ez

SF, απορώ τι χάπια πήρες κι έβαλες αυτό το βίντεο, μαν, πού είναι οι ΤΕΛΕ;;;; ;D >:( ??? ;)

Μμμ...έλειψα μερικές ώρες και βλέπω το ΟΧΙ μου έρριξε λάδι στη φωτιά ;D! Θα επιμείνω όμως...Νομίζω πως εξήγησα οτι αυτά που έγραψα δεν αφορούν μόνο τα του μπλουζ, αλλά γενικώτερα. Αν υπήρχαν καθορισμένες ή εκ προοιμίου σωστές απαντήσεις στα όσα μας απασχόλησαν μέχρι τώρα, όλοι θα ξέραμε τι και πως να κάνουμε με σίγουρα αποτελέσματα. Όμως κάτι τέτοιο δεν υφίσταται. Απλά, το κάθε είδος έχει τους δικούς του κώδικες, η γνώση των οποίων μας δίνει μιά μίνιμουμ σταθερή βάση. ΔΕΝ είναι το ίδιο ένα δωδεκάμετρο με ένα μπλουζ. Τουλάχιστον όχι πάντα. Γνωρίζοντας λοιπόν κλίμακες και θεωρία, έχουμε μία βάση για να δημιουργήσουμε κάτι. Σκεφτείτε την ερώτηση. Κατόπιν σκεφτείτε τις αμέτρητες λέξεις που μπορούν κάλλιστα ν'αντικαταστήσουν τη λέξη μπλουζ. Αυτό από μόνο του προσφέρει την απάντηση. Κι αυτή είναι ΟΧΙ, ό,τι κι αν διαλέξετε να βάλετε στο τέλος. Το ΤΙ είναι αυτά που χρειάζονται επιπλέον, μπορείτε να το αλιεύσετε απο τις πολλές ενδιαφέρουσες τοποθετήσεις που έγιναν ως τώρα. Ή να προσθέσετε κι άλλες. Όλοι έχουν κάτι ενδιαφέρον να καταθέσουν, και νομίζω η κουβέντα μας είναι καλή και χρήσιμη. Όλα εκείνα που αποτελούν το ενδιάμεσο χάος στο οποίο αναφέρθηκε ο Τρόλευ είναι τελικά αυτά που οδηγούν κάποιους εδώ και κάποιους αλλού. Τα μπλουζ είναι μαγικά γιατί δεν έμειναν αμέτοχα στις εξελίξεις της μουσικής στο χρόνο, μπόλιασαν και μπολιάστηκαν, εξελίχτηκαν, άλλαξαν κάποιες φορές και διαφοροποιήθηκαν, αφουγκράστηκαν τις όποιες νέες τάσεις, δεν απέρριψαν ελαφρά τη καρδία νεωτερισμούς και πειραματισμούς, ενστερνίστηκαν καινά δαιμόνια, έχουν την τύχη να μιλάν Αγγλικά και να είναι ζυγά στο μέτρημα (καλά, όχι πάντα...) και πάνω απ'όλα έδωσαν χώρο στον ΜΟΥΣΙΚΟ, τον σεβάστηκαν και δεν τον περιγέλασαν, του έδωσαν την ευκαιρία να δοκιμάσει τις δυνάμεις του χωρίς να χρειάζεται ν'αποδείξει κάτι σε κανέναν. Γι'αυτό και η προσωπική μου γνώμη είναι πως θα παραμείνουν εσαεί. Είναι σαφές πως ο πόνος κεντρίζει την δημιουργικότητα πιότερο απο τη χαρά, αυτό όμως δεν είναι χαρακτηριστικό των μπλουζ, είναι η ανθρώπινη φύση. Blues is the facts of life (Willie Dixon). ΟΧΙ λοιπόν 8)...

Νομίζω η θέση σου αυτή είναι σκληρή, σαφής όμως και αληθής. Η τελεία που βάζει παρ'όλα αυτά δεν βοηθάει εκείνους που απο κουβέντες κάποιων εξ ημών με ξεκάθαρες απόψεις περιμένουν να διαμορφώσουν - ή να εμπλουτίσουν - τις δικές τους. Άλλωστε, αυτές οι ίδιες ανθρώπινες ποιότητες καθορίζουν εν πολλοίς και την ίδια την απάντηση, κι όχι μόνο χρωματίζουν τη διαδρομή μας προς αυτήν. Ο εξοστρακισμός των εμμονών οιασδήποτε προέλευσης αποτελεί χαρά και υποχρέωση κάθε σκεπτόμενου ανθρώπου στην αναζήτηση της δικιάς του αλήθειας. Η δική μου απάντηση στην ερώτηση πάντως είναι ένα ξεκάθαρο ΟΧΙ. Κι αυτό ανεξάρτητα με είδη μουσικής. Με τη λογική του οτι όταν βλέπεις έναν κτηριακό σκελετό, δεν γνωρίζεις στα σίγουρα αν πρόκειται να γίνει οικίες, γραφεία, αποθήκες κλπ.

