Holystone

Δεν μου είπε απολύτως τίποτα.... Αυτό ήταν το χειρότερο.... ?

1999 Με μια δανεική, από το δάσκαλο, Gibson Les Paul Custom, νομίζω γύρω στα '70s, όπου σε εκείνο το live η αγκράφα της ζώνης έκανε το σώμα της πισω χάλια!! Πήγα τότε στο DoReMi στην Ομονοια πιτσιρικάς να δω τι πρέπει να γίνει για να φτιαχτεί και να την δώσω πίσω όχι στα μαύρα της τα χάλια, και μου λέει στο μαγαζί ο τύπος "Πού τη βρήκες?" Λέω, "ε του δασκάλου, πού μπορώ να την πάω να τριφτει να φτιαχτεί κτλ?" "Παλικάρι, δεν την αγγίζεις την κιθάρα αυτή..." Και σηκώνομαι και φεύγω.... ?

Καλή χρονιά σε όλους! Υπάρχουν κάποια αντικειμενικά κριτήρια και κάποια υποκειμενικά. Ο πιο σημαντικός λόγος για τον οποίο δεν θα αγόραζα (θεωρώντας ότι το ποσό δεν είναι απαγορευτικό) είναι το μανίκι και τα ταστα. Δηλ, είναι αυτονόητο ότι η συγκεκριμένη κιθάρα σίγουρα θα έχει (?) φθαρμένα ταστα. Και θα μου πείτε "καλά πως κάνεις έτσι?" Αλλά η πικρή αλήθεια είναι ότι το μανίκι κάνει την κιθάρα. Και όταν το να αλλάξεις ταστα σε επαγγελματία φθάνει σχεδον την τιμή ενός καινούργιου + fret level +fret bevel+setup κτλ, το ξανασκεφτεσαι. Εκτός και αν μπορείς να τα αλλάξεις μόνος σου. Αλλά, με 1000+ ευρώ, φτιάχνεις μια απίστευτη partcaster με ο,τι specs θες, με ο,τι μαγνήτες θες κτλ στα μέτρα σου. (εκτός και αν πρεπει να γράφει επάνω πχ fender όπως και δηποτε...) Η partcaster που έχω φτιάξει (και έχω ανεβάσει εδώ στο φόρουμ τη διαδικασία) συνεχίζει να είναι η βασική μου κιθάρα σε live, ακόμα και ανάμεσα σε άλλες πιο ακριβές. (η οποία ήταν μια μεταχειρισμενη Squier του 1997) με κόστος το 1/3 από το συγκεκριμένο budget και αφού τη έβαλα ένα AllParts Ebony 12", jumbo frets μανικι. Προσωπικα, για εμένα πλέον, δεν με ενδιαφέρει ούτε τι γράφει στο headstock, ούτε του πότε είναι... Παίζει καλά; Το μανίκι είναι αυτό που μιλάει στο χέρι; Όλα τα άλλα πάνε παραπέρα γιατί αλλάζουν και εύκολα. Και παλι Καλή Χρονιά σε όλους!

Καλησπέρα σε όλους! Πάει λίγος καιρός που έχω να γράψω... και αντίστοιχα καιρό είχα την απορία και θέλω να ακούσω τις δικές σας απόψεις και εμπειρίες. Η μπάντα που παίζω είναι κυρίως cover band, rock, hard/ alternative. Και έχουμε μέχρι τωρα και μερικά δικά μας κομματια. Μέχρι και πριν τον κορονοϊό όταν παίζαμε σε μαγαζία, bar/ club κτλ, είχαμε ένα θέμα με τη διάρκεια του setlist μας... (σημ.: εγω φωνητικά/κιθαρα) Τώρα που εχουμε ξεκινήσει πάλι, προβληματίζομαι: Τα μαγαζια ως γνωστόν θέλουν όσο πιο πολύ να παίζεις (πραγματικά τόσα χρόνια το έχω σιχαθεί το "παιξτε να πουλήσουμε κανένα ποτό παραπανω" ή "μόνοτόσο παιζετε;" ή "με την άλλη μπάντα την άλλη φόρα ήπιαν περισσότερα ποτά ?"), αλλά δεν θέλω να σταθώ στην συμπεριφορα αυτή κτλ (ξέρετε τι εννοω) Απλά θέλω απο την εμπειρία σας όχι μονο σαν ακροατες αλλά πάνω στη σκηνη, 1. πόση διάρκεια είναι το setlist σας για το συγκεκριμένο είδος μουσικής; επίσης, 2. Συμφωνείτε με μικρά διαλλείματα ενδιάμεσα στο setlist; Λόγω της πίεσης απο τα μαγαζιά να βγάλουν λεφτά (γιατι απο εκεί σου λέει θα πληρωθείς και εσυ...) πιέζουν πολλές φορές για διάλλειμα στο setlist, κατι που συμφωνεί και ο ντραμερ και τα τσουγκρίζουμε (θέλει να ξεκουραστεί...λογικό, γιατί γενικά τα σπάει ?) Εγώ θεωρώ όμως ότι σε ενα δυναμικό setlist το να κάνεις διάλλειμα και να μπει το cd ειναι ό,τι χειρότερο...και ειδικά όταν παίζεις rock. Σαν να λες στον κόσμο η ευκαιρία σου να φύγεις ή αν χόρτασες go, ή πηγαινε για ποπκρον και μετα ξεκινάει η ταινια... Ο κόσμος ναι μεν μενει, αλλά χάνεται το vibe, βγαινει εκτός tracks o κόσμος κτλ, και γενικά είμαι εκτός αυτής της λογικής. Είχα προτείνει να παιχτεί αντίστοιχα πχ ενα μικρό σετ με ακουστικά κομμάτια κτλ αντί να κατεβούμε... Αλλά και πάλι μεγάλη κοιλιά κτλ... Σε ένα live πριν τον κορονοιο είχε πάει πολύ καλά, και happening κτλ, γενικά πολύ επιτυχημένο. Και κάναμε διάλλειμα τελικά....Και παίξαμε πολύ τελικά (αν θυμάμαι πάνω απο 3,5 ώρες) αλλά ο κόσμος κουράστηκε ή εμείς... και άρχησε να μειώνεται... (μισό, σημειωτέον, ότι ξεκινούσαμε 11μμ μπορεί και πιο μετα, γιατι τα μαγαζιά δεν μπορούν να πουλάνε 8μμ ποτά με το καφάσι, γιατί εκείνη την ΄'ωρα ο κόσμος ακόμα πίνει καφέ και είναι νηστικός" ?, και τα live ηταν επαρχία) Για πείτε λοιπόν, ποια είναι η καλύτερη διάρκεια που πρέπει να έχει ενα live, ούτε λίγο να μην ευχαριστηθεί ο κόσμος αλλα ούτε πολύ να φύγει επειδή κουράστηκε....

Μετά από πολύ ψαξιμο κατέληξα στις John Petrucci Signature Jazz III Black, 1.5mm Φοβερο grip, λεισ μυτη ομως, το καλύτερο μεγεθος, τοσο παχια όσο χρειαζεται. Δοκιμαστε και θα δείτε

Το moises ειναι απλα φανταστκο, τοσο που οταν μου το ειπανε, νομιζα οτι μου κανανε πλακα! Σου δίνει 5 uploads ανα μηνα max, στο free account. Εγω έχω κανει μηνιαιο subscription με 4ε το μηνα. Ενα καφε δηλ. Αξίζει τα λεφτα του imho.

Ω τελεια, σε ευχαριστω! νομιζω οτι εδω θα γινει η δουλεια!

Σε ευχαριστώ πολύ, ναι τις έχω δει και τις δύο. Ωστόσο, η Harley benton, ξεφεύγει από το tele θέμα, καθώς είναι με curved body, και tun-o-matic γέφυρα που δεν την ήθελα, συν και με yellowish binding... Η j&d ήταν και αυτή στις υποψήφιες, και με wilkinson hardware, αλλά με προβληματίζει o composite neck, που μάλλον θα πήγαινε για άλλαγμα, συν και το vintage T στυλ γέφυρας... Αυτά τα... αυτάκια ποτέ δεν τα συμπάθησε το χέρι μου... ("τι ειχες γιαννη, τι είχα πάντα" ?) Thanx όμως!!!!! ?

Ωραίο, αλλά θελει όμως και το clear coat του απο πανω,ε; Και αναρωτιεμαι πόσα χέρια? Αυτό θέλω να κάνω....

Πω, νομίζω θα με πείσετε! ?.... Έρχονται και Χριστούγεννα... Ο Άη Βασίλης πρέπει να θυμηθει και τα μεγάλα παιδιά!

Εκεί στηρίζομαι, ότι και το σεταπ το κάνω εγώ, και όλα τα mods που θέλει, και τρίψιμο ταστα κτλ (που παρεμπιπτόντως εχει και narrow/tall) Και σε 2η φάση αλλάζω και μαγνήτες κτλ. Η αλήθεια είναι ότι από όλα αυτά που έχω κάνει, δεν έχω βάψει ποτε ολόκληρο σώμα... Και δεν με βλέπω να καταφέρνω να πετυχαίνω ένα ωραίο glossy μαύρο χρώμα. Το σκεφτόμουν κάποια στιγμή, όσο είχε ο Θωμάς κιτ τελε harley Benton. Πλεον δεν έχει διαθέσιμο σε τελε... Οπότε, οποιοδήποτε άλλο ακριβό σώμα για πειραματισμό δεν θα το προτιμούσα για την ώρα... Έτσι μου φάνηκε πιο πρακτικό αυτή η squier έτοιμη,και με narrow/tall ταστα (aka 6105 dunlop σε μέγεθος μάλλον που έχω στις άλλες μου) βαφοντας το binding μόνο.... Χμ...? Εχει μια esquire CV, στα 399, (δεν υπολόγιζα για 400 βέβαια), αλλά θα έχει χώρο το σώμα να της βάλω και έναν neck που τον θέλω; https://www.thomann.de/gr/fender_sq_cv_60_custom_esquire_black.htm

Θα γράψω τραγουδι: "I want her black" ?

Μα... ? Την θέλω μαυρη... ?

Καλησπέρα σε όλους! Και επειδή έχω λίγο καιρό να ασχοληθώ με το diy και με τρώει ο... στόλος μου, ειπα να πάω για αγορά, για καινούργια tele κιθάρα, που μου έχει καρφωθεί, αλλά τελικά δεν βρίσκω αυτό που θέλω... Θέλω να στήσω μια Black Tele με 1. άσπρο binding (μόνο μπροστά, όχι διπλό μπρος - πίσω), 2. χωρίς pickguard (ή με μαύρο) 3. Chrome hardware Δεν βρίσκω πουθενά διαθέσιμη και σε... βιώσιμη τιμή... Μην τα πολυλογώ... Μιας και θα είναι ένα project πολλά υποσχόμενο, σκέφτηκα για την Squier Bullet LRL black. Και έρχεται με narrow/tall ταστα (μπορει ίσως να καθυστέρησει εδώ το refret) https://www.thomann.de/gr/fender_sq_bullet_tele_lrl_black.htm Το αυτο: Θέλω να της κάνω faux binding άσπρο. Η σκέψη μου είναι, με masking tape, εκετεθημενη μονο η άκρη, λίγο τρίψιμο για να κάτσει το χρώμα, βάψιμο (μάλλον με σπρέι ακρυλικό) και πέρασμα από πάνω gloss sealer (μόνο εκεί που θα βαφτεί) Στην τιμή που δίνεται, 164ε, νομίζω δεν συμφέρει να πάρω άβαφο σώμα, να βαφτεί, άσπρο και μετά από πάνω μαύρο, και να αποκαλυφθεί το binding. Τι προτείνετε;

Απλά έχω ένα αγαπημένο σώμα stratocaster, loaded με αυτα που θέλω, όπως τα θέλω, που θα ήθελα για τελευταία πινελιά μέχρι να γίνει η "μια", να έβρισκα το μανίκι που 100% μου κάνει στο χέρι, όπως φαίνεται ότι είναι των esp.