manosx

Ειχα κολλητο που δουλευε στο νομισματοκοπειο, το παλιο το original με τις δραχμες. Μετέφερε τα πεντοχιλιαροσεντονια με κλαρκ, δεν περιγραφω αλλο.

Τα εχεις καταλαβει ομως οτι "αυτα που πετυχαινεις" με τον συνδικαλισμό στο δημόσιο, στο τελος τα πληρωνει ο λαος απο τους φορους του; 'Η νομίζεις ότι τα βγάζει από το σεντούκι του ο Μητσοτσίπρας; Γενικά αυτή η ηλιθιότητα ότι οι αριστεροί μόνο σκεφτονται το λαο, λες και υπήρξε ποτε ιδεολογια ή φιλοσοφία που δεν αποσκοπούσε, έστω και αν απέτυχε στην πράξη, στην γενικότερη ευμάρια μιας κοινωνίας, είναι ακριβώς αυτό: Ηλιθιότητα. Όλες οι ιδεολογίες και τα συστήματα, από την πεφωτισμένη δεσποτεία μέχρι τον αναρχοκολλεκτιβισμό, στη βελτίωση της ζωής του συνόλου αποσκοπούν. Και όχι φυσικά για ηθικολογικούς λόγους, αλλά γιατί η κοινωνική συναίνεση είναι το Α και το Ω για να μπορέσει ένα σύστημα να στηρίξει και να αναπαράγει τον εαυτό του, η ωμή δύναμη απλά δεν αρκεί για μακροπρόθεσμη σταθεροποίηση. Βέβαια κάποια σιχαμένα καθεστώτα τύπου κομμουνισμού- ναζισμού, ΕΞΑΙΡΟΥΝ από το σύνολο ομάδες ανθρώπων είτε λόγω φυλής, είτε θρησκείας, είτε οικονομικής ταξης, και τα χρησιμοποιούν ως εξιλαστήρια θύματα, δούλους στα κάτεργα κλπ, αυτό είναι άλλη κουβέντα όμως.

Τωρα το τι δεν πολυκαταλαβαινεις αστο, και στη δουλεια δεν πας με το σλιπάκι, ούτε μπαινεις στο τμημα με τσιγαριλίκι, το πλαισιο το τηρεις οπως ολοι μας, στο μετρο του να μην γραφεις απο τα καγκελα. Οσο για την μουσικη της τρυφερής μας ηλικιας το εχω ηδη γραψει στο αρχικο θεμα οτι αν η μουσικη που ακουγαμε ηταν αρκετη για να μας καταστρεψει, η οπωσδήποτε πιο ακραια μουσικη που ακουγαμε τοτε θα μας ειχε πεθανει. Η μουσικη επηρεαζει σε ενα βαθμο, οχι ομως τοσο οσο η οθονη. Και μιας και εβαλες μουσικη απο τα νιατα σου θα βαλω και εγω, το εξης ασμα που ακουγα τοτε και που ταιριαζει γαντι στα οσα προειπωθηκαν.

Φιλε στα 18 δεν ειναι παιδι, ειναι ενηλικας, και ειναι πληρως υπεύθυνος για τις πραξεις του. Επισης υπόκειται τοσο στις διατάξεις του νόμου οσο και στις κοινωνικες συμβάσεις, οπότε αν αυτος και οποιοσδήποτε στην ηλικια του κανει οτι κανει, και θα τα ακουσει και θα την πληρωσει. Οσο για την generationx, ειναι η Μερσεντές των γενιων, και ξυλο αφθονο δωσαμε και με τη μαγκουρα σαν παπουδες δε θα πλησιαζει κανεις, αν τωρα τις μαζευες και τις μαζευεις δε φταιει η ηλικια αλλα η κοψια.

Αυτό έχει απαγορευτεί από τη συνθήκη της Γενεύης.

Πριν πολλά χρόνια, ένας εξαιρετικός ειδικός για παιδιά με δυσκολίες, μου εξηγούσε πως επιδρά η στιγμιαία εναλλαγή των εικόνων μέσω του τηλεοπτικού ζάπινγκ στον ψυχισμό των παιδιών. Ούτε που θέλω να σκέφτομαι τι κάνει το web surfing.