;D Το παλεύω πάντως, απο τη λίστα με τα troubles του αληθινού μπλουζίστα νομίζω μόνο η φυλακή μου λείπει πλέον 8)...μμμ...εκτός αν μετράει το πάλαι ποτέ κρατητήριο ;D! On topic Στα όσα λέχθηκαν να προσθέσω λόγια κάποιων άλλων, τα ασπάζομαι: Jimmy Thackery: Blues is the easiest music to play poorly, and the hardest to play good... Eric Clapton, απαντώντας σε φαρμακερό σχόλιο του Φιλ Κόλλινς για τα μπλουζ του Κλάπτον φορώντας Αρμάνι: But my buddy Phil, knows that blues is a state of mind...

Είσαι άκαρδος, γιατί, γιατί;;; :'( :(

Τα συγχαρητήρια και τις ευχές μου - και στους τρείς σας! ;D

Αυτό που ΔΕΝ έχει το 4:33 του John Cage (βλέπε διπλανό θρεντ)! ;D

Hill Country Revue The Word Richard Johnston: Foot hill stomp The Bakerton group

Σε όλα σύμφωνοι, απλά η αναφορά μου έχει να κάνει με το εμπορικό κομμάτι της ιστορίας - όχι το καλλιτεχνικό... Συγγνώμη αν δεν έγινα σαφής, εννοούσα, ΤΙ έχει μέσα η παρτιτούρα; Τι απεικονίζει, με ποιόν τρόπο, πως κάποιος θα βοηθηθεί - αν βοηθηθεί - "διαβάζοντας" την; Νομίζω παρεξηγήθηκα ελαφρώς, δεν αμφισβητώ την έκδοση/ύπαρξη τέτοιων εντύπων ούτε και είμαι αντίθετος στην πώληση τους... Αυτό που με απασχολεί, είναι ΤΙ πουλάει κάποιος...

Χαιρετώ σας. Διαβάζω μ'ενδιαφέρον τις απόψεις που καταθέτετε, σαφώς αν κάποιος μπορεί ν'αντλήσει κάτι καλό απο κείνα που ασχολείται καμμία αντίρρηση, μου γεννήθηκε μιά απορία όμως για κάτι συγκεκριμμένο, ίσως θα θέλατε να τοποθετηθείτε επ'αυτού... Δεν έχω εντρυφήσει στα είδη αυτά των πειραματισμών βεβαίως, όμως, η ιδέα του οτι πωλείται παρτιτούρα του 4:33" μου φαίνεται πως αγγίζει τα όρια της ανηθικότητας... Βοηθείστε με να καταλάβω αν μου διαφεύγει κάτι, καθότι δεν έχω γνώσεις μουσικής σε θεωρητικό/ακαδημαικό επίπεδο...

Όπα Δημήτρη, πήρες φόρα!! ;D Τον Μάιτυ δυστυχώς δεν τον είδα ποτέ ζωντανά, τον RL είχα την τύχη να τον γνωρίσω από κοντά σε 2 συναντήσεις -αν θυμάμαι καλά - και με τον Κίμπρω πέρασα ένα αξέχαστο βράδυ στην Ιταλία, όταν παίζαμε την ίδια μέρα στο φεστβάλ του Ροβίγκο, μαζί με άλλους θρύλους, (James Cotton, Homesick James) τι μου θυμίσατε!! :D

Τουλάχιστον είχαμε γεννηθεί!!! Καλή χρονιά!

Βλέποντας τέτοια αποσπάσματα καταλαβαίνει κάποιος γιατί τα μπλουζ είναι αυτά που είναι ως τα σήμερα, γιατί τα λόγια πολλές φορές είναι ανεπαρκή στην προσπάθεια να μιλήσεις ή να γράψεις γι'αυτά...(τουλάχιστον μέχρι να κάνει κάποιο σχόλιο ο Μάραθον ;D...) Γι'αυτό λοιπόν να σας θυμίσω κι αυτό, χωρίς λόγια...

Η Σελήνη ήταν πίσω απο το Κρατικό θέατρο (& κιν. Αριστοτέλειον) στο κέντρο της Θεσ/νίκης - απέναντι απο τον Λευκό Πύργο. Δεν θυμάμαι όμως αν οι Τρύπες παίξαν εκεί... Ξεκινήσαμε σχεδόν παράλληλα τότε, άλλες εποχές, και παρότι τα μουσικά ενδιαφέροντα μας ήταν λίγο - πολύ διαφορετικά, τελικά πιό πολλά ήταν αυτά που μας ένωναν παρά εκείνα που μας χώριζαν... Ειδικά τα κλιπ με τον Φλωροσκούφη στα τύμπανα είναι ....δεν ξέρω αληθινά τι είναι για μας τους παλαιότερους.... ή δεν μπορώ να το εκφράσω σωστά αυτή την ώρα... Πάντως, η μουσική που παίζαν τότε οι Τρύπες, ήταν κάτι που έκαιγε και δεν είχε στεγανά, ταμπέλες ή ημερομηνία λήξης... Κάτι σαν ν'ακούς ταυτόχρονα Dr Feelgood & Television... 8)...

