εγω ως κατασκευαστης "εκ του προχειρου" (και εχων την μορφην του χοιρου... ;D) θα επαναλαβω τη θεση μου την οποια πιστευω οτι ασπαζονται ολοι, απλα την βιωνουν/αντιλαμβανονται διαφορετικα.
Τα ξυλα (οπως και ολα τα κομματια ενος οργανου) προσθετουν κατι στο "πακετο" του ηχου του.
Οντας "ζωντανα" (μεχρι πριν καποιο χρονικο διαστημα ηταν ...δεντρα) η συμπεριφορα τους ειναι τελειως χαοτικη.
Αυτο φυσικα γεννα διαφοροποιησεις απο κοματι σε κοματι, ακομα και απο τον ιδιο κορμο.
Απλα οταν οι εμπλεκομενοι στο χωρο (κατασκευαστες, πωλητες, χομπιστες, κλπ) λενε οτι το ταδε ξυλο εχει αυτα τα χαρακτηριστικα, εννοουν (ή θα επρεπε να εννοουν) καποιες γενικες νορμες του τι θα περιμεναμε να "ακουσουμε" απο αυτο.
Τωρα αν το ταδε ξυλο "σφιριζη στο μανικη" και "κανει για μεταλλ", ειναι αλλο θεμα...
Πιστευω οτι κανεις δεν παραπληροφορει κανεναν. Γιατι οι διαφορες και οι ηχητικες ταυτοτητες υπαρχουν, αλλα καποιοι τις αναζητουν/αναλυουν/ακουν ενω καποιοι τις προσπερνουν. Αυτο δεν σημαινει οτι καποιος απο τους δυο ειναι ο "κακος" της υποθεσης.
Οι μεν ειναι πιο προσκολλημενοι στη λεπτομερεια (εμου συμπεριλαμβανομενου), ενω οι δε ειναι πιο επι του πρακτικου.
Ας μαθουμε να ζουμε μαζι ειρηνικα... :) Ο καθενας μπορει να κερδισει απο τον αλλο.
πισ ;D