manosx

Και παρόλα αυτά εξακολουθούν να του χαϊδεύουν τα αυτιά και να μιλούν εξ ονόματός του. Και δε νομίζω να έχουν και άλλη επιλογή, μόνο οι κωμικοί μπορούν να τα χώσουν στο λαό, διότι όπως είπε και ο μεγάλος "αν θες να πεις την αλήθεια κάνε τους να γελάσουν, αλλιώς σε σκότωσαν."

Το παριζάκι πολύ ανώτερο από αυτό το μπιρμπιτσόλι. Όπως και το κάθε loop compilation πολύ ανώτερο από το άλλο ματζαφλάρι. ;D ;D ;D

Δεν ξέρω το που θα φτάσουν οι επιπτώσεις για το Η. Βασίλειο, αν και δε νομίζω να φτάσει σε κατάσταση χειρότερη του Ελλαδιστάν. Αυτό που είναι σίγουρο όμως είναι ότι έχασε το ΤΕΡΑΣΤΙΟ πλεονέκτημα να είναι στην ΕΕ και παράλληλα να έχει δικό του νόμισμα, οικονομικές ζώνες με άλλους κανόνες κλπ κλπ. Αν αποφασίσει κάποια στιγμή να ξαναμπεί, το βλέπω εντελώς απίθανο να έχει ξανά όλα αυτά τα πλεονεκτήματα. Ο σοφός λαός και παραμύθια σκορδαλιά.

Μάλλον εννοείς πως εχθρός του καλού είναι το καλύτερο ;D ;D ;D Από τη στιγμή όμως που ακολουθεί κάποιος τις τιμές του thomann, θα ήταν παράλογο να ζητούσαμε κάτι καλύτερο από άποψη τιμής, τουλάχιστον σε μια αγορά σαν της Ελλάδας. Αν όμως μαζί με ανταγωνιστική τιμή το ελληνικό μαγαζί προσφέρει καλή εξυπηρέτηση, after market αξιοπιστία και επιπλέον το προφανές πλεονέκτημα της άμεσης επαφής και παράδοσης, τότε όντως θα έχουμε κάτι καλύτερο και πολλοί θα το προτιμήσουν και καλά θα κάνουν.

Εμένα μου αρέσει και μου καλαρέσει, γιατί θυμάμαι ποιοι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ είμαστε από την προ τόμαν εποχή, τότε που το 300% καπέλο ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ήταν το μεσαίο όνομα κάθε μαγαζιού, μιλάμε για περιουσίες που έκαναν πουλώντας κλαμπατσίμπαλα σε τιμές εκκλησιαστικού οργάνου. ΤΟΜΑΝ και άγιος ο θεός, και ας αλλάζουν τιμές 465 φορές τη μέρα.

Το να προωθεί κάποιες άλλες μάρκες είναι πιθανό, αλλά στο παγκόσμιο χωριό που ο καθένας αγοράζει από όπου θέλει δεν ξέρω αν θα είχε και τόσο νόημα, απλώς θα έχανε αυτές τις πωλήσεις που θα γίνονταν από άλλο κατάστημα. Περισσότερο πιθανό βρίσκω το να μην υπάρχει όντως συνέπεια στην ποιότητα του προϊόντος, και να υπάρχουν πολλές επιστροφές, που αυτές τις χρεώνεται το κατάστημα. Και αυτό μια υπόθεση είναι βέβαια, υπάρχουν πολλές άλλες πιθανότητες, οπότε αν θέλουμε το συγκεκριμένο αγοράζουμε από αλλού.

Πωλητής της Gibson επί το έργον

Εγώ απορώ αν έχει πιάσει κανείς αυτές τις γαλότσες από κοντά, και παράλληλα αν έχει πιάσει gibson. Σε γνωστό τεχνίτη πέτυχα τη μαϊμού με τη μπανάνα, που του την είχαν φέρει μπας και από γαλότσα την κάνει κιθάρα. Μιλάμε τραγίλα, οι καλές epiphone τους γ*μ*νε την ψυχή, για να μη μιλήσουμε για άλλες προσιτές μάρκες. Αφήνω την Gibson, είναι ντροπή να μπει στην ίδια πρόταση με αυτές τις μπορδόχες, και ας μην είμαι φαν της. Βέβαια όλες αυτές οι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ κιθάρες δεν κοστίζουν ένα μαρούλι και μια κλανιά από σαλιγκάρι, ούτε βέβαια είναι παράνομο προϊόν εγκλήματος, με κίνδυνο κατάσχεσης αν πας σε καμιά σοβαρή χώρα.

