manosx

Εσύ μπορεί να θεωρείς ότι η Γη είναι επίπεδη, και πολλοί όντως το πιστεύουν. Αλλάζει κάτι για όλους τους υπόλοιπους; Ας πούμε εγώ τραβάω τα μαλλιά μου με την μοντέρνα τέχνη ;D , εμποδίζει αυτό σε κάτι αυτούς που τους αρέσει; Ή μήπως επειδή έχω συντηρητικό γούστο, και φρικάρω με κάτι πίνακες που αποτελούνται αποκλειστικά από πιτσιλιές ;D ;D ;D αυτό εμποδίζει σε κάτι την αντίστοιχη αξιολόγησή τους από τους ειδικούς; Για μένα μπορεί να είναι είναι απάτη, οι άλλοι όμως δίνουν εκατομμύρια για να το αποκτήσουν, και μπαίνουν πρώτη μούρη σε μουσεία. Αυτό σημαίνει ότι εγώ μεν έχω τσακωθεί με τη μοντέρνα τέχνη, γούστο μου και καπέλο μου, υπάρχουν όμως άλλα 7 δισεκατομμύρια ψυχές στον πλανήτη, και τελικά ο πίνακας μπαίνει στο μουσείο και κοστίζει εκατομμύρια. Ποια είναι η αντικειμενική πραγματικότητα; Ότι στα πλαίσια της μοντέρνας τέχνης ο πίνακας έχει μεγάλη αξία. Πως εξηγώ και πως δικαιολογώ όμως το ότι εμένα δεν μου αρέσει; Το ερμηνεύω ως αποτέλεσμα του ότι η τέχνη παρακμάζει, οπότε τα κορυφαία έργα του σήμερα δεν με αγγίζουν όπως τα παλαιότερα. Αυτή είναι όμως η προσωπική και υποκειμενική μου άποψη, δεν είναι θέσφατο ούτε κοινά αποδεκτό ότι η τέχνη παρακμάζει, θα την στήριζα την άποψη αυτή σε κάποια συζήτηση, αλλά όπως καταλαβαίνεις η συζήτηση θα έχει να κάνει με ένα ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟ ζητούμενο, το αν όντως παρακμάζει η τέχνη ή όχι, ένα ζητούμενο που έχει ένα ενδιαφέρον για να ασχοληθεί κάποιος και να δώσει ίσως λίγο από το χρόνο του για να συζητήσουμε μαζί. Αντίθετα, για το αν αρέσει στον κάθε περίεργο ή την κυρά Κομπρέσσα ένας πίνακας ή ένας τραγουδιστής, με αυτό δε θα ασχοληθεί κανείς, πίστεψέ με.

Θέλεις να γράψεις ένα βιβλίο για τους λαϊκούς τραγουδιστές; Θα έχει μέσα Καζαντζίδη, Γαβαλά, Μπιθικώτση, σου αρέσουν δεν σου αρέσουν, αλλιώς το βιβλίο θα είναι ελλιπές και ελαττωματικό. Θέλεις να γράψεις βιβλίο για σκηνοθέτες, θα έχει Αϊζενστάιν, Γκρίφιθ, Κιούμπρικ αλλιώς θα είναι ελλιπές και ελαττωματικό. Θέλεις για ζωγράφους θα έχει Ραφαέλ, Μικελάντζελο, Ρούμπενς αλλιώς θα είναι ελλιπές και ελαττωματικό. Θέλεις να γράψεις βιβλίο για thrash metal, ;D ;D ;D τότε θα έχει Slayer, Megadeth, Metallica αλλιώς είναι ελλιπές και ελαττωματικό. Αν εσύ δε γουστάρεις τα τραγούδια που υμνούν το Σατανά και ασχολούνται με τον Μεγκελε ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΜΑ ΚΑΜΙΑ ΣΗΜΑΣΙΑ, οι slayer είναι ΣΤΑΘΜΟΣ στο thrash και θα τους αφιερώσεις ένα ΜΕΓΑΛΟ κεφάλαιο στο βιβλίο, με πλήρη βιογραφικά, δισκογραφία και φωτογραφίες με τις πεντάλφες και το σήμα των SS ;D ;D ;D σου αρέσουν δε σου αρέσουν έτσι θα γίνει, πάει και τελείωσε. Αν δεν μπορείτε ούτε αυτό να καταλάβετε δεν πειράζει, δε θα χαλάσουμε τις καρδιές μας, εδώ άλλοι περιμένουν ακόμα ΑΚΟΜΑ λεφτόδεντρα και νταούλια, στα μπουζούκια και στις ηλεκτρικές κιθάρες θα τα χαλάσουμε;

