ez

Όχι. Θυμίζει κι άλλα, Larry Garner, Peter Green(τελευταίων ετών), "παλιομοδίτικα" εν γένει ακούσματα. Όλα καλά ;D...

Συγχαρητήρια, νομίζω είναι ό,τι πληρέστερο έχεις δημιουργήσει. Δεν το βρήκα καθόλου μεγάλο, αντίθετα, πιστεύω πως είναι καλαίσθητο, ολοκληρωμένο κι επαγγελματικό με την καλύτερη των εννοιών.

Ευχαριστώ κι εγώ, γιατί να μην το περιμένεις; ;D Εσύ ξέρεις καλύτερα τι θέλεις ή τι περιμένεις, οι λοιποί ακούμε! Μιά απο τις πιό έντονες γοητείες της instrumental -και όχι μόνο- μουσικής είναι πως αφήνει στον ακροατή την ευχέρεια να δεί εκείνα που αυτός νοιώθει/αντιλαμβάνεται. 1,5 λεπτό απνευστί οι περισσότεροι το αντέχουμε ;D. Έχω ακούσει δεκάδες σύντομα "περάσματα" συμπυκνωμένου "φορτίου" και το δικό σου δεν έχει να ζηλέψει τίποτα.

Εξαιρετικό. Θερμά συγχαρητήρια.

Δυό τρείς σκέψεις... Όπως γενικώτερα στη μουσική -και ευρύτερα στην τέχνη- εκείνο που καθορίζει τελικά το αποτέλεσμα είναι η προυπάρχουσα άποψη. Σαφής, συγκροτημένη, στέρεα. Δουλειά του παραγωγού είναι να εκφράσει την αλήθεια των μουσικών -πολλάκις κάποιος εξ αυτών τυγχάνει και παραγωγός. Το πως αυτό θα επιτευχθεί, είναι αποτέλεσμα διεργασιών, συζητήσεων, προτάσεων, γνώσεων και κάποιες φορές πειραματισμών μεταξύ των εμπλεκομένων -καλλιτέχνες/παραγωγοί/ηχολήπτες. Σαφώς υπάρχουν "μπούσουλες" ή ευρέως παραδεκτές τεχνικές και μέθοδοι που, κάποιες φορές, μας βγάζουν από δυσκολίες. Απο την άλλη, ατέλειωτες είναι και οι ιδέες που μπορεί να προκύψουν, συχνά με καταπληκτικά αποτελέσματα. Τίποτε δεν αποτελεί αλάνθαστο δρόμο. Κοντολογής, πρέπει να έχεις γνώση κι εμπειρία, διάθεση ν'ακούς τον άλλο και την ιδέα του, να έχεις τη δύναμη ν'αφαιρείς και πάνω απ'όλα να ξέρεις τι θέλεις.

Οι παλιότεροι μπλούζμεν, απλά έπαιρναν μιά κιθάρα κι έπαιζαν όπως τους βόλευε. Τα χρόνια που ξεκίνησαν, εξ όσων γνωρίζω, δεν υπήρχαν καν όργανα για αριστερόχειρες... Να προσθέσω βέβαια πως ο Albert King δεν έπαιζε απλώς "ανάποδα", αλλά κούρδιζε και την κιθάρα μ'ένα δικής του έμπνευσης κούρδισμα -το οποίο κατά πολλούς δεν έμενε καν σταθερό, αλλά άλλαζε ανάλογα με τις διαθέσεις του Κινγκ- που του επέτρεπε να κάνει πραγματοποιήσιμα απίθανα πράγματα, κυρίως στο "μπέντινγκ"... Κλασσικός "νορμάλ" ανάποδος παίκτης είναι ο Otis Rush, ενώ απο τους νεότερους αξίζει αναφοράς ο Doyle Bramhall II. Είναι αρκετοί πάντως και οι δεξιόχειρες που αναζητούν κάποια έξτρα αίσθηση στο να "τραβάς" αντί να "σηκώνεις" τις χορδές, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο, παρότι δεξιόχειρες, να δοκιμάζουν παιξίματα με "αριστερές" κιθάρες, πχ. ο Kid Andersen.

Φρέσκος στον χώρο, με εξαίρετους μουσικούς στο τρίο του κι αληθινή αίσθηση. Μ'εντυπωσίασαν! Χώρια που μπορεί να ξαναδώσει φωτιά στη συζήτηση περί κσύλων :-X ;D!!

