manosx

Superfunk δεν παίζω ;D Τι γράφει στο ωραίο μαγαζί που μου έβαλες; "nashville, tn" Άστο! Εκεί οι tele δεν ακολουθούν τους νόμους της αγοράς, εκεί αποτελούν είδος πρώτης ανάγκης! ;D Αν πέσει η παραγωγή, στέλνουν τέλε με ελικόπτερα ;D Πλάκα κάνω, εννοείται ;D ;D

Αν μου επιτρέπετε μια παρέμβαση, θα έλεγα ότι το οικονομικό πρόβλημα με τις partcasters δεν είναι μόνο το χάσιμο της αξίας τους. Σίγουρα το ποσοστό της απώλειας σε σχέση με μια Fender θα είναι μεγαλύτερο. Όμως μια Fender με μια "όπως πρέπει" και όχι... ελληναράδικη πτώση τιμής θα φύγει... χτες (προ κρίσης βέβαια). Ενώ μια partcaster ακόμα και με sniper σκότωμα με σφαίρες από... ουράνιο ;D πιθανότατα θα αργήσει να βρει ενδιαφερόμενο. Οπότε partcaster μόνο για παντρειά... afto einai ??? ;D

Έχεις δίκιο ;D Και να σου πω και το χειρότερο; Παιδικές αναμνήσεις ;D Γιατί ότι θυμίζει τα παλιά, είναι πάντα καλύτερο ;D

Marathon, ανάλογα την... αίσθηση ;D Π.χ. η μυρωδιά ;D είναι πιο σταντέ. Δύσκολα θα σε πείσει κάποιος ότι δεν είναι μια καινούργια κιθάρα με νίτρο αυτή που κρατάς ;D Αντίθετα, βάζοντας κάποιος ένα κλικ πιο δυνατά τον ενισχυτή, μπορεί να σε πείσει ότι η κιθάρα Χ ακούγεται πολύ καλύτερα από την κιθάρα Ψ. Superfunk το ένα δεν αποκλείει το άλλο ;D Έχει να κάνει ότι ΠΑΡΑ πολύς κόσμος ακούει με την... τσέπη! Άντε να πείσεις τον άλλο που τα έσκασε στον twin και την tele ότι με έναν... Line 6 και μια Ibanez του κ***υ θα βγάλει πιο "σωστό" metal ήχο. Δε λέω ότι θα είναι ο καλός metal ήχος! Αλλά 99% θα είναι πιο κοντά στο τυπικό metal ήχο. Όχι σκέψου το: -" Εεεε... μεγάλε, άσε λίγο το τριχίλιαρο setup σου, και παίξε εδώ με αυτό των 500 ευρώ." - " Τι λε ρε! Παρ τον birdy-nam-nam από εδώ!" Άστα να πάνε...

Όλο αυτό το "μυστήριο" που καλύπτει πολλά θέματα του ήχου, μεταξύ αυτών και τις κιθάρες, οφείλεται σε πολύ μεγάλο βαθμό σε ψυχοακουστικά φαινόμενα. Είναι μαθηματικά βέβαιο ότι η ίδια partcaster θα μεταμορφώνεται σε υπερκιθάρα ή σε κουπί, στην ΑΝΤΙΛΗΨΗ του "μέσου χρήστη", ανάλογα με το αν της βάλουμε Fender Custom Shop ή... Harley Benton decal. ;D Αν πραγματικά πειστεί κάποιος ότι στα χέρια του έχει υπερκιθάρα, τότε θα το... ζήσει! Ο μηχανισμός της αντίληψης του ανθρώπου είναι καθαρά εσωτερικό ζήτημα ;) Μόνο το Α/Β τεστ, και αυτό υπό προϋποθέσεις, μπορεί να μας οδηγήσει σε αντικειμενικά συμπεράσματα. Ή εναλλακτικά, το να υπάρχουν κάποια αντικειμενικά δεδομένα που δεν επιδέχονται ερμηνείας, όπως νότες που κόβονται, pots που κάνουν θόρυβο κλπ κλπ.

Η μ@*@κι@ δεν είναι οι προηγούμενες σελίδες... αλλά ότι μπήκες σε μουσικό site για να ρωτήσεις για κιθάρα... "I'm not uploading any videos till I get on my hands the brand new limited edition Slash "Appetite" Les Paul I've just ordered.." Καλύτερα να έμπαινες σε site με στυλίστες.

