Βρισκω βασιμα τα επιχειρηματα σου και θα τα ενισχυσω με μια δικη μου εμπειρια (σχετικα με "συγκρισεις" με τον Hendrix - παρομοιο θεμα και εποχιακα) που μου εχει χαραχθει στην ψυχη.
Εχω μια ηλικια που ενω μεν ειχα γεννηθει την εποχη που πρωτοκυκλοφορουσαν αυτες οι μουσικες, δεν ημουν δε σε θεση να εχω ωριμη ακουστικη αποψη (γενημμενος το '66).
Ακουγα και πριν μερικα χρονια, πολλους να συγκρινουν κιθαριστες, μπαντες κλπ, του τυπου "ο Vai ειναι καλυτερος του Hendrix", "ο Satriani καλυτερος του Beck" κλπ και ενω ηξερα ενδομυχα οτι ειναι μονο για διασκδεδαση αυτες οι αποψεις, δεν ειχα καποιο επιχειρημα χειροπιαστο, να προσπαθησω (για μενα τον ιδιο και μονο) να κανω μια συγκριση.
Καλα οκ, συγκριση και κριτικη ετσι κι αλλιως ειναι ανωφελο να κανεις στην τεχνη, αλλα λεμε τωρα, κατι ετσι σαν να προσπαθησει να δει καποιος τα πραγματα το ενα διπλα στο αλλο.
Μια μερα λοιπον, επεσε στα χερια μου μια σειρα DVD που δεν ειχα δει.
Ενα τριημερο κονσερτο στο Monterey το 1967 !!!! λεμεεεεε
http://en.wikipedia.org/wiki/Monterey_Pop_Festival
(Ειχα δει μονο την εμφανιση του Jimi απο αυτες τις συναυλιες http://en.wikipedia.org/wiki/Jimi_Plays_Monterey).
Αφου στρωθηκα λοιπον και εβλεπα τος μπαντες να περνανε με τη σειρα, ειχα βυθιστει στο Live και ειχα ψυχολογικα μεταφερθει ζωντανα εκει σαν θεατης.
The Association, The Paupers, Lou Rawls, Beverly, Johnny Rivers, Eric Burdon and The Animals, Simon and Garfunkel, Canned Heat, Big Brother and the Holding Company, Country Joe and the Fish, Al Kooper, The Butterfield Blues Band, The Electric Flag, Quicksilver, Messenger Service, Steve Miller Band, , Moby Grape, Hugh Masekela, The Byrds, Laura Nyro, Jefferson Airplane, Booker T. & the M.G.s, Otis Redding, Ravi Shankar, The Blues Project, Big Brother and the Holding Company, The Group With No Name, Buffalo Springfield, The Who, The Grateful Dead.
Καποια στιγμη λοιπον βγαινουν επι σκηνης οι The Jimi Hendrix Experience και τοτε συνειδειτοποιησα το σοκ που μπορει να επαθε ο θεατης εκεινης της εποχης που πρωτοβλεπει αυτο το Θηριο επι σκηνης.
Λες και επεσε απο το φεγγαρι.
Η μερα με τη νυχτα κλπ κλπ παρομοιες εκφρασεις.
Ο τυπος ηταν απο αλλη εποχη.
Οταν τον ειδε ο Jeff Beck (θεωρουμενος ο καλυτερος κιθαριστας προ Jimi)
οτι μαλλον πρεπει να αρχισει να ψαχνει για δουλεια σε κανενα ταχυδρομειο.
Τι να συγκρινεις, σε μια φαση μαλιστα που μπορεις να .... "συγκρινεις"??
Γιαυτο λοιπον πολλοι δεν συνειδητοποιουν οτι καθονται και συγκρινουν πραγματα ανομοια, αλλα και κρινουν γενικα χωρις να εχουν τις προυποθεσεις
Σημερα συγκρινoυν τον Hendrix που εκανε οτι εκανε χωρις να υπαρχει καποιος πριν απο αυτον να τα δει και να τα ξεσηκωσει ή να παρει ιδεες.
Με πρωτογονα μεσα, πολλα φτιαγμενα για πρωτη φορα βαση δικων του υποδειξεων κλπ
Και με μια καριερα (ως solo artist πλεον και οχι sideman), 3 χρονων μονο !!!!
Ειμαστε σχεδον 50 χρονια μετα την πρωτη κυκλοφορια του πρωτου αλμπου του και ακομα πουλαει, ειναι ανταγωνιστικο και ολοι μιλανε γιαυτον λες και δεν εχει πεθανει και του χρονου θα βγαλει τον επομενο δισκο.
Το ιδιο (οχι βεβαια σε τετοιο βαθμο) ισχυει για ολους τους πρωτοπορους ή τουλαχιστον, που δραστηριοποιουνταν σε αλλες εποχες