Τα παιδάκια έχουν καεί. Και εμάς άμα μας ταίζανε τριπάκια από τα γενοφάσκια μας θα είχαμε καεί. Δεν είμαι σίγουρος ότι το ίντερνετ (γενικά το ίντερνετ οχι το streaming ) είναι καλύτερο από τα τριπάκια.

H pop κουλτούρα γενικά απευθύνεται στη μάζα και στα ένστικτα, και παίζει με αυτά, εμπνέεται και απευθύνεται στα ένστικτα και όχι στη λογική. Δεν προσπαθεί να τα φωτίσει αλλά να τα εκμεταλλευτεί. Όταν βλέπεις την ημίγυμνη να κάνει twerk, ή όταν βλέπεις τον κάφρο να κάνει μόστρα με το γκάνι και την κοκό, τα ένστικτα αναπαραγωγής και φόβου σε κάνουν να κολλάς με το θέαμα. Ξέρουν πολύ καλά τι κάνουν, και σε κάθε εποχή υπάρχουν ανάλογα ερίσματα. Βέβαια, και ο Άμλετ κρατάει το κρανίο, αλλά λέει και κάτι πραγματάκια, τώρα απλά θα έβαζαν virtual σκουλίκια στο κρανίο, και θα πετάγονταν ξαφνικά ο predator και θα το κατάπινε.

Η παρακμή είναι συνεχής και δεν άρχισε με το ίντερνετ, απλά συνεχίστηκε. Μεσα σε ένα διάστημα 60 ετών μπορεί όντων να παρατηρηθεί αύξηση της παρακμής, δεν είναι όμως θέμα ίντερνετ, γιατί οι επιτυχίες του 60 μπροστά π.χ. σε αυτό πάλι χάλια είναι , είτε μιλάμε για το bird is the word είτε για το blue velvet. Άρα αλλού είναι οι αιτίες, όχι στο ιντερνετ, και η παρακμή δεν ξεκίνησε το 2010 αλλά αιώνες πριν. Αν την επιτάχυνε το ιντερνετ θα είναι πρώτα από όλα λόγω της πειρατείας και όχι λόγω του streaming.

Δεν κάνουν τα χιτς όπως παλιά. Αυτό μας λένε. Είναι φανερό άλλωστε. Φαίνεται ξεκάθαρα και στο παρακάτω τοπ-10 χιτ του 1963. Η λεπτότητα της μελωδίας, με την καταπληκτική εναρμόνιση, συμπληρώνει εξαίσια τους αισθαντικούς και γεμάτους φιλοσοφικά ερωτήματα στίχους. Αντάξιο την μακραίωνης πολιτιστικής παράδοσης αιώνων, συμπυκνώνει βαθιά νοήματα και γίνεται φωτοδότης για τον αιώνιο άνθρωπο, το δημιούργημα του σύμπαντος που μέσα από τις αρμονικές χορευτικές κινήσεις του αντάξιου των ουκρανών τροβαδούρων του 16ου αιώνα τραγουδιστή, δίνει μια και καλή απάντηση για την άφταστη ποιότητα των επιτυχιών του παρελθόντος, και το πως αυτά παραμένουν στην κορυφή της ανθρώπινης αισθητικής.

Yeah, I'll tell you what I want, what I really, really want So tell me what you want, what you really, really want I'll tell you what I want, what I really, really want So tell me what you want, what you really, really want I wanna, I wanna, I wanna, I wanna I really, really, really wanna zigazig ah I wanna, I wanna, I wanna I really, really, really wanna zigazig ah Νουμερο ενα σε πωλησεις?

Γραφω οτι και πριν το ιντερνετ, η κατασταση ηταν να τραβας τα μαλλια σου. Τωρα, το φιλτρο του χρονου θα αναλαβει τα υπόλοιπα. Ας μην ωραιοποιουμε ομως το παρελθον.

Κοιτα, εχω ενα ελάττωμα, ξερω καλα αγγλικα, και καταλαβαινω στίχους στα ξενα ανωτερου επιπεδου τραγουδια. Μιλαμε για αποπατο, ποιος μετζελος, μιλαμε για σκουπιδια. Παντα ετσι ηταν. Να βλεπεις τωρα πιτσιρικια να χορεύουν, και η αλλη να απαιτει τραγουδιστα να της γλυφεις τοσο το μ#€@νι οσο και τον κ#€λο. Να μην πουμε για μεταλ, που με 5 ωραια τσεκουρωματα θα σε διαμελισω σε 6 κομματια για να ανεβει το παθος μου, καταπληκτικη μπαλαντα. Τωρα, και στα ελληνικα δεδομενα και στα ξενα ειπαμε, υπαρχουν ωραια κομματια, και κατα καιρους γίνονται και ωραιεες επιτυχιες, αλλα σκουπιδια παντα υπηρχαν και παντα θα υπαρχουν, σε ολες τις εποχες και τις χωρες, και παντα θα αγγιζουν τη σκοτεινη πλευρα μας, και παντα θα υπαρχουν κααι σκουπιδια επιτυχημενα, σαν τα χάμπουργκερ και τα αναψυκτικά.

Ενω τα παρατραγουδα της Πανια, που ειχαν 7/10 θεσεις στο τοπ10 των πωλησεων, ηταν Spotify επιτυχια ετσι; Το μεσο βοηθαει τη διαδοση, δεν ριχνει το επιπεδο. Εκτος αν μιλαμε για αλλο μεσο, τυπου youtube, που λογω εικονας αλλαζει το ιδιο το περιεχόμενο

Ολο το θεμα ειναι να φυγεις απο τη διδαχή και να μπεις στην εξελιξη. Οχι οτι σταματαει ποτε η διδαχη, γηρασκω αει κλπ, αλλα το θεμα ειναι να εξελιξεις και κατι δικο σου, να αποκτησεις ενα δικο σου στυλ. Φυσικα και οι 99% απο εμας δεν θα το καταφέρουν αυτο ποτέ, αλλα θα ειναι κριμα να μην το προσπαθησουμε. Καλες οι επιρροές και οι διδαχες, αλλα αν φτάσουμε στο σημειο να θέλουμε να αντιγραψουμε και το υφος και το βιμπρατο και την καλτσα εξω απο το κολάν, ε τοτε ας δώσουμε και την κιθαρα σε κανα χιμπατζη να παιζει, πιο τοπο θα πιασει.

Κανεις λαθος φιλτατε. Κανεις λαθος. Θα μπορούσα να αναφερω άπειρα παραδείγματα, αλλά θα περιοριστω σε ενα: Η κασετα του Βρωμυλου. Το ιντερνετ και οι δωρεαν πλατφόρμες δεν ηταν ουτε ιδεα, αλλα ο αποπατος αυτος της μουσικής ειχε μπει σε καθε σπιτι πιτσιρικα, δεν πρεπει να υπηρξε ποτε στην Ελλάδα περισσότερο αντεγραμενη κασσετα. Ετσι ειναι, μη δουν τα πιτσιρικια σκατα, αμεσως να πεσουν μεσα. Τωρα, μπορεις να πεις οτι φταιγανε τα διπλα κασετοφωνα που αντεγραφαν; Η οτι φταιει το χιπ χοπ που ο καθε αταλαντος μπορει να κανει "τραγουδια" χωρις να ξερει καν να τραγουδάει; Για μενα φταιει απλα οτι τα πιτσιρικια θελουν να πεσουν στα σκατα, και απο τη στιγμη που θελουν σκατα, θα βρεθει και αυτος που, με το αζημιωτο, θα τους τα δωσει.

