manosx

Ποτε στην ειπα ???

Η ζεστασιά που αναφέρω δεν εχει καμία σχέση με τα D /A εφόσον μιλάω αποκλειστικά για τον προγραμματισμό. Μέσω του προγραμματισμού οι ήχοι π. χ. από ενα imported sample cd γίνονται συγκρισιμοι με το hardware, ενώ αν δεν το κάνουμε αυτό θα είναι πιθανότατα κατώτεροι. Τώρα αν θέλει κάποιος και τον ήχο του D /A και γενικά ΑΚΡΙΒΩΣ τον ήχο του hardware, τότε δεν έχει αλλη επιλογή απο το να πάρει hardware. Γκαου μπιου εννοω οτι δε χρειαζεται το φίλτρο να είναι έντονο σαν ήχος από trance party Και ναι είναι δύσκολος πολλές φορές ο επαναπρογραμματισμος, είναι πολλες οι λεπτομέρειες, αν έχει κάποιος πολλές βιβλιοθήκες για ενα όργανο και τις αξιοποιεί ακόμα, το καλύτερο που έχει να κάνει ειναι να αγοράσει και κάνα σαμπλερ καβατζα ακομα

Από εδώ: Αν και φυσικά τα δείγματα έχουν τον πρώτο λόγο, ο προγραμματισμός των φίλτρων, των εφέ κλπ μπορεί να κάνει τη διαφορά, και συχνά την κάνει. As a matter of fact, πολλές φορές όταν συγκρίνουμε τον ίδιο ήχο μέσω vst και hardware sampler ακούμε το sampler σαν πιο "ζεστό", και αυτή η διαφορά πολλές φορές, τολμώ να πω σχεδόν όλες, οφείλεται στο ότι ναι μεν το multisample γίνεται import πετυχημένα, δεν συμβαίνει το ίδιο όμως και με τον προγραμματισμό. Αν κάτσουμε να ρυθμίσουμε κατάλληλα τα φίλτρα, τα envelopes κλπ, το hardware παύει να ακούγεται τόσο διαφορετικό ή καλύτερο. Φυσικά αν βαριόμαστε, ανάβουμε το sampler και κάνουμε τη δουλειά μας, είναι πιο εύκολο να περιμένεις να φορτώσει από το να ρυθμίζεις φίλτρα. Και ναι, ΕΙΔΙΚΑ σε φυσικούς ήχους τα παλιά sampler ακούγονται old school, δεν μπορούν να αποδώσουν τις λεπτομέρειες μιας σύγχρονης βιβλιοθήκης, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν ακούγονται ωραία, και μέσα στη μίξη πιθανόν και καλύτερα... Και περισσότερο φλυαρώ για πλάκα, ξέρω ότι είσαι γκουρού και τα ξέρεις πολύ καλύτερα, απλά έτσι για την κουβέντα...

Δεν είναι απαραίτητο τα φίλτρα να τα χρησιμοποιήσεις για γκάου- μπίου ήχους ;D Αν έχεις π.χ. ένα πιάνο και τα δείγματά σου είναι hard strike, συνδέεις το φίλτρο με το velocity ώστε τα απαλά παιξίματα εκτός από χαμηλότερη ένταση να έχουν και λιγότερο high frequency περιεχόμενο, γίνεται έτσι πιο ρεαλιστικό. Ο μόνος λόγος ΙΜΗΟ πάντως για να χρησιμοποιήσεις τόσο παλιό μηχάνημα είναι αν θέλεις να έχεις τον συγκεκριμένο old school ήχο, διαφορετικά δεν υπάρχει καμία σύγκριση με τις σύγχρονες βιβλιοθήκες σε επίπεδο ρεαλισμού και αληθοφάνειας. Δεν είναι βέβαια πάντα αυτό το ζητούμενο, όμως ακόμα και αν θέλουμε απλά να "πειράξουμε" τον ήχο, οι επιλογές στους vst αλγόριθμους είναι πολύ πιο ευέλικτες και ηχητικά πολύ πιο μπροστά, ΙΜΗΟ πάντα.

