studio54GR

Τσίπουρο λέμε..... α και Bourbon-cola, σκέτα τα Malt-Specials και Cuba Libra,

Creedence Clearwater Revival Chronicle: The 20 Greatest Hits Πολύς κόσμος θεωρεί πως οι Creedence Clearwater Revival, ή αλλιώς CCR, ήτανε ακόμα μία southern rock μπάντα. Θεωρώ πως ήτανε πολύ παραπάνω. Για εμένα ήταν αυτοί που στο κατώφλι των '70s, τότε που το rock άλλαζε διαρκώς, παίξανε «τα παλιά» με έναν τρόπο τόσο φρέσκο που τους κατέστησε αγαπητούς σε όλο τον πλανήτη. Όχι δεν ήταν αυτοί που μας μάθανε πως παίζονται τα blues, αλλά η δικιά τους διασκευή στο "Suzie Q" είναι αυτή που παίζεται ακόμα στα μαγαζιά! Ο John Fogerty κινεί τα ηνία, όντας βασικός συνθέτης, κιθαρίστας και τραγουδιστής. O αδερφός του Tom έχει το rhythm section ενώ στο μπάσο και τα τύμπανα είναι οι Stu Cook και Doug Clifford αντίστοιχα. Οι CCR γίνανε γνωστοί με τα πολυάριθμα επιτυχημένα singles τους, παραταύτα δίσκοι όπως το ομότιτλο ντεμπούτο τους ή το "Green River" πραγματικά αξίζουν την εκτίμηση του κόσμου. Ο ήχος τους φυσικά είναι επηρεασμένος από τα blues, όμως δεν έχει τόσο... ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα (όπως πχ. ο Ray Vaugn). Όπως και οι ίδιοι λένε, είναι "swamp music". Αρκετά πιο εμπορικές συνθέσεις σε σχέση με κολοσσούς του ιδιώματος που παίζουν. Μπορεί να μην έχουν την αλητεία των Lynyrd Skynyrd ή τις κιθάρες των Allman Brothers, αλλά κατά κάποιο «μαγικό» τρόπο οι συνθέσεις τους σου μιλάνε κατευθείαν στην καρδιά, και «παραδόξως» πιάνεις τον εαυτό σου να σιγοτραγουδάει εκείνο το τραγούδι που άκουσες στο ράδιο κάτι μήνες πριν. Το "CCR" ξεκινάει με μία εκπληκτική διασκευή στο "I' ll Put A Spell On You" του Screamin Jay Hawkins. Περιέχει τα all-time classics "The Working Man" και "Suzie Q" (επίσης διασκευή σε κομμάτι του Hawkins) και κομματάρες σαν το "Porterville" ή το γοητευτικά περίεργο "Walking On The Water". Ο δίσκος διαρκεί μόλις 33 λεπτά αλλά επιτυγχάνει στο 100% τον στόχο του, δηλαδή να σε κερδίσει και να σε κάνει να αγαπήσεις αυτό το κράμα blues, r&b και rock. Κομμάτια σύντομα, πιασιάρικα και πάνω απ' όλα απολαυστικά. Κυρίες και κύριοι οι CCR περιμένουν για να σας κερδίσουν με τη μουσική τους, το μόνο που μένει είναι να τους δώσετε την ευκαιρία να το κάνουν! (www.rocking.gr)

Έφτασαν και τα 2 τελευταία κομμάτια της συλλογής μου (άλλη μιά και τέλος) μια μαύρη Burny και μια Greco Cherry sunburst.... Δεν προλαβαίνω όμως αυτήν της στιγμή να σας τις δείξω.... μεθαύριο όμως... Τρέμε WN τώρα που τις ανακάλυψα δε θα σου αφήσω καμμία (περιμένω και μια Pink Aria Strat)

http://cgi.ebay.com/TOKAI-LS1000-Japan-custom-shop-anniversary-ONLY-100_W0QQitemZ230246711681QQihZ013QQcategoryZ2384QQssPageNameZWDVWQQrdZ1QQcmdZViewItem Aν έχεις "πένα".... τότε αυτή η κιθάρα είναι μακραν μπροστά από όλες όσες σου πρότειναν.....

http://cgi.ebay.com/Yamaha-SG1000-early-eighties_W0QQitemZ230244178293QQihZ013QQcategoryZ155124QQssPageNameZWDVWQQrdZ1QQcmdZViewItem

Κι όμως οι Κρήτες όμως συμμετείχαν με τους υπόλοιπους Δαναούς στον Τρωικό Πόλεμο......

