Όσο παράλογο είναι να δίνεις 3 χιλιάρικα για ένα synth σχεδιασμού του 70, άλλο τόσο παράλογο είναι να δίνεις 3 χιλιάρικα για έναν... Atom της Korg, ή για δυο κομμάτια μαόνι της Gibson.
Τι να κάνουμε όμως, έτσι είναι η ζωή, τα πάντα είναι οικονομία, και η αγοραστική βάση των μουσικών είναι δεκάδες φορές μικρότερη από αυτή του general public, αποχαιρέτα τη λοιπόν την οικονομία κλίμακος που χάνεις, χώρια τα κολλήματα που έχουν οι μουσικοί, που αν δε γράφει gibson ή Moog ή δεν ξέρω τι άλλο πάνω παθαίνουν ψυχικό τραλαλά και κόμπλεξ κατωτερότητας.
Η λογική επιλογή λοιπόν είναι το software. Άλλωστε και στην Korg ή τη yamaha το software (soundware) είναι ότι αξίζει. Από εκεί και πέρα τα λεφτά πάνε σε βλακείες, σε κάτι οθόνες 5 ιντσών, κάτι επεξεργαστές του κ**ου και φυσικά διανομή- κέρδος έμπορου- διαφήμιση κλπ. Από εκεί και πέρα ότι γουστάρει ο καθένας, αλλά από οικονομική άποψη καλύτερα moog και gibson ;D να βρουν και τα εγγόνια κάτι κλασσικό, γιατί σε 15 χρόνια τα super- duper σημερινά workstations θα είναι στα καλαθάκια του γερμανού, μαζί με τις παλιές μπαταρίες και τα κινητά ;D