Μακάρι και το εύχομαι να απολαμβάνεις την εξάσκηση, τι καλύτερο. Δεν θα πρέπει πάντως, ειδικά στα πρώτα βήματα, να απογοητευτεί κάποιος αν αυτό δεν συμβαίνει. Κάθε αρχή και δύσκολη, περισσότερο αυτό εννοώ.

Εγώ θα σου έλεγα για τους επόμενους έξι μήνες να μη σκέφτεσαι το ότι θα απολαύσεις παίξιμο ;D ;D ;D Δεν έχει σημασία το τι θα παίζεις αλλά το ΠΩΣ θα το παίζεις ;D Φαντάσου τη λογική ότι σου έχουν δώσει μια φεράρρι, αλλά πρέπει να την στρώσεις πρώτα. Για τους πρώτους έξι μήνες θα παίζεις μαλακίες αλλά θα τις παίζεις σωστά και προσεκτικά ώστε να στρώσεις τα χέρια σου, και μετά αν έχεις υπομονή και περάσεις αυτή τη φάση, στον χρόνο πάνω θα αρχίζεις να γουστάρεις πραγματικά.

Όχι δεν έχασα κάποιον δικό μου. Ούτε έγραψα τίποτα, απλά έπαιξα αυτοσχεδιαστικά, μπλουζιάρικα και πονεμένα με έναν (υπερβολικά ) περίπλοκο ήχο που έχω φτιάξει στα πλήκτρα.

Η Ανατολική ακτή είναι το μέρος που μεγάλωσα. Αφού μας στερήσανε τα ωραιότερα μέρη της Ελλάδος, τώρα μας στερούν τους ανθρώπους μας. Πάρε το παιχνιδάκι με το θέμα, δεν έχω κουράγιο ούτε να το ξανακούσω ούτε για τα λέβελς, ούτα να διορθώσω το παραμικρό, μπαμ και κατω σαν το νοημα της πιτσιρίκας, και της μιας και της άλλης Funebre.mp3

Θα μπορούσε να δει το Μι ύφεση σαν Ρε δίεση και να είναι στη Μι μινόρε, το βρίσκω λιγότερο επεμβατικό ;D ;D ;D

Φίλε μου καλέ, καλέ μου φίλε, ;D έχεις αρχίσει από τα ΠΟΛΥ πολύπλοκα ;D ;D ;D Λοιπόν, για αρχή θα βρεις ένα βίντεο για το πως κρατάς την κιθάρα σου, πως κρατάς την πένα και πως βάζεις το δεξί σου χέρι. Για τις πρώτες καναδυο εβδομάδες τουλάχιστον θα πρέπει να ασχολείσαι ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ με το δεξί σου χέρι. Θα ανεβοκατεβαίνεις όλες τις χορδές με όλους τους συνδυασμούς πένας, πάνω- κάτω, μόνο πάνω, μόνο κάτω, μέχρι το σημείο να μη χρειάζεται να κοιτάς ΚΑΘΟΛΟΥ το δεξί σου χέρι, ώστε στην συνέχεια να βάλεις και το αριστερό. Κάνε πρώτα αυτό, και μετά θα δεις ότι θα μπορείς να ασχοληθείς πολύ πιο άνετα και με το αριστερό. Φυσικά δεν μπορώ να μην τονίσω την ανάγκη να βρεις έστω κάποιον κάπως έμπειρο παίκτη να σε κατευθύνει στην πολύ κρίσιμη πρώτη αυτή περίοδο.

Να σου κάνω ένα low cut στα 250 Hz να σου την κάνω την τέλε γιουκαλίλι ;D σε ένα δευτερόλεπτο ;D ;D ;D Θέλω να πω ότι με τους ηχολήπτες του χώρου το έχεις συζητήσει; Γιατί αν δε βγάζεις άκρη με αυτούς πολύ χλωμό να βγάλεις άκρη από εδώ ;D

