ez

Πάρα πολύ ωραίο, ευχαριστούμε! Προσωπικά με συνεπήρε περισσότερο το Hard times killing floor, αν και σχεδόν ό,τι κι αν ακούσεις και τόχει υπογράψει ο Skip James, δεν αποφεύγεις τα chills...

Τα θερμά μου συγχαρητήρια. Καλοτάξιδο και καλότυχο νάναι το πόνημα σας και είθε να μακροημερεύσετε με τη μπάντα. Από τα πιό ωραία άλμπουμ που άκουσα τελευταία - bar none... Εξαίρετο, μπράβο σας και πάλι. ΥΓ. Αγαπητέ Αντρέα, κάποια στιγμή οφείλεις να μας ενημερώσεις με τι παίζεις και πως ηχογράφησες! Επιτέλους ένας δίσκος τέτοιου στυλ απο Ελλάδα που έχει κιθάρα όπως του πρέπει!

Συγχαρητήρια, το θέμα, το groove και η ατμόσφαιρα είναι true classics! Μπράβο σου(σας).

Τα δύο τραγούδια απο το καινούργιο άλμπουμ μου άρεσαν πολύ - και αναθέρμαναν το ενδιαφέρον μου για το γκρούπ...ομολογώ πως τα τελευταία χρόνια δεν τους παρακολουθούσα όπως παλιά... Ο Leonard μου ήταν ιδιαίτερα αγαπητός απο τους Enchant και νομίζω πως είναι κίνηση ουσίας για το μέλλον της μπάντας, αν μη τι άλλο, αυτό που άκουσα μου φάνηκε εξαιρετικό. Ευχαριστούμε θερμά για τον κόπο και την αγάπη σου να μοιραστείς όλες τις πληροφορίες/συνεντεύξεις αλλά και τις προσωπικές σου σκέψεις αγαπητέ Καταρράκτη-Κ!

Παρατήρησα το εξής -λίγο οφ τόπικ, να με συγχωρείτε... Δεν ξέρω αν όλοι όσοι γράφουμε για το συγκεκριμμένο γεγονός είμαστε κάποιας -μικρότερης η μεγαλύτερης- ηλικίας, ή τυγχάνουμε "παλαιοροκάδες" ως προς τα μουσικά γούστα, όμως βλέπω πως άπαντες αναφέρονται στο Woodstock, σαν να μην υπήρξαν ποτέ "συνέχειες"...θα μπορούσε δηλαδή κάποιος να πεί το πρώτο ας πούμε... Όχι πως με χαλάει δηλαδή, απλά το παρατήρησα...

Χαίρομαι που το διάβασες, πολύ περισσότερο που το σχολιάζεις μ'αυτό τον τρόπο. Θα είμαστε παρέα λοιπόν φίλε μου...και τι κρίμα που δεν θα γνωρίσουμε ποτέ κάποιους, που -ακριβώς λόγω παρόμοιων επιλογών- αν και σπουδαίοι όσο ο καθένας, παραμένουν στην αφάνεια...ας είναι, ίσως στην άλλη πλευρά... Δεν θα ξεχάσω που άκουγα -για χρόνια ίσως- το I'd love to change the world και αγνοούσα πως επρόκειτο για τραγούδι του...βλέπετε, στα μάτια μου υπήρξε ο ήρωας του I'm going home και των ατελείωτων jam (Help me)...και τι ντροπή ένοιωσα όταν τόμαθα...νομίζω έμαθα κι άλλα απο τέτοιες καταστάσεις, κατανοώντας πως κι εγώ είμαι μέρος του προβλήματος, κι ίσως αν βελτιωθώ προσωπικά με ενέσεις ταπεινοφροσύνης κι εμβάθυνσης σε κείνα που με ελκύουν, θα βοηθήσω λιγάκι στο να φανούν κι άλλοι που τους αξίζει. Για κάποιο ιδιαίτερο λόγο ο θάνατος του με τσάκισε...κι όμως. Διαβάζοντας την τελευταία παράγραφο σου στην παράθεση μου, θέλω να σου πω πως κάθε άλλο παρά μισός μένεις...το αντίθετο. Τι καλύτερο δώρο απο τη θλίψη που έρχεται ξάφνου χωρίς να μας προετοιμάσει, απλά για να μας θυμίσει τους ήχους, τις μυρωδιές και τις εικόνες που αγαπάμε, να κεντρίσει την αγάπη μας για τη μουσική να θεριέψει, να μας κάνει δυνατότερους, να υπενθυμίσει τέλος το καθήκον μας... Άλλωστε, είμαι σίγουρος, και κείνος αυτό θάθελε. Για όλους μας.

Notes from his last album...message and inspiration...

Δεν ξέρω -και δεν έχω- τι να πω...

Αυτά είναι τα δύσκολα...δες (αν δεν τόχεις δεί) αυτό...τι πνεύμα όμως! Υπέροχος!

Στην αρχή είναι τα βασικά...που είναι και τα πιό δύσκολα 8)... Υπέροχο βίντεο...

Α ρε Γκρεγκ, γι'αυτό πας μπροστά, ακούς σπουδαία μουσική! ;) Είσαι βέβαια αρκετά μικρός, αυτό που χαρακτηρίζεις όμορφο, για κάποιους απο (εμάς) τους παλιότερους είναι μύθος... Απο τα πιό αγαπημένα μου κομμάτια ever, ούτε μία δεν τόχω ακούσει χωρίς ν'ανατριχιάσω, τη συγκεκριμμένη εκτέλεση δεν τη γνώριζα, εξαιρετική, ευχαριστώ! Οι κυρίες δικαιούνται όλο τον σεβασμό που μπορούμε να διαθέσουμε... Και κάτι απο πιό παλιά, πριν ακόμα γεