσο κρατά το vintage χαρακτήρα λόγω του νέου μπράτσου αλλά τώρα παίζει καλύτερα από ποτέ...

Μια Fender HM strat USA του '89. Πολύ 80'ς φάση με 24τάστα, Kahler tremolo & Gotoh hardware, Super Distortion στη γέφυρα. Έχει (δυστυχώς) ξαναβαφτεί από προηγούμενο ιδιοκτήτη σε λίγο πιο σκούρο κόκκινο από ό,τι ήταν αρχικά. Παίζει όμως τέλεια.

Χατζηγιάννης + metal + prog + Alternative = καλύτερα να το ερευνήσεις και να σκεφτείς πολύ καλά μέσα σε εύλογο χρόνο πριν πάρεις την επόμενη (και μάλιστα ακριβή) κιθάρα σου ώστε να σε καλύψει έστω και εν μέρη για (τα πάντα?) όλα αυτά τα είδη...

Για τα είδη μουσικής που θέλεις να παίξεις, καλύτεροι, ογκώδεις και δυνατότεροι είναι οι μαγνήτες 490/498 της goldtop. Από μπράτσο (παχύ 50ς) και hardware είναι παρόμοιες οι 2 στούντιο που παραθέτεις όμως το φινίρισμα είναι πολύ διαφορετικό. Οι faded έχει λιγότερο λούστρο και ματ υφή που κάνει το μπράτσο πιο "γρήγορο", να μην κολλάει (εκτός αν υδρώσεις πάρα πολύ). Για τους μαγνήτες, δες το παρακάτω σχετικό διάγραμμα της gibson για το output: http://i81.photobucket.com/albums/j202/paperboy38375/pickups.jpg Και οι δυο είναι value for money κατ' εμέ (έχω μια LP studio και έχω παίξει πολλάκις live ή σε στούντιο με studio, std, custom και deluxe). Πολλοί θα σου πουν "μάζεψε κανα χιλιαρικάκι ακόμη και πάρε standard" και μετά θα ποστάρεις για std και θα πουν "ε, μάζεψε λίγα ακόμη και πάρε VOS''. Προσωπικά λέω: Πάρε την κιθάρα που σου αρέσει πραγματικά τώρα, χρησιμοποίησέ την σε πρόβες, live και όπου αλλού θέλεις και άσε την να σε πορώσει ενώ παίζεις τη μουσική σου. Μην σε παρασύρουν οι "ωριμότητες".