ez

Ευχαριστώ για το σέβας ;D, θα επαναλάβω πως οι γνώσεις και τα μέσα που κατέχω είναι απελπιστικά φτωχού επιπέδου. Το όποιο πείραγμα επιχειρώ κατά βάση είναι ένα παιχνίδι σε ερασιτεχνικά μονοπάτια. Συμφωνώ σαν αρχή πως τέτοιου τύπου μουσικές μάλλον χάνουν όταν φορτώνονται εφέ, απο την άλλη όταν κάποιος γνωρίζει τι και πως να κάνει σε επίπεδο παραγωγής (όχι εγώ...) και κυρίως έχει όραμα για το τελικό αποτέλεσμα μπορεί να προκύψουν ενδιαφέρουσες απόψεις. @kostri: με τιμάς, ευχαριστώ εσένα και τους υπόλοιπους συμφορουμίτες για τα καλά σας λόγια και διάθεση. Κι επειδή αναφέρθηκε απο αρκετούς σχέση με Johnny Cash, ανοίγω σε λιγάκι νέο θέμα!

Να υποθέσω τα πας καλά και με τα δύο... Υπάρχουν κιθαρίστες που είναι σχεδόν αδύνατον να παίξουν σε maple ταστιέρες... Αν το σώμα είναι ash τότε με maple μπράτσο ο ήχος θα είναι πιό vintage 50ς 8), σκαστός και πριμάτος. Αν alder τότε με rosewood θα είναι πιό 60ς ;D, γλυκύτερος και πιό "στρόγγυλος" :o! Αν κάτι άλλο, διάλεξε κάτι που να βολεύει τα χέρια σου και να ταιριάζει με τα ρούχα σου ;) - με αυτή τη σειρά... Οποιοσδήποτε συνδυασμός είναι εφικτός και τα ηχητικά αποτελέσματα σε παρτκάστερς σχεδόν ποτέ δεν μπορούν να προβλεφθούν με σιγουριά... Με το καλό.

Ένα τραγούδι που στην αυθεντική του μορφή υπάρχει στο άλμπουμ Fence. Εδώ μπορείτε να το ακούσετε λίγο πειραγμένο, κατά διαστήματα πειραματίζομαι με τις ταπεινές μου γνώσεις (και μηχανήματα/προγράμματα...) και ήθελα να του δώσω μιά ελαφρώς τονισμένη ψυχεδελική νότα που πιστεύω του ταιριάζει... Είπα να το μοιραστώ μαζί σας να το ακούσετε αν θέλετε. Οι επιρροές νομίζω είναι καταφανείς...αν και το θεωρώ απο τα πιό "δικά μου" κομμάτια... Η.Ζάικος/κιθάρα,φωνή-Σωτήρης Ζήσης/μπάσο-Α.Αποστολάκης/κρουστά-Bandoek/harp. Και για όσους νοιάζονται, παραθέτω τους στίχους. NEVER AGAIN Now you saw the lightning and you watched the rain you heard the thunder - never again you met the fire and you've been burned you felt the pain - never again(x2) now you've been down crying in shame hiding your secrets - never again now you had your chance for glory and fame for loving one woman - never again(x2) now you thought you had time to explain the time has come - never again why all this happened why in God's name searching is over - never again(x2) once you get there - never again Never_Again_N.mp3

