Θεωρώ πως ειναι εύκολο να αγιαζουμε ή να ξορκιζουμε τα μαγαζιά Ελλάδας- εξωτερικού.
Η αλήθεια ομως ειναι κάπου στη μέση...
Και εμένα η εμπειρία μου που παει πίσω μεχρι στο 1990, ειναι γλυκανάλατη.
Θυμάμαι, τοτε οταν μέσα στο σταθμό του τρένου στην Ομόνοια υπήρχαν τα μαγαζιά, και ενα μικρο με μουσικά όργανα. Τοτε πήγαμε πιτσιρικάδες να αγοράσουμε την πρώτη ηλεκτρική κιθάρα και ενισχυτη. Δεν ξέραμε τι θέλαμε, αλλα ο τυπος μας συνέστησε (καταλαβαίνοντας το budget μας) έναν peavey envoy 40αρη (που ακομα συγκρίνω τον ηχο του στα βρώμικα με των λαμπατων και μένω έκπληκτος) και μια απλή a ibanez RX 40 με την οποία εχω παίξει άπειρες ώρες και εχω βγάλει λεφτα και ακομα το μανίκι ειναι δοκάρι ίσιο (δεν το εχω πειράξει απο τοτε)
Ωραίος, μετα, θυμάμαι αλλα μαγαζιά, που οταν πηγαίναμε, ένιωθες ανεπιθύμητος...
Ήθελες να δοκιμασεις τις κιθάρες, αλλα έπρεπε πρώτα να δείξεις τον πακέτο 5χιλιαρα μπας και ζεσταθει το μάτι τους.
Αλλοι που νομίζες οτι δεν ήθελαν να πουλήσουν βρε παιδί μου...
Αν και τελευταία ήμουν νακα και κατέβασα αρκετές fender, απο Mexico, μεχρι cs για να δω πως μου κάθονται πριν παρω, και τς παιδια ήταν παραπάνω απο άψογα!
Βέβαια, απο την άλλη,
Η εμπειρία μου στο Θωμά σε after sales και support ήταν απίστευτη! Τι να πω, οτι ήταν τόσο εύκολο και γρήγορα που διόρθωσαν την Καρτα ηχου (δεν έκανα τιποτα, απλα πήγα ταχυδρομείο με τυπωμένα χαρτιά και έφυγα) σε 2 εβδομάδες! (Και αυτο τσάμπα και εκτός εγγύησης! )
Να φύγει Γερμανία, να παει στον κατασκευαστή, να γυρίσει Ελλάδα, πιο γρήγορα απο οτι θα χρειαζόταν να κατέβω Ομόνοια, να παιρνω τηλ κάθε μέρα, για να μου πουν στο τέλος οτι "παλικαρι, του μαμησες τα φώτα, τωρα κατσε ενα μήνα και να δούμε αν φτιαχνει, και το μανίκι θα στο πω στο τέλος....)
Οπότε, (μην κουράζω) όπου κανεις καλυτερα τη δουλεια σου, κανε την... Μακάρι να ειναι ολοι οι δικοί μας σωστοί επαγγελματίες και πραγματικά δεν θα ήθελα να στειλω δραχμή έξω...