RayDTutto

(Απάντηση στον Βαγγέλη - Δεν ξέρω πώς μπορείς να βάλεις quote στο edit) Εντάξει ναι αλλά εδώ μιλάμε για το top drummer gig (οι auditions φυσικά ήταν καραστημένες). Μέχρι να αρχίσουν οι Rush να ψάχνουν για τον αντικαταστάτη του Peart - αν και απ' ό,τι διαβάζω δεν θα χρειαστεί να ψάξουν πολύ. Ο Portnoy δηλώνει έτοιμος...

Κάτσε ρε φίλε. Αυτοί είναι οι Dream Theater και η θέση για την οποία ψάχνουν είναι του μεγαλύτερου prog drummer. τι συγκρίνεις τώρα...;;;

Όποιο όργανο και να έπαιζε, θα του ζητούσα να παίξει το Superstition του Stevie Wonder σε πρώτη φάση. Απλό και εύκολο. Εχμ... Μετά θα τον ρωτούσα τι θα βελτίωνε. Εχμ... x2

Αχ, η νεολαία...

Έχω δει όσα ντοκιμαντέρ ξέρω ότι έχει κάνει ο Copeland. Αν μπορούσα να έχω ντραμς όταν μεγάλωνα, θα ήμουν ντράμερ και ο λόγος θα ήταν ο Stew. Με τρελαίνει από τότε που ήμουν 10 χρονών όταν έφερε ο αδερφός μου το Outlandos d' Amour από τη Γαλλία. Γουστάρω.

Έχει υποφέρει ο άνθρωπος από σπεσιαλίστες του ήχου (το τραγούδι στο τέλος) Soundman Well excuse me pleaseYou're standing in my wayI don't care who you areAnd I don't care what you sayThey call me the soundmanAnd I'm having a real bad dayWell hey you over thereTurn that damn thing downAin't you been taught beforeYou don't need it that damn loudHey I'm the soundmanAnd I'll pull your plugs right outDon't you know, don't you knowThat I've got a control over youDon't you know, don't you knowThat I've pulled the plug on youHeyFlick that switch, turn that downWe'll set it on number twoWell that sounds alright to meDon't care what you normally doHey I'm the soundmanAnd I know a damn sight more than you Hey 'cause I'm the soundman and I know God damn more than youDon't you know, don't you knowThat I've got a control over youDon't you know, don't you knowThat I've pulled the plug on youDon't you know, don't you knowThat I've got a control over youDon't you know, don't you knowThat I've pulled the plug on youYeah yeah

There. Corrected

Επειδή είσαι καλό παιδί, θα σε συμβουλέψω να αφήσεις τα κσύλα έξω από τη συζήτηση του gear Για το καλό σου... ? (BTW τη θέλω πολύ αυτή την στρατ)

Σαφέστατος.

Αφτώ ίνε το ρουώκ όμος φίλψς...

Αυτός που είναι στο βίντεο. Το βίντεο είναι αυτό που είναι στο ποστ. Υποθέτω.

Ωραία ερώτηση αλλά πολύ γενική. Είναι πολλές οι παράμετροι. Does gear matter? To whom? Στον ιδιοκτήτη / παίκτη; Δική μου απάντηση: Εξαρτάται από την ψυχολογική του κατάσταση, την ωτική του κατάσταση, το πώς ξύπνησε το πρωί, το πώς κοιμήθηκε το βράδυ. Τα απωθημένα του, τους ήρωες του, το hype. Εγώ π.χ. που παίζω μόνο με πσηφίο, κοιμήθηκα ένα βράδυ με τον καταπληκτικότερο ήχο όλων των εποχών και ξύπνησα το πρωί με το "τι μαλακία είναι αυτή". Επίσης η αγαπημένη μου κιθάρα την εποχή αυτή είναι τη Tele των 90 ευρώ από τον Thomann (την οποία όχι gear δεν τη λες, ούτε subgear...) Does gear matter? To whom? Στο ακροατήριο; Δική μου απάντηση: Ελάχιστα. Για μένα ο Paul Gilbert είναι τεράστιος παιχταράς αλλά έχει τον χειρότερο ήχο που έχω ακούσει σε κιθαρίστα. Αυτός ο ήχος αλλάζει συχνά. Παραμένει χάλια. Αλλά εγώ δεν ακούω τον ήχο. Τον ακούω δλδ αλλά σπάνια τον καταγράφω. Ακούω τον Paul. Το ίδιο και με άλλους κιθαρίστες που δεν αναφέρω γιατί κάποιοι θα πέσουν να με φάνε. Does gear matter? When? Το πρώτο δεκαπενθήμερο; Δική μου απάντηση: Δεν πήρα ούτε ένα κομμάτι gear που με την πρώτη επαφή μου δεν είπα, πωωωωωωωω. τι θεϊκός ήχος, αυτό ακριβώς ήθελα (εντάξει υπερβάλλω, μια φορά δεν το είπα). Τεσπαν, καταλαβαίνετε τι εννοώ. Ask me πόσο εξοπλισμό έχω σπίτι που δεν χρησιμοποιώ αλλά βαριέμαι να πουλήσω (χαρίσω / πετάξω επειδή πια δεν αξίζει μία). Does gear matter? When? Μετά την περίοδο χάριτος; Δική μου απάντηση: 50% των περιπτώσεων και για πολλούς και διάφορους λόγους, όχι απαραίτητα για τους προφανείς. Τώρα, το ερώτημα, το καλό gear σε κάνει καλύτερο παίκτη; Ναι, αν νομίζεις ότι σε κάνει καλύτερο παίκτη. Για ένα φεγγάρι που μάθαινα snooker με έναν "τύπου προπονητή", αυτό που μου έλεγε είναι ότι πριν χτυπήσω την cue ball πρέπει να πάντα να φαντασιώνομαι την ακριβή πορεία που ήθελα να πάρει η cue ball, το άγγιγμα με την μπάλα στόχο, την μπάλα στόχο στην τρύπα, και το στήσιμο της cue ball για τη σειρά των επόμενων pots. Αν το φαντάζεσαι, θα γίνει... Έτσι κι εδώ, αν το φαντάζεσαι, θα το ακούσεις...

Εννοείς σοβαρός μουσικός χωρίς να έχει τελειώσει το Berklee;;; Γίνεται;;; ? ? ?

Καθρεφτάκια για ιθαγενείς...

Φεύγοντας από τον Mayer έχω να πω το εξής: Δεν είναι απαραίτητο να φαίνεται ότι ξέρεις κάτι (ακόμα και αν το έχεις μάθει απέξω) για να το εξελίξεις. Π.χ. Picasso στα 15 του Picasso στα τέλη της ζωής του. "It took me four years to paint like Raphael, but a lifetime to paint like a child." Picasso

Επ' ουδενί δεν μαλώνω ούτε θέλω να μαλώσω ιδιαίτερα με σένα που σε σέβομαι και σε εκτιμώ όσο λίγους εδώ μέσα. Φυσικά ο καθένας έχει τις απόψεις του.

Πρώτον, χάρηκα που τον ξέρω. https://www.noiz.gr/index.php?topic=206961.0 Δεύτερον, χάρηκα που έχουμε διαφορετική αντίληψη στο "τον έχει". Εγώ έχω πιο διασταλτική ερμηνεία, εσύ πιο αυστηρή. Η δική σου φυσικά είναι πιο συμβατή με το status quo. Εγώ ας πούμε αναφέρομαι στην εξέλιξη του στυλ.

Δεν θα πεις δλδ;

Αντιπάθεια για το concept του "όλου πακέτου", λέω... Όχι του Mayer. Για το θέμα του Hendrix, το υποτιμητικό είναι ότι θεωρείς ότι μόνο εσύ τον ξέρεις... (εκτός και αν το εννοείς κυριολεκτικά, ότι δεν τον ξέρει κανένας άλλος επειδή παίζει σπίτι του με κλειστά τα παντζούρια)

Ίσως θα πρέπει να εμβαθύνεις λίγο παραπάνω στον Mayer... Είμαι σίγουρος ότι δεν τον έχεις ακούσει πολύ καλά. Ίσως να φταίει η αντιπάθεια που έχεις για το "όλο πακέτο". Το είχα πάθει κι εγώ μέχρι που ένας συμφορουμίτης μου άνοιξε τα μάτια... Α ναι και επίσης τραγουδάει πάνω σε αυτά που παίζει. Αυτό και μόνο για μένα τον κάνει genius. Είχα κάνει και θρεντ παλιότερα για το Who did you think I was. Αλλά δε και το Neon και το In your atmosphere... Παράνοια. Τώρα όσο για τον μόνο έχοντα τον Hendrix, αντί να σου βγαίνει το υποτιμητικό, μόρφωσέ μας δάσκαλε... ?

Εντάξει ο καθένας έχει τα κριτήρια του και βλέπει τα πράγματα με τα φίλτρα του. Αλλά Σπύρο πρέπει να παραδεχτείς ότι κανένας κιθαρίστας δεν έφτασε τόσο ψηλά με μόνο μισό λάιβ βίντεο - γιατί εντάξει το μισό "Where the light is" είναι αυτό που έφτιαξε την εικόνα του Mayer στους κιθαριστικούς κύκλους. Άλλοι παλεύουν με έναν δίσκο ανα εξάμηνο (βλέπε Bonamassa μια εποχή) και ακόμα τίποτα. Και ανεξάρτητα αν τον βλέπεις μόνο ως φίλο, αλλά ο Mayer είναι από τους πιο influential non-metal κιθαρίστες αυτή τη στιγμή (βάσει π.χ. YouTube tutorials). Εντάξει με τον SRV δεν συγκρίνεται όσο και να τον θαυμάζει - και ούτε προσπαθεί να παίξει σαν αυτόν. Από την άλλη τον Hendrix τον έχει μια χαρά. Όσο για το groove δεν έχω δει τελευταία κιθαρίστα να είναι τόσο ένα groove μόνος του... Δες και το σόλο αυτό... Ρυθμική και σόλο μαζί... Όσο για τον Trucks, εντάξει παίζει πολύ συγκεκριμένο στυλ που αφήνει με βάση τα γούστα και τη συγκεκριμένη τεχνική απέξω πολύ κόσμο, συμπ. εμού και επίσης πολύ Ινδία ρε φίλε... Και εντάξει εσύ γουστάρεις, εγώ όμως βαριέμαι...

Φιλική συμβουλή. Γράφε με κάτι σαν παραγράφους. Στο ποστ σου έφτασα μέχρι τη μέση, χάθηκα και δεν το ξανάρχισα.

Το Berklee αξίζει για μουσικούς με σημαντικό ταλέντο που είναι εξίσου φιλόδοξοι. Ή για πλούσιους που δεν έχουν πρόβλημα επιβίωσης. Αν πας Berklee και γυρίσεις να παίζεις με τα μεγάλα έντεχνα ονόματα ή στις μεγάλες πίστες... τζάμπα λεφτά. Π.χ. ο φίλος μας ο Mayer το παράτησε με το πρώτο έτος. Γύρισε όμως να δώσει μια διάλεξη και μνημόνευε τι έμαθε εκείνο το έτος (εντάξει, διαφήμιση) αλλά και πάλι... Θυμάμαι στο αντίστοιχο βίντεο μιλάει για τον καθηγητή που τους δίδασκε πώς να γράφουν στίχους - τον έψαξα και το άτομο φαίνεται τέρας στον τομέα του. Τεσπαν, οι καθηγητές είναι κορυφαίοι. Και kate me δεν μπορείς να βρεις αντίστοιχους καθηγητές ούτε στην Άρτα ούτε στα Γιάννενα επειδή οι καθηγητές στο Berklee πλάστηκαν μέσα σε μια μουσική κοινωνία και μια μουσική academia που έχει χαώδη διαφορά επιπέδου και ανταγωνιστικού περιβάλλοντος σε σχέση με οπουδήποτε όχι στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη. Δεύτερον είναι το περιβάλλον. Αναπτύσσεσαι και ανταγωνίζεσαι ανθρώπους που θα γίνουν οι αυριανοί Vai, Sco, Di Meola, Colaiutta, Zawinul κ.α. Μόνο να μιλάς και να παίζεις με αυτούς τους ανθρώπους σε κάνει καλύτερο μουσικό. Στην τελική βέβαια όλα είναι επένδυση. Που είτε αποδίδει είτε όχι. Πάντως για μένα αξίζει αν έχεις τα προσόντα. Προσόντα πάνω από αυτά που απαιτούνται για να σε κάνουν δεκτό.

Ακριβώς. Αλλά οκ είναι ανθρώπινο να προσπαθούμε να αποδώσουμε στο υποκειμενικό γούστο μας, αντικειμενικές αξίες. Σπάνια λέμε ότι "αυτό για μένα είναι σκουπίδι" - λέμε ότι "αυτό είναι σκουπίδι". Ακόμα και αν αυτό εννοούμε, το ότι δεν το λέμε δεν είναι μόνο θέμα "λακωνίζειν". Είναι ότι προσπαθούμε να γενικεύσουμε την προσωπική μας γνώμη.

Εγώ πάντως απορρίπτω τους όρους "ρηχός" και "cheesy". Μπορεί να τους έχω χρησιμοποιήσει κι εγώ στο παρελθόν σε μια άλλη εποχή και ένα άλλο επίπεδο μουσικής αυτογνωσίας μου αλλά πλέον τους απορρίπτω. Γιατί το Love Bites είναι cheesy? Επειδή είναι ένα μινόρε κομμάτι που μιλάει για τα δεινά του έρωτα; Γιατί το New light είναι ρηχό; Επειδή είναι ένα ματζόρε κομμάτι με ντραμασίνι που μιλάει για τον geek που ελπίζει; Δεν υπάρχει μουσικό κομμάτι στο οποίο δεν μπορούμε να αποδώσουμε αρνητικούς όρους, όταν θέλουμε να δείξουμε ότι είναι εκτός των μουσικών μας γούστων. Οι μεταλάδες που τσιρίζουν, οι μπλουζάδες που κλαψομουνίζουν κτλ. Πραγματικά σε ενδιαφέρει πώς το έγραψε ή ότι έχει 30 μύρια βιουζ; Και δλδ πώς θα έπρεπε να το γράψει; Επίσης, νομίζεις ότι πολλά χιτς από την αρχή της μουσικής γράφτηκαν κατόπιν νηστείας, βαθέος διαλογισμού και εξομολόγησης; Ή διαγράφουμε τα χιτς συλλήβδην ως ρηχά και ακούμε μόνο μπάντες που έχουν τριάντα βιουζ και ασύνδετες αρμονικά συγχορδίες;