Λέτε να πατεντάρω κι εγώ την ιδέα μου για οδοντόβουρτσα για αριστερόχειρες; ;D

Παρέα με τον Ροβήρο - Ροβέρτο Φυτό; ;D

Γενικά συμφωνώ με αυτόν τον διαχωρισμό που διατυπώνεις για ηχογραφημένη και μη μουσική. Δυό τρείς σκέψεις που μου έρχονται αβίαστα και χωρίς να το σκεφτώ ιδιαίτερα είναι: το ζήτημα της νομικής "τακτοποίησης" του θέματος μου θυμίζει κάποιο αντίστοιχο γραφειοκρατικό τέρας που καραδοκεί, σαν αυτό που στη χώρα μας έχει κυριαρχήσει σχεδόν παντού... Αληθινά πιστεύω πως αυτό το πεδίο δεν μπορεί ν'απασχολήσει σε βάθος έναν μουσικό. Άλλοι είναι εκείνοι που πρέπει να μελετήσουν, αναλύσουν και εκλαικεύσουν το θέμα βοηθώντας τους μουσικούς, δεν ξέρω, θαρρώ πως για δημιουργικούς καλλιτέχνες ή και επαγγελματίες του χώρου η ενδελεχής ενασχόληση με τις διαρκώς ανανεούμενες παραμέτρους του ζητήματος είναι τρομερό μπέρδεμα, ψυχοφθόρα διαδικασία και πιθανόν χαμένος χρόνος... Δεν λέω να μη νοιάζεσαι, όμως στη σύγχρονη εποχή το να ενδιαφερθείς βαθύτερα για κάτι τέτοιο μπορεί να σε καταπιεί ως μουσικό... Για να το τοποθετήσω λίγο "χοντρά" (ίσως πολύ χοντρά...), στη δική μου περίπτωση που είμαι κάποιος που παίζει ζωντανά (κυρίως) αλλά και γράφει - ηχογραφεί μουσική: Δεν βρίσκω κανένα νόημα στο να υπάρχουν οιουδήποτε τύπου δικαιώματα σε δικές μου συναυλίες ή σε συναυλίες άλλων που παίζουν (και) δικά μου κομμάτια. Το να παίζεται ηχογραφημένη δική μου μουσική σε ραδιόφωνα κλπ είναι διαφορετικό. Για να το απλοποιήσω έτι περαιτέρω... Με καλούν να παίξω σε συναυλία, ζητάω κάποια αμοιβή κι εκεί για μένα τελειώνει το ζήτημα. Θέλουν να χρησιμοποιήσουν δικό μου υλικό για κάποια παραγωγή που δεν συμμετέχω, το συζητάω κι αποφασίζω πως θα κινηθώ και τι/αν θα διεκδικήσω. Για μένα το αποφασιστικό σημείο είναι το αν υπάρχει κέρδος για τους άλλους χρησιμοποιώντας δικό μου υλικό. Τότε ναί, θέλω να μη νοιώσω κορόιδο. Το ζήτημα είναι και δαιδαλώδες και ακανθώδες, φαντάζομαι υπάρχουν πολλές διαφορετικές προσεγγίσεις αλλά γι'αυτό και είναι ενδιαφέρον για μας τους μουσικούς. Αυτά που έγραψα είναι λίγο επιδερμικά αλλά είπα να τα καταθέσω έτσι όπως μου ήρθαν χωρίς να τα "ψειρίσω" ενισχύοντας αυθόρμητες αντιδράσεις χάριν της κουβέντας.

Θες να γίνουμε φίλοι; ;D

Δημόσια κι εγώ ευχαριστώ. Συγγνώμη και πάλι για το οφ τόπικ, απλά να επαναλάβω: Στο δικό μου βιβλίο ηθικής, ο ΚΑΘΕ μουσικός -ανεξαρτήτως ηλικίας, είδους και ικανοτήτων - που προσπαθεί να κάνει κάτι εκτός πεπατημένης είναι άξιος προσοχής και σεβασμού. We 're all equal but definitely not the same. Σε ό,τι αφορά τη συμμετοχή μου στο ΝΟΙΖ. Τα περιορισμένα σε αριθμό ποστ μου αντανακλούν το γεγονός πως κατά βάση είμαι ένας απλός άνθρωπος με κατά το μάλλον ελλιπή μόρφωση οπότε κατά συνέπεια στις πλείστες των περιπτώσεων δεν έχω να προσφέρω κάτι ουσιαστικής αξίας στα προς συζήτηση θέματα και προτιμώ να διαβάζω και να πλουτίζω τις γνώσεις μου. Ουδόλως συμβαίνει αυτό που υπονοείτε. Η παρουσία μου με αρκετά ποστ στη παρούσα συζήτηση -να το ξαναπώ- σημειώθηκε μόνον επειδή μέλη του φόρουμ ζήτησαν απο ανθρώπους με δισκογραφία να καταθέσουν τη δική τους οπτική στο θέμα.

Σαφώς, αντιλήψεις-απόψεις επι του θέματος υπάρχουν διάφορες και είναι σεβαστές, καλό θα ήταν όμως οι εκάστοτε γονείς να θυμούνται πως πέρα απο το γεγονός του να προσπαθούν οι ίδιοι το καλύτερο που νομίζουν για τα παιδιά τους, η ζωή τους δεν είναι κτήμα τους.

Οι Republic είναι καλή εκλογή, ρώτα και τον Elianios εδώ στο ΝΟΙΖ 8). Ψάξτο λίγο, κατά διαστήματα βρίσκεις πολύ καλύτερες τιμές απο το λινκ του μαγαζιού που πόσταρες. Επίσης κάνε μια στάση ενημερωτικού χαρακτήρα εδώ: ! Σε ό,τι αφορά συστήματα ενίσχυσης, υπάρχουν αρκετά, συνήθως ακριβές λύσεις όμως... Schatten, Highlander, Lace slim pickup etc. Τώρα, για πάρλορ ή όχι, δες αυτό μήπως και βοηθηθείς: Καλή τύχη και καλά παιξίματα!

Καθείς καταλαβαίνει αυτά που θέλει και μπορεί. Με το ζόρι μυαλό, αξιοπρέπεια και αγωγή δεν μπαίνουν στο κεφάλι κανενός.

Αγαπητέ Νίκο, μήπως μπορείς να μας διαφωτίσεις λιγάκι σε σχέση με τις διαστάσεις του μπράτσου; (και τη γενικώτερη αίσθηση του)...

Δεν έχω -ούτε και είχα εξ όσων θυμάμαι - καμμία φραστική αντιπαράθεση ούτε με σας ούτε με κανέναν άλλο. Οι λέξεις - επίθετα όπως τις παραθέτετε ποτέ δεν εγράφησαν απο μένα. Εάν παρ'ολα αυτά νοιώθετε πως σας αφορούν ή αδικείστε σαφώς και μπορείτε να σχολιάσετε, άλλωστε εδώ είναι ελεύθερο βήμα διαλόγου - νομίζω - και βεβαίως δεν απαντάτε σε μένα που δε σας ρώτησα και τίποτε αλλά στο σύνολο εκείνων που μετέχουν στη συγκεκριμμένη συζήτηση του ΝΟΙΖ.