Είναι σαφές πως, από τη στιγμή που υποτίθεται πως δεν ακούγεται το dry σήμα με τις συγκεκριμένες ρυθμίσεις, το να περνάει ο ήχος του clipping δεν θα έπρεπε να συμβαίνει. Τώρα, το αν φταίει ο σχεδιασμός ή το συγκεκριμένο μηχάνημα, αυτό δεν μπορεί να στο απαντήσει παρά μόνο ο κατασκευαστής, ή κάποιος που έχει το ίδιο μηχάνημα μέσω δοκιμής. Σε κάθε περίπτωση η σωστή ρύθμιση του gain της προενίσχυσης είναι το Α και το Ω για έναν ήχο που να ανταποκρίνεται στα στοιχειώδη στάνταρντ απόδοσης. Ακόμα και αν ήταν σχεδιαστικό "λάθος", δεν θα κατηγορούσα την εταιρία. Ο μόνος λόγος που υπάρχει το κλιπάρισμα σαν πιθανή ρύθμιση είναι το μεγάλο εύρος ευαισθησίας που υπάρχει στα διαθέσιμα μικρόφωνα της αγοράς, αν υπήρχε ένας μαγικός τρόπος να ρυθμίζεται το gain χωρίς πιθανότητα κλιπαρίσματος, θα ήταν ήδη ενσωματωμένος σε κάθε μηχάνημα. Με άλλα λόγια προσωπικά, αν κατά τα άλλα με ικανοποιούσε το μηχάνημα, και δεν έδειχνε άλλα σημάδια δυσλειτουργίας, δε θα έδινα ιδιαίτερη σημασία σε αυτό το ζήτημα.

Λοιπόν περνάω μια φάση ανασυγκρότησης και μινιμαλισμού, ;D ;D ;D με άλλα λόγια πράγματα πηγαίνουν στην αποθήκη και στους back up δίσκους. Όλα πηγαίναν μια χαρά, αυτό που έλειπε όμως ήταν ένα ΑΠΛΟ, επαναλαμβάνω ΑΠΛΟ σαμπλεράκι, για να φορτώνω ΕΝΑ, επαναλαμβάνω ΕΝΑ δειγματάκι και να βγαίνει η τυρίλα του ελλιπούς early 90ies sampling που έχει στιγματίσει ανεπανόρθωτα το είναι μου. ;D ;D ;D Και που αλλού να βρει κανείς αυτό που θέλει παρά στο freeware, διότι αν δε χτυπήσεις το κεφάλι σου στον τοίχο που πλήρωνες αβέρτα για κάτι που είναι πλέον δωρεάν δε φχαριστιεσαι ρε παιδάκι μου. ;D Κατέληξα λοιπόν εδώ: https://www.tx16wx.com/ Υπάρχουν πολλά πλεονεκτήματα, με βασικότερο πως αυτό το sampler εξακολουθεί να υποστηρίζεται, δεν είναι δηλαδή απλά ένα abandonware που αφέθηκε στη μοίρα του δωρεάν, μάλιστα όπου νά'ναι θα έρθει η έκδοση 3. Αλλά και αυτή η έκδοση μου δούλεψε άψογα, όλα τα έκανα χωρίς manual, κατευθείαν, μόνο τα εφέ δεν μπορούσα να ενεργοποιήσω αλλά τελικά είναι διαθέσιμα μόνο στο πληρωτικό, που παρεμπιπτόντως είναι πολύ φτηνό. Προς το παρόν εφέ από το DAW, αυτό είναι και το πιο λογικό IMHO. Το θέμα είναι ότι σε λιγότερο από 20 λεπτά ΜΕ την εγκατάσταση έφτιαξα το πρώτο μου ηχάκι. Και φυσικά σας έχω δειγματάκι. Η τυρίλα των old school sample based μηχανημάτων ζέχνει παντού, το λατρεύω! ;D Υ.Γ. Τα περισσότερα σύγχρονα DAWs διαθέτουν ενσωματωμένο κάποιο απλό sampler, μπορεί κάποιος να βασιστεί σε αυτά, αλλά το plug in πάντα είναι προτιμότερο αφού μπορεί να μεταφερθεί σε κάθε πλατφόρμα, πόσο μάλλον αν είναι και δωρεάν. Τσάμπα. Πάρε κόσμε. Το αφεντικό τρελάθηκε, χαρίζει δεν πουλάει ;D txtest.mp3

Και δεν παίρνεις τα μόνιτορ της JBL να δεις το φως; Όλα αυτά τα PC ηχεία δεν έχουν μεσαία ούτε για δείγμα.

