manosx

Σε όποιον κάνει κουμάντο. Έχουν μαζέψει 50 παίχτες και οι τρύπες στο ρόστερ είναι περισσότερες από γήπεδο γκολφ.

Όταν μια φάση την αποτελούν σακατεμένοι, ξοφλημένοι, άτεχνοι και άσχετοι, ενώ κουμάντο κάνουν άνθρωποι που δεν έχουν ιδέα από το άθλημα, και από κάτω ο κόσμος είναι πανηγυρτζήδες που ψάχνουν αφορμή να γεμίζουν στάδια για τον κάθε ξοφλημένο, χωρίς η εικόνα του συνόλου να δικαιολογεί τον παραμικρό ενθουσιασμό, αυτά θα είναι τα αποτελέσματα. Είτε μιλάμε για την τραπ, είτε για τον Ολυμπιακό, η παραπάνω παράγραφος μένει ίδια και απαράλαχτη.

Αν πάντως κινδυνεύουν τα πιτσιρίκια από αυτά τα φλωράκια τα δήθεν και καλά, όσοι μεγαλώσαμε στα 80ies θα πρέπει να σκάψουμε τον τάφο μας και να μπούμε μέσα. Όλοι οι τράπερ του ντουνιά πολλαπλασιασμένοι με το 10.000.000, μισό Necrophiliac των Slayer δε βγάζουνε.

Εσύ γελάς, και εγώ νευριάζω. Έβαλες και την κομματάρα που έφτιαξες με το σαμπλερ, ρε crop το δείγμα ήθελες να κάνεις, ένα γαμίδι crop και σου ζάλιζε τα @@ στην καθυστέρηση, και τώρα θέλουμε vintage CPU, vintage CPU που φτύσαμε αίμα, σαν να πας σε άνθρωπο της κατοχής να του πεις να γίνει vegan, θα σου την μπουμπουνίσει με μονόβολο, νταν στο δόξα πατρί, φέρτε ρε κοκορέτσια, σπληνάντερα και δεκαεξαπύρηνους ρεεεε

Και εγώ θυμάμαι εποχές που για να τελειώσει το rendering του καναλιού, πηγαίναμε για καφέ. Δεν κάνω πλάκα. Κάναμε preview, off line εννοείται, σε ένα μικρό μέρος του audio, αλλάζαμε ρυθμίσεις, ξανά preview, ξανά ρυθμίσεις, και όταν κάποια στιγμή ήμασταν ικανοποιημένοι το βάζαμε να ρεντάρει, αυτό έδειχνε υπολειπόμενο χρόνο κάνα τρίωρο, αφήναμε το μηχάνημα να δουλεύει και πηγαίναμε για καφέ. Και δεν κάνω καθόλου πλάκα. Σήμερα η επεξεργασία γίνεται σε πραγματικό χρόνο και με αλγόριθμους χιλιάδες κλάσεις ανώτερους. Πρέπει να είσαι πολύ μαζώχας και τέρμα ανώμαλος για να κάνεις αυτά που κάναμε τότε, αλλά τότε δεν υπήρχε επιλογή. Τώρα υπάρχει.

Έχω κάνει και εγώ δουλειές και με pentium 4 και με παλιότερα συστήματα. Δεν θα το ξαναέκανα όμως, γιατί 1ον) από τότε έχουν βγει ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΑ plug in, που σίγουρα δεν τα σηκώνει τόσο παλιά CPU, τα οποία δεν έχω καμία διάθεση να αποχωριστώ και 2ον) ο τότε τρόπος εργασίας, που έπρεπε να κάνεις freeze ακόμα και τα εφέ στα κανάλια αν ήταν το project μπαμπάτσικο, είναι εφιαλτικός. Γιατί να γυρίσω εκεί; Αν ντε και καλά θέλει κάποιος παλιό λειτουργικό, το να πάρει το latest compatible hardware είναι σχεδόν αυτονόητο.

Με pentium 4 ούτε web surfing δεν έκανα, όχι μουσική. Αντίθετα με κάνα i5 3570 θα δούλευα άνετα. Ωραία τα XP, ακόμα ωραιότερα όμως τα 7 που είναι και 64bitα.

Πάντως, μια που αναφέρεις το upgrade, με την έκδοση Artist έχεις πολλά έξτρα καλούδια: Sampler Track, VariAudio, Logical Editor, Side-chain, Tempo Track, MIDI plug-ins, Workspaces και βέβαια άπειρα tracks, 16 inserts, κάποια ωραία synths σαν το Padshop κλπ κλπ κλπ Για 150 ευρΑ που κοστίζει το upgrade, για μένα είναι ΣΟΥΠΕΡ ευκαιρία.

Την επόμενη φορά θέλει περισσότερο πάθος στη φωνή, λιγότερο πάθος στα τύμπανα, και πολύ, μα πάρα πολύ καλύτερο βίντεο κλιπ.

Ο χρυσός κανόνας των επισκευών: " Όταν κάτι δουλεύει, μην το επισκευαζεις"

Εμένα πάλι μου έρχεται στο μυαλό η αντίθετη πορεία, και συγκεκριμένα το πως έβλεπα κάποτε το metal. Τότε που ήταν και στα ντουζένια του εκεί στα 80ies και με τις κορυφαίες για το είδος δισκάρες που έσκαγαν βροχή η μια μετά την άλλη, φάνταζαν οι μουσικοί των τοπ συγκροτημάτων λες και είχα μπροστά μου ζωντανούς τους μοτσαρτομπετοβένιδες. Στην πορεία κατάλαβα ότι τελικά και το μεταλ δεν είναι τίποτα άλλο από μια ακόμα λαική μουσική, με εκπληκτικούς τραγουδοποιούς βέβαια όπως όλες οι λαικές μουσικές, hetfield, mustaine, mille έγραψαν όντως κομματάρες, αλλά οι λόγιοι ΜΟΥΣΙΚΟΙ μουσικοι με τις περούκες είναι μια εντελώς άλλη υπόθεση.

Δεν θα πρέπει να απορούμε γιατί η τραπ πάει τρένο στα πιτσιρίκια, χίλιες φορές κότερα και ελικόπτερα παρά να βαριέσαι τη ζωή σου. Και φυσικά δεν είναι καλή ποπ, η Μαντόνα σαράντα χρόνια πριν έκανε μπαλαμουτια μέσα σε εκκλησίες και οι παπάδες έβγαζαν αφρούς, αυτό εδώ είναι για να χορεύουν οι μπουμερς στα ΚΑΠΗ.

Η διαδικασία που περιγράφει ο Μαραθον δε διαφέρει από το να πάρεις μια παρτιτούρα, να αντιγράψεις τις μελωδικές της γραμμές, και στη συνέχεια να τις αναθέσεις σε άλλα όργανα, να τις πειράξεις κλπ. Δεν είναι κάτι που δε γίνεται χωρίς midi. Το midi ίσως αποτέλεσε "απειλή" για εκτελεστές οργάνων, αν και το real thing θα είναι πάντα προτιμότερο. Όσο αφορά καθαρά τη σύνθεση δεν είναι τίποτα άλλο από ένα εξελιγμένο πεντάγραμμο με ενσωματωμένη δυνατότητα audio preview.

Που πάει το καημένο το παλληκαρακι με τη μπανιέρα και τις τζαζιες, ας έρθει εδώ στους old school thrashμεταλλαδες και θα τον κατατοπίσουμε πλήρως ?

Γιατί δεν έχουν καμία σχέση τα δυο θέματα, είτε τα αντιστρέψεις είτε όχι.

1) Ο Marathon έχει δίκιο για τα περί Cubase, μια RME σε ένα καλό Intel PC αποτελεί την καλύτερη και πιο αξιόπιστη λύση, με φτηνότερο κόστος. 2) Αν θέλει κάποιος να κάνει back up το project του πολυκάναλα, τότε πρέπει να κάνει αυτό ακριβώς: Back up το project πολυκάναλα. Δηλαδή ρεντάρισμα όλα τα κανάλια σε WAV με κοινή αρχή και τέλος, και εναλλακτικό ρεντάρισμα, ιδίως σε σημαντικά κανάλια, με dry ρυθμίσεις χωρίς εφέ για μελλοντική επεξεργασία, καθώς και επιπρόσθετα export του τυχόν προγραμματισμού σε standard midi file, για δυνατότητα μελλοντικής χρήσης άλλων synth. Έτσι μόνο μπορεί να ξανανοίξει το project ΣΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ πλατφόρμα, σε ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ υπολογιστή και ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ forseeable εποχή. Το να αποθηκεύεις απλά το όποιο cubase project και να περιμένεις να ανοίξει σε δέκα χρόνια απροβλημάτιστα δεν είναι back up, είναι στοίχημα Ρεαλ Μαδρίτης- Αγανάκτηση Κάτω Μουδανιών 500 ευρώ στο διπλό.?

Ένα καλό όργανο είναι ένα καλό όργανο, και 145 φτηνά όργανα δεν μπορούν να το αντικαταστήσουν. Επίσης αν υπάρχει ανάγκη για πολλούς διαφορετικούς ήχους και διαφορετικά genres, τότε χρειάζονται και διαφορετικές κιθάρες. Είναι ανάγκη και όχι επιλογή. Οπότε αν μας καλύπτει μια στρατ, παίρνουμε μια καλή στρατ και όχι δύο μέτριες κιθάρες. Αν όμως θέλουμε και μεταλοκιθαρο, θα πάρουμε και μεταλοκιθαρο αναγκαστικά, οπότε η στρατ θα είναι μεξικο που είναι μια χαρά έτσι και αλλιώς. Αλλά δεν υπάρχει λόγος να μην πάρει κάποιος μια USA αν τον καλύπτει ο ήχος στρατ, μόνο και μόνο για να έχει ποικίλια. Το βρίσκω ανόητο.

1) Total recall: Πας για ύπνο, κλείνεις τα πάντα, αύριο με μια κίνηση όλα είναι εκεί που τα άφησες, σε κάθε κομμάτι αυτό. Ξέχνα το. 2) Πόσα κανάλια θες, πόσα send, πόσους επεξεργαστές, πόσα ψιψιψινια και κοκοψοψαρα; Ξέχνα τα. 3) Signal path leveling. Σου αρέσει που όταν θέλεις ενα εφεδακι απλά τραβάς εκεί ένα plugin όμορφα και άμεσα, χωρίς να βάζεις καλώδια και να ρυθμίσεις εντάσεις; Ξέχνα το. 3) Automatic Delay compensation: Τι ωραία ν επεξεργάζεσαι το σήμα παράλληλα, η να κάνεις layer κρουστά, η να χρησιμοποιείς look ahead επεξεργαστές και να μη σου φεύγει η φάση και να πηγαίνει για φασωμα hardcore, και να τρέχεις τρέχω κυνηγώ, αν σε πιάσω σε... Ξέχνα το. 4) Ωραίο το automation ε; Ξέχνα το. 5) Κάτσε απλά μπροστά στα ηχεία σου με το DAW ανοιχτό, δεν ακούς κανέναν θόρυβο ε; Αν δεν έχεις λεφτά για ΚΑΛΗ κονσόλα, αλλα και χρόνο και διάθεση για συνεχή συντήρηση της, τότε και αυτό ΞΕΧΝΑ ΤΟ. Για αυτούς τους λόγους, και πολλούς άλλους όπως, και μη το γελάσεις αλλά όπως πάει η τιμή του ρεύματος αρκεί, ΞΕΧΝΑΤΟ

Κάνει μια δόνηση κάθε Πάσχα και Χριστούγεννα η τρύπα στο διάστημα (ανάμεσα στα πόδια σου που έλεγε και ο Τζιμάκος ), την ανεβάζουν 57 ( 57 ffs) οκτάβες οι επιστημονικοί επιστήμονες της ΜΑΣΑ, και νατη "μουσική". Τόσα δις τσιμπολογάνε, να μην κάνουν και λίγο προμόσιο, εντ ντου δε λοκομόσιο;

Πρόβλημα δεν υπάρχει, απλά είναι πολύ άμεσα τα άτιμα, φαίνονται όλα ξεκάθαρα, κάνουν μπαμ ? βέβαια έτσι και αλλιώς το οτιδήποτε θεωρητικό στο όργανό σου θα καταλήξει, οπότε έτσι και αλλιώς η μετάβαση και η εφαρμογή θα γίνει εκεί. Αλλά ακόμα και μόνο σαν εργαλείο κατανόησης είναι πολύ βολικά, δε χρειάζεται δηλαδή να ασχοληθείς παικτικά για να σου χρησιμεύουν, είναι κάτι σαν άβακας ?

Ένα πολύ βασικό κλειδί είναι τα διαστήματα. Αν ο φίλος δεν κατάλαβε τη διαφορά αυξημένης δευτέρας με μικρή τρίτη που αναφέραμε, αν δεν μπορεί να αναγνωρίσει στο χαρτί ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ διάστημα του ζητηθεί, τότε όλα τα άλλα είναι περιττά. Πως θα μάθεις να λύνεις εξισώσεις αν δεν ξέρεις πρόσθεση και αφαίρεση; Βήμα βήμα γίνονται οι σωστές δουλειές, οτιδήποτε παραλήψεις θα το βρεις μπροστά σου. Και επίσης σημαντικό είναι αν θέλεις όντως να μελετήσεις σοβαρά θεωρία, να το κάνεις με βάση τα πλήκτρα. Η κιθάρα είναι φανταστικό όργανο αλλά δε βολεύει και πολύ για κάτι τέτοιο.

Τα καταλαβαίνω αυτό που λες, αλλά αν δεν ξέρει το τι είναι εναρμόνιες νότες, και μάλλον δεν ξέρει, τότε κακώς ασχολείται με τις συγχορδίες. Πόσο μάλλον με τις συγχορδίες τις Σολ ύφεση μινόρε ? Γενικά η θεωρία θέλει δομή στη μελέτη της και προπαντός υπομονή. Υπάρχει εξέλιξη αιώνων στη μουσική, και όλα αυτά δε μαθαίνονται από τη μια στιγμή στην άλλη. Ας μην προτρέχει ο φίλος μας, και πάνω από όλα ας μελετήσει με μέθοδο και με έναν καλό δάσκαλο.

Υπάρχουν διπλές διεσεις όπως και διπλές υφέσεις και για κάτι τέτοιες χρήσεις. Μια στιγμιαία μετατροπια πχ όπως αναφέρεις από Σολ ύφεση ματζόρε σε μινόρε θα πάρει διπλή ύφεση στο σι, διότι δε μας συμφέρει για ένα μέτρο να αλλάξουμε όλον τον οπλισμό και να πάμε σε Φα δίεση μινόρε που δε θα είχε διπλές αλλοιώσεις. Για αυτό είναι λάθος αυτό που αναφέρθηκε, η σι διπλή ύφεση ΔΕΝ είναι η Λα, είναι η τρίτη μικρή της Σολ ύφεσης και όχι η αυξημενη δεύτερη, χωρίς αμφιβολία.

Έχω δοκιμάσει δεκάδες κάρτες, και το συμπέρασμά μου είναι ότι η συντριπτική πλειοψηφία των USB καρτών πολύ απλά δεν κάνουν για πραγματικά υψηλές απαιτήσεις όσο αφορά το latency. Υπάρχει ένα extra buffer λόγω των εγγενών ελαττωμάτων του πρωτοκόλλου,το οποίο αθροιζόμενο με το buffer του DAW κάνει την κατάσταση οριακά ανεκτή. Πολύ προτιμότερο το Firewire, αφού όμως το θάψαμε εν τόπω αναπαύσεως, οι ελπίδες και τα καλά μαντάτα έρχονται από το thunderbolt, ήδη οι μετρήσεις και τα τεστ μιλάνε για κάτι 2ms και τέτοια, άραγε η κυβέρνηση δίνει επιδότηση για αγορά καινούργιου DAW όπως κάνει με τα αρκουδίσιον; ?