Σε όλους μας η ηλικία λίγο ή πολύ λειτουργεί ή θα λειτουργήσει κάπως έτσι.
Η εμπειρία που έχεις συγκεντρώσει από τη ζωή, σου δίνει την εντύπωση ότι είσαι σοφότερος, ξέρεις περισσότερα και ότι όλοι πρέπει να σε ακούνε. Το έζησα με τον πατέρα μου, το κάνω στην κόρη μου. Αρχίζει να σε ενδιαφέρει πολύ λιγότερο η συνδιαλλαγή και η συζήτηση και οι όποιες απόψεις σου - ανεξαρτήτως του πόσο ανοιχτός ήσουν - πετρώνουν και γίνονται απόλυτα δόγματα, θέσφατα.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι οι μεγαλύτεροι είναι πάντα πολύ πιο συντηρητικοί από τους νεώτερους.
Έτσι το να προσπαθείτε εσείς οι νέοι να πείσετε τους μεγαλύτερους να ανοίξουν τα αυτιά τους και να ακούσουν κάτι για το οποίο έχουν στηλώσει τα πόδια, δεν έχει κανένα νόημα. Ο Dimsonic εξέφρασε την άποψή του. Την ακούσατε (/-με), διαφωνήσατε (/-με), συνεχίζουμε.
Να πω κι εγώ ότι κατά βάση σιχαίνομαι τη ραπ, αλλά δεν μπορώ να μην την χαρακτηρίσω μουσική. Έχω ακούσει πολύ περισσότερη ραπ από άλλα είδη που σιχαίνομαι π.χ. free jazz, black metal κτλ. αλλά δεν έκατσε.