manosx

Εσύ μιλάς για ένα κόστος, ποιο είναι αυτό το κόστος; Και γιατί να μη θέλω να το μάθω; Τέλος πάντων, αφού γουστάρεις πικάπ και κασέτες, η συζήτηση σταματάει. Δεν έχει νόημα. Εσύ γουστάρεις κασέτες, εγώ τις πέταξα στα σκουπίδια. Καμία επαφή. ?

Το mp3 είναι χιλιάδες φορές καλύτερα από τα μέσα που αντικατέστησαν, δηλαδή την κασέτα. Βέβαια κάτι τύποι με μούσια και γυαλιά του ΙΚΑ θέλουν να μας πείσουν ότι οι κασέτες είναι καλύτερες ? λες και δεν τις φάγαμε στη μάπα πιτσιρικάδες. Τώρα, για να καταλάβω, ποιο είναι το κόστος ακριβώς; Διότι τα πλεονεκτήματα είναι τιμή 100 φορές μικρότερη, ευκολία 1000 φορές μεγαλύτερη, και ηχητική ΜΕΤΡΗΣΙΜΗ ποιότητα, δηλαδή flat συχνοτική απόκριση, χαμηλότερος πρακτικά μηδενικός θόρυβος και αντίστοιχα τεράστια δυναμική περιοχή, καμία ηχητική κατάπτωση λόγω playback, κανένα wow/ flutter, κλπ κλπ κλπ, λοιπόν ηχητική ΜΕΤΡΗΣΙΜΗ ποιότητα μεγαλύτερη. Ποιο είναι το κόστος λοιπόν; Δεν υπάρχει κόστος. Τα εργαλεία υπάρχουν, οι Beatles έγραφαν σε τετρακάναλο, αν τώρα θέλουμε να ακούμε όχι δεν είναι μαμαά, δε φταίνε τα DAW, ούτε θα άλλαζε τίποτα με τις μπομπίνες.

Δε χρειάζεται καμία συζήτηση. Εγώ έχω κάνει δουλειές με μπομπίνες, διότι πολύ απλά τότε δεν υπήρχε άλλη επιλογή για ένα σοβαρό στούντιο. Η γνώμη μου λοιπόν είναι ότι δε χρειάζεται ΣΗΜΕΡΑ κανείς να μπει σε μια τέτοια πολύ κοστοβόρα σε λεφτά και χρόνο διαδικασία, για να κάνει μια παραγωγάρα, διότι αρκεί, γαμάει και περισσεύει ένα DAW. Όποιος έχει όμως δουλέψει αναλογικά και πιστεύει το αντίθετο με γεια του και χαρά του, του εύχομαι καλό κουράγιο, και μπράβο του στο φινάλε. Όποιος όμως πιστεύει ότι χρειάζεται μπομπίνα επειδή έτσι του είπαν στο ίντερνετ, τότε ας πάει να ξηλωθεί να δει την γλύκα, πρόβλημά του, ας πρόσεχε, μακριά από τον κ*λο μας και όπου θέλει ας μπει, I've been there, done that, got the T-Shirt, never again!

Σε αυτό έχεις απόλυτο δίκιο. Κάτσε να βοηθήσω να επανέρθουμε στο θέμα: Τι έγινε παιδιά, βγήκαν καινούργια Mac Pro; ?

Μην ξαναγράψεις εδώ και μην ξαναδιαβάσεις το θέμα. Problem solved.

Τι σχέση έχουν οι περαστικοί από τον τάφο του με την ηχοληψία; Και τελικά εσύ θέλεις να συζητήσεις ή όχι;

