Στο πρωτο μισο συμφωνω.
Το ντραμερ δεν τον "χρησιμοποιω" ποτε σαν μετρονομο.
Οχι πως δεν τον "εμπιστευομαι", αλλα κι αυτος μουσικος ειναι (ας πουμε ;D) και πρεπει να παιξει και λιγο πιο ελευθερα, οχι να κανει το μετρονομο, τεμπο: τσουπα τσουπα τεμπο, μπρεικ: ντουκου νουκου νουκου, συνεχως.
Ενα απο τα καλα αυτης της μεθοδου ειναι οταν ειχε τυχει τις εποχες που γραφαμε ολοι μαζι βασεις στα κομματια, να εχουμε παιξει ενα κυκλο καλο ολοι μαζι, μονο που στο τελος εφυγε λιγο ο ντραμερ και ο ηχοληπτης ζητησε να το ξαναγραψουμε. Εγω ειχα κανει πολυ καλο take και δεν ηθελα να παει χαμενο.
Ημουν σιγουρος οτι ημουν σωστος ρυθμικα με το μετρονομο και ζητησα να μην ξαναγραψω το δικο μου take.
Ο ηχοληπτης ακουσε μονο κιθαρα-μετρονομο και συμφωνησε οτι δεν ειχα "παραστρατησει" και το κρατησε ;)
Γενικα και εγω αυτοδιδακτος ειμαι και δεν ειχα μελετησει ποτε με μετρονομο, εκτος και αν θεωρησουμε μετρονομο οτι "μελεταγα" πολυ πανω σε δισκους και κασσετες που μπορει να θεωρηθουν κατα καποιο τροπο μετρονομοι.
Η χρηση του μετρονομου στο στουντιο μου ηρθε πολυ φυσικα και ανετα απο την πρωτη φορα.
Και βεβαια συμφωνω επισης οτι δεν πρεπει να ειναι παντα σταθερη η ταχυτητα σε ενα κομματι.
Απλα θελει διορθωση και ο μετρονομος, οχι αφαιρεση του.