Ταλέντο είναι αυτό που μπορείς, δεν συνάδει όμως πάντα με αυτό που θέλεις... Ταλέντο είναι η ευκολία της κατανόησης, η ασυνείδητη αντίληψη της δεξιότητας, η αβίαστη και πετυχημένη πραγμάτωση... Ταλέντο εν τέλει είναι το να κάνεις τους άλλους να σε προσέξουν...

Αληθινός θησαυρός η ύπαρξη αυτού του βίντεο...με στοιχειώνει χρόνια τώρα...ο Μπούκερ μιλάει, το θέμα είναι να τον ακούσουμε.

Ευχαριστώ άπαντες, είστε ιδιαίτερα καλοπροαίρετοι απέναντι μου :)! Να σε πω καρντάσιμ, η νηστεία είναι απαραίτητο χιπ για τις Χριστιανικές γιορτές, οπότε...όμως!!μετά το πέρας του δύσμοιρου 2010 δρομολογώ επαφές να κατεβούμε με το χάμοντ τρίο Αθήνα, καθώς και τα παιδιά το επιθυμούν σφόδρα 8)... ΥΓ @ σουπερφανκ: η κιθάρα που χρησιμοποιώ στο βίντεο είναι η δεύτερη στράτοτον που έχω, την έχω ξεκοιλιάσει ;D μερικές φορές ως τώρα, είναι η πλατφόρμα για διάφορους πειραματισμούς που καιρό είχα στο κεφάλι μου...θα επανέλθω!

I heard truth is a beaten lie, and the lie is a truth untold, and in between emotions, a battle is going on, and the heart starts leaning, towards the tortured soul, and the whole world seems like, just one little song...

Η κόπωση αφορά το όργανο ή εμάς; ;D

:(

Κι εγώ...το εννοώ! Και σ'ευχαριστώ που το θίγεις, γιατί πέρα απο αντικειμενικές δυσκολίες που υπήρχαν, προς τα κεί θάθελα να το πάω, τουλάχιστον γιά κάποια κομμάτια... Keep working ;D.

Βεβαίως! Όλεγκ Τσάλυ, παίζει και στο DVD των Γουάιρ. Τώρα που ξεκινήσαμε, το συντομότερο! Ανάλογα φυσικά και με τις υποχρεώσεις του καθενός με τα σχήματα που παίζει... Ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια! Χεχεχεχεχε...ΤΙ εννοείς; ;D

Ένα νέο πρότζεκτ που ξεκινήσαμε και με ταξιδεύει σε μονοπάτια που αγάπησα. Κάναμε ένα ντέμο για αρχή, ελπίζω να σας αρέσει. Το παίξιμο είναι ζωντανά στο στούντιο, εγώ χρησιμοποιώ μία απο τις "πειραγμένες" Στράτοτοουν που έχω αλα Τέλε ;D καρφί στον καινούργιο (και πολύ καλό!!) 6βατο Κοχ.

Α ρε Γκρεγκ με συγκίνησες πάλι... Ένα τραγούδι που ζεί μαζί/μέσα μου απο τότε που το πρωτάκουσα (B.Guy στα ντουζένια του ;)). Είχα την αφάνταστη τύχη να παίξω πολλές φορές ζωντανά με τους Μπελλ, πατέρα και γιό, ό,τι και να πω θάναι λίγο...πολλές αναμνήσεις... Ν'αναφέρω μόνο την παρουσία στο βίντεο του μυθικού Hubert Sumlin μεταξύ άλλων. Κι ένα τελευταίο, μία παρατήρηση αν μου επιτρέπεις. Για το χαρακτήρα του κομματιού, αν "μάζευες" λιγάκι το ντιλέι νομίζω θάταν καλύτερα. Το παίξιμο σου; :D ;D 8) Καλή συνέχεια!

Συγγνώμη που γυρνάω λίγες σελίδες πίσω, αλλά τώρα είδα τη μεταφορά του θέματος, γύρισα κι αργά... Ρε συ Σουπερφανκ, γιατί με πληγώνεις έτσι;... :'( Χωρίς να βγάλεις φλας, μπαμ!!! απροειδοποίητα πετάς τέτοιες λέξεις; Ακούς εκεί DANOCASTER :o!! Βρες μου μία και θα τα βρούμε μεταξύ μας ;D... Ξέρεις, για τύπους με δισκοκοίλη και με όσο πιό παχιό γίνεται 8)...