Όπως σε κάθε τι, έτσι και στην ηχογράφηση η κλασσική είναι το τοπ. Περίπου 1 δισεκατομμύριο φορές δυσκολότερο ? είναι να ηχογραφήσεις μια συμφωνική από ένα ροκ γκρουπ. Και οι ειδικοί στην πιστότητα λοιπόν, εδώ και 40 σχεδόν χρόνια την ετυμηγορία την έβγαλαν: Το ψηφιακό είναι προτιμότερο. Τώρα, αν θέλει κάποιος μπομπινίλα,, σε καμία περίπτωση δεν τη θέλει για την πιστότητα αλλά για τον χαρακτήρα της. Εκεί λοιπόν δεν μπορεί κανείς να σου πει τίποτα. Βέβαια ΙΜΗΟ μπορείς να πάρεις ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ μεγάλο μέρος του χαρακτήρα αυτού μέσα στο DAW αν ξέρεις τι κάνεις, αλλά όπως και να έχει είναι αισθητική επιλογή, και η αισθητική είναι υποκειμενική. Αλλά please, μη μιλάμε για "ανώτερη πιστότητα της μπομπίνας", γιατί βάζει τα γέλια ο von Karajan και πεθαμένος, και ανατριχιάζουν οι περαστικοί στο Σάλσμπουργκ ?

Το οποίο είναι άχρηστο στην συντριπτικά μεγαλύτερη πλειοψηφία των ειδών της μουσικής.

Γράφεις στα κόκκινα= η πιστότητα πάει περίπατο. Αν σου αρέσει αυτός ο ήχος με γειά σου και χαρά σου, η πιστότητα πάει όμως περίπατο, τι περίπατο δηλαδή, εξερεύνηση στην Αλάσκα πάει να κάνει ?

Καντάτα 105 Ιωάννη Σεβαστιανού Μπαχ. "Κύριε, μην εισέλθεις εις κρίσην μετά του δούλου σου." Αριστούργημα πέραν πάσης περιγραφής. Εδώ η εκτέλεση του 76 του τεράστιου και αξεπέραστου Karl Richter. Η τυραννία του αναλογικού μας στερεί τον ήχο που του αρμόζει Και εδώ μια πολύ καλή εκτέλεση στη σημερινή εποχή. Τι να λέμε τώρα, γάμησέ τα. Βέβαια είναι τεράστιο το θέμα, μιλάμε άλλωστε για άλλες εκτελέσεις, youtube αναπαραγωγή κλπ κλπ αλλά όπως και να έχει, η διαφορά είναι χαοτική, και σε συστήματα καλά, σε CD κλπ που τα βάζω και μερακλώνω ? τέτοια διαφορά έχουν. Τώρα αν θέλει κάποιος μπομπινίλα για να παίζει τις ροκ καφρίλες του δικαίωμά του, αλλά από άποψη πιστότητας είναι μέρα με νύχτα, φως με σκότος, over and out.

Είναι ξεχωριστό θέμα η σύγχρονη τεχνολογία, που είμαι υπέρ της 100%, με το loudness war. Στην κλασσική μουσική, που θα φας ντομάτες στη μούρη αν πας να της τσιτώσεις, ο ήχος είναι αδιανόητα καλός πλέον. Όμως σε πολλές περιπτώσεις το τσίτωμα καταστρέφει άλμπουμ, αυτό είναι άλλο πρόβλημα για άλλες μουσικές. "Στ'@ρχίδια σου" θα μου πείτε, και δίκιο θα έχετε, αλλά είναι γεγονός. Δεν είναι τυχαία η αναφορά που έκανε ο τύπος στους Metallica και το Death Magnetic. Δεν είναι ότι είναι σημείο αναφοράς για τις δυναμικές. Όμως μικροδυναμικές και πιθανά(και πλέον επιθυμητά ? ) κλιπαρίσματα φυσικά και έχει κάθε μουσική. Τι έγινε όμως με το Death Magnetic; Πολύ απλά: Συμπτωματικά βρέθηκε κόσμος με τα κομμάτια αυτού του άλμπουμ πριν και μετά την κατακρεούργηση του loudness war mastering που υπέστη. Πως έγινε αυτό; Απλά η εταιρία έστειλε κάποια κομμάτια για να περιληφθούν στο παιχνίδι Guitar Hero 3, και προφανώς για να προλάβει τις προθεσμίες τα έστειλε πριν το mastering. Οι χρήστες λοιπόν παρατήρησαν ότι ενώ στο παιχνίδι τα κομμάτια ακούγονταν φανταστικά, στο άλμπουμ ακούγονταν χάλια. Ακολουθεί συγκριτικό βίντεο με καλιμπραρισμένες εντάσεις. Παρατηρήστε το χάλι στα ρυθμικά "σκασίματα" της εμπορικής έκδοσης που θυμίζει ντέμο σε τετρακάναλο, σε σχέση με το γαμάτο ήχο του Guitar Hero 3. Το υπερβολικό mastering λοιπόν μπορεί να καταστρέψει, και συχνά καταστρέφει ηχητικά κάποια άλμπουμ. Τώρα αν αυτό είναι επιθυμητό, με γεια τους και χαρά τους, έτσι και αλλιώς από το ηχειάκι των κινητών ακούνε τα πιτσιρίκια όπως πολύ σωστά έγραψε ο Yameth στο άλλο θέμα, οπότε καλά κάνουν στο φινάλε. Στα πιτσιρίκια πουλάνε, εκεί απευθύνονται, ας κάνουν ότι θέλουν, εμείς πάμε για άλλα, πιο μπαρόκ και πιο μεγάλα. ?