Αυτή η μελωδία η αεροπλανική και βαπορίσια, ;D ;D ;D πω ρε γαμώτο, εφάμιλλη των καλύτερων βιενέζικων εισαγωγής ;D ;D ;D αλλά τι να ξέρει και αυτός ο ΑΣΧΕΤΟΣ από τραγούδια ;D ;D ;D εμείς έχουμε εδώ ουρολάγνο- κοπρολάγνο JimmyPap, αυτός θα μας φωτίσει ;D ;D ;D

Η επίκληση στην αυθεντία παύει να είναι λογικό σφάλμα όταν η αυθεντία αναφέρεται στον τομέα της. Π.χ. αν πει ο Jimmy ότι του αρέσουν οι ματωμένες αρκούδες στα @@ μας. Αντίθετα όταν ο δάσκαλος μουσικής προτείνει κάτι προς ακρόαση, το ακούμε μέχρι να μας αρέσει ;D ;D ;D Αντίστοιχα όταν ο cosdr λέει ότι δεν του αρέσει ο Στέλιος, το κρατάμε ως άποψή του. Όταν όμως μιλάνε για το Στέλιο σα Θεό ο Μπιθικώτσης, ο Πάνου και άλλοι ειδικοί ΤΟΥ ΛΑΙΚΟΥ, τότε αρχίζει και σχηματίζεται μια αξία που εμάς μας ξεπερνά. Η αντικειμενική αξία αυτή είναι μετρήσιμη στατιστικά, όπως και σε οποιαδήποτε άλλη ανθρωπιστικά επιστημονική προσέγγιση. Και όχι, η γιαγιά και ο Jimmy δεν έχουν θέση σε αυτή την μέτρηση, ούτε εγώ ούτε ο CosDr. Θέση έχουν όσοι έχουν εντρυφήσει στο λαϊκό, και δεν έχω ακούσει κανέναν τέτοιο να αμφισβητεί την αξία του Στέλιου, του αρέσει δεν του αρέσει. Όπως και σε αυτά που έχω εντρυφήσει εγώ, τον Παλεστρίνα ας πούμε ΔΕΝ ΤΟΝ ΑΝΤΕΧΩ, είναι ΠΟΛΥ ΗΡΕΜΟΣ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ;D ;D ;D θέλω ένταση, πανικό, ελαττωμένες και χρωματικά για να νιώσω, ;D ;D ;D αλλά ΑΛΛΑ αν έκανα αγάλματα σε μουσείο μουσικής αυτός θα ήταν ΠΡΩΤΟΣ ΠΡΩΤΟΣ, γιατί μιλάμε ΓΙΑ ΚΟΛΛΟΣΟ, μιλάμε ΓΙΑ ΜΕΓΑΘΗΡΙΟ, και όποιος δεν το καταλαβαίνει είναι απλά ΑΣΧΕΤΟΣ, τελεία και παύλα, ούτε υποκειμενισμοί ούτε τίποτα.

Μάλλον έχεις την ψευδαίσθηση ότι θα έδινε κάποιος μια μισοφαγωμένη πένα για να μάθει τι σου αρέσει.