Ρε σου λέω να σου παίξω Μπαχ δε σου κάνει, σου λέω coroner δε σου κάνει, με το ζόρι τις μ*λ*κίες σου θέλεις δηλαδή; Στο φινάλε της γούνας μου μανίκι είσαι; Έλληνας φόρουμ πουθενάς, και βέβαια, το avatar manosx αυτό ακριβώς είναι, τι περίμενες δηλαδή, να σου στείλουμε βιογραφικό για να απαντήσουμε στις μ***κίες που γράφεις; ;D Τράβα άκου καμιά φασολάδα, για μέχρι εκεί είσαι. Δε θα σου κάνω και μαθήματα, στα @@ μου, ούτε το τσιγκολελέτα δεν παίζω, τι θες τώρα, για τα πανηγύρια είναι η μουσική που ακούς έτσι και αλλιώς, τέτοια ακούγαμε πριν 30 χρόνια, την Αμερική ανακάλυψες νομίζεις; Όταν εσύ πήγαινες εμείς παίρναμε σύνταξη ;D ;D ;D

Ά ρε Dreamdancer τι μου έκανες... κάθισα και το ξανάκουσα... ΤΙ ΑΗΔΙΑ ΤΙ ΒΑΡΕΜΑΡΑ.... Την πρώτη φορά το άκουγα πιο συνολικά, τώρα παρατήρησα την κιθάρα, ΑΙΣΧΟΣ, αν το έβγαζα, πριν κουραστώ, θα πέθαινα από βαρεμάρα... Και αυτό το πράγμα το θεωρείς σρεντ της προκοπής; Με τις φασολαδίτσες και τις διατονικές κλιμακίτσες; ΠΑΡΕ ΕΔΩ ΑΓΟΡΙ ΜΟΥ ΝΑ ΞΕΣΤΡΑΒΩΘΕΙΣ... https://www.youtube.com/watch?v=LmJJov7wOCc Άντε με τον κάθε άσχετο πιτσιρικά... Αυτό μάλιστα... άμα θέλεις, κάνω την καρδιά μου πέτρα και το μετατρέπω σε πιάνο κοντσέρτο... δε γ*μιέται... ;D

Φυσικά και δε θα μολύνω τα δαχτυλάκια μου. Για πλάκα παικτικά δεν τον έχω, θα χρειαστεί χρόνος να βγάλω ακριβώς αυτά που κάνει. Απλά δεν με ενδιαφέρουν πια αυτά που κάνει. Κάτσε βγάλτα εσύ που καίγεσαι, το μέταλ και τα παρακλάδια του ούτε να τα φτύσω πια.

Έχει πολύ πλάκα να σκεφτεί κανείς, ότι ο Μπαχ και η παρέα του όψιμου μπαρόκ, το παραξήλωσε στην πολυπλοκότητα ;D και ήρθαν οι επόμενoi και έκοψαν τα πολλά πολλά ;D κάτι σαν τον Cobain ένα πράγμα, που μπορεί όταν βγήκε να ξενέρωσα, αλλά όσο μεγαλώνω σε λίγο θα του ανάβω κεράκι ;D προχτές με έναν κολλητό ακούγαμε άλμπουμ των wild νιάτων μας, ;D king diamond το πρώτο :-[ ;D και είχε αρχίσει τις μπουρμπουλήθρες ο ένας κιθαρίστας, και καπάκι ξεκινάει και ο δεύτερος και λέω : "Δεν μας έφτανε ο πρώτος, ήρθε και ο δεύτερος" και πεθάναμε στα γέλια, (true story ;D ) αστειότητες πραγματικά, πιο γελοίοι και από τη φωνή του diamond, τι φόλες φάγαμε πιτσιρικάδες... :-[ ::) ;D

Πάντως στο παρελθόν έχω ανεβάσει, για λίγο, σοβαρή μουσική μου, μια διπλή φούγκα με απόλα ;D και με πασακάλια με πολλαπλές παραλλαγές, αμέ ;D. Έχω και το Νικόλα μάρτυρα ;D Ας κάτσει να τη βγάλει ο Moore να ξεστραβωθεί, ;D εγω για τη δικιά του μουσική δεν έχω χρόνο, ούτε μου έχουν μείνει και πολλοί τένοντες ακόμα ;D για να τους χαλάσω να ανεβοκατεβάζω κλίμακες τσάμπα, αυτά τα κάνεις πιτσιρικάς, μετά έχεις το λεξιλόγιο και διαλέγεις, αν θέλεις βέβαια σρεντ καλά και ντε κάτι μπορεί να ανεβάσω από παλιότερα, αλλά να χάσω άλλο χρόνο με μεταλοκιθάρες Α-ΠΟ-ΚΛΕΙ-Ε-ΤΑΙ ;D

Πολύ ωραία τα λες, έτσι είναι, το look και η φωνή βέβαια για την τελευταία περίπτωση είναι must, όχι απαραίτητα κάτι τεχνικό ή πολύ ωραίο, αλλά χαρακτηριστικό και χτυπητό. Και ναι, η ουσία πολλές φορές είναι σε τεταρτάκια, ή ένα απλό θέμα, που το κάνεις τεράστιο, είτε καλλιτεχνικά με το πνεύμα σου, είτε εμπορικά με την τελευταία περίπτωση, είτε, ΠΟΛΥ σπάνια, και με τα δύο.

