Spyros Delta

Είχε και μια μαυρη, που την είχε πουλήσει και είχε περάσει κι αυτή από τα χέρια του φίλου μου. Είπε ότι η μαύρη ήταν καλύτερη από την κόκκινη. Την κόκκινη την έδωσε ο φιλος για τον ίδιο ακριβώς λόγο που δεν άρεσε και στον Νέστορα. Φλατ ταστιέρα.

Και την κιθάρα αυτή την πήγε εκει για πούλημα ένας φίλος, που είναι και αρχαίος φαν των Σώκρατες.

Φυσικά μια τετρακαναλη κάρτα θέλει και 4 μικρόφωνα (μαζί με τα παρελκόμενα τους) για να αξιοποιηθεί. (Όπως και στοιχειώδης γνώσεις ηχοληψίας για να ηχογραφηθούν 4 όργανα στον ίδιο χωρο - όπως και ακουστικά για ολους). Κι αυτό οδηγεί σε αγορά οικονομικων μεν, value for money δε, πυκνωτικων μικροφωνων. Έχω βρει ένα οικονομικο και αρκετά ποιοτικό μικρόφωνο, αλλά δεν είναι διαθέσιμο αυτό τον καιρό. ΤοTracerStudio Pro. Έχουν γίνει σχετικα θέματα στο φόρουμ (λινκ παρακάτω) Για κάποια καλυτερα αλλά σε λογικά πλαίσια κόστους είναι το Rode NT1-A και το Beringer B2 pro.

Μπράβο Γιάννη. Από τα καλύτερα σου cover. Δύσκολο να παιχτεί αυτό το κομμάτι με backingtrack που πρέπει να το ακουλουθεις εσυ και όχι με μπάντα που σε ακολουθεί αυτή.

Τις DR δοκίμασε. Τις απλες "tite fit". Nickel Plated. Round Core Wire. ΥΓ μη ξεχνάς το στράβωμα, αν πρέπει λόγω κλειδιών να τις κόψεις, πριν τις τοποθετήσεις. https://www.drstrings.com/proper-string-installation

Δεν ξέρω πως τα έχω καταφέρει και τόσα χρόνια σε τόσες διαφορετικές κιθάρες δεν χρησιμοποιώ τα tone pots. (Σπάνια μόνο όταν απαιτείται στη δουλειά κάποιος "σκαφατος" ηχος ή κάποιος "κλαρινατος"). Μάλιστα στις κιθάρες που δεν χρησιμοποιώ σε δουλειες, τα ξηλωνω από το κύκλωμα για να μην έχω και απώλειες. Μάλλον οι ρυθμίσεις του ήχου μου και το δεξί μου χέρι "φέρνει" τον ήχο όπως θέλω. Αυτό είναι εξακριβωμένο γιατί όποιος παίρνει την κιθάρα μου να παίξει, ακούγεται αισχος λες και παίζει με πριόνι αντί για πένα.

Oτι θελεις μπορεις να παιξεις, με οτι μαγνητη θελεις. Αρκει να ξερεις να παιξεις και να σε φτιαχνει ο ηχος. Μην κανεις όμως παραπονα οτι ειναι καπως ο ηχος, τον θελεις καπως αλλιως και τετοια, γιατι τοτε πρεπει να ψαξεις τι φταιει στην αλυσιδα που σε χαλαει. Αν και μπορει να το δεις και αλλιως. "Μηπως αυτο που παιζω, μπορει να ακουστει καλυτερα με αλλο μαγνητη? (ή οτιδηποτε παιζει ρολο στον ηχο)" .

Ε τι να πω; Μη βάλεις p90 σε Ibanez jem και fender Princeton και πας να παίξεις sepultura.

Και να συμπληρώσω ότι η επιλογή του μαγνήτη (και γενικότερα της κιθάρας, του ενισχυτή και ότι έχει να κάνει με τον ήχο που βγάζουμε), εκτός από το κατάλληλο παίξιμο, έχει να κάνει ΒΑΣΙΚΑ με το πως ταιριάζει ο ηχος μας μέσα στη μίξη του κομματιου. Ένα ήχος που από μόνος του μπορεί να μας ακουγεται έως και αισχρός (αισχρός κατά την "άποψη" μας, που είναι βασισμενη σε μέχρι εκείνη τη στιγμή εμπειρίες) μπορεί για ένα συγκεκριμένο παίξιμο σε ένα συγκεκριμένο κομμάτι, να είναι ο τέλειος.

Must μαγνήτης για θηριώδη τόνο. Αγαπημένος μου. Εχω ηχογραφήσει από τα καλύτερα μπλουζ παιξίματα μου με αυτόν. Αρκεί να χρησιμοποιηθεί κι αυτός με κατάλληλο παίξιμο και ρύθμιση ενισχυτή.

Από τις λίγες φορές που θα συμφωνήσω μαζί σου 100%. Απο πολυ νωρίς στη μουσική μου "σταδιοδρομία", κατάλαβα ότι "καθείς εφ'ω εταχθει". Είχα γράψει κάπου στα 80's ένα νιουγουεβαδικο ριφ (έκανα και τέτοια με μια μπαντα) που περιείχε μεγάλα ανοιχτά ακκορντα και μικρά τρίφωνα ακκορντα στα καντινια και που οποία κιθάρα κι αν χρησιμοποιουσα (ακόμα και τελε που πίστευα ότι θα έκανε ταμάμ), δεν μου "καθόταν" όπως ήθελα ακριβώς. Μέχρι που δοκίμασα με μια Ρίκι.

Σωστός. Κάπου το έχω διαβάσει κι αυτό. Κι εγώ το έχω κάνει σε κάποιες ηχογραφήσεις επαγγελματικές. Δουλεύει μερικές φορές.

Μερικές πληροφορίες που βρήκα για τον τόνο του Gilmour. The secrets behind David Gilmour's tone on Pink Floyd's Comfortably Numb. Gilmour’s performance on the song’s two solos are master classes in phrasing and tone, showing how something that seems simple on the surface can actually be quite sophisticated and complex when one analyzes the finer essential details. While the solos are the main focal guitar parts of the song (and hence this article as well), acoustic and pedal steel guitar tracks also contribute notable roles. Gilmour played a ZB SS10 10-string pedal steel processed with a long, repeating delay and reverb for the intro and first verse, and an Ovation Custom Legend 1619-4 with modified “Nashville” tuning (with a high E replacing the low E and octave-up A, D and G strings replacing the regular A, D and G) provides the acoustic guitar rhythm track on the choruses and remaining verses after the first. For the solos, Gilmour played his iconic black 1969 Fender Strat into an amp setup that was essentially a smaller version of his stage performance rig, consisting of a 100-watt Hiwatt half stack and a Yamaha RA-200 revolving speaker system, with the Hiwatt and Yamaha run in parallel. The Strat and Hiwatt head had custom modifications that shape much of the distinctive tonal character of both solos. The Strat’s DiMarzio FS-1 bridge pickup provided hotter output than stock Strat pickups, and a separate toggle switch that engages the neck pickup allowed Gilmour to use the bridge and neck pickup together for the first solo for added body and sustain. Gilmour’s Hiwatts also have custom linked inputs that combine the Normal and Brilliant channels in parallel, similar to jumping the channel inputs on a four-input model or using a Y-cable. The Yamaha rotating speaker cabinet provides subtle modulation and also adds body to the throaty midrange tones produced by the Electro-Harmonix Big Muff Pi [fuzz pedal]. The key to Gilmour’s smooth, singing sustain is to provide a strong signal up front (courtesy of the hot FS-1 pickup and MXR Dyna Comp [compressor]) while also stacking gain via the Big Muff and Hiwatt, each set to moderate volume levels that combine into something bigger than the sum of their individual parts. Automatic double tracking, distant room miking and a subtle hint of long delay added during mixing polish the final performance with ethereal ambience. https://www.guitarworld.com/features/the-secrets-behind-david-gilmours-tone-on-pink-floyds-comfortably-numb

Σε ίδιο χώρο με το δικό σου έχω τα hs5. Έχω το volume τους στη μέση και την κάρτα ήχου πάνω από τη μέση δεν μπορώ να την ανοιξω. Τα LSR που δοκίμασα διπλα διπλα, διαπίστωσα ότι δεν δινουν τόσο "καθαρη" πληροφορία όσο τα Yamaha.

??

Δεν πειραζει και γυναικα να ειναι, η εκφραση ειναι unisex και παραμενει "γιατι ρε φιλε?" Τι θα πεις? "Γιατι ρε φιλη?" ?

Γιατι ρε φιλε? Και η ραπ, χιπ χοπ πως τη λενε κλπ, εχει τα ενδιαφεροντα σημεια της, ενιοτε και αναλογα το mood. Ενδιαφεροντες στιχους ενιοτε, ενδιαφεροντες ηχους ενιοτε (αν ειναι και samples απο τον Stubblefield ή τον Hernbie Hanckok ή τον Van Halen ή τον Joe Perry κλπ) και βασικα ενδιαφεροντες ρυθμους.

1. Θα γινει, αλλα οχι τοσο καλα οσο με το πυκνωτικο και εξαρταται απο τις ικανοτητες του ηχοληπτη και τα Plugins (compressor). 2. Oτι πληρωνεις παιρνεις. Και δεν νομιζω οτι εχουν Phantom για να τροφοδητησουν πυκνωτικο μικροφωνο. 3. Δεν εχω ασχοληθει με αυτα και δεν μπορω να βοηθησω. Δεν μιλαω τοσο για την ποιοτητα τους, αλλα για τη λειτουργικοτητα τους σε ενα project ηχογραφησης που εχει να κανει με πολλους παραγοντες (DAW, plugins κλπ) ---------------------------------------------- Εδω ειχα κανει μια δοκιμη με δυο πυκνωτικα μικροφωνα (το ενα ειναι το Tracer που προτεινα πιο πανω) κι ενα δυναμικο. Λαβε υποψη σου ομως οτι το δυναμικο δεν ειναι και καποιο φτηνο. 100 ευρω εχει. Το Behringer εχει καμια 120αρια σκετο, χωρις "αραχνη" , ποπ φιλτερ, βαση κλπ Το MIC 1 ειναι το Behringer B-2 pro Το MIC 2 ειναι το Tracer Studio PRO και το MIC 3 ειναι το Shure SM57

Δεν ξερω λοιπον τι θελεις να κανεις με το μικροφωνο, αλλα αν θελεις να ηχογραφησεις αξιοπρεπως φωνη σε τραγουδι, θελεις πυκνωτικο. Και δεν φτανει αυτο, θα πρεπει να ξερεις να τη μιξαρεις, να βαλεις απο το προγραμμα ηχογραφησης, κανα κομπρεσορα, βαθος, eq.

Οτι σου ειπε ο dimsonic. Το πυκνωτικο θελει Phantom. Με 30 ευρω μη περιμενεις να κανεις τιποτα σοβαρο. Αν αποφασισεις για πυκνωτικο και καρτα, τα παρακατω ειναι τα πιο οικονομικα και αξιοπρεπη https://www.skroutz.gr/s/5695210/Behringer-U-Phoria-UMC22.html https://www.e-shop.gr/tracer-studio-pro-microphone-set-tramic46163-p-PER.580557 (οταν κι αμα ξαναγινει διαθεσιμο σε προσφορα στα 30-40 ευρω, γιατι συνηθως το εχουν στα 60) Εχει βαση και αντικραδασμικη "αραχνη" και pop filter για να μη μπουκωνει. Ενταξει, η βαση του δεν ειναι κανονικη (γερανος). Ειναι γραφειου, αλλα ειναι οκ για home studio. Μονο το καλωδιο του δεν κανει για συνδεση σε καρτα ηχου με phantom. Θα μου πεις γιατι το εχει? Ε για το παραμυθι οτι παιζει και σε onborad καρτα ηχου. Mονο για τα παρελκομενα, βασεις, φιλτρο, καλωδιο κλπ, θα μπορουσε να πληρωσει καποιος 100E Ακομα και το καλωδιο του μικροφωνου κοστιζει καποια χρηματα. https://www.skroutz.gr/s/4122107/Proel-Microphone-Cable-XLR-male-XLR-female-2m-BULK250LU2.html Που πας με 30 συνολο? Φυσικα δεν τελειωνει εκει το πραγμα. Θα θελεις και ακουστικα για να ηχογραφεις. Δεν ηχογραφεις φωνες με πυκνωτικο και εχεις ανοιχτα ηχεια. Κι εκει ξεκινας απο κανα 50αρικο για ακους αξιοπρεπως και σωστα. https://www.skroutz.gr/s/4602093/Audio-Technica-ATH-M30x.html

Και 9-42 για μπουρδου μπουρδου και 11-50 για drop step και 12-60 για drop C ?

Οχι. Αλλα πολλα τα λαιβ (ηταν)

Το λες για την τωρινή κατάσταση; Εννοούσα όταν γίνονταν λαιβ

Στα λαιβ με έχει σώσει

Γιατί βρε; Δεν σ'αρεζει; Την έχω για τα ρέστα. ?