Γιάμεθ, τα λες όμορφα κι εναρμονισμένα με τη θέση σου εδώ και μπράβο σου. Όμως... Το πρόβλημα ανακύπτει όταν ο καθένας(πιθανόν άγνωστος σε προσωπικό επίπεδο) αρχίζει να "τη λέει" σε κάποιον άλλο ειρωνευόμενος, χλευάζοντας προσωπικές επιλογές και θέσεις, ξεχνώντας την ουσία της συζήτησης κι επικεντρώνει τα βέλη του στο να προσβάλλει και να μειώσει έναν άνθρωπο κι όχι να διαφωνήσει με τις θέσεις του. Απογοητευτικό... Διαβάζω κάποιες συζητήσεις στο ΝΟΙΖ για να μαθαίνω απο ανθρώπους που εμφανώς κατέχουν κάποια ζητήματα σε μεγαλύτερο βαθμό απο μένα, να μου φανερωθούν απόψεις που την ύπαρξη ή τη σημασία τους αγνοούσα και κατά διαστήματα (σπανίως) να καταθέσω μιά δική μου άποψη όταν μου φανεί πως έχει νόημα ή μου ζητηθεί. Είναι πολλοί εκείνοι που με αποτρέπουν να βρίσκομαι εδώ ως μέλος, πολλώ δε μάλλον θεωρούν "χάσιμο χρόνου" το να γράψω πέντε λέξεις. Δεν το βλέπω έτσι, γι'αυτό κι επιμένω να κόβω βόλτες τριγύρω παρά τις κάποιες "μαχαιριές"... Σαφώς και όλοι δε "γουστάρουμε" όλους - και καλώς. Ο τρόπος όμως που εκφράζονται κάποιοι δείχνει αδιανόητο εγωκεντρισμό, κακοήθεια και τελικά δε μου φαίνεται διαφορετικός απο κείνους που προκειμένου να πείσουν για την ορθότητα των απόψεων τους αυτό που κύρια επιθυμούν είναι 1) να μηδενίσουν τις σκέψεις (και κάποτε την οντότητα) των όποιων "αντιφρονούντων" και 2) να προσυλητίσουν... Θα μου πείτε, αν δε σ'αρέσει κάτσε σπίτι σου και κάνε κάτι άλλο, πάσο... Αλλά δεν είναι πιό καλά ν'ακολουθούμε δρόμους όπως το τελευταίο σου ποστ; Συγγνώμη για το μακρύ οφ-τόπικ, δυό κουβέντες επι της ουσίας. Ως δημιουργός έχω εκθέσει τις απόψεις μου σε σχέση με απαγορεύσεις/άδειες κλπ. Ορθά κοφτά δε συμφωνώ και δε μ'αρέσουν σε καμμία περίπτωση. Επειδή όμως αναφέρεις το παράδειγμα διαστρέβλωσης αυθεντικού υλικού, αναρωτιέμαι, υπάρχει κάποια περίπτωση (δε μπορώ να σκεφτώ κάποια αυτή τη στιγμή) που κάποιος δημιουργός να "έχασε" κάτι επειδή ένας τυχάρπαστος "μαγάρισε" ούτως ειπείν κάποιο τραγούδι του; -πέρα απο την ψυχραιμία του ;D... Αν αυτό είναι που τον απασχολεί όμως, τότε δέχομαι την άποψη του μεν, θάπρεπε όμως να βρεί άλλους διαύλους προώθησης και κυκλοφορίας του υλικού του κι όχι απλά να θέτει απαιτήσεις μέσω της υπάρχουσας διαδικασίας. Κι ένα τελευταίο. Το εφαρμοσμένο δίκαιο (νόμοι, θεσμοί κλπ) δε συνάδει απαραίτητα με τη δικαιοσύνη, η έννοια της οποίας δυστυχώς ή ευτυχώς είναι συζητήσιμη κι ευμετάβλητη, παντού και πάντα. Κι εκεί είναι το πεδίο όπου οι θέσεις κι οι αντιλήψεις του καθενός τον οδηγούν σε αποφάσεις κι επιλογές που φέρνουν μαζί τους αντιπαλότητες, κόντρες, συντροφικότητα, χαρά, πολέμους, πανηγύρια, ανθρωπιά κι απανθρωπιά... Ain't life a bitch?

Τα συγχαρητήρια μου ;)! Εδώ κρύβονται μεγάλες αλήθειες στην αναζήτηση της προσωπικής μας αλήθειας και του ιδιαίτερου τόνου. Να προσθέσω μία επιλογή που εύχομαι να σου φανεί ενδιαφέρουσα και να βοηθήσει το ταξίδι σου παλληκάρι μου: North Mississippi Allstars Άρχισε μ'αυτούς που είναι πιό σύγχρονοι και θα σε οδηγήσουν σε θαυμαστούς κόσμους.

dmilo, μ'αρέσεις ;D! Αυτά τα μεταφυσικά πάντα με συνάρπαζαν!