Κακως εξετάζετε τις πλατφόρμες, το περιεχόμενό τους και τη φόρμα ή την όποια καλλιτεχνική αξία των σημερινών επιτυχιών. Το ΜΟΝΟ που έχει σημασία, και η ΜΟΝΗ αιτία για την παραγωγή αυτών των κατασκευασματων ειναι οι ανάγκες που καλύπτουν. Και ναι, θελει ταλέντο για να καλυψεις πετυχημενα μια αναγκη, ή μηπως νομιζετε ότι δεν εχει ταλέντο στη δουλειά του ενας πετυχημένος σε οποιοδήποτε τομέα? Παραγωγη σκουπιδιών που πωλείται χρυσαφι, μιλαμε για τελευταιο σταδιο δυσκολιας. Λοιπόν οι ανάγκες που καλύπτουν αυτά τα πραγματα είναι ίδιες με τις ανάγκες που παντα κάλυπταν τα ανάλογα σκουπίδια του παρελθόντος, άσχετα αν τότε τα αντίστοιχα σκουπίδια μας άρεσαν διότι τότε είχαμε εμείς οι ίδιοι τις αντίστοιχες ανάγκες. Αγοράκια στην εφηβεία, σκουπίδια το μεταλ σκουπίδια και το τραπ, υστερικα κοριτσακια, σκουπιδια τα boy bands σκουπίδια και τα tictoc dances, γεροξουρες σε φαση θα δειξω τα λεφτα μου, σκουπίδια τα σκυλαδικα καθε εποχης, βλακες εναλλακτικοί δηθεν ψαγμενοι, σκουπιδια αβαν γκαρντ και 8 bit καραγκιοζιλικια. Δεν θα αλλαξει αυτό ποτέ, υπαρχουν οι αναγκες και η οικονομία τις καλύπτει, και οσο πληρώνουν οι μαλακες θα συνεχίσει και να τις καλύπτει. Αν τωρα μεσα σε αυτή την θαλασσα προσφοράς βγει και κανα καλο κομματακι, συγνώμη, δεν το θελαμε, κατα λάθος βγηκε, ενα χαλασμενο ρολόι δειχνει δυο φορες τη μερα τη σωστη ωρα. Παντα ετσι ήταν, και οταν παίρναμε τους δισκους, στην καλυτερη 2- 3 κομματια ακουγοντουσαν, τα αλλα στον καιαδα, ελαχιστα άλμπουμ ειναι καλά απο την αρχη ως το τέλος. Μαζική παραγωγή για την καλυψη των αναγκων της μαζας, στα χαρμπουγκεραδικα σκουπιδια τρωει η μαζα, αλλα και βιγκαν αχυρα παλι για τη μαζα είναι, οι αναγκες καλύπτονται, και νοσταλγούμε οι παππούδες το παλιό καλό σουβλάκι, και αυτό σκουπιδια ηταν ομως. Σε διακοσια χρονια αν δε ριξει πυραύλους ο σπανομαριας η ενατη θα ειναι ενατη. Για την τευλορ σουιφτ, τους μεταλλικα και τους μπιτλς εχω τις αμφιβολιες μου.

Μια νεκροφόρα μετέφερε τη μουσική βιομηχανία σε ένα φέρετρο για το νεκροταφείο. Καθώς ήταν σε μια ανηφόρα, ήταν και χωματόδρομος, ανοίγει απο τα πολλά τραντάγματα η πόρτα. Το φέρετρο με τη μουσική βγαίνει έξω και αρχίζει να κυλάει στην κατηφόρα. Καθώς κύλαγε, σε μια στιγμή σπάει και αρχίζει να κυλάει η νεκρή από μόνη της. Καθώς κυλούσε χτυπά και σταματά πάνω σε έναν θάμνο. Βλέπει ένας κυνηγός το θάμνο να κουνιέται, το περνά για λαγό και το γαζώνει στις σφαίρες. Βλέπει όμως ότι είναι η μουσική και πανικοβάλλεται. Μην ξέροντας τι να κάνει την πετάει στην μέση της εθνικής οδού. Μετά από λίγο το βλέπει ένας οδηγός, πατάει τελευταία στιγμή το φρένο αλλά έτρεχε πολύ, δεν προλαβαίνει να σταματήσει και την πατάει. Πανικόβλητος την παίρνει και την πετάει στην θάλασσα. Το κύμα την πηγαίνει στα ανοιχτά, περνάει ένα σκάφος και τη κόβει στα δύο. Πιο ψύχραιμος ο οδηγός του σκάφους παίρνει τα δύο κομμάτια και τα πηγαίνει στο νοσοκομείο με το όνομα Spotify. Την χιλιοταλαιπωρημενη μουσικη την παίρνει ένας ειδικός manager για αυτές τις περιπτώσεις και την βάζει κατευθείαν για εγχείρηση. Ο οδηγός του σκάφους κάθεται και περιμένει απ έξω γεμάτος αγωνία. Μετά από πέντε ώρες συνεχούς εγχείρησης βγαίνει ο manager του Spotify και του λέει: - Λυπάμαι πολύ. Εάν την είχατε φέρει πριν ... 5 λεπτά θα την είχαμε σώσει!

