Ολες οι νοτες οταν συνηχουν παραγουν διακροτημα εκτος της ταυτοφωνίας/οκταβας, αλλες σχεσεις παράγουν μεγαλυτερο αλλες μικροτερο πχ 5η και 3η λόγω περισσοτερων κοινών αρμονικών με τη τονική, δεν ειναι θεμα ξεκουρδιστης νοτας αλλα παράγωγων αρμονικών της καθε νοτας που συγκρουονται, τα πιο ισχυρα διακροτηματα ειναι του ημιτονίου (2α μικρη, 7η μεγαλη) πχ C-bD ή B-C. Μπορουμε να ακουσουμε τον παλμο του διακροτήματος σαν ένα τρέμουλο, γίνεται δε πολυ διακριτο αν βαλουμε ενα sine wave μιας νότας στα ακουστικα μας πχ C (απο οποιαδήποτε tuner εφαρμογη στο κινητο μας, οι πιο πολλές εχουν δυνατοτητα ακροασης του τόνου που θέλουμε) και κρατώντας με τη φωνή μας το διπλανό ημιτόνιο τότε ακουμε μεσα στο κεφαλι παρα πολυ δυνατα το διακρότημα (αν ειναι και in-ear ακουστικα τοτε ακομα καλυτερα με την ηχομονωση ακουγεται πολυ καλυτερα), καλο ειναι να λεμε τη νοτα που ακουμε και το διπλανο ημιτονιο γιατι φαινεται η διαφορα μεταξυ ταυτοφωνιας που ερχεται σε ευθεια και το ισχυρου διακροτηματος του ημιτονίου που δημιουργει τον παλμο του διακροτήματος, ειναι ενας καλός τροπος κατανόησης του φαινομένου, όπως και μπορουμε να ακουσουμε και ολες τις σχεσεις μεταξυ τους με αυτον τον τροπο, καθαρες, ελαττωμενες, αυξημενες, μεγαλες/μικρες