Not bad... ;D

Εννοείται... Η Strat είναι τσίγκος ;D ;D ;D (neck μαγνήτης, κλειστό tone και απαλό παίξιμο κοντά στο 12ο τάστο σου κάνει ; ) Πλάκα κάνω ;D ;D ;D

Συμφωνώ απολύτως ;) Είναι θέμα του πως θα πετύχεις αυτό που έχεις στο μυαλό σου. Ο καθένας έχει κάποιο... σχέδιο ;D , και προσπαθεί να φτάσει εκεί. Καμιά φορά μια κιθάρα των 600 ευρώ είναι πιο σύντομος δρόμος από μια πανάκριβη. Αν προσπαθήσεις, πιθανών να φτάσεις στον ίδιο προορισμό και με την πανάκριβη. Απλά θα έχεις χάσει τσάμπα χρόνο. Ας πούμε, για να φτιάξεις τον καθαρό ήχο που μου λες, και δεν αμφιβάλλω ότι είναι θαυμάσιος, έχεις στο μυαλό σου ένα pattern: Θα βάλω το volume knob εκεί, το tone pot εδώ, τον ενισχυτή σε αυτή τη ρύθμιση κ.λ.π. κ.λ.π. Αν τώρα σου ερχόμουνα με μια Fender του 60, που κοστίζει όσο ένα... 4άρι ;D ;D, θα είχε νόημα να επιμείνω να τη χρησιμοποιήσουμε για να βγάλουμε ΑΥΤΟΝ τον ήχο; Σίγουρα αν το ψάχναμε... 5-6 ώρες, θα το καταφέρναμε ;D Αλλά γιατί να μην πάρουμε τον πιο εύκολο δρόμο, και ας μην κοστίζει μια Gibson όσο ένα 4άρι; Ελπίζω να έγινα κατανοητός...

Να ορίστε, νομίζω ότι αυτό το κλιπ είναι ενδεικτικό... Δείτε την αρχή με τους clean ήχους. Βέβαια γούστα είναι αυτά, αλλά η διαφορά και η "μουνταμάρα" νομίζω ακούγεται ξεκάθαρα. Τώρα τι γουστάρει ο καθένας είναι άλλο καπέλο. Αν το ζητούμενο όμως είναι ο sparkle ήχος, we have a winner! Pure xeftilismatation in the sparkle department ;D ;D ;D Και παραθέτω το βίντεο γιατί συμβαδίζει με τα δικά μου findings, όχι γιατί βγάζω συμπεράσματα από αυτό ;) Φυσικά όλα αυτά είναι λεπτομέρειες, και αφορούν περισσότερο ζητήματα της "παραγωγής" παρά ουσιαστικά μουσικά ζητήματα.

;D Νομίζω πάντως πως οι δυο κόσμοι, δηλαδή μια Les Paul Standard και μια Strat SSS Standard, είναι τα δυο άκρα της ηλεκτρικής κιθάρας, από άποψη ηχητικού χαρακτήρα. Στην ουσία βέβαια πάλι ο ίδιος μ@9@&2@ς θα παίζει ;D οπότε μια τρύπα εις το νερό κάναμε ;D ;D ;D

Όχι, οι Fender είναι άλλη φάση. Φάση διαρκείας ;D Όταν λέω ξεφτιλίζεται, εννοώ σε συγκεκριμένο context. Δηλαδή, σε clean sparkled ήχους ή ημιdrive και τέτοια. Λογικό δεν είναι; Πάρα πολλές φορές, μια κιθάρα με Low output είναι ΠΟΛΥ καταλληλότερη, ειδικά αν μιλάμε για πιο Full Chord παίξιμο. Δυστυχώς, ο περισσότερος κόσμος ακούει με την τσέπη... και άντε να πείσεις τον άλλο που έκασε το μαρούλι, να αφήσει κατά την εγγραφή την πανάκριβη Gibson για τα ματια μιας ταπεινής Fender... Δεν εννοώ ότι η Gibson είναι για πέταμα. Προς θεού. Απλά ότι πολλές φορές, μια ταπεινή Fender είναι ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΗ για κάποιες ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ χρήσεις. Peace.

Όχι, έκανα δυο δίσκους.

Ναι, η goldtop με τους P90 είναι από τις καλύτερες Gibson που έχω παίξει. Αλλά και η "μουνταμάρα" καλή είναι. Χρειάζεται και αυτή.

Δεν καταλαβαίνω, τι εννοείς... ??? Μια χαρά στέκεται η Fender σε μια μπάντα... Για την ακρίβεια, η συντριπτική πλειοψηφία με Fender παίζει. Ποιό youtube... έχω δει ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΟΥ Gibson των 3 χιλιάδων να ΞΕΦΤΙΛΙΖΟΝΤΑΙ από Fender της σειράς. Αυτό όμως δε σημαίνει πως η μουνταμάρα της Gibson δεν μπορεί να είναι χρήσιμη, ή τέλος πάντων κατάλληλη για να γράψουμε ΟΤΙ ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΜΕ.