Δε δίνω ούτε μισό λεπτό παραπάνω σε μ@λ@κίες... αρκετό χρόνο έδωσα πιτσιρικάς... Την έχεις ακούσει την 9η; ;D Φυσικά και ναι. 4αρτάκια το λες εσύ αυτό; ΤΗΣ π****νας γίνεται ;D ;D ;D Την άρτα και τα γιάννενα ;D ;D ;D την ΤΕΡΜΑΤΙΣΕ τη συμφωνική δομή ;D ;D ;D Τελευταίο λέβελ μπος ;D

Σιγά μη κάτσω να βγάλω τις μ@@@@κίες του moore... ένα μπαμ μπαμ γράψιμο του φουλάρα ευχαρίστως να στο κάνω... ;D ;D ;D

Ρε φίλε, αν σου αρέσει το sweet home Alabama είναι δικό σου πρόβλημα. Αρμονικά όμως είναι όσο πιο απλό γίνεται. Τι δεν καταλαβαίνεις; Πιστεύεις ότι είναι περίπλοκο; Τόσο άσχετος είσαι; Ή μήπως πιστεύεις ότι είναι περίπλοκο του moore; Το αν σου αρέσει είναι δικό σου κόλλημα, το να τα θεωρείς όμως ντε και καλά περίπλοκα, ή να πιστεύεις πως αν κάτι αρέσει σε πολλούς είναι και περίπλοκο, αυτό δείχνει την αμπαλοσύνη σου και τίποτα άλλο. Και να σου πω και κάτι; Τι έγινε, πριν μας ζάλισες για τα γρήγορα παιξίματα, αλλά στην αρμονία έγινες... μινιμαλιστής; ;D ;D ;D Όσα δε φτάνει η αλεπού... ;D ;D ;D

Φυσικά, θέλει και ερώτημα; Απλά στα blues και στα λοιπά δε σου ζαλίζουν τα *ρχ**α με ανούσιες μπουρμπουλήθρες ;D , αφήνουν χώρο σε φωνές ενίοτε ωραίες, και σε αφήνουν έτσι να απολαύσεις το ποτό σου άνετος και ωραίος ;D ;D ;D

Ωραία, αφού χρησιμοποιείς τα δικά μου κριτήρια, τότε θα συμφωνείς ότι το κομμάτι του moore αρμονικά είναι φτωχό, πράγμα αντικειμενικά μετρήσιμο άλλωστε. Που είναι το πρόβλημα λοιπόν, στη σφουγγαρίστρα ??? Και τι σχέση έχουν τα "θρυλικά τραγούδια" με αυτό; Είναι και αυτό "θρυλικό τραγούδι"; Μα ούτε καν ΤΡΑΓΟΥΔΙ δεν είναι ;D ;D ;D

Μωρε άκου εκεί ότι θέλεις, απλά μην έχεις την ψευδαίσθηση ότι ακούς τίποτα "λόγια" μουσική. Αυτό μόνο. Γιατί αυτή σου η υπεροψία να το παίζεις υπεράνω των bluesman, που στην τελική επηρέασαν τόσες και τόσες μουσικές, κριτήριο αντικειμενικότατο και ουσιαστικότατο και αληθινό (ΚΑΙ για τον μεγάλο), αυτή λοιπόν η υπεροψία δεν πηγάζει από πουθενά. Α, και καριέρα κάτι κλάσεις Lady Gaga από αυτούς όλους μαζί. (Μαντόνα ούτε στην ίδια... ανάσα δεν μπαίνει ;D ;D ;D )

Είναι εμφανές άλλωστε ότι οι κλασσικοί είναι "ταχύτητες- αρπέτζια- και αρμονικές μινόρε ;D μόλις του πέταξα όμως τα 14 ακκόρντα σε δυο μέτρα, το γύρισε στο τσάμικο και στο Ι- ΙV- V ;D ;D ;D Που να του βάλω μέσα και τα μη- παράλληλα, την τετραφωνία, τη μίμηση και τα υπόλοιπα- θα με βρίσει και θα με πει ανούσιο σρέντερ ;D ;D ;D

Ποια κριτήρια άλλαξα; Και πως είναι θέμα ακροατή αν ο άλλος κάνει φα-σολ-λαδες συνέχεια; Δεν είναι αντικειμενικό και μετρήσιμο; Και το να παίξεις το γύρω γύρω όλοι στα 8000 bpm είναι δύσκολο, ή την ενάτη με μια φλογέρα ;D δε σημαίνει όμως ότι είναι και ουσιαστικό ή ότι θα ακούγεται όμορφα. Ο ακροατής βέβαια θα ακούσει αυτό που γουστάρει, δικό του θέμα, το αν θα γελάω όμως και εγώ με το γύρω γύρω όλοι στα 8000 bpm με το mesa boogie είναι δικό μου. Το αν θεωρείς ότι η Αρμονία τελειώνει στη Φα- Σολ- Λαδα του Moore είναι δικό σου, και δεν έχω ΚΑΜΙΑ αντίρρηση, απλά γελάω όταν τη λες στους μπλουζίστες για τα δωδεκάμετρά τους, και όταν βάζεις "στην ίδια αναπνοή" (που είπε ένας φίλος ) τους κλασσικούς με τους γραφικούς.

Άργησες κάνα 20άρι χρόνια ;D Τώρα βρες φαρδιά και άσε μούσι ;D ;D ;D

Ότι είναι στο χαμηλότερο αρμονικό επίπεδο ένα άσμα που επαναλαμβάνει συνέχεια το απλό Ι- IV- V σε μια τονικότητα είναι αυταπόδεικτο, ;D οι πρώτες ασκήσεις αρμονίας είναι ακριβώς αυτό ;D το αν είναι και βαρετό αυτό είναι θέμα του ακροατή, ποια είναι τα ακούσματά του, τι γουστάρει εκείνη την ώρα, τι έχει πιει κλπ ;D ;D ::)

Αν επαναλαμβάνεις συνέχεια τον ίδιο κύκλο χωρίς παραλλαγές, μόνο με ζουζουνίσματα και μπουρου μπουρου είναι βαρετό. Τον ίδιο κύκλο βέβαια επαναλαμβάνουν π.χ. οι παραλλαγές Γκόλντμπεργκ, οπότε η αρμονία είναι το όχημα και η πηγή των ιδεών, αν έχεις φαντασία όμως τίποτα δεν σε περιορίζει. Σίγουρα πάντως η αρμονία και η φαντασία των περισσότερων κολλανοφόρων είναι αστεία και γυναικεία, γιαυτό άλλωστε είναι με περμανάντ και μέικαπ ;D ;D ;D

Παραδέξου τώρα ότι η Amek και η Manley είναι εταιρίες με προϊόντα κλάσεις ανώτερα της Behringer πέρα από κάθε είδους σύγκριση, και τη βγάζω καπάκι.

Τι να μάθω ρε dreamdancer, το σκότωσε το κομματάκι, και για να το σκοτώσει έβγαλε φυσικά τα ντιστόρσια μπας και το παίξει, δεν το λες σρεντ πλέον, άκου εδώ πως παίζεται βέβαια από κανονικούς μουσικούς : Καλή προσπάθεια, αλλά τίποτα το ιδιαίτερο ουσιαστικά, πέρα από τα ακροβατικά λόγω κιθάρας. Ακροβατικά στο τσίρκο λένε, στη μουσική τίποτα το ιδιαίτερο. Καταράκτη, η ατάκα σου ήταν ότι πιο αστείο έχω διαβάσει, θα την έβγαζα, αλλά τώρα χλωμό.

;D ;D ;D

Επειδή κάτι τέτοια έλεγες και πριν, γιαυτό έγραψα αυτά που έγραψα. Δεν έχει ΚΑΜΙΑ σχέση η κλασσική, που πήγε στα ΟΡΙΑ την αρμονία, την αντίστιξη, τη φόρμα, την ενορχήστρωση και όλα τα άλλα, με τους κολανοφόρους κιθαρίστες. Όπως πολύ σωστά είπε ο φίλος πριν, μιλάμε για ροκ κιθάρα, της πλάκας υπόθεση δηλαδή, άσχετα το τι μας αρέσει, γιατί όντως μπορεί να μη σου αρέσει ο Μπαχ, γιατί όχι άλλωστε, αλλά αν μη τι άλλο την αντίστιξη την τερμάτισε, γεγονός ιστορικής σημασίας για τη μουσική και τους επόμενους μουσικούς, σε αντίθεση με τα ζουζουνίσματα του κάθε καμένου. Οπότε μην μπερδεύεσαι, πολύ σωστά είπες ότι τα γούστα είναι σχετικά, μάθε λοιπόν ότι και η δυσκολία είναι σχετική, γιατί εκεί που τελειώνει το "περίπλοκο" σρεντ, ξεκινάει το ζέσταμα των ψυχασθενών με τις περούκες. ;D Άστους στην ησυχία τους λοιπόν.