manosx

Πιστεύω ότι η παρακάτω άρια της εποχής Palestrina θα ακουγόταν πολύ πιο επαγγελματική, αν την τραγουδούσε ο Jose Carreras συνοδεία αναγεννησιακού λαούτου και με την Αγνή Μπάλτσα στα δεύτερα φωνητικά Morbid Angel - God Of Emptiness (Live At Rock Al Parque, Bogotá Colombia On 27/06/2009)

Εγώ πιστεύω ότι η παιδική χορωδία της Βιέννης, υπό τη διεύθυνση του Herbert von Karajan θα είχε πολύ πιο επαγγελματικό αποτέλεσμα από αυτές τις γκαρίδες, που πραγματικά χαντακώνουν τη σύνθετη αρμονία και αντίστιξη του παρακάτω κομματιού. ;D

Ασε μας ρε SF με το κουφάλογο το Μπετόβεν, τον παλιομασώνο το Μότσαρτ και το φονταμενταλιστή τον Bach, μη μου τους θυμίζεις γιατί συγχύζομαι... >:(

Και όλα τα παραπάνω τα ισοπεδώνουν το χαρτί και το μολύβι. ;) ;D

Κοίτα, οπτικά-αισθητικά δεν ξέρω. Όταν όμως έρθει η ώρα για σοβαρό MIDI editing, ή ακόμα περισσότερο για audio editing, τότε τα καημένα τα workstation κλαίνε γοερά, καθώς περνάει από πάνω τους σα royal tiger η 27άρα led με το ποντίκι και το πληκτρολόγιο ;D ;D ;D Και κάτσε εσύ να βγάζεις τα μάτια σου στις... 5 ίντσες ;D ;D ;D

Κοίτα, όσο άσκοπο μπορεί να είναι να μπλέξει κάποιος με PC την ώρα του Live, άλλο τόσο και περισσότερο άσκοπο είναι να μπλέξει κάποιος με workstation την ώρα του studio. Και μιλάω για την παραγωγή, και όχι για τυχόν τζαμάρισμα ή απλά παίξιμο.

Μανόλη, δηλαδή στο Live θα κάτσεις και θα φτιάξεις ενορχήστρωση; Οχι. Συνεπώς ο ΟΡΙΣΜΟΣ του workstation, δηλαδή σταθμός εργασίας, δεν αφορά το Live. Από εκεί και πέρα, το τι χρειάζεται ο καθένας για να ΠΑΙΞΕΙ live, είναι άλλο θέμα. Θα μπορούσε κάποιος να έχει π.χ. ένα πιάνο, ένα Hammond και ένα Minimoog. Και να είναι κομπλέ. Εξετάζω το workstation σα σταθμό εργασίας. Από εκεί και πέρα, το πως θα το αξιοποιήσει ο καθένας είναι άλλο ζήτημα. Οπότε το PC είναι το workstation της επιλογής σου. ;D

Δηλαδή δουλεύεις με PC ??? ;D

Υπάρχουν γιατί πουλάνε. Και πουλάνε γιατί έχουν κάποια πλεονεκτήματα. Από εκεί και πέρα, σε συνθήκες ηχογράφησης- επεξεργασίας ήχου- δυνατοτήτων για βαριές βιβλιοθήκες- ανοικτής πλατφόρμας τρίτων κατασκευαστών- επιλογής διαφορετικών parts (controllers- κάρτα ήχου κλπ)- υπολογιστικής δύναμης- απεικόνισης δεδομένων- hardware επεκτασιμότητας- συμβατότητας και πολλά άλλα, τα PC είναι μπροστά. Αυτό δε σημαίνει ότι τα workstation δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν σε πολλές περιπτώσεις. Πάντως σα μεγαλύτερο πλεονέκτημα θα ανάφερα τη φορητότητά τους, γιατί τόσο από άποψη ήχων όσο και από άποψη control, τα PC είναι πάλι μπροστά ΑΛΛΑ μιλάμε πλέον για tower και hardware controllers οπότε θα χρειάζεται... νταλίκα για τη μεταφορά. ;D Ενα ακόμα πλεονέκτημα που θα προσέθετα είναι και οι "performance" ήχοι, ξέρετε, αυτοί που ακουμπάς τα πλήκτρα και βγαίνει η συμφωνική του Βερολίνου ;D ;D ;D με 40 arpeggios και συνοδεία κυμβάλων ;D Βέβαια αυτοί οι ήχοι δεν είναι και πολύ χρήσιμοι σε μια "εκ του μηδενός" ενορχήστρωση, εκεί μετράει η ΠΟΙΟΤΗΤΑ οπότε τα PC είναι πάλι μπροστά. Δεν παύουν όμως αυτού του τύπου οι ήχοι να είναι "άμεσης δράσης" και να αποτελούν και αυτοί ένα θέλγητρο.

