IraklisZS

επίσης, σχετικά με τη θεματολογία του αβαταρ: http://en.wikipedia.org/wiki/Dances_with_Smurfs http://www.imdb.com/title/tt0099348/ "The episode also satirized the 2009 James Cameron film, Avatar, suggesting the plot borrows heavily from the film Dances with Wolves, and comparing Avatar's blue aliens to the cartoon Smurfs."

και πάλι μπορεις να ενώσεις το καλωδιακι που πήγαινε στο τιπ του output με το πάνω σημειο των διόδων. Λογικά αν έχει διαφορά έντασης θα το καταλάβεις

αν κάποιος θέλει να σκεφτεί σε βάθος, θα βρει ερεθίσματα παντού. ούτε το αβαταρ ήταν καμια ταινια με τα πιο βαθεια νοήματα του κόσμου, αλλά αν πάλι θες, μπορείς να πάρεις πολλά ερεθίσματα προκειμένου να σκεφτείς. επίσης, (όπως λέει κ η ευη) ένα καλλιτεχνικό έργο δεν έχει λόγο ύπαρξης μόνο να μας κάνει να σκεφτούμε και να υποψιαστούμε, υπάρχουν και τα συναισθηματά μας που μπορεί να τραβήξει στην επιφάνεια

το ποτενσιομετρο που έχεις επηρρεάζει το βολιουμ. αν το αφήσεις ακούνητο σε μια θέση, θεωρητικά δεν μπορεί να επηρρεάσει το κύκλωμά σου παραπέρα. αν το ποτ δεν είναι καλό, συνηθως κάνει χρατς-χρουτς όταν το κουνάς, ή στη μια απο τις ακραίες θέσεις κάνει βόμβο. μάλλον η επιλογή των διόδων είναι "ψόφια". τώρα που το σκέφτομαι, ίσως το ποτενσιόμετρο δεν "τερματίζει". Δοκίμασε να ενώσεις τα 2 ποδαράκια του, το μεσαίο και εκείνο που πάει στις διόδους (όχι το άλλο που πάει στη γείωση) ακουμπώντας κάτι μεταλλικό, και δες αν θα αυξηθεί η ένταση καθόλου. αν δεν αλλάξει καθόλου, τότε λογικά δε φταίει το ποτ

χωρις κι εγώ να είμαι εκατο τα εκατό σίγουρος, έχω την αίσθηση οτι σημαίνει την μέγιστη ανάποδη πολικότητα στην οποία μπορείς να βαλεις την δίοδο χωρις να περνάει ρεύμα. Η δίοδος αυτό κάνει, έχει τη δυνατότητα να άγει ρεύμα μόνο προς τη μία πλευρα. Αν την βάλεις σε ανάποδη πολικότητα (πρακτικά προσπαθησεις να τη διαρεύσεις με ρεύμα ανάποδα απο την πλευρά που άγει) μεγαλύτερη του reverse voltage, μάλλον θα χαλάσει ελπίζω να μη λέω ό,τι να'ναι αρχικά για το πρόβλημά σου, δοκίμασε να χρησιμοποιήσεις διοδους leds, θα εχεις μεγαλύτερη ένταση έτσι, αν και θα πέσει το drive. αυτό το pop που λες μπορεί να ειναι φυσιολογικό και να οφείλεται στην επιλογή διόδων, δηλαδή ίσως είναι θέμα του clipping stage του πεταλιού, οπότε αλλάζοντας τις τωρινες σου διόδους με leds, θα βγάλεις ένα καλό συμπέρασμα για το αν το "pop/μπουκωμα" παραμένει. δες και ένα βιντεο που έχω ανεβάσει παραπάνω για να ακούσεις -οσο γινεται- τις led καλή επιτυχία! ;)