Υποθέτω λοιπόν οτι δεν ισχύει το {για να βρείς την "καλή" κιθάρα (όπως με τις CP) πρέπει να παίξεις με καμμιά δεκαριά}. Μου άνοιξες την περιέργεια για μια Rickenbacker, στα νιάτα μου (1984 περίπου) είχα παίξει ένα Live με δανεικό Bass που όντως ήταν καταπληκτικό, όμως κιθάρα δεν έπιασα ποτέ μου και θα με ενδιέφερε. Ο ένας εκ των δοκιμαστών φίλος (ο καλυτερος κιθαρίστας από τους 4 του τεst) μου ζήτησε να του βρώ τέτοιον μαγνήτη να τον δοκιμάσει...... σε μπουζούκι....

Τελικά μάλλον πρέπει να γράψω κάτι παραπάνω.......(μετά από εξονυχιστικό σκίσιμο της κιθάρας από 4 άτομα) η κιθάρα δείχνει ότι είναι hollow με τον ήχο της χωρίς να το δείχνει εμφανισιακά.... (ASAT semihollow). Καρφί λοιπόν στον S6R και μόνο βάθος....... Λοιπόν η κιθάρα είναι ΑΛΛΟΥ... τρελλαίνει τα κουρδιστήρια με την τονικότητά της ΑΨΟΓΗ. Λοιπόν εγώ τις TELE δεν τις είχα για σολιστικές κιθάρες.... όμως αυτήν είναι και μάλιστα μερικές ιδιαιτερότητες την κάνουν Special. Γυρνάς τον διακόπτη στις τρεις του θέσεις και ΔΕΝ αλλάζει η ένταση καθόλου, παρα μόνο ο ήχος !!! γενικα η κιθαρα ακουγεται πιο...hi-fi & περισσοτερο "ακριβης" & "μασιφ" απο μια παραδοσιακη tele & καθε χορδη ακουγεται ακριβως στην ιδια ενταση με τη διπλανη της....(μας κακομαθαινει δηλ.εμας τους Φεντερακηδες που παλευουμε με αυτο το προβλημα τριαντα χρονια τωρα... :) :) :)) παντως twang (TO σημαντικοτερο για μια τελε) εχει να φανε και οι κοτες.... :) Εμένα λοιπόν δείχνει ότι είναι σκαφάτη κιθάρα από τον ήχο της... μια σκαφάτη με μονούς από τα παλιά τα χρόνια με σκάσιμο του ΘΑΝΑΤΟΥ (μιλάμε για άλλο πράγμα) και με μεσαίες κοφτερές. Αυτό που γράφει ο SF το παρατήρησα κι εγώ και μου άρεσε τρομερά, μιλάμε σε καμμιά μου κιθάρα δεν το συνάντησα... Το δικό μου συμπέρασμα κι όσων την καταταλαιπώρησαν 2-3 μέρες τώρα, ότι η G&L είναι πιό FENDER από τις FENDER, οι τύποι έχουν κάνει ΦΟΒΕΡΗ δουλειά και φυσικά αξίζει το κάθε ένα Euro που ξόδεψα γι αυτήν. Την βρήκα στο E-BAY από έναν φίλο Ιταλό (δεν είναι μαφιόζος και δεν είναι μαγαζί, είναι επαγγελματίας κιθαρίστας - δουλεύει στη RAI) και μου είπε ότι ΔΕΝ έχει παίξει ποτέ με καλύτερη από αυτήν κιθάρα για Blues, εξάπτοντάς μου την φαντασία..... τελικά έτσι δείχνει. Δεν ξέρω αν έπεσα σε καλό "κομμάτι" αλλά είμαι καταενθουσιασμένος με αυτήν, σκεφτήτε μια TELE με sustain!!! με σκάσιμο, με κοφτερό ήχο και με έναν φοβερά γρήγορο μάνικα... με ΑΥΤΗΝ την κιθάρα παίζεις τα πάντα... ΥΓ και είναι και όμορφη η ρουφιάνα... Μια που δεν θα μπορούσα να γράψω κάτι καλύτερο σαν επίλογο.... Σύντομα θα σας ανεβάσω κλιπάκια με 3-4 διαφορετικά είδη μουσικής από Blues, Rock, Funk μέχρι και.... λαϊκά για να καταλάβετε τι πάθαμε όσοι "ασχοληθήκαμε" μαζί της.....