Παράθεση από: wasted στις 21:50 - 11/08/10 Μήπως το cd θα πρέπει να έχει ανταγωνιστικό πλεονέκτημα έναντι του downloading, να σου προσφέρει δηλαδή artwork, ή άλλες παροχές (free ticket πχ ή δεν ξέρω τι άλλο) ώστε να καταστεί πλεονεκτικότερο του Mp3; Μήπως το ίντερνετ άλλαξε άρδην τη διακίνηση του μουσικού υλικού, και εμείς αρνούμαστε να το πάρουμε χαμπάρι; Μήπως αυτή ακριβώς είναι η ουσία της έννοιας εξέλιξη; Ενδιαφέροντα ακούγονται αυτά, συμφωνώ πως εδώ υπάρχει χώρος για ιδέες και προτάσεις ουσίας. Παράθεση από: trolley στις 22:43 - 11/08/10 Λογικό δεν είναι ότι ένας φορέας που αναπτύχθηκε για την αποκομιδή εσόδων τέτοιου τύπου ΠΡΙΝ την "επανάσταση" της τεχνολογίας να ΜΗ μπορεί να λειτουργεί σωστά ΜΕΤΑ την "επανάσταση"; Εδώ πάλι δε συμφωνώ. Μιά χαρά λειτουργεί η ΑΕΠΙ ;D... Αυτοί το μαχαίρι, αυτοί και το καρπούζι... Ο τρόπος που λειτουργεί είναι αποτέλεσμα επιλογών κι όχι ανημπόριας να πορευθεί εκ παραλλήλου με την οιαδήποτε εξέλιξη. Η άλλη λύση είναι να επαπροσδιορίσουμε τις αξίες και την παιδεία που λαμβάνουμε από όλους τους φορείς(σπίτι,οικογένεια,σχολείο κτλ) και σε καμιά 60ριά χρόνια να δούμε αποτελέσματα. Η άλλως πως, ν'αρχίσουμε απο το κεφάλι όπως έλεγα...Σωστό, μαζί σου, βρες μου όμως αρκετούς που είναι πρόθυμοι να δουλέψουν για κάτι που δε θα ζήσουν να το γευτούν...

Μα γι'αυτό και δεν έχω τίποτε ενάντια σ'εκείνους που το κάνουν, άλλωστε όπως ανέφερα πολλοί φίλοι μου είναι μέλη της εν λόγω εταιρείας. Ακριβώς φίλε μου...

@superfunk Νίκο, δεν έχω να χωρίσω τίποτα ούτε με σένα ούτε με κανέναν άλλο. Αυτά που κατέθεσα γράφτηκαν γιατί ζητήθηκε απο συμφορουμίτες. Επαναλαμβάνω: μακάρι νάχω λάθος, αλλά ΕΜΕΝΑ κάτι μου ξυνίζει, δε μου αρέσει κι εφόσον αντέχω ακόμα, απέχω. Τόσο ξέρω - τόσο κάνω... Αληθινά έχω μπεί στον πειρασμό γιατί αυτό το ΚΑΤΙ που αναφέρεις ίσως και να έσωζε τη ζωή μου, προς το παρόν εξακολουθώ την κατάδυση...έπαιξα και πριν λίγες μέρες στις πηγές του Αχέροντα ;D... Είπαμε, το ψάρι βρωμάει απ'το κεφάλι... Εδώ στο ΝΟΙΖ έχετε μυαλά που γνωρίζουν καλύτερα απ'τον καθένα τη διαδικασία επώασης ενός συστήματος διαφανέστερου και δικαιότερου. Όταν και αν αποφασίσετε να μαζευτείτε και να προβληματιστείτε περισσότερο επ'αυτού, είμαι σίγουρος πως μπορείτε να καταθέσετε προτάσεις ουσίας που σαφώς θα βελτίωναν το υπάρχον καθεστώς. Στο δικό μου βιβλίο ηθικής, ο ΚΑΘΕ μουσικός -ανεξαρτήτως ηλικίας, είδους και ικανοτήτων - που προσπαθεί να κάνει κάτι εκτός πεπατημένης είναι άξιος προσοχής και σεβασμού. Το αν τα κερδίσει σε βάθος χρόνου ή τα γκρεμίσει εξαρτάται απο τον ίδιο, τις όποιες επιλογές και κινήσεις του. Σας παραθέτω κι ένα λινκ, όταν έχετε ώρα να διαβάσετε τις απόψεις και τις εμπειρίες ενός άλλου γνωστού καλλιτέχνη επι του θέματος, έχουν ενδιαφέρον νομίζω... http://www.nikostouliatos.gr/pneymatika-dikaiomata.html