Το σημαντικότερο είναι να ακούς σωστά. Ελπίζω να έχεις ηχεία της προκοπής. Την ώρα που μιξάρεις βάζε που και που να ακούς και κάνα εμπορικό κομμάτι του είδους σου, για να έχεις σημείο αναφοράς. Και να έχεις σε στόχο ένα ισορροπημένο αποτέλεσμα, να ακούγονται όλα τα όργανα, και όχι ένα εντυπωσιακό αποτέλεσμα που θα ακούγεται μπόμπα, διότι είναι πιο εύκολο να πέσεις σε παγίδες έτσι.

Η κατάρα του Loudness War. Αν ανέβαινε απλά το volume θα ήταν καλά, αλλά δυστυχώς η καταστροφή είναι ανεπίστρεπτη. Ακολουθεί ένα ενδεικτικό βίντεο.

Το πρόβλημα με τη Gibson είναι το απέξω κούκλα και από μέσα πανούκλα ? Τώρα, αν θέλει να τσαλαπατά κιθάρες ? δικαίωμά της είναι. Τα δέντρα που κόπηκαν δε νομίζω να κλάψουν περισσότερο αν τσαλαπατήθηκαν οι κιθάρες ή αν θα παίζουν το smoke on the water τα πιτσιρίκια, ? το ίδιο ανούσιο είναι για αυτά. Και αν τέλος πάντων θιγόμαστε τόσο πολύ για τα δέντρα, ας δώσουμε τις τριτοτέταρτες κιθάρες μας στα πιτσιρίκια, θα φτάσουν και θα περισέψουν, ελάχιστα πιτσιρίκια άλλωστε μπαίνουν πλέον στο τριπάκι, σε σχέση τουλάχιστον με τους κωλόγερους που έχουν παραπάνω από ΜΙΑ κιθάρα. Όλα αυτά τα δέντρα που κόπηκαν για να αποκτήσει την τέταρτη κιθάρα του ο Μήτσος ο Καράμπαμπας από την Αμαλιάδα, είναι απείρως περισσότερα από όσα κατέληξαν τσαλαπατημένα από τις εταιρίες, για τον Α ή Β λόγο.

Βρακί δεν έχει ο κώλος μας, γαρύφαλλο στ' αυτί μας. Χώρια που μιλάμε για διοργάνωση επιπέδου ζούγκλας του Αμαζονίου/ υποσαχάριας Αφρικής, οπότε καλύτερα που δε γίνεται μην τυφλωθεί κανείς και πάει. Μόνο ένα κομμάτι στην ιστορία της διεθνούς δισκογραφίας μπορεί να εκφράσει στην γυφτοτσομπανίλα και την τσαντιρομαχαλάδικη νοτιοβαλκανική κατάσταση που επικρατούσε στη Μαλακάσα, όταν ήταν το "φεστιβάλ" στα "καλά" του.

-Ρε γυναίκα, που διάολο έχεις βάλει τις κάλτσες μου; - Ανάμεσα στη στρατοκάστερ και στο ταυράκι σου είπα!

Είσαστε και οι δυο εκτός. Όσοι γνωρίζουν από ρολόγια ξέρουν ότι σε όλες τις παρουσιάσεις οι δείκτες είναι στο 10 και 10, διότι αυτό φαίνεται καλύτερα στο μάτι

Η συζήτηση δε διαφέρει από τις συζητήσεις για τα όργανα. Κόλλημα με τον Γκίλμουρ και τα σπεκς της Στρατ του, λες και αν έπαιζε με Γκίμπσον θα γάμαγε λιγότερο. Αν αύξανε το ταλέντο το πιώμα, θα ήταν γεμάτη η ομόνοια με μουσικάρες. Τώρα, το ότι το ροκ πούλαγε "άγρια νιάτα" και "επανάσταση χωρίς αιτία", αυτό δε λέει τίποτα. Κάποια γκρουπ ξεχώρισαν και κάποια ήταν χάλια, δεν είναι ανάλογο του τι έπινε ο καθένας. Το ταλέντο μετρούσε, και ο Χέντριξ ή η Amy θα έβγαζαν και άλλα ωραία κομμάτια αν δεν πέθαιναν πρόωρα, είναι σίγουρο αυτό. Και μην μπερδεύουμε την επιλογή τρόπου ζωής με τις σκόνες. Δεν είναι αλκοόλ οι σκόνες που πρέπει να ακολουθήσεις έναν τρόπο ζωής για πολλά χρόνια για να καταντήσεις αλκοολικός. Οι σκόνες περισσότερο με αρρώστια μοιάζουν, αν έρθεις σε επαφή κολλάς πολύ γρήγορα και ξεμπερδεύεις πολύ δύσκολα. Επίσης μια πολύ σημαντική παράμετρος είναι οι παραγωγοί και οι μάνατζερ. Όταν έχεις από πίσω λαό να τρέχει τις διαδικασίες σε στούντιο, live, εταιρίες κλπ, τότε ρολάρει το πράγμα αρκετά, και εν ανάγκη σε τρέχουν και στις κλινικές άμα ξεφύγεις. Χωρίς όμως αυτήν την υποστήριξη, η συντριπτική πλειοψηφία από όλους τους διάσημους χρήστες, θα ήταν πεταμένοι σε καμιά γωνιά και δεν θα τους ήξερε η μάνα τους. Τώρα, το όποιο παραμύθιασμα υπέρ της χρήσης είτε αλκοόλ, είτε τσιγάρου, είτε άλλων ουσιών, είναι κάτι που δεν πρέπει να αφορά έναν έξυπνο άνθρωπο. Δεν υπάρχει εύκολος δρόμος στη ζωή, και ότι σου δίνει μια ουσία θα σου το πάρει πίσω πολλαπλάσια. Αν νομίζει κάποιος ότι βρήκε το μυστικό της επιτυχίας σε μια χασομέρικη μαλακία που πουλιέται παντού και σε κάθε καταγώγι, θα απογοητευτεί πικρά.

Πατώντας το 1 στο keyboard δεν πηγαίνεις στην αρχή του project αλλά στο πρώτο locator. Locators είναι αυτά τα σημάδια που έχεις κυκλώσει, και μπορείς να τα μετακινήσεις όπου θέλεις για να ορίσεις π.χ. τα loop points σου. Μέχρι στιγμής τα είχες προφανώς στο πρώτο μέτρο, οπότε νόμιζες ψευδώς ότι και το κουμπί 1 σε πάει στο πρώτο μέτρο. Η εντολή που σε πάει στην αρχή του κομματιού λέγεται return to zero, και αν δεν είναι ρυθμισμένη σε κάποιο κουμπί του πληκτρολογίου θα σου πρότεινα να την ρυθμίσεις π.χ. στην τελεία (. ) του numpad. Αυτό μπορείς να το κάνεις μέσα από το options/ general/ keybord shortcuts μενού, δες το manual στο κεφάλαιο key commands. Μια πιο πρόχειρη λύση είναι να μετακινήσεις τα locators στην αρχή και να συνεχίσεις όπως έκανες ως τώρα, αλλά καλύτερα να έχεις άλλη εντολή για να πηγαίνεις στην αρχή του κομματιού. Τα locators χρησιμεύουν πολύ, και καλό είναι να μη συνηθίζεις να τα δεσμεύεις έτσι.

Και εδώ είναι το λάθος σου. Αφού, πολύ σωστά, δεν ήθελες να μπλέξεις με service Ελληνικού καταστήματος, τότε γιατί πήγες και ψώνισες από ελληνικό κατάστημα; Αν είχες αγοράσει από τα γνωστά διαδικτυακά στέκια τώρα θα ήσουν μια χαρά. Αλλά το λάθος σου επιπλέον είναι και το εξής: Στραβώθηκες και πήρες από εδώ. Και πολύ σωστά το δοκίμασες καπάκι. Και είδες πρόβλημα καπάκι. Ποιο service και μαλακίες, έπρεπε ΚΑΠΑΚΙ να πας στο μαγαζί και να πάρεις ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ μηχάνημα, χωρίς πολλά πολλά, είναι υποχρεωμένοι. Εντάξει μπορεί να σε χτικιάζανε, και για αυτό αποφεύγουμε τους ελληνιόλους για να αποφεύγουμε και το χτικιό, αλλά θα ήταν υποχρεωμένοι άμεσα να στο αντικαταστήσουν. Τώρα έτσι όπως τα έκανες και το άφησες στην τύχη του, καλά ξεμπερδέματα. Την άλλη φορά πια ξέρεις, ίντερνετ και από εδώ πάνε και οι άλλοι.

Να σου πω, εγώ είμαι προσαρμοστικός άνθρωπος στην επικοινωνία μου, ότι και να μου δώσεις μου αρέσει. ? Αλλά τολμώ και οφείλω να κάνω μια αναφορά σε αυτό το θηρίο: https://www.fullbucket.de/music/modulair.html Μιλάμε για τέρας, μου έχει φάει αρκετό χρόνο στο να φτιάχνω ήχους με αυτό. Με λίγη ακόμα εξέλιξη στον τομέα της σταθερότητας θα γίνει το αγαπημένο μου ?

Μου αρέσουν οι Ozric, πολύ καλοί. Και το 1989 μου αρέσει, πολύ καλό. ? `Thanks guys ?

Ίσως να επηρέασαν οι συνθήκες στη σύλληψη και στη δημιουργία ενός είδους , π.χ. ναι, οι sabbath το βρίσκω λογικό να έβλεπαν ήλιο μια φορά τη δεκαετία όταν έβγαλαν τα πρώτα άλμπουμ τους ?, ΑΛΛΑ από τη στιγμή που τα έβγαλαν και τα ακούσαμε γουστάραμε σε όλη τη Γη, και επηρέασαν σε όλα τα κλίματα. Γενικά κάπως έτσι δεν πάει ο πολιτισμός; Οι περιβαλλοντολογικές συνθήκες επέτρεψαν στη Μεσοποταμία να γίνει το λίκνο του πολιτισμού, αλλά αυτός διαδόθηκε στη συνέχεια, δεν έμεινε εκεί.

Λοιποοοόν Τον τελευταίο καιρό δεν είχα και πολύ όρεξη για συνθετικά πειράματα, και το είχα ρίξει στη σύνθεση ήχου. Αποτέλεσμα να έχω φτιάξει καμιά διακοσοτρακοσαριά presets ? που κάθονται άπραγα στις μπάνκες τους. Αφορμή έψαχνα λοιπόν να αξιοποιήσω μερικά, και να που κάθισα σήμερα Δευτέρα, έφτιαξα ως συνοδεία ένα μπιτάκι και έχωσα από πάνω τα μπλιμπλίκια. Πολύ μπλιμπλίκια όμως, mplimplikia aux champignions a la vst. Η αφορμή λοιπόν είναι να ευχηθώ ένα καλό καλοκαίρι σε όλους, μετά μπλιμπλικομουσικής. Απολαύστε τις διακοπές σας ή το πήξιμό σας στην πόλη υπεύθυνα. ManosXKalokairi2019.mp3