Το "Made in China" δεν σημαινει παντα "Made by crap materials". To "Made by crap materials" όμως σημαίνει πάντα "Made in China", ή Indonesia ή ξέρω γω. Οπως και να εχει όμως αυτά που λες είναι λεπτομέρειες. Σημασία έχει πως τα φτηνά workstation είναι για τα πανηγύρια, με πυκνωτές που σκάνε, τροφοδοτικά... μιας χρήσεως, οθόνες από κινητό του 1991 ;D, πλήκτρα με αίσθηση ΜΠΟΜΠ ΣΦΟΥΓΓΑΡΑΚΗΣ κλπ ;D ;D ;D Για να πάρεις workstation της προκοπής πρέπει να σκάσεις 2.5- 3 χιλιάρικα. Και βέβαια με αυτά τα λεφτά παίρνεις αντίστοιχα PC που ΚΑΤΑΚΡΕΟΥΡΓΕΙ το workstation. Το τι θα κάνει ο καθένας βέβαια για την πάρτη του είναι λογαριασμός του.

Γιατί, πιστεύετε ότι τα Hardware δεν έχουν bugs; Αφού το ξέρετε καλά. Ειδικά τα πολύ περίπλοκα workstation της τελευταίας γενιάς είναι πιο χάλια και από τα windows 98 ;D ;D ;D Απλά κάθονται οι άνθρωποι και τσούκου- τσούκου με updates τα διορθώνουν. Οπως και τα software δηλαδή. Οι σοβαρές εταιρίες βέβαια, γιατί πολλές άλλες εταιρίες σε αφήνουν στα κρύα του λουτρού με μισοτελειωμένα μηχανήματα. Χώρια που τώρα τελευταία, πολλά μηχανήματα φτιάχνονται σε χώρες τύπου μια κούπα ρύζι, και τινάζουν τα πέταλα και από άποψη hardware. Κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή. Αν πάντως κάνεις σωστές επιλογές στήνεις πολύ σταθερό PC/ MAC, τόσο σταθερό όσο ένα hardware workstation.

Κοίτα, σε live είναι διαφορετική η κατάσταση. Αν είναι όντως LIVE, δηλαδή παίζονται όλα ζωντανά, τότε hardware όργανα και τέλος. Αν όμως μιλάμε για καταστάσεις με pre- recorded tracks και τέτοια, τότε τα PC/ MAC παίζουν δυνατά, με παράλληλα συστήματα ώστε να μην μασάνε τίποτα κλπ. Γενικά είναι πως θα το στήσεις το ζήτημα, εργαλεία είναι και αυτά και όλα παίζουν. Τώρα για τα αναλογικά είναι καλά. Το καλύτερο άλλωστε είναι να τα έχεις όλα σε ΑΥΘΕΝΤΙΚΑ hardware, δηλαδή χορωδίες, ορχήστρες, steinway πιάνα κλπ. Επειδή όμως είναι και θέμα κόστους, οι βιβλιοθήκες του PC/ MAC είναι ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ και πιο ρεαλιστικές από τα hardware. Για Live το hardware αρκεί, σε στούντιο όμως και παραγωγή τα PC είναι καλύτερα.

Τι να σου πω, αμα έχεις λεφτά χτύπα PC, κακό δε θα κάνει ;D Αλλά ΠΡΩΤΑ ΑΠΟ ΟΛΑ πρέπει να πάρεις κάρτα ήχου. Μια πολύ διαδεδομένη περίπτωση είναι αυτή http://www.thomann.de/gr/maudio_fast_track_pro.htm

Ε ναι ρε παιδιά... τι να κλάσουν τα κωλοPC... και τα παλιοMAC... Εντάξει, είναι καλά για να σχεδιάζουμε... γέφυρες ;D να κάνουμε επιστημονικές έρευνες, να κάνουμε χίλιες δυο επαγγελματικές εφαρμογές, αλλά όταν έρθει η ώρα της μουσικής... ΜΑ ΤΙ ΑΣΤΕΙΟΤΗΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΕΣ! Προσωπικά δεν έχω δει ΟΥΤΕ ΕΝΑ στούντιο που να μην έχει σε πρώτη γραμμή το PC ή το MAC. Εντάξει, καμιά φορά θα παίξει και καμιά μπομπίνα ;D για το ονόρε ;D, αλλά αυτά τα... παιχνιδάκια σε στυλ workstation, σε ΚΑΝΕΝΑ στούντιο δε λειτουργούν σα workstation. Σα πηγές ήχου ίσως, σα workstation πάλι όχι. Την σήμερον ημέρα όποιος δε στηρίζει την παραγωγή του σε PC/ MAC πολύ απλά χάνει την επαφή με τα καλύτερα innovations του σήμερα. ΑΝ κάποιος έχει ωριμάσει όσο ο Vangelis, και δε χρειάζεται κάτι καινούργιο, αυτό είναι άλλο θέμα. Μπορεί κάποια hardware να είναι εύχρηστα, αν και συνήθως δεν είναι, αλλά από εκεί και πέρα τα πάντα είναι θέμα ήχου. Και αν π.χ. χρειάζεται κάποιος το voices of passion ή οποιαδήποτε άλλη από τις ΦΟΒΕΡΕΣ βιβλιοθήκες ήχου για PC, τότε πάει για PC. Απλά πράγματα.

Ξεκίνα με κάρτα ήχου και RAM και πιστεύω θα στρώσει ;)

Αν θα ηχογραφείς με αυτά, πχ αν θα τα φορας και θα τραγουδας με αυτα μπροστα απο πυκνωτικό τότε ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ θα πάρεις κλειστού τύπου. Τα νούμερα 20- 20 Khz είναι ψιλοάκυρα, ειδικά αν δεν αφορούν μέτρηση πχ +-3 db. Οπως και να έχει μην ψαρώνεις από αυτά, 12 Hz και Μ*Λ*ΚΙΕΣ. ;D Το SPL (sound pressure level) είναι η ένταση του ήχου, όσο ψηλότερη τόσο μεγαλύτερη. Γενικά το θέμα είναι να ακούσεις κάτι, και όχι να διαβάζεις τα στοιχεία.

Τουμπανο δειχνει ;D http://www.e-experts.gr/dell-xps-l702x-i7-2670qm-6gb-750gb-gt550m-1gb-p-1659.html

Στάθη από ότι ξέρω αυτό γίνεται, αλλά πρέπει οι κάρτες να είναι από την ίδια εταιρία, και φυσικά να υποστηρίζουν κάτι τέτοιο. Με τις Presonus πχ από ότι ξέρω γίνεται.

Ε, ναι... Αν μάλιστα τα βρήκες μπαστούνια στην... 22άρα οθόνη του PC, φαντάσου τι... ήττα του Δράμαλη θα τραβήξεις στις ΑΙΣΧΡΕΣ οθόνες των φτηνών workstation, με τα κουμπάκια... προπολεμικού τύπου ;D και τις εκατομμύρια υποσελίδες του μενού ;D Καλύτερα στα κάτεργα σου λέω, παρά MIDI editing σε workstation. ;D

Με απλά λόγια αυτό που λέω Κώστα μου είναι πως και οι Beatles και οι κλασσικοί κατάφεραν να εκφράσουν την εποχή τους, πράγμα ΔΥΣΚΟΛΟ, ΠΟΛΥ δύσκολο, σχεδόν ακατόρθωτο, και που πετυχαίνουν μόνο ΟΙ ΚΟΡΥΦΑΙΟΙ. Από εκεί και πέρα τα ζητούμενα της κάθε εποχής είναι διαφορετικά, και έτσι προκύπτουν και διαφορετικά αποτελέσματα.

Κοίτα, στο πλαίσιο της Pop- Rock (και βάλε) κιθαριστικής (και βάλε ) μπάντας, δηλαδή στο πλαίσιο της μοντέρνας μουσικής όπως την εννοούμε, οι Beatles είναι κορυφαίοι. Δε νομίζω ότι μπορεί να αμφισβητηθεί αυτό. Από εκεί και πέρα όμως οι συγκρίσεις με τους κλασσικούς είναι βλακώδεις, καθώς μιλάμε για ένα εντελώς διαφορετικές εποχές και ζητούμενα. Οι Beatles, στο πιο εμπορικό στάδιό τους, αποτελούν την αποκορύφωση της μουσικής που εξυπηρετεί τις ανάγκες "της καθημερινότητας" και του "μέσου ανθρώπου- καταναλωτή". Σε πιο "ψαγμενιές", στο τσακίρ κέφι θα ψυχεδελιάσουν και ζήτω το Lucy in the Sky with Diamonds. ;D ;D ;D Από την άλλη οι Bach, Mozart στα πιο "εμπορικά" θα διασκεδάσουν τους Βασιλείς και τους Οπερατικούς, πιο elegant σίγουρα αλλά κάπως παρόμοια λογική, σε άλλη εποχή βέβαια. Οταν όμως θα έρθουν οι πιο "ψαγμενιές", θα ολοκληρώσουν την εξέλιξη της μουσικής αιώνων ("τέχνη της φούγκας"), θα φτιάξουν θρησκευτικά έργα αντίστοιχα της καπέλα Σιστινα ( Κατά Ματθαίον Πάθη, Requiem) κλπ κλπ. Αλλα ζητούμενα άλλες εποχές- είναι κάτι εντελώς διαφορετικό να ασχολείσαι με τα θεολογικά και τα φιλοσοφικά ρεύματα της εποχής του Διαφωτισμού , και κάτι τελείως διαφορετικό η εποχή σου να έχει ως φιλοσοφία τους Χίππυς και τα ντρόγκια. Οσο γελοίο θα ήταν να έβγαινε ο Μπαχ στην εκκλησία να παίξει με λουλάδες και τριπάκια ;D, άλλο τόσο γελοίο θα ήταν να άκουγαν φούγκες και συμφωνίες τα τελειωμένα πρεζάκια των 60ies. Beatles, και μιλάμε τους είναι ΠΟΛΥ, πάρα ΠΟΛΥ, όσο δεν πάει ΠΟΛΥ.