@skantzos Ευχαριστώ για την καλή προαίρεση, σαφώς και δε χρειάζεται να συμφωνούμε όλοι για όλα, όλοι όμως μπορούμε να μαθαίνουμε μέσα απο πολιτισμένες συζητήσεις και δημιουργικές διαφωνίες. @freerock1974 Κύριε Παπαδόπουλε, ευχαριστώ για την εκτίμηση. Όχι, δεν εννοώ πως δεν πρέπει να υπάρχουν πνευματικά δικαιώματα. Απλά ο τρόπος που συλλέγονται κι αποδίδονται στη χώρα μας δεν με πείθει. Αυτό είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο και άλλη συζήτηση, ας μείνουμε προς το παρόν στο οτι η ΑΕΠΙ ως οργανισμός είναι κάτι που δε μου αρέσει ως τακτική και καθεστώς, αλλά αυτό είναι δικιά μου γνώμη, όπως είπα δεν κακίζω κανέναν που ανήκει εκεί, άλλωστε πολλοί φίλοι μου είναι μέλη. Φυσικά και ζητώ να πληρώνομαι ως επαγγελματίας μουσικός, δεν τίθεται τέτοιο ζήτημα. Η ανιδιοτελής προσφορά της τέχνης είναι ουτοπική κατάσταση στην κοινωνία μας. Το αν θάπρεπε νάναι έτσι είναι μιά άλλη ωραία και ρομαντική συζήτηση... Το θέμα είναι πως αν αποφασίσεις να μπείς στο χορό, θα χορέψεις. Απο κει και πέρα αρχίζουν τα όρια που θεσπίζει ο καθένας ανάλογα με τις αντοχές και τις επιδιώξεις του. Αν γνώριζα τον τρόπο για να γίνει η κατάσταση καλύτερη θα ήμουν πολύ ευτυχής να τον προτείνω, αλλά μάλλον θα έκανα άλλη δουλειά... Προς το παρόν ατυχώς αρκούμαι στο να προσπαθώ να κατανοήσω τι και γιατί δεν μ'αρέσει... Δεν είμαι πλούσιος όχι επειδή το θέλω-επιλέγω, αλλά γιατί δεν μπορώ να τα καταφέρω. Τόσο απλά... Κι επειδή είμαι κακός διαχειριστής της δουλειάς μου και δεν βρίσκω κάποιον που γνωρίζει τα κατατόπια να το κάνει για μένα... Παίζω μιά μουσική που εξ αντικειμένου βρίσκεται εκτός μεγάλων αγορών, πόσο μάλλον στην Ελλάδα. Επειδή επιμένω εδώ και 25+ χρόνια, αρκετοί με γνωρίζουν και μου εκφράζουν την εκτίμηση τους - όπως εσείς καλή ώρα. Όμως η δημόσια εικόνα μου δε συνάδει με την οικονομική μου κατάσταση... Όπως έχω πει χαριτολογώντας σε παλαιότερη συνέντευξη, θεωρώ τους Blues Wire ως το κατεστημένο του περιθωρίου. Μέσα απο συζητήσεις σαν αυτή αλλά κι αρκετές ακόμη στο ΝΟΙΖ, μπορούμε πιστεύω σιγά σιγά να βρούμε κοινές συνισταμένες και τελικά ίσως κάποια στιγμή ξεφύγουμε απο εγωκεντρισμούς και ανούσιες κόντρες και προκύψουν ιδέες για να ζήσουμε πιό αρμονικά με τη μουσική που όλοι αγαπάμε. Και μη ξεχνάτε, WE'RE ALL EQUAL, BUT DEFINITELY NOT THE SAME.

