To master ειναι ουσιαστικα ενα ποτενσιομετρο που μπαινει πριν τον Phase inverter και τροφοδοτει το output stage με ενα μερος του σηματος, με σκοπο βεβαια να πετυχει χαμηλοτερη ενταση.
Μ' αυτο τον τροπο ομως (παρεμβολη resistive element) το σημα χανει μερος των δυναμικων του και κατα καποιο τροπο υποκειται σε μορφοποιηση του συχνοτικου περιεχομενου.
Μια "λυση" που μπορει κανεις να κανει ειναι να βαζει το master στο 10, αλλα και παλι αυτο δεν εχει τα ιδια αποτελεσματα γιατι το σημα ταξιδευει μεσα απο συμπλεγμα καλωδιων, επαφων, του ιδιου του ποτενσιομετρου, και μετα περναει στο Output stage εχοντας υποστει αλλοιωση.
Τα καλωδια, αν και μονωμενα στους fender, παντα "ψαρευουν" θορυβο, συν το γεγονος οτι η θωρακιση "κοβει" πριμα...
Οι UL μετασχηματιστες εχουν την ιδιοτητα να μην "σπανε" και να μην "βρωμιζουν" υπο σχεδον καμια συνθηκη...
Δεδομενου οτι η "μαγεια" στον ηχο ενος κιθαριστικου σηματος ειναι η "οποια" παραμορφωση, οταν μια UL διαταξη την αφαιρει λογικο ειναι να ακουγεται ο ηχος (σε καποιους) "αποστειρωμενος" και στεγνος.
Οι προθεσεις των μηχανικων της CBS (fender) ηταν οντως αγνες γιατι ηθελαν να δημιουργησουν τους απολυτα "καθαρους" ενισχυτες.
Αντιστοιχα αγαθες ηταν οι προθεσεις τους οταν θελησαν να απαλαξουν τους μουσικους απο τον "μπελα" του tube matching και εκαναν αυτες τις αλλαγες στο biasing των τελικων, αλλα το αποτελεσμα αν και εξυπνο στη θεωρια, στην πραξη αποδειχτηκε κακο ως προς την ποιοτητα του ηχου.
Αυτο που ολοι κατελογισαν στη CBS ηταν οτι οι μηχανικοι της (ολοι αποφοιτοι του ΜΙΤ) αν και εξαιρετικοι επιστημονες, δεν ηταν μουσικοι!... :)