Ο σκοπός είναι να παίζει το σόλο και να γουστάρεις, και να λες τι κάνει το άτομο και τα έσπασε ο κιθαρίστας, και να πίνεις τα διάφορα στην υγειά του καθώς αυτός τα χώνει και χτυπιέται και τελειώνοντας σπάει την κιθάρα στο πάτωμα και της βάζει φωτιά. Στο φλωροκομματο που έβαλε σόλο ο μουσιας πάλι, είναι τόσο ξενερωτη η φάση, τόσο φλωρικη, που καλύτερα να εβαζε φωτιά στην κιθάρα πριν παίξει.

Για τσεκαρε και αυτό. https://www.thomann.de/gr/electro_harmonix_od_glove.htm?reload=1

Αφού δεν θεωρείς τα vsti όργανα, τότε δεν μου κάνει εντύπωση που σου αρκεί το pentium 4. Για όσους πάλι τα θεωρούν, ένας καλύτερος επεξεργαστής είναι ουσιαστικά μονόδρομος. Τώρα βέβαια γιατί το M1 ή το D50 να είναι όργανα σε hardware, και η ένα-προς-ένα εξομοίωση τους από τις ίδιες τις εταιρίες που τα κατασκεύασαν να μην είναι, αυτό ποτέ δεν θα το καταλάβω. Όμως όπως ειπώθηκε κουβέντα κάνουμε, ούτε θα πείσουμε κανέναν, ούτε μας ενδιαφέρει και αν θα πειστεί.

Κοίτα, αυτοί δεν είναι σοβαροί λόγοι. Το να βαριέσαι να στήσεις ένα άλλο σύστημα, δεν είναι σοβαρός λόγος, ούτε φυσικά τα τσάμπα ανταλλακτικά. Σοβαρός λόγος είναι να θεωρείς ότι το καινούργιο σύστημα δεν έχει να σου προσφέρει κάτι το ουσιαστικό. Να καλύπτει δηλαδή τις ανάγκες σου το παλιό σύστημα. Αυτό μάλιστα, είναι ένας ΤΕΛΕΙΟΣ λόγος. Και αυτό είναι πιθανό, αν χρησιμοποιείς το PC σαν το τετρακάναλο που έβαλες φωτογραφία. Τι να κάνεις τον οχταπύρηνο, αν απλά γράφεις μερικά audio track, και τα μιξάρεις υποτυπωδώς. Από εκεί και πέρα, υπάρχουν και άλλες ανάγκες, και άλλες audio εφαρμογές, που απαιτούν πιο σύγχρονους υπολογιστές. Ειδικά τα vst συνθια, αυτά τα 18 χρόνια που μεσολάβησαν από το 2004 έχουν κάνει ΤΕΡΑΣΤΙΑ άλματα, μιλάμε για έτη φωτός διαφορά στις δυνατότητες και τον ήχο. Και φυσικά και άλλα πράγματα το ίδιο. Αν δεν σε συγκινούν τα νεότερα software, πολύ καλά κάνεις και δεν αναβαθμίζεσαι. Το software πάντα ήταν το κίνητρο αναβάθμισης, είτε μιλάμε για audio, είτε για παιχνίδια, είτε για οτιδήποτε. Και εγώ άλλωστε αν δεν υπήρχαν πιο πρόσφατα vst, με παλιό PC θα ήμουν, γιατί όχι. Αλλά να μην αναβαθμίσω επειδή βαριέμαι, ε όχι. Δέκα φορές σερί θα έκανα φορματ αν χρειαζόταν, δέκα φορές χωρίς πλάκα, γιατί το σύστημα που έχω τώρα σε σχέση με αυτό που είχα το 2004 δεν είναι απλά 10 φορές καλύτερο, αλλά στη 10η δύναμη. Ποιοτικά και ηχητικά καλύτερο, όχι μόνο ποσοτικά.

Κάπου είχα διαβάσει οτι τα πυρηνικά της Αμερικής λειτουργούν με 286, το βρίσκω λίγο τρομαχτικό.? Εκτός από πυρηνικά και τρένα,? και σε μουσικές εφαρμογές θα μπορούσε να χρησιμεύσει παλιός υπολογιστής. Πρόχειρα σκέφτομαι τον editor του Nord modular, την κάρτα OASIS της Korg, κάτι εγκατελημενα DAW στυλ vision, κλπ κλπ κλπ. Ακόμα και οι FireWire κάρτες ήχου, προτιμούν σαφώς τα win7. Κάτι τέτοιο είναι λογικό. Αλλά να επιλέξεις χωρίς να συντρέχει τέτοιος λόγος αρχαίο μηχάνημα, ενώ υπάρχει δυνατότητα για κάτι καινούργιο, αυτό όντως δε βγάζει νόημα.