Λοιπόν φίλτατοι, επειδή 1) είμαι μέλος του ΝΟΙΖ, 2) ζω αποκλειστικά απο τη μουσική και 3) έχω δισκογραφία, νομίζω με αφορούν κάποια απο αυτά που γράφονται. Συνοπτικά: ας αρχίσουμε απο το κεφάλι. Τα πάντα είναι ζήτημα παιδείας κι αυτή είναι ανάπηρη στη χώρα μας. Αυτό, σε συνδυασμό με το οτι το ίδιο το κράτος επικροτεί -και κάποιες φορές επιβραβεύει- τη λαμογιά και την ανηθικότητα οδηγεί αναπόφευκτα στο αδιανόητο χάος που βιώνουμε καθημερινά. Δεν έχω καμμία ελπίδα πως έρχονται καλύτερες μέρες στον τόπο μας. Λυπάμαι που το λέω, όμως πιθανόν μόνο μία κατακλυσμιαία καταστροφή ίσως να έδινε κάποιες πιθανότητες μεταστροφής. Καταλαβαίνω απόλυτα εκείνους που μπρος στα τρομερά αδιέξοδα της ζωής εν Ελλάδι στρέφονται σε πρακτικές και επιλογές που είναι παράνομες, αλλά κι εκείνους που τελικά σκύβουν το κεφάλι και συμβιβάζονται σε ρόλους ειλώτων. Ως δημιουργός, θεωρώ γελοίο να θέτω απαγορεύσεις ή ειδικά καθεστώτα στα τραγούδια μου όταν εγώ επιλέγω να τα διοχετεύσω μέσα στο υπάρχον σύστημα. Η δημοσιοποίηση του υλικού μου είναι ταυτόχρονα και η άδεια μου να κοιτάξετε μέσα μου, να κρίνετε, να μοιραστείτε και να σχολιάσετε τα όσα βλέπετε ή καταλαβαίνετε. Ναί, αντιγράφαμε πάντα κασέτες και η πειρατεία ήταν απόλυτα αποδεκτή ανάμεσα μας - αν και τότε δεν χρησιμοποιούσαμε αυτή τη λέξη. Το να επιθυμείς να ενημερωθείς -ειδικά στις μέρες μας- για το τι υπάρχει και κυκλοφορεί απλά δεν μπορείς να το πληρώσεις -πλην ελαχίστων πιθανώς εξαιρέσεων. Θεωρώ πως για τους αληθινά μουσικόφιλους, η ελεύθερη/παράνομη διακίνηση δίσκων είναι απόλυτα θεμιτός μονόδρομος. Προσωπικά έχω αγοράσει δεκάδες επειδή είχα την ευκαιρία να τους ακούσω τζάμπα. Κάποτε, πηγαίναμε στα δισκάδικα και ζητούσαμε ν'ακούσουμε κάποιους δίσκους, πράγμα που κατα κανόνα γίνονταν. Σήμερα, τον ρόλο αυτόν τον παίζουν τα διάφορα σάιτς στο διαδίκτυο. Και μην ξεχνάτε πως εδώ και πολύ καιρό υπάρχουν σελίδες όπου μπορείς ν'ανταλλάξεις ηχογραφήσεις απο συναυλίες και όπου τίποτε δεν πωλείται. Αυτά φυσικά δεν αφορούν επαγγελματίες απατεώνες οι οποίοι έχουν άλλους σκοπούς και είναι μιά διαφορετική κουβέντα. Εν κατακλείδι επι του θέματος για να μη μακρυγορώ, σας αναφέρω αυτό που λέω συνήθως στις συναυλίες μας: η μουσική σκοτώνει την πειρατεία. Και κάτι πιό προσωπικό, επειδή σχολιάστηκε/ζητήθηκε... Είμαι 50 χρονών, ανασφάλιστος, με χρέη και ούτε 1 ευρώ στην άκρη, έχω στο όνομα μου ένα μαγαζί που το ενοίκιο του πληρώνει μέρος του δανείου μου, δεν υπήρξα ποτέ και δεν είμαι πλούσιος, έχω κυκλοφορήσει πάνω απο 10 cd κι 1 dvd και ΔΕΝ είμαι μέλος της ΑΕΠΙ... Αν ένοιωθα πως η όλη διαδικασία απόδοσης δικαιωμάτων στους δημιουργούς είναι ηθική και δίκαιη, θα το είχα κάνει. Μακάρι να έχω λάθος, όμως αυτό που βλέπω κι ακούω με δηλητηριάζει, κι όσο αντέχω δεν θα πάρω τα κόκκαλα που μας πετάνε... Κι ένα τελευταίο... Είναι γνωστό πως η ΑΕΠΙ απαιτεί και εισπράττει -πέρα απο μεγαλοκαρχαρίες κι οργανισμούς- και απο φτωχαδάκια, χωρίς το παραμικρό έλεος. Γιαγιάδες και παππούδες κλείνουν έντρομοι τα ραδιοφωνάκια στα μαγαζάκια τους γιατί κάποιοι χαρτογιακάδες ζητούν δικαιώματα. Συγχωρείστε με, αλλά αυτά τα λεφτά είναι βρώμικα κι όσο με αφορά δεν απλώνω χέρι πάνω τους - χωρίς να κακίζω όσους το κάνουν. Και λυπάμαι γιατί ποτέ κανένας απο κάποιους φτασμένους καλλιτέχνες δεν είχε το θάρρος να το πεί δημόσια...