Έλα ρε Elavd, είσαι στα μέρη μου????

Kι άλλος Ιάπων.... ;)

XA XA XA Mας έστειλες.....

Αυτό είναι κατά το ήμισι Japoni..... (Customia 54).

καλυτερα να της κανεις ενα ΚΑΛΟ ΣΕΤ ΑΠ αντι να περιμενεις να τη συνηθισεις ;)γιατι να σπας τα χερια σου? Μάλλον αυτό θα κάνω, αλλά δεν φταίει η κιθάρα... είναι η πρώτη μου LP και μάλλον δεν βολεύομαι, πάντως στην επόμενη βόλτα Αθήνα θα την κατεβάσω για ένα Setup. Πάντως περιμένω και τις Burny & Greco μέσα στην εβδομάδα, οπότε θα καταλάβω αν τελικά είναι το σχήμα και το είδος αβολο για μένα.

Τον θυμάμαι σαν αστυνομο Jones στην Μεγάλη των Μπατσων Σχολή.

Σαν να βλέπω την στιγμή....... :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D http://cgi.ebay.com/ws/eBayISAPI.dll?ViewItem&item=330227686264&indexURL=0&photoDisplayType=2#ebayphotohosting WN τα τάστα είναι ολοκαίνουργια (έτσι δείχνουν) σε βόλεμα είναι το μπέρδεμα παίζεις με τα LEGO (stratocaster) και μόλις πιάσεις μια σοβαρή κιθάρα δυσκολεύεσαι.

Βρε, έχουμε έρωτα πλέον και μάλιστα σφοδρότατο.... Την ΤΟΚΑΙ δεν μου την δίνει πίσω ο φίλος μου (έχει μια ARIA strat αγορασμένη το '80) αυτή ρε παιδιά παίζει μόνη της η κιθάρα, δεν χρειάζεται να ξέρεις.... Η δε ΤΟΚΑΙ είναι όπως έχω ξαναπεί η πιό δύσκολη που έχω πιάσει, όμως αν ξέρεις να δουλεύεις καλά τα δαχτυλάκια σου χαρίζει τρελλό ήχο (θα την συνηθήσω που θα πάει). Την βάζω καρφί στον ενισχυτή και δεν θέλω ούτε ηλεκτροακουστική, της πετάω ένα Overdrive και μπορώ να έχω ήχο που δεν πάει το μυαλό κανενός (που δεν έχει παίξει με τέτοια κιθάρα). Δηλώνω κ@ψούρης πλέον με Vintage Japs (αγόρασα και Greco & Burny). Διάβαζα τον WhiteNoise και ειλικρινά έλεγα ότι ή Γιαπωνέζος είναι ή πολύ βλ@κ@ς (sorry WN σχήμα λόγου) όμως η επιμονή του με έκανε να ασχοληθώ με τους σχιστομάτηδες (βοήθησαν και τα Forum) και είδα ότι ο άνθρωπος έχει δίκιο 100% του οφείλω ένα ευχαριστώ που με έβαλε στον καλό τον δρόμο και ένα συγνώμη που τον είχα παραξηγήσει. Και κάτι ακόμα, οι συγκεκριμένες Japs είναι από τις λίγες κιθάρες που δεν αλλάζω μαγνήτες επ΄ουδενί.