Θα πρέπει αρχικά να υπάρχει καθαρά επαφή με το όργανο για κάποια χρόνια, δεν έχει νόημα να γράφεις μουσική χωρίς να ξέρεις τα βασικά περί της μουσικής. Μετά από 2-3 χρόνια "τυπικής" ενασχόλησης με κάποιο όργανο λοιπόν, είναι καθαρά στο χέρι του καθενός αν θα το ρίξει και στη συνέχεια στο παίξιμο, στα γκρουπ και στις γκόμενες ή θα το γυρίσει στο home studio, στο cubase και το pornhub. ;D ;D ;D Η αρχή είναι κοινή, το να μάθεις να γρατζουνάς τις ιδέες σου και τα βασικά της θεωρίας είναι εντελώς απαραίτητο, και από εκεί και πέρα είναι στο χέρι του καθενός και στο γούστο του. Τώρα το PC και το κάθε PC, όπως και η κάθε κονσόλα, το κάθε πολυκάναλο και το κάθε synth, σε καμία περίπτωση δεν εγγυώνται την ποιότητα του αποτελέσματος, γνώση και αισθητική άλλωστε δεν πουλάνε πουθενά. Αν το πρότυπο είναι ο τάδε μπλιμπλικάς το ρίχνεις στο πισιλίκι, και αν το πρότυπο είναι ο τάδε κιθαρίστας το ρίχνεις στο γκρουπιλίκι. Το τι αποτέλεσμα θα βγει είναι άγνωστο, λίγα αποτυχημένα γκρουπ έβγαιναν; Ε, τώρα βγαίνουν και αποτυχημένα one man virtual band. Όσο αφορά τις mainstream παραγωγές, η παρακμή της τέχνης συνεχίζεται εδώ και αιώνες και δε δείχνει να αλλάζει κάτι, ήδη η ανάλαφρη- χορευτική μουσική των 70/ 80ies μοιάζει με συμφωνική ποίηση μπροστά στα αντίστοιχα σημερινά κατασκευάσματα, παρακμή φουλ μοντ ον, τίποτα δεν πρέπει να μας κάνει εντύπωση. Ψάχνουμε για κάνα διαμαντάκι να γουστάρουμε, ή στην τελική καμαρώνουμε οπίσθια ακούγοντας ολ δε σινγκλ λέιντις και τελείωσε, ;D σιγά μη σκάσουμε κιόλας. ;D ;D ;D

Μόνο παίχτες; Παιχταράδες. Υπερ- παιχταράδες. Στο υψηλότερο επίπεδο μουσικής που περιλαμβάνει distortion που έχει υπάρξει στον πλανήτη. ;D ;D ;D

Ο Petrucci, ο Daniel Barenboim και ο otto ακούνε τα ίδια πράγματα, εφόσον δεν έχουν κάποιο πρόβλημα υγείας. Όλα τα άλλα είναι θέμα αισθητικής και καλλιέργειας. Δεν τίθεται δηλαδή θέμα να μην ακούς κάτι, αλλά το αν σου αρέσει αυτό που ακούς, και να ξέρεις το τι χρειάζεται να κάνεις για να ακούσεις αυτό που σου αρέσει. Και δε σύγκρινε κανείς το Μήτσο το Βουρδούμπαση με κορυφαίους μουσικούς, αλλά αντίστοιχα άλλους κορυφαίους μουσικούς με αυτούς. Και τους σύγκρινε πάλι από άποψη αισθητικής, ας πούμε τον ήχο του Πετρούτσι ούτε στον εχθρό μου δεν τον εύχομαι, ;D ;D ;D αντίθετα τον ήχο π.χ. του Ε. Johnson τον έχω φυλακτό ;D ;D ;D αλλά αυτό αφορά μόνο τη δική μου αισθητική και γούστο, δε λέει τίποτα για αυτούς.

Κοίτα να δεις σύμπτωση, και εγώ όταν βλέπω αυτό το hi hat κάπως έτσι αισθάνομαι.