Καλά ναι... αλλά με 6 κατομπαλάκια παίρνεις μια ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΣΤΑΤΗ για να μην πω ΦΟΒΕΡΗ στρατ, η οποία θα σου δώσει τους γνωστούς ήχους που ούτε ονειρεύεται η Gibson, έχοντας ταυτόχρονα απίστευτη αντοχή και δυνατότητες επισκευής. Ενώ με 6 κατοστάρικα δεν παίρνεις καν Gibson... Ίσως μόνο κάτι... μισοτελειωμένες ::)

Έτσι είναι... εκ των υστέρων είναι εύκολο να αναλύσεις ένα έργο ή μια εποχή... Αλλά το τι ακριβώς γίνεται στο μυαλό και την ψυχή ενός συνθέτη την ώρα της δημιουργίας είναι μυστήριο. Άλλωστε και η αισθητική, που την ύπαρξή της παραδέχεται ο Νικόλας, δεν είναι τυπικό- ντετερμινιστικό αποτέλεσμα δουλειάς και ιδρώτα, αλλά περισσότερο αποτέλεσμα βιωμάτων. Βιώματα καλά gia enati symphonia? ;D

Αν θέλεις ένα arranger, πούλα το Μ3 και πάρε το αντίστοιχο arranger της Korg. Τα workstations σα το Μ3 είναι φτιαγμένα για να φτιάχνεις κομμάτια και να "ψάχνεσαι". Αν δεν έχεις διάθεση και χρόνο για κάτι τέτοιο, πάρε ένα arranger που είναι πιο jamming όργανο. Πάντως το Μ3 είναι καλό όργανο. Αν σκοπεύεις να φτιάχνεις κομμάτια κράτα το, και πάρε ίσως κάνα CD με λούπες για πιο άμεσα και εύκολα "συνοδευτικά εδέσματα" ;D

Έχουμε διαφορετική σκοπιά των πραγμάτων. Για μένα η έμπνευση όχι μόνο δεν είναι κάτι τυχαίο και αόριστο, αλλά αντίθετα, είναι αυτό που σε ωθεί πιεστικά προς κάποια συγκεκριμένη κατεύθυνση, δρώντας συμπληρωματικά με τη γνώση και τη δουλειά, που σου ανοίγουν πολλούς δρόμους για να επιλέξεις.

Το να ψάχνει κάποιος γαντζοφόρος ;D πειρατικό software δεν μπορώ να πω ότι με εντυπωσιάζει. Αλλά να ψάχνει και στη σελίδα του κατασκευαστή... Μεγάλε στείλε τους μήνυμα. Βάλε τους χέρι, που δεν έχουν Link για τη σπασμένη version σε περίοπτη θέση στο site τους...

Δηλαδή ρε Νικόλα, για να καταλάβω, δέχεσαι πως μπορεί κάποιος να έχει έμπνευση στα πολύ στενά πλαίσια ενός pop κομματιού, αλλά στα σαφώς πιο "μεγάλα" πλαίσια ενός στυλ όπως π.χ. η αντίστιξη όχι; Σαφώς και κάποιος που κατέχει την τεχνική, μπορεί να γράψει σε αυτό το στυλ σαν "τυφλοσούρτη". Αυτό δεν σημαίνει πως το αποτέλεσμα θα τον γεμίσει ψυχικά. Υπάρχει πολύ μεγάλη πιθανότητα να ακουστεί σαν μια φλυαρία χωρίς νόημα. Έστω και αν κάποιος δεν έχει έμπνευση, τουλάχιστον έχει αισθητική. Για να διαχωρίσει, αν μη τι άλλο, τις φλυαρίες του νου του από την ουσία των πραγμάτων.

Δηλαδή ???

Καλά, αν μιλάμε για καμιά φόρμα της προκοπής ;D, καμιά συμφωνία ή κάνα κονσέρτο και τα παρόμοια απλά πραγματάκια ;D θα συμφωνήσω ότι χρειάζεται ΚΑΙ πολύ δουλειά. Όταν όμως μιλάμε για πιο απλές φόρμες, όπως π.χ. ένα pop τραγούδι, τότε η έμπνευση μπορεί κάλλιστα να περιέχει το μεγαλύτερο μέρος της σύνθεσης. Κάθεται ο mr PopHitMaker στο πιανάκι, του καρφώνεται μια μελωδία πάνω σε ένα κυκλάκι τριών ακόρντων, και τσουπ! Νάτο το multi- platinum hit! Καθόλα ρεαλιστικό σενάριο! Εκεί τη δουλειά βέβαια θα την τραβήξει ο performer χοροπηδώντας και οι manager προωθώντας, ;D αλλά όπως και να έχει η συνθετική δουλειά αφορούσε κατά κύριο λόγο την έμπνευση. Για να μη μιλήσουμε και για την έμπνευση ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ της δουλειάς :o ;D

Δε μου λες ρε Νικόλα, χωρίς πλάκα: Δε σου έχει κατέβει ποτέ μια μελωδία στο κεφάλι; Δοκιμάζεις πρώτα όλους τους... συνδυασμούς ;D, ή βάζεις στην τύχη όποια νότα κάτσει;