Μίλα με τον TELEGUN.

Θα σας μεταφέρω δύο φράσεις που έχει πεί σε παλιότερες συνεντεύξεις ο φίλος και συνοδοιπόρος μου Σωτήρης Ζήσης(μπάσο) οι οποίες με άφησαν άφωνο με τη λακωνικότητα και το συμπεπτηγμένο του νοήματος τους... Ο Σωτήρης μιλάει σπάνια δημόσια, αλλά όταν το κάνει, cuts to the bone... 8) 1. "Παλιότερα, βγαίναν 100 δίσκοι το μήνα κι απ'αυτούς οι 80 ήσαν άξιοι λόγου. Στις μέρες μας, κυκλοφορούν 1000 το μήνα και είναι ζήτημα αν μπορείς να βρείς 10-20 να συντηρήσουν το ενδιαφέρον σου..." 2. Σε ερώτηση για το πως ξεκινήσαμε και με τι ιδέες και στόχους, απαντά: "Ξεκινήσαμε να παίξουμε μουσική, όχι μουσικά όργανα..." Και κάτι ακόμα, διορθώστε με αν λαθεύω... Ένα σημερινό τυπικό home studio έχει -νομίζω- σαφώς πιό πολλές δυνατότητες απο κάποιο "επαγγελματικό" προηγούμενων δεκαετιών. Κι όμως, πολλά απο κείνα που θαυμάσαμε κι αγαπήσαμε ηχογραφήθηκαν σε συνθήκες που σε κάποιους σημερινούς τεχνοκράτες θα προκαλούσαν γέλια... Εν κατακλείδι, δεν αμφισβητώ την τεχνολογία και τα καλά της, απλά επισημαίνω πως το μουσικό αποτέλεσμα πάντα φιλτράρεται απο την καρδιά και το μυαλό του δημιουργού. Το ζήτημα είναι ποιοί τάχουν αυτά...(και τι κάνουν για να τα πλουτίσουν...)

Bravo Bill! Well done! In the great Texas desert way 8)!

Συγχαρητήρια για την προσπάθεια! Μιά μικρή και καλοπροαίρετη κριτική. Η εκτέλεση έχει κάποιες αδυναμίες, κυρίως σε μερικά σηκώματα και tremolos, στον -κατά την άποψη μου- υπέρ το δέον παραμορφωμένο ήχο και κατά διαστήματα στο timing του σόλο. Και μόνο το γεγονός πως διάλεξες το συγκεκριμμένο κομμάτι δείχνει τσαγανό και καλό γούστο. Μακάρι ν'ακολουθήσουν κι άλλα τέτοια! Keep playing da blues!