Μέγιστο λάθος, με το οποίο διαφωνώ 100%. Δεν έχω συναντήσει όργανο που να παίζει τόσο μεγάλο ρόλο ο παίχτης για τον ήχο που βγάζει όπως τα ντραμς. Προς επίρρωση των όσων λέγω, θα παραθέσω μια στουντιακή ανάμνηση που έχει μείνει βαθιά χαραγμένη στον ψυχισμό μου ;D ;D ;D Έχουμε μαντρώσει προς εγγραφή γκρουπ νεανίων ;D ;D ;D, καλά παιδιά αλλά γούσταραν ματωμένες αρκούδες ;D δηλαδή καλά βάραγαν αλλά είναι αυτό που λέει ο SF, ΣΦΙΓΜΕΝΑ ;D Λοιπόν έχουμε πέσει στην κονσόλα, και πάρε και τα gate, και πάρε και τα ριβέρμπια, και πάρε και τα κοκοψίνια και τα κοκοψόψαρα, αλλά το χαμόγελο δεν ερχόταν στο πρόσωπο, δεν ικανοποιούσαν τα drums. Τελειώνει το session, φεύγει η μπάντα, και στο κενό εμφανίζεται ένας κολλητός, αναπόσπαστο μέρος του ντεκόρ του στούντιο ;D και τζαζ ντραμερ. Είμαστε ακόμα προβληματισμένοι στο control room, και αυτός μπαίνει στο live να πάρει μια ψιλή τζούρα από τα τύμπανα που είναι στημένα. Και έτσι όπως έχει κάτσει και ψιλοβαράει, και μέσα ξύνουμε όλοι το κεφάλι, κάνω ένα "ρε μαλάκα, για άνοιξε τις επιστροφές λίγο να δω κάτι" και αντί του πολυκάναλου του αρκουδιάρη βγαίνει ένας ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΙΚΟΣ ΗΧΟΣ από το live room που κοπάναγε ο έμπειρος ο σωστός ο drummer με το ΩΡΑΙΟ TOUCH, ΔEN EIXA ΞΑΝΑΚΟΥΣΕΙ τόσο ωραίο ήχο στο συγκεκριμένο χώρο ;D ;D ;D μας έφυγε το άγχος ότι κάτι δεν είχαμε στήσει καλά ;D ;D ;D όταν ΒΑΡΑΓΕ ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ο ήχος ΓΑΜΟΥΣΕ, αλλά άμα βάλεις μέσα σκατά, σκατά θα πάρεις. Και δε μιλάω ότι ήταν κουλός ο κάφρος ντράμμερ, μιλάμε τον κώλο του έπαιζε σε αξίες, αλλά από ήχο μυρωδιάς. Βέβαια στη συγκεκριμένη περίπτωση με τους dream theater μιλάμε για άλλο επίπεδο, αλλά το touch είναι touch, γεννιέσαι κατά κάποιο τρόπο μεγάλος τατσιέρης ;D ;D ;D π.χ. τόσοι μεγάλοι πιανίστες υπήρξαν και ακούς gould ή richter και αμέσως καταλαβαίνεις το άγγιγμα, δε διδάσκεται αυτό, είναι προσωπική αισθητική να το φτάσεις σε τέτοιο επίπεδο, η σωστή πάντως τεχνική, να παίζεις δηλαδή ΑΝΕΤΑ επιτρέπει και την μεγάλη και άνετη έκφραση.

Πάντως να ξέρεις ότι αν χρησιμοποιείς... νότες ;D συγκερασμένο σύστημα δηλαδή, είσαι πολύ χλωμός να κάνεις κάτι εκτός θεωρίας ;D Έχουν υπεραναλυθεί πλέον ακόμα και τα φάλτσα ;D βίδες στο πιάνο, ;D cluster με όλη τη χρωματική κλίμακα μαζί, ;D τέσσερα γκρουπ να παίζουν ταυτόχρονα διαφορετικά πράγματα ;D η ένατη του μπετόβεν σε time stretch να γίνεται ήχος ταμπούρου ;D πουλιά να κουτσουλάνε την παρτιτούρα κάτω από το δέντρο για να βγει μουσική ;D δεν έχεις ελπίδα λαίμαι ;D ;D ;D Κάνε εκεί την Αρμονία σου, και όταν θα μπεις σε τίποτα εναρμόνιες μετατροπίες και τέτοια ( τεχνική που έχει ξεζουμιστεί αιώνες πριν BTW ) θα καταλάβεις πως τελικά όχι μόνο δε σε περιορίζει η θεωρία αλλά μάλλον σου ανοίγει τα μάτια. Αν πάλι μελετήσεις με βάση κάποιο συγκεκριμένο είδος μουσικής, σε πιο πρακτικό στυλ, θα αποφύγεις την παράνοια με τις βίδες στο πιάνο ;D ;D ;D απλά μια που αναφέρεις τη θεωρία γενικά, λέω και τα παραπάνω. Μια πολύ ωραία φράση. Γενικά τα ακούσματα είναι πολύ σημαντικά. Τα ακούσματα και τα "γρατζουνίσματα" πάνω σε αυτά. Είναι πιο δύσκολο και πιο ουσιαστικό να έχεις τα ακούσματα και τα γρατζουνίσματα. Δε γίνεται αλλιώς, μόνο τότε κουμπώνουν και τα θεωρητικά στη θέση τους.