Νομίζω πως απλώς κάνει πολύ καλά εκείνο που χιλιάδες κιθαρίστες του είδους θάθελαν αλλά δεν μπορούν. Το τι μουσική παράγει και το πως παίζει είναι διαφορετικά θέματα. Αν ήταν ψηλός, ξανθός και γυμνασμένος θα ήταν το αντίπαλο δέος του Vai...

Ειδικά τους TFK τους παρακολουθώ from day one, διαθέτω την δισκογραφία τους -αλλά και των side projects, Kaipa, Tangent, Trassatlantic καθώς θεωρώ τον R.Stolt ίσως τον κορυφαίο κιθαρίστα του είδους απο την εποχή των "ιερών τεράτων" των 70ς. Μεγάλωσα ακούγοντας prog και μέχρι ένα σημείο ακολούθησα και τη Neo prog scene - Pendragon, Fish, Spock's Beard... Η μουσική πάντα με γοήτευε σε όλες της τις εκφάνσεις. Εκπλήξεις ε;

Ωραιότατα νέα, ευχαριστούμε για την ενημέρωση και περιμένουμε με ανυπομονησία!

Κατά βάση υπεύθυνο είναι νομίζω ένα αίσθημα ντροπής λόγω του στιγμιαίου "ξεγυμνώματος" -όλοι με κοιτάνε, τι θα λένε για μένα, είμαι χοντρός/άσε καλύτερα- που σαφώς προέρχεται απο έναν βαθύ συντηρητισμό και υφέρποντα φόβο προς κάτι ξενόφερτο που ενδεχόμενα θα μας "χαρακτηρίσει" ως κάτι που πιθανόν δεν γνωρίζουμε και το αντμετωπίζουμε καχύποπτα. Η απενοχοποίηση έρχεται όταν τα όρια είναι προκαθορισμένα και δεδομένα -δημοτική/λαική μουσική- ή όταν επιβάλλεται απο πρόσκαιρους κανόνες λάιφστάιλ. Επειδή μιλάμε για "ξένη" μουσική, μην ξεχνάτε πως γονιδιακά και κατά παράδοση ο έλλην αισθάνεται οικεία στους μονούς ρυθμούς (9/8) ενώ αντίθετα ψιλοκολώνει στους ζυγούς/"δυτικούς (4/4). Οι όποιες εξαιρέσεις δεν αναιρούν το γενικό συμπέρασμα, κάτι που άλλωστε φαίνεται κι απ το γεγονός πως ο ίδιος αυτός έλλην ταλαιπωρείται αφάνταστα να χτυπάει παλαμάκια στο δύο... Πάντως θέλω να παρατηρήσω πως το ερώτημα του τίτλου θα έπρεπε να είναι ελαφρώς διαφοροποιημένο, καθότι πιστεύω πως γενικά χορεύουμε ως λαός, αλλά μόνον εκείνα που μας κάνουν να αισθανόμαστε "ασφαλείς"...

Χαίρε αρχηγέ ;D! Βρήκα το κομμάτι ευάκουστο. Χωρίς ίσως νάχει κάτι πολύ ιδιαίτερο ή "δυνατό", όμως νομίζω πως αυτό δεν αποτελεί μειονέκτημα, ειδικά σε τέτοιου τύπου μουσικές. Πιστεύω πως έχεις "αδικήσει" την κιθάρα, κυρίως σε ό,τι αφορά τη θέση της στο mix και τον ήχο της που δεν είναι "ντυμένος" κατάλληλα για να συνάδει με τους υπόλοιπους -κατ'εμέ εξαιρετικούς- ήχους των άλλων οργάνων του πονήματος... Αν η κιθάρα έπαιρνε έναν πιό ambient χώρο στο σύνολο κι όχι τόσο in your face και είχε κάποια επιπλέον εφέ (delay?), νομίζω δεν θα είχε να ζηλέψει τίποτε απο αντίστοιχες προτάσεις του εξωτερικού και σαφώς ακριβές παραγωγές. Μου έκανε αρκετά "κινηματογραφικό" σαν άκουσμα και σίγουρα δεν είναι στυλ που προσωπικά προτιμώ καθώς μου θυμίζει μουσική για αίθουσες αναμονής και παρόμοια, but then again, ωραία δεν θα ήταν ν'ακούγαμε τέτοια αντί για τα ανεκδιήγητα τα οποία συχνά πυκνά ακούγονται σε τέτοιους χώρους; Εν κατακλείδι, its you chief, κι αυτό είναι το πιό σημαντικό. Approved ;D!!

Άντε με το καλό και να θερίσει! ;) Γκρεγκ, μου άρεσε πάρα πολύ ο ήχος σου, αν θες ενημέρωσε με τι ακριβώς έπαιξες. Συγχαρητήρια παίδες, καλό δρόμο και δύναμη. ΥΓ Φίλτατε τυμπανιστή το μπλουζάκι σας με συγκίνησε ;D...

Εξ όσων γνωρίζω οι TV Jones είναι direct replacement για τις Gretsch κιθάρες και βγαίνουν με πολλούς τρόπους mounting...ψάξτο λίγο στο εξαιρετικό του site: http://tvjones.com/pickups/

Αν και κατά κανόνα η τζαζ κιθάρα είναι κάτι που δεν μου αρέσει -και οι γνώσεις μου δεν μου επιτρέπουν κριτική- πρέπει να πω πως το συγκεκριμμένο με κέρδισε αμέσως. Ήχος καταπληκτικός κι αισθητική υψηλού επιπέδου, με vintage πινελιές και χωρίς πολλά "out" παιξίματα...συγχαρητήρια σε όλους σας και καλή συνέχεια. ΥΓ προς moderators: καθαρίστε τ'αποφάγια απο το θέμα, θα μείνουν μυρωδιές ;D...

Εξαιρετική συνέντευξη-παρουσίαση, πλούσια και χρήσιμη.

Μαζί σου, το θέτεις πολύ ωραία (όπως το συνηθίζεις άλλωστε ;)). Νομίζω πάντως πως η προαίρεση θα προκύψει αργά ή γρήγορα εφόσον υπάρχει ειλικρινές ενδιαφέρον -όπως το θέτεις- αλλά επίσης νομίζω πως οι μουσικοί που νοιάζονται βαθιά, έχουν την τάση να είναι ιδιαίτερα αυστηροί στην κριτική τους σε σχέση με τις επιδόσεις τους, κάποιες φορές βάζοντας ίσως σε δεύτερο πλάνο την ουσία αυτού που κάνουν.

Όχι απαραίτητα. Εξαρτάται απο τις επιλογές/"συμφωνίες" των μουσικών. Γενικά συμφωνώ μαζί σου για την αξία της κατάκτησης σταθερού ρυθμού, όμως σε μουσικές τέτοιας αισθητικής και καταβολών, μετά την όποια κατάκτηση έρχεται η αμφισβήτηση, οι αναθεωρήσεις κλπ. Κάθε βήμα που κάνουμε μπροστά, μας δίνει μιά διαφορετική πλέον οπτική γωνία για κείνα που προσδοκούμε.

Να τα χιλιάσετε! Συγχαρητήρια και καλή συνέχεια. ΥΓ Τα φιλιά μου στη Τζενάρα!!!

Κι άλλα θλιβερά νέα...τι να πω...ογκόλιθος της σύγχρονης μουσικής, μακάρι οι νεότεροι μπασίστες να εμπνέονται απο το στυλ και την αισθητική του...

...μμμμ, αυτό θα ήταν αρκούντως ενδεικτικό... ;) Απο έναν δίσκο που έτσι ή αλλιώς αποτελεί επιτομή για το ροκ, τουλάχιστον όπως εγώ το αντιλαμβάνομαι.

Πριν φτάσεις στη διαδικασία του κερώματος, διασφάλισε πως οι μαγνήτες θα είναι απόλυτα σταθεροί στη θέση τους χωρίς να κουνιούνται (όπως και τα όποια μέρη τους). Αν χρειαστεί βάλε σφουγγαράκια απο κάτω να "σφίξουν" στη θέση τους. Επίσης, αν είναι παλιοί, ενδέχεται να έχουν ένα plate απο κάτω για να "κρύβει" το εσωτερικό τους και να έχει μόνο ρόλο για "κούμπωμα" σε pickguard ή rings. Αν αυτό είναι λίγο ασταθές, ή σταθεροποίησε το όπως μπορείς ή ενδεχομένως να μπορείς και να το αφαιρέσεις. Όλα με τη δέουσα προσοχή...

Μπράβο για μιά φορά ακόμη! Κι ευχαριστώ, γιατί εσύ μαζί με τους -δυστυχώς λίγους- ταλαντούχους Έλληνες της κοινότητας των fingerstyle players φέρνετε ομορφιά στη ζωή μου. Καλή συνέχεια.

Jr Walker plays sax on this...

:) :D ;D