Mπα εγω που είμαι από την ΑΕΚ δικαίως να με μαχαιρώσουν (Τουρκους μας λένε).

Δηλαδή για να καταλάβω..... (Αθηναίοι, Σπαρτιάτες, Πηλαίοι, Θηβαίοι, Ελευσίνιοι, Σαλαμίνιοι, Θεσπιεις, Ιθακαίοι, Μιρμιδόνες κλπ) μπορεί να μιλούσαν την ίδια γλώσσα, να είχαν την ίδια θρησκεία να είχαν τα ίδια ήθη και έθιμα αλλά δεν ήταν Έλληνες ήταν ο καθένας και η πόλη του.... και στις Θερμοπύλες έτσι πολέμησαν για την πάρτη τους, όπως και στο Μαραθώνα αλλά ακόμα και στην Τροία (καλά αυτός ήταν εμφύλιος και δεν πιάνεται). Και ο Αλέξανδρος που έκανε κολυμπηθρόξυλο την Θήβα (και χαρίστηκε στην Αθήνα 2 φορές) αλλά έγραψε και τους Σπαρτιάτες στα @@ του (οι οποίοι φυσικά καταγράφηκαν στην ιστορια οσάν τους μ@λ@κες της εποχής) μετέδωσε τον πολιτισμό του, την γλώσσα του και την κουλτούρα του (αλλά κι αυτός είναι Σκοπιανός και δεν πιάνεται......) ;D Καπηλείες στην αρχαία εποχή ουκ ολίγες αν μάλιστα διαβάσετε που εθεάθει τελευταία φορά το χρυσελεφάντινο άγαλμα του Διός θα καταλάβετε τι εννοώ, όπως ακόμα και τα μάρμαρα του Παρθενώνα τα λιοντάρια της Κωνσταντινούπολης κλπ.

Δηλ. κατακτούν οι Αθηναίοι την Σπάρτη και παύουν να είναι Έλληνες??? Οι Μακεδόνες φίλε μου ήταν και είναι Έλληνες εδώ λανθάνεις που τους βάζεις στην ίδια ζυγαριά με τους υπόλοιπους και οι Βυζαντινοί περιλαμβάναν ΚΑΙ τους Έλληνες και όχι μόνο σαν επαρχία αλλά σαν κάτι πολύ μεγαλύτερο. Ποτέ οι Έλληνες δεν ένοιωσαν σκλαβωμένοι στους Ρωμαίους αλλά σαν κομμάτι τους, ειδικά μετά τον χωρισμό του Ανατολικού από το Δυτικό Ρωμαϊκό Κράτος.

To πρώτο χωνευτήρι "μουσικής" παγκοσμίως ήταν η Βυζαντινή που μάζεψε κάθε γνωστό και άγνωστο ήχο της Ανατολής και της τότε υποανάπτυκτης Δύσης (και μουσικά). Για να έρθουν οι Βάρβαροι και απολίτιστοι να κληρονομήσουν πολιτισμό από τις κατακτήσεις τους. Ποιά είναι η μουσική τους που δεν υπάρχει μέσα στην Βυζαντινή μουσική??? ποιά η τεχνοτροπία τους που δεν υπάρχει στην Αραβική??? (πχ το μπλε τζαμί που αναφέρθηκε είναι μιά επιμιξεία 2-3 τεχνοτροπιών που επ' ουδενί δεν μπορούμε να πούμε Τουρκική. Ούτε αλφάβητο δεν είχαν καλά καλά οι Τούρκοι όχι μουσική. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι σήμερα δεν έχουν πολύ καλούς μουσικούς τολμώ να πώ πολλές φορές κλάσεις ανώτερους από πολλούς Ευρωπαίους (και Έλληνες). Και Φωνάρες είχαν και μουσικάρες γράφουν, ορχήστρες να πάθεις πλάκα. Έχω δεί ένα βράδυ παλιά Νese Karabucec κι έχω πάθει ζημιά (μόνο που δεν έκλαιγα) με την εκτέλεσή της και την ορχήστρα της. Orchan, Ibrahim Tatlises και παλαιότερα Zeki Muren έπερναν κεφάλια, όμως η μουσική τους είναι ένα παρακλάδι της Βυζαντινής, όπως η δική μας που απλά έχει περισσότερες Δυτικές επιρροές.

Όλα είναι κατόπιν συμφωνίας, αν θέλεις να παίξεις τσάμπα η με χρήμα εξηγείσαι εξ΄αρχής. Έχω παίξει δωρεάν για φιλανθρωπικούς σκοπούς, για αναγνώριση (για να μας μάθουν), για εφέ (στα γκομεν@κι@), όλα αυτά όμως από μιά φορά σε κάθε μαγαζί δεύτερη δεν υπήρχε εκτός αν πλήρωνε (έστω και σε είδος, ποτά κλπ). Δεν υπάρχει μουσική σαν την Ελληνική πουθενά. Ακόμα και το Ροκ σε 4-5 κλίμακες βασίζεται ενώ οι "δρόμοι" μόνο του μινόρε είναι πάνω από 100. Να σου παίξω Rast στον S6R με την TOKAI καρφί με βάθος μόνο να σου φύγει η μασέλα, Ousac Husam κλπ που είναι ευκολοι δρόμοι πάλι έχουν την γλύκα τους. Βουτάς λοιπόν ένα riffaki του τραβάς μιά καλή παραμόρφωση και σαλτάρει όλος ο κόσμος (το έπόμενο πείραμά μου).

Δόξα τω Θεώ λέμε.... ;D ;D ;D ;D ;D ;D Είχα διαβάσει σε πολλά φόρουμ για Japs τις δεκαετίας του 80.... Όταν έπαιζα την δεκαετία του 80, λέγαμε ας βρούμε κάτι να μας κάθετε στο χέρι καλά και να παίζει ικανοποιητικά.... και αγοράζαμε EKO, ARIA, DAION ;D ;D ;D ;D ;D Κάτι κουφές για μας μάρκες.... γνήσιες με το μακαρόνι.... Κι όμως θυμάμαι ότι έχω πιάσει καταπληκτικά κομμάτια από αυτές.... Μια ΕΚΟ (archtop style), μια ARIA (Superstrat style) μια μαύρη Daion (strat) τύφλα να έχουνε οι USA Classic. Kαι σήμερα ξαναψάχνουμε τέτοιες κιθάρες που παίζαμε τότε δικαίως φυσικά διότι ειδικά μερικές Ιαπωνικές είναι τόσο καλύτερες από σημερινές που σε πιάνει αγοραστικό αμόκ. Δάνεισα την ΤΟΚΑΙ σε παιδικό μου φίλο (ένας από τους καλύτερους κιθαρίστες που έχω ακούσει ποτε) και δεν μου την επιστρέφει.... έχει πάθει πλάκα σε τέτοιο βαθμό που σώνει και καλά θέλει να μου πάρει την μία από την τριάδα Vintage Japs.... (TOKAI BURNY GRECO).

Δεν τις έπιασα στα χέρια μου ακόμα.... Την Μεγάλη Εβδομάδα θα έρθουν. Αν κρίνω όμως από την ΤΟΚΑΙ..... Gibson ΔΕΝ πληρώνω τσάμπα και Fender Δεν ξαναγοράζω.

Τελικά επειδη δεν μπορούσα να αποφασίσω.... τις πήρα και τις δυό.... ;)

Αυτό είναι το πιθανότερο σενάριο..... γι αυτό και έκοψε ένταση από την προενίσχυση....