Τα παραδείγματα είναι άπειρα, ένα θαυμάσιο είναι αυτό. https://www.youtube.com/watch?v=EbX3frq3Qyo Δηλαδή σου έρχεται κάποιος και σου λέει: Πάρε αυτό το το απλό κυκλάκι με τα 6 ακκόρντα, πάρε και ένα βιολί, και γράψε ένα κομμάτι 13 λεπτά. Τι να του απαντήσεις δηλαδή; ΤΙΝΑΦΤΑΡΕ θα του πεις. ;D ;D ;D Αλλά ο τύπος είχε γεννηθεί για να γράφει, όπως ο Σγούρος γεννήθηκε για να παίζει, για αυτό και τον έναν τον βάζουνε στο voyager και τον στέλνουν στο διάστημα ως ένδειξη του πολιτισμού μας, και ο άλλος όπου έχω την τιμή να τον έχω δει ζωντανά, όταν βγαίνει με αυτό το σχεδόν παιδικό του στυλ στη σκηνή πάντα παρατηρώ χαμόγελα σχεδόν ειρωνικά, αλλά όταν αρχίζει να παίζει σβήνουν τα χαμόγελα γιατί τους πέφτουν τα δόντια ;D Κακά τα ψέματα, Μέσσι γεννιέσαι δε γίνεσαι ;D ;D ;D

Πάντως είναι πιο εύκολο να εκτιμήσεις έναν ερμηνευτή όπως ο Στέλιος, από ένα γκρουπ όπως οι Beatles. Ας πούμε εγώ που απεχθάνομαι κάθε τι χίπικο ;D έβγαζα καντήλες και με τους Beatles. Όταν όμως ακούς παντού για την επιρροή τους και το πόσο σημαντικοί είναι, τότε αν θέλεις να είσαι σωστός δεν μουλαρώνεις τα πόδια και κρατάς την ανάσα σου μέχρι να γίνεις μπλε, αλλά προσπαθείς να καταλάβεις τι παίζεται. Ακούγοντας λοιπόν τη δισκογραφία τους επίμονα και προσεκτικά έβγαλα κάποια συμπεράσματα που θεωρώ αντικειμενικά. Πρώτα από όλα το Sgt Pepper είναι δισκάρα ;D ;D ;D δηλαδή έλεος, ποιος έχει αντίρρηση σε αυτό ;D ;D ;D Μετά η ποικιλία και η εξέλιξη αυτού του συγκροτήματος δεν έχει προηγούμενο, στους δίσκους τους βρίσκεις σε πρώιμη μορφή σχεδόν όλα τα είδη της σύγχρονης δημοφιλούς μουσικής. Και επίσης εκεί βρίσκεις και πολλά πραγματικά υποδείγματα της φόρμας που λέγεται τραγούδι, δηλαδή όποιον από τους τύπους με τις περούκες και να έπαιρνες με ένα πιστόλι ;D και να του έλεγες να γράψει κάτι ΑΠΛΟ ;D και με ΛΙΓΑ ΜΕΤΡΑ ;D , κουπλέ ρεφραίν, δεν είμαι βέβαιος ότι θα έγραφε κάτι ανώτερο ας πούμε από το yesterday. Λοιπόν, εξακολουθώ να συχαίνομαι οτιδήποτε χίπικο ;D και ζήτημα είναι αν ακούω από επιλογή Beatles μια φορά το χρόνο, και λέω από επιλογή γιατί πλέον είχα καταλάβει ότι γύρω μου ακούω Beatles κάθε μέρα ;D είτε δικά τους κομμάτια που δεν ήξερα, είτε πολύ περισσότερο ως επιρροή, και αυτό ξεχωρίζει τους μεγάλους, η επιρροή, στο yesterday ας πούμε μπορείς να συναντήσεις την επιρροή των περουκάτων που λέγαμε, ζουν λοιπόν ακόμη ενώ εμείς θα σβήσουμε σαν ατμός. Ποιος θα έχανε λοιπόν αν δεν έμπαινα σε αυτή τη διαδικασία; Κανείς, απλά θα έμενα με την απορία, τίποτα άλλο δε θα άλλαζε. Γιατί ο όρος του αντικειμενικού αφορά την πραγματικότητα έξω από εμάς, και τίποτα από το υποκειμενικό μας γούστο δεν μπορεί να την αλλάξει. Ακούστε λοιπόν αυτό: Λοιπόν όπως είπα στην αρχή είναι πιο εύκολο να εκτιμήσεις έναν ερμηνευτή όπως ο Στέλιος, από ένα γκρουπ όπως οι Beatles. Δηλαδή τώρα ακούς αυτό, ΜΙΑ ΦΟΡΑ, ούτε δισκογραφίες ούτε τίποτα, ΜΙΑ ΦΟΡΑ και ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ. Το ΜΟΝΟ συμπέρασμα που πρέπει να βγάλεις είναι ότι Καζαντζίδης-Μαρινέλα-Χιώτης να συμπέσουν έτσι σε τέτοιο τραγούδι με τέτοιους στίχους (cos dr friendly btw ;D ) θα χρειαστεί καινούργιο big bang να ξαναβγεί αυτή η συναστρία, ΜΑ ΤΙ ΦΩΝΗ ΕΧΕΙ ΡΕ ΠΣΤ ΜΟΥ ;D ;D ;D. Οποιοδήποτε άλλο συμπέρασμα επιβάλλει άμεση επίσκεψη σε ΩΡΛ ASAP ;D, και δεν μπα να υποστηρίζεται λεκτικά από δίτομο έργο του Κάντ και του Χέγκελ, η μουσική δεν είναι φιλοσοφία και ως ΜΟΥΣΙΚΟΙ και όχι ως απλοί ακροατές θα πρέπει να έχουμε έστω και μια στάλα συνείδηση της έννοιας της μουσικότητας, την καθεαυτή δηλαδή αξία της τέχνης μας πέρα από ιδεολογίες και ρεύματα. Εδώ λοιπόν το πράγμα φαίνεται, ΤΙΝΑΦΤΑΡΕ ;D ;D ;D