Θα κάνω raise στα λεχθεντα και θα πω ότι, ακόμα και τον τέλειο ήχο να έχεις βρει, με ενισχυτή και μικρόφωνο, ένα ποιοτικό σπλιτερακι πρίν από την αλυσίδα και καταγραφή της dry κιθάρας σε ξεχωριστό τρακ είναι η καλύτερη δικλείδα ασφαλείας για περίπτωση ρεμίξ και ριαμπινγκ. Το έχω δει να σώζει ζωές, για μένα είναι μαστ σε σοβαρή ηχογράφηση, άσχετα όταν μαλακιζομαι με βλακείες δικές μου που δεν το κάνω ποτέ, όταν όμως μιλάμε σοβαρά είναι μαστ, τι ψυχή έχει ένα τρακ παραπάνω.

Ομάδα γίνεσαι με τους ακούνητους. Ακούνητοι. Αυτοί που δεν κουνιούνται από την εντεκάδα ούτε με απειλή βόμβας. Μόνο έτσι γίνεσαι ομάδα. Όταν έχεις ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΡΑΜΜΗ τουλάχιστον 2 ακούνητους. Καλύτερο παράδειγμα η ρεάλ των 3 τσου λου, με ΑΚΟΥΝΗΤΟ κεντρο Μοντριτς-Καζεμιρο-Γερμαναράς, και μπροστά ΑΚΟΥΝΗΤΟΥΣ Ροναλντο- Μπενζεμα και πισω Ραμος- Αφάνα. Τα σαρωσε. Αλλαδα με ΑΚΟΥΝΗΤΟΥΣ Τζολε- Αλεκο- Βασιλάκη- Γεω- Γκογκα πηγαμε καλύτερα από ποτε. Βαζελος με ΑΚΟΥΝΗΤΟΥΣ Βαζεχα- Βαντσικ- Μπορελι σαρωσε. Και πάει λέγοντας. Ακούνητοι, αυτές είναι ομάδες. Τι σημαίνει ακούνητος; Σημαίνει παικταράς. Σημαίνει δεν υπάρχει άλλος. Σημαίνει σε εκτιμώ, μου κάνεις, σε γουστάρω, μείνε. Και σε γκρουπ άμα παίζεις ένα τραγούδι στα δέκα, ξενερώνεις, θα σέρνεσαι, θα θες να φύγεις. Θα λες δε με γουστάρουν. Αυτή τη στιγμή δεν έχουμε ΟΥΤΕ ΕΝΑΝ ακούνητο, μόνο το Γάλλο το 6αρι γιατί ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΛΛΟ, μιλάμε οι άνθρωποι θέλουν κρέμασμα, η ΜΟΝΗ ΘΕΣΗ που θες ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ ΚΑΛΕΣ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ, γιατί είναι θέση με πολύ τρέξιμο και πολλές κάρτες, και εμείς έχουμε ΕΝΑΝ και αυτόν ΑΡΓΟ! Πως να μην μπάζουμε. Και τόσα λεφτά δώσαμε για να παίζει πάλι ο Μολδαβος, να βάζουμε από την άλλη εξτρεμ σε θέση μπακ, δεκάρι σε θέση εξτρεμ, κατσίκι από την άλλη εξτρεμ θέση, τσαρούχι σέντερ φορ, και στοπερ πρωην παίχτες και αποδεδειγμένα ανίκανους. Δεν είναι δυνατόν αυτό το πράγμα, δεν είναι δυνατόν, τόσα λεφτά πεταμένα, και δυο εκατομμύρια το χρόνο σε άραβα ξοφλημένο, ούτε για αλλαγή δεν κάνει. Δεν μπορώ να θυμηθώ ποτέ τόσο χάλια προγραμματισμό. Να μην έχεις λεφτά να πω εντάξει, αλλά να δείνεις τόσα λεφτά, να παίζεις με ΠΑΟΚ και ο μόνος παίκτης σου να είναι ο Χάμες, και όλοι οι άλλοι ανίκανοι, αυτό δεν το έχω ξαναδει.