εγώ στα tone θα έβαζα γραμμικά απολοποιημένα, το ανθρώπινο αυτί αντιλαμβάνεται την αύξηση/μειωση της έντασης του ήχου με λογαριθμικό τρόπο, γιαυτό στα volume pots συνήθως χρησιμοποιούμε λογαριθμικά ποτενσιόμετρα τα tone όμως δεν έχουν να κάνουν με ένταση, λειτουργουν απλά σαν ένας μηχανισμός που "στέλνει" κάποιες απο τις συχνότητες (μια περιοχή συχνοτητων που καθορίζεται απο τη θέση του pot) του οργάνου στη γείωση, αφήνοντας τις άλλες να περάσουν. Αν θες λοιπόν στη μέση του pot να έχει αλλάξει κατά το ήμισυ η "μουντάδα" βάλε γραμμικά. Αν έχεις λογαριθμικά στο tone μάλλον στο 90% της διαδρομής δε θα καταλαβαίνεις διαφορα και στο τελευταίο 10% θα γίνεται απο bright μουντή. ορίστε και ένα πολύ καλό αρθράκι για όσους έχουν όρεξη να διαβάσουν ;) http://sound.westhost.com/pots.htm

ωραίο ποστ! yameth θα σε διαψεύσω σχετικά με το 3. το linux υποστηρίζει αρκετές κάρτες ήχου, απλά δεν τις υποστηρίζει όλες, επομένως πρεπει κανεις να είναι προσεκτικός κατα την αγορά. εγώ χρησιμοποιώ την πασίγνωστη mi audio fast track pro στο ubuntu studio με real time kernel και (στο αργό συστημά μου) 8 ms καθυστέρηση. σε πιο γρήγορα συστήματα η καθυστέρηση μπορεί να φτάσει πραγματικά χαμηλα.

εγώ πάντως όσο γνωρίζω το ardour, τόσο πιο πολύ μένω εκπληκτος απο την ποιότητα των plugin του και γενικά του προγράμματος. κανονικά χρησιμοποιώ Kubuntu, αλλά αυτες τις μέρες έβαλα και την ubuntu studio για να έχω real-time kernel

συγγνωμη που επεμβαίνω παιδιά ;D ;D τι ακριβώς είναι αυτό που περιγράφεις? μπορεις μηπως να το εξηγήσεις?

εγώ χρησιμοποιούσα πολύ το cool edit, χωρις καν να διαβάσω το μανιουαλ, τα έβρισκα όλα, παρ'ολο που ήταν το πρωτο προγραμμα ηχογράφησης που χρησιμοποιουσα

δεν μου αρέσει να απομονώνεις μόνο μια μικρή φράση απο το κείμενό μου, που μπορεί να παρεξηγηθεί. οτι υπάρχει στον τομέα της μουσικής και η "μοδα" του vintage είναι, πιστεύω, γεγονός. απο εκεί και πέρα, δεν μπορεις να γενικεύεις για όλα προφανώς (χρησιμοποιώ τον ίδιο τρόπο επιχειρηματολογίας με σένα ;D) ολο σου την τσατίλα για τα νιτρα, τα nos τρανζιστορ κλπ βρήκες ευκαιρία να το ριξεις πανω στα βινυλια. :-\

thanks! :)

φοβερός! το πρώτο μου άρεσε πάρα πολύ! να, κάτι τέτοιο ψάχνω να ακούσω, υπάρχει κανενα συγκροτημα που να παίζει έτσι?

+1 σκληρός και περιεκτικός μπορεί το ποστ σου να είναι ψηφιακό, βάζω στοιχημα όμως οτι μπορείς να γράψεις και με μολύβι! ;D ;D ;D χουμορ χουμορ

ποιος σου είπε οτι όλοι όσοι έχουν δημιουργήσει εξ'ολοκλήρου με ψηφιακά μέσα, ξέρουν να χειρίζονται και τα αντίστοιχα αναλογικά? για παράδειγμα, εγώ προσωπικά ποτέ μου δεν είχα αναλογική φωτογραφική μηχανή, ήταν πολύ ακριβό χόμπυ. Τώρα έχω ψηφιακή, ασχοληθηκα με τη φωτογραφία ουσιαστικα χωρις να περάσω απο το αναλογικό μέσο. Κι όμως, δεν αισθάνθηκα ούτε στιγμή οτι με περιορίζει το ...ψηφίο να εμπνευστώ ή να δημιουργήσω (ΑΝ εχω κάτι να δημιουργησω). Η τέχνη της φωτογραφίας δέν είναι να ξέρεις να ρυθμίζεις τα διαφραγματα και τις ταχύτητες, αυτα είναι η τεχνική. Υπάρχει η σκηνοθεσία (ιδέες) της φωτογραφίας, που επιστρατευει τα εργαλεία (τεχνική) για να υλοποιήσει την ιδέα στο μυαλό του καλλιτέχνη. Τώρα, αν θα το βάλεις το διάφραγμα με ψηφιακό ή αναλογικό τρόπο, αυτό περισσεύει. το ίδιο συμβαίνει με πολλές τέχνες που ήδη αναφέρθηκαν. ο φόβος του λευκού χαρτιού που λες, στα εγγόνια μας μάλλον θα είναι πλέον φόβος της λευκής σελίδας του επεξεργαστη κειμένου. Το βρίσκω απόλυτα φυσιολογικό και δε πιστεύω πως θα τους εμποδίσει να γράψουν ένα όμορφο ποιημα. απο εκεί και πέρα, πιστεύω πως διανύουμε μια μεταβατική περίοδο οπου αντικαθίστανται σιγά σιγα τα ξεπερασμένα αναλογικά μέσα, απο ψηφιακά. Γι αυτό το λόγο, πιστεύω πως το μεγαλύτερο ποσοστό των καλλιτεχνών ήδη γνωρίζουν το αναλογικό μέσο. Παλιά γράφανε σε πλακες κεριού, όταν πρωτο ανακαλύφθηκε το μελάνι, πολλοί θα είχαν περάσει απο το παλιο μέσο, αλλά τώρα πια κανεις δε γράφει σε κερί. το μέσο, είναι απλά μεσο, είναι ο τρόπος με τον οποίο ο καλλιτέχνης διαχειρίζεται τις ιδέες του για να προκύψει το τελικό έργο. ΑΝ υπάρχουν ιδέες... ;D

αν ο άνθρωπος έχει κάτι να πει, θα το πει μια χαρά είτε αναλογικά, είτε με ψηφιακά μεσα. δεν μας φταίνε τα ψηφιακά μέσα αν δεν έχουμε κάτι να πουμε. επίσης σε ορισμένους τομείς που ανέφερες, όπως η φωτογραφία, σε πληροφορώ πως οι παράμετροι του ψηφιακού μέσου είναι ακριβώς οι ίδοι με του αναλογικού και πολλοί περισσότεροι. Και ας μην ξεχνάμε την ευκολία, την φορητότητα και την γρηγοράδα της ψηφιακής μηχανής, παραμέτρους που σε τεράστιο ποσοστό φωτογράφων είναι πρωτίστης σημασίας. για τη μουσική, ξεχνάς όλο το τεράστιο έργο των συθετών της ηλεκτρονικής μουσικής για την αρχιτεκτονική, πιστευω πως ό,τι έχεις γράψει είναι εντελώς αστήριχτο και χωρις καμια πραγματική βάση. Αν ο γκαουντί είχε γεννηθεί το 2100 δε θα μπορούσε να δημιουργήσει στον υπολογιστή ένα αριστούργημα? πιστεύεις οτι ένας νεαρός φωτογαφος/συνθέτης/κομιστας/καρτουνιστας/αρχιτεκτονας κλπ ο οποιος θα ζήσει κατά το 2100 ας πούμε, θα πρέπει να μάθει πρώτα να κάνει τη δουλειά του με τα πανάρχαια αναλογικά μέσα, για να μπορέσει να δημιουργήσει κάτι αξιολογο? ας μάθουμε απο το παρελθον ο άνθρωπος, πάντα, με ό,τι μέσα κι αν είχε, δημιουργούσε αριστουργήματα. Την αλλαγή του μέσου την βιώνουμε σιγά σιγά, και παρά την εξ'ολοκλήρου εξάρτηση ορισμένες φορές απο το ψηφιακό μέσο, συνεχίζουμε να βλέπουμε αξιόλογα καλλιτεχνηματα. το δύσκολο, δυστυχώς, είναι να έχεις κάτι να πεις. Δε θα σε εμποδίσει το ...ψηφίο να εκφραστεις ;D

αφήστε τον, βρε παιδιά. γράφει... ;)

εντάξει ρε σύ, δε σου είπε κανεις να μην τον χαίρεσαι, αλλά υπάρχουν άλλοι όπως εσυ που χαίρονται τον ήχο του βινυλλίου απο ΚΑΘΕ πλευρα. όπως άλλοι σύμφωνα με τη λογική σου, αυθυποβάλλονται (χωρις να μπορεις να το αποδειξεις), έτσι και εσύ (χωρις να μπορω να το αποδειξω) μπορεί να αυθυποβάλλεσαι αντιδρώντας βίαια σε όλη τη "μοδα" του vintage, σε έναν κλάδο όμως που μπορεί όντως το βινυλιο να υπερέχει. εγώ θα καταλήξω στο συμπέρασμα οτι το βινυλιο ΔΕΝ ειναι μόνο του, στο μυαλό μας έχει συνδυαστει με τις παλιές και καλές παραγωγές (με εντονο πανάρισμα, μουντό ήχο και ...δυναμικές) γιαυτό το λόγο οι βινυλιολάτρεις ίσως να υπερεκτιμούν τις διαφορές του με το cd, χωρις όμως αυτό να σημαίνει οτι δεν υπάρχουν διαφορες. Και αφού υπάρχουν διαφορές, κάποιος τις ακούει. Αυτός αποφασίζει αν του αρέσει το cd ή το βινύλιο. δεν πιάνουμε τη συζήτηση με τα ξύλα στις ταστιέρες καλύτερα? καιρό έχουμε ;D

πρεπει να σπουδασουμε οργανοποιοι για να διαλεξουμε κιθάρα? ε, ρε, τι μαθαίνουμε ;D ;D

εντάξει, δεν εω παίξει και με απειρες για να έχω σφαιρική άποψη, αλλά... SCHECTER C1 CLASSIC ;D ;D

μάλλον συγγενεια εχει για να τον υποστηριζει ετσι ;D ;D κι εγω απο το golden age of grotesque τον ξερω και οντως παιζει πολυ ωραια εκει περα, απλα μου φαινεται λιγο redneck ;D

εμένα όλες ίδιες μου φάνηκαν ;D

πήγαινε σε ένα μαγαζί με μουσικά και απάγγειλέ τους το ποστ σου και είσαι οκ ;)

τρέμε, studio 54, είμαι και βολιώτης ;D ;D ;D πέρα απο την πλάκα, μήπως γίνομαι υστερικός? Αν διαλέξω απλά ένα μανίκι στην τύχη, το πιο διαδεδομένο, πόσο έξω κινδυνεύω να πέσω? είναι που αμα έχεις τις επιλογές κάθεσαι και το ψιρίζεις ;D

βασικά εγώ σκεφτόμουν να πάρω απλά ένα μπράτσο, και κανένα σετάκι tonerider μαγνήτες (=100$) τα καλά μπράτσα πόσο κοστίζουν? ο ντούκας παλιά είχε τιμές στα parts του για reference, αλλά όχι πια το μπράτσο δεν έρχεται σεταρισμένο, με τα τάστα ωραία φτιαγμένα και nut? εγώ έλεγα να δώσω κανενα 200άρι και η κιθάρα όμως να φυσάει τα αίτια είναι η κλασσική GASίτιδα :P η αφορμή είναι οτι το μανίκι είναι πολύ ενοχλητικό στο παίξιμο και είναι το πιο βασικό πάνω στην κιθάρα που καθορίζει το playability για μένα τουλάχιστον ::) η classic player σίγουρα θα έχει και μεταπωλητική αξία, αλλά δε νομίζω να φτάνει σε ήχο και playability (θεωρητικά μιλώντας ???) την αναβαθμισμένη squier και θα μου κοστίσει και αρκετά παραπάνω? τι λέτε?