Υπάρχει μουσική τόσο υψηλής ποιότητας, που η εκτέλεση είναι σχεδόν περιττή ;D Για παράδειγμα η τέχνη της φούγκας του μεγάλου έχει εμφανώς γραφτεί ως επιτομή της δομής αυτής της φόρμας. Κάθε εκτέλεση είναι καταδικασμένη να ταράξει την τελειότητα της γραφής, είναι όμως απαραίτητη για να εκτιμήσουμε και με τα αυτιά μας και όχι μόνο με τα μάτια μας. Έχω ακούσει και έχω βιώσει πολλά pop- rock- λαϊκά τραγούδια, και φυσικά κανένα απολύτως δε διαθέτει έστω και ελάχιστο κλάσμα της τελειότητας της γραφής αυτού του έργου. Όμως δεν είναι λίγα, δεν είναι καθόλου λίγα αυτά που τελικά μίλησαν στην ψυχή μου, και όχι στο μυαλό μου, όπως και στην ψυχή μου μιλάει πιο πολύ κάποια από της απλούστερες στη δομή αλλά βαθύτατα θλιμμένες άριες ντα κάπο του μεγάλου. Και για να γίνει αυτό, ο εκτελεστής δεν χρειάζεται απλά, αλλά είναι ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ και ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ, και σίγουρα δεν είναι η τεχνική του το παν αλλά η ΨΥΧΗ του, αυτό που γραφικά οι κριτικοί αποκαλούν ήθος, τα βιώματα που έδωσαν και στο ορφανό από Άιζεναχ την ψυχική φόρτιση που βλέπουμε στη μουσική του, διότι αυτή τελικά κάνει τη διαφορά, τεχνίτες μέγιστοι άλλωστε υπάρχουν πολλοί στην ιστορία της μουσικής, αλλά ψυχικό βάθος σε ελάχιστους συναντάς. Και δεν είναι λίγοι αυτοί που δεν αντέχουν τον Μπαχ για αυτήν ακριβώς την ψυχική φόρτιση, όπως δεν αντέχουν και τον Καζαντζίδη. Αλλά το να μην παραδέχεσαι ότι στον τομέα τους είναι κορυφαίοι και οι δυο, αυτό ναι, δε σημαίνει τίποτα για αυτούς αλλά για αυτόν που το αρνείται σημαίνει πολλά, και τα ανέφερε προηγουμένως ο Superfunk.

Για δες και αυτή, 125 μεν αλλά φουλ κομπλέ και καλή εταιρία, είχα δουλέψει τη μεγάλη και ήταν τζετ. https://www.thomann.de/gb/steinberg_ur22_mk2.htm Τσέκαρε όμως το πως τα πάει με τα windows 10 κλπ.

Πάντα οι μ$#$$@$ έχουν λειτουργικό που απαιτεί πολλούς πόρους, ενώ έχει και πολλές τρύπες.

Καλόμαθαν οι μουσικοί στους υπολογιστάδες και βγαίνουνε στο ίντερνετ να κάνουνε καυγάδες. Ξεχάσαν οι αχάριστοι που ως το ενενήντα τους φεύγαν όλα τα λεφτά μέναν με τρεις και εξήντα, γιατί τα τότε τα ΠιΣι ήταν αργά βαπόρια και μόνο midi έπαιζαν και αυτό με χίλια ζόρια. Εικονικά συνθ και εφέ δεν ήταν ούτε ιδέα και αν ήθελες να ηχογραφείς μόνος ή με παρέα έχωνες πεντοχίλιαρα σα να ταν πετσετάκια να πάρεις τα απαραίτητα και λίγα εξτραδάκια. Κονσόλα hardware ήθελες με μπόλικα κανάλια και αν δεν ήσουν πλούσιος σου έτρεχαν τα σάλια σαν έβλεπες στουντιακές καλόηχες κονσόλες με δυνατό εκουαλάιζερ, και όχι σαν της φόλες που καταντούσες να έπαιρνες αν δεν ήσουν Ωνάσης. Γιατί τις AMEK και τις SSL με τι μισθό να φτάσεις; Και αν πεις και για τα audio τα ποθητά κανάλια εκεί μανούλες έκλαιγαν με του ADAT τα χάλια γιατί τα αναλογικά πλυντήρια θυμίζαν και όσα ήταν προσιτά τον ήχο τον ξεσκίζαν και με ταινία πολύ λεπτή με ήχο γάμησέ τα, ή με ADAT που μάσαγε συνέχεια την κασέτα βολεύονταν οι μουσικοί που δεν είχαν το budget. Και έψαχναν να γράψουνε με προσιτά audio gadget και για να γράψουνε τα synth ρακ παίρναν τρία τρία ρακιέρες εστοιβάζανε μεγάλες σαν ψυγεία Για τα εφέ των καναλιών το ίδιο απαιτούσαν και καταντούσαν άποροι στο δρόμο επαιτούσαν Όμως σαν ήλιος το πρωί Μπιλ Γκέιτς ενεφάνει Μαζί με τον Στήβι τον Τζόμπς το μέγιστο αλάνι και λύση στα προβλήματα τα μέγιστα του κόστους δώσανε μια και καλή με το λειτουργικό τους Και φτάσαμε στο σήμερα στο δύο δεκαοχτώ Σε ένα κομπιούτερ να'χουμε κανάλια εκατό και πάρε αβέρτα και εφέ και πάρε και συνθάκια και γράφε ως τη συντέλεια ωραία κομματάκια τι θέλει το αγόρι μου κονσόλα σαν της ΝΑΣΑ; με δέκα εκουαλάιζερ και automation; μάλιστα πάρτη να όλη εικονική και floating point σήμα με δυναμική περιοχή μεγάλη σαν πισίνα κονσόλες, πολυκάναλα δυναμικά, συνθάκια όλα τα εξομοίωσαν μες τα κομπιουτεράκια και πλέον είμαστε κομπλέ και έχουμε απ’ όλα μπορούμε πια να γράψουμε ρυθμούς, φωνές και σόλα. Μα αντί να 'μαστε ολημερίς μπροστά απ την οθόνη και σα γραμμή παραγωγής ο δίσκος να τελειώνει εμείς όλη μέρα ίντερνετ σφαζόμαστε στα φόρα αν το κιουμπέις ειν πιο καλό ή το δωρεάν το σόναρ. Καλά λοιπόν να πάθουμε αν γίνει μέγα θάμα και γίνει ήλιου έκλαμψη και πάνε όλα αντάμα και μείνουμε με του Έντισον τον κέρινο εγγραφέα. Tότε θα καταλάβουμε πως όλα τα DAW είναι ωραία.

O OP έθεσε μια ερώτηση, που έτσι όπως είναι γραμμένη μοιάζει με ερώτηση ενός ανθρώπου που δεν έχει καμία σχέση με PC, ενός ανθρώπου που γράφει από το tablet ;D Σε μια τέτοια περίπτωση κανείς ΙΜΗΟ δεν μπορεί να κατηγορήσει όποιον του προτείνει mac. Στην πορεία βέβαια ο ΟΡ βρέθηκε με κάρτες ήχου και spare parts, οπότε έχω όντως απορία γιατί δεν κάνει ο ίδιος τα πειράματά του να δει αν μπορεί να δουλέψει με PC, πράγμα που ασφαλώς και μπορεί, και να τελειώσει το ζήτημα. Όσο αφορά το Sonar καταλαβαίνω τι λέει ο trolley, αλλά τελικά πόση σημασία έχει; Αν υπήρχε το budget και είχε σκοπό να επενδύσει ο φίλος, να το συζητάγαμε. Σε τσάμπα οι επιλογές είναι ελαχιστότατες, και αμφιβάλλω αν υπάρχει καλύτερη από του Sonar.

Δηλαδή άνοιξες ένα θέμα για να ρωτήσεις PC ή Μac, αλλά μετά άνοιξες και το πορτοφόλι σου και αποφάσισες PC ;D Καταραμένη φτώχεια ;D ;D ;D Πάντως 750 είναι λίγα και για PC, αν δεν έχεις ήδη τίποτα οθόνες και άλλα συμπράγκαλα. Και φυσικά Pro Tools και Live τα ξεχνάς, θα παίξεις μπάλα με Sonar, αλλά παίζει και να μην σε καλύψει γενικότερα διότι από ότι έχω καταλάβει δεν έχει το φουλ πακέτο με τα όργανα κλπ που έχει κανονικά. Αν όμως μείνεις σε κιθάρες και φωνές, θα είσαι σούπερ. Χώρια που θα σου αρκεί και ο φτηνός επεξεργαστής που λογικά θα βάλεις.

Αν απλά θέλεις να περνάς κιθάρες και φωνή, παίρνεις ένα τέτοιο και δεν μπλέκεις καθόλου και πουθενά https://www.thomann.de/gb/zoom_r8.htm Κάτι μου λέει όμως ότι τελικά θα θέλεις και τα γ**μάτα τα εικονικά drums, κάνα ωραίο jazz πιανο, κάνα ρεαλιστικό hammond και πάει λέγοντας, οπότε θα μπλέξεις με τα διαόλια ;D Πρέπει όμως να επιλέξεις πρώτα από όλα το DAW, αυτό είναι η βάση. Ο Trolley είπε κάποια πράγματα, και εγώ θα συμπληρώσω: 1) Αν θέλεις laptop τα mac είναι πολύ καλή επιλογή. Τα PC είναι ιδανικά σε desktop, με την προϋπόθεση ότι μπορείς να στήσεις και να ρυθμίσεις ένα για audio. Αν δεν, τότε με κάποιο mac γλυτώνεις χρόνο και πιθανό μαλλιοτράβηγμα. 2) Για ProTools θα πήγαινα μάλλον σε mac που ταιριάζει καλύτερα. 3) Έχεις προβλέψει την κάρτα ήχου και τα monitor; OK τα μόνιτορ δεν παίζουν ρόλο, αλλά η κάρτα ήχου έχει άμεση σχέση, πρέπει να είναι συμβατή με το σύνολο. Οπότε στην περίπτωσή σου, το λογικότερο είναι να πάρεις ένα Mac και να αρχίσεις με το garageband ή με το software που πιθανόν να έχει η κάρτα ήχου, και βλέπεις στην πορεία. Εκτός αν είσαι PCάκιας και κατέχεις το άθλημα, πράγμα το οποίο δεν φαίνεται να ισχύει από την ερώτησή σου.

Stratocaster με fuzz στον τρανζιστοράτο. Απόλαυση.

Καλωσορίσατε στο 2018 ;D ;D ;D 64 μπιτ για μπιτ ;D είναι και το cubase 9 το live 10 τα καινούργια plug in κλπ. Για ποιο λόγο να μην είναι το Cakewalk, και για ποιο λόγο να μην είναι ο καθένας.

Να και το καινούργιο DAW, beapopstar λέγεται, καταπληκτικό UI που χωράει όλα τα μενού σε μια οθόνη

" There was a whole chain of separate departments dealing with proletarian literature, music, drama, and entertainment generally. Here were produced rubbishy newspapers containing almost nothing except sport, crime and astrology, sensational five-cent novelettes, films oozing with sex, and sentimental songs which were composed entirely by mechanical means on a special kind of kaleidoscope known as a versificator. " George Orwell - 1984

Αγκομαχάς γιατί τα παράτησες. Με μισή ώρα την ημέρα θα είχες μείνει στο επίπεδό σου, μη σου πω θα είχες βελτιωθεί αισθητά. Όταν βέβαια μιλάμε για Σοπέν και τέτοια, οι ώρες θα ανέβουν κατά πολύ, ενώ μιλάμε για κάμποσα χρόνια που έχεις μπροστά σου. Αντίθετα για ποπ μουσική, οι ώρες και τα χρόνια είναι πολύ λιγότερα. Σε καμία περίπτωση όμως μηδενικά. Η Αρμονία είναι το κλειδί για κάθε τονική μουσική. Είναι αυτό ας πούμε που μου επιτρέπει να μην προβληματίζομαι στο να παίξω κάτι ποπ, να μη χρειάζομαι ας πούμε κάποια παρτιτούρα ή να το ακούσω πολλές φορές. Και εκεί ακόμα όμως κάνει τα πράγματα ευκολότερα η μη- ωδειακή προσέγγιση, διότι είναι άλλες οι απαιτήσεις της κλασσικής. Αυτά όμως τα μη- ωδειακά δεν σε αφορούν. Αφού σου αρέσει ο Σοπέν και το κλασσικό πιάνο, θα το πιεις όλο το πικρό ποτήρι ;D Καλό κουράγιο.

Το πιάνο δεν είναι φιλικό γενικά, είτε δουλεύεις είτε όχι. Απαιτεί πολύ χρόνο, και όσο προχωράς επίπεδο τόσο περισσότερο χρόνο απαιτεί. Η γνώμη μου είναι να φύγεις από τη λογική της ωδειακής προσέγγισης, και να παίζεις απλά τη μουσική που γουστάρεις. Αν βέβαια γουστάρεις να παίζεις Σοπέν, τότε δεν τη γλυτώνεις την ωδειακή προσέγγιση, και δεν ξέρω και που θα βρεις τις ώρες που χρειάζονται. Αν όμως τη βρίσκεις με πιο minimal μουσική, τότε βρες κομμάτια που σου αρέσουν και είναι στο επίπεδό σου και στόχευσε εκεί. Τα ανούσια πάνω κάτω των σπουδών και των κλιμάκων είναι αποτελεσματικότατα εργαλεία βελτίωσης, αλλά είναι βάρβαρη εργασία ;D για πιτσιρίκια με χρόνο ;D αν μου έλεγες να ξαναμπώ σε τέτοιο σκάψιμο θα αυτοκτονούσα ;D προτιμώ, και αυτό κάνω, να παίζω στο χρόνο που διαθέτω αυτά που γουστάρω, μπαροκιές, ;D ;D ;D και απλά να διατηρώ ένα στοιχειώδες επίπεδο. Το να ανεβάζεις όμως στροφές, να μπαίνεις δηλαδή διαρκώς σε όλο και δυσκολότερο ρεπερτόριο, είναι επίπονο, κουραστικό, θέλει κουράγιο και χρόνο και τέλος πάντων μόνο φιλικό δεν είναι. Αντίθετα, όταν αφήνω τα χεντελομπαχικά στην άκρη και παίζω κάνα pop ωραίο κομματάκι, και υπάρχουν μελωδικότατα και ωραιότατα κομμάτια της pop κουλτούρας για να τα πιανίσεις ;D, τότε λοιπόν και ψυχικά ηρεμώ, διότι είναι και η ψυχική φόρτιση εκτός από την τεχνική που έχουν οι τύποι με τις περούκες, και τεχνικά δεν προβληματίζομαι. Αν θα σου άρεσε κάτι τέτοιο, τότε το πιάνο γίνεται όντως φιλικό και ευχάριστο. Διαφορετικά, αν στοχεύεις για παράδειγμα στα δυσθεώρητα ύψη του ύστερου ρομαντισμού, you gonna have a bad time ;D

Ρε παιδιά και σπασμένο cubase αν πάρεις για αυθεντικό πάλι δε σου φταίει κανείς, και CD αντιγραμμένο με εξώφυλλο φωτοτυπία αν πάρεις για αυθεντικό δεν σου φταίει κανείς, αλλά δεν βάζει κανείς τέτοιες αγγελίες στο νόιζ, γιατί εκεί υπάρχει η σωστή πολιτική. Δεν καταλαβαίνω λοιπόν γιατί γίνεται εξαίρεση στην εντελώς παρόμοια περίπτωση των παράνομων κλεψίτυπων οργάνων. Και επαναλαμβάνω, τουλάχιστον ας κλειδώνονται οι συζητήσεις για αυτά τα αντικείμενα.

Το λογότυπο είναι πνευματική περιουσία της εταιρίας, και η αντιγραφή του διώκεται ποινικά. Είναι σαν να πουλάει κάποιος παράνομο λογισμικό ή CD. Δε θα έπρεπε να επιτρέπονται αγγελίες με παράνομα προϊόντα όπως οι μπανανοφάγες μαϊμού Γίφτσον, είτε αναφέρει κάποιος τη Δαρβινική καταγωγή τους είτε όχι. Ή τουλάχιστον θα έπρεπε να μην επιτρέπονται τέτοιες συζητήσεις.

Το μόνο σίγουρο. Στην εποχή μας, θα σάπιζε όλη τη μέρα στα ίντερνετ και αυτός καλή ώρα, και θα τσακώνονταν ποιο vst synth είναι το καλύτερο. Σιγά μην καθότανε όλη την ώρα να σκαρώνει κουτσούβελα και να γράφει φούγκες. ;D ;D ;D Α, και να δοκιμάσει και η Liliana το studio1 της presonus, χαλαρά το πιο εύκολο DAW, ας πούμε και κάτι on topic γιατί στο τέλος θα μας μπανάρουνε ;D ;D ;D

Μην το παίρνεις προσωπικά, από την αρχή ξοφλημένοι ήμασταν ;D ;D ;D Άκου εδώ τον μεγάλο: 1707, Mühlhausen λέει. Ξέρεις τι σημαίνει αυτό; το έγραψε 22 ετών. 22 ΕΤΩΝ :o Είκοσι χρόνια λέει η ΟΡ παίζει πιάνο, εγώ παραπάνω από 20 χρόνια λιώνω με τα μπλιμπλίκια, και αν καταφέρουμε το 0.000000001 % αυτού και μόνο του χορικού ζήτημα είναι. Ξοφλημένοι από την αρχή φίλε μου ;D ;D ;D

Μου θύμισες αυτό το dream pop αριστούργημα Όντως σε arranger μοιάζει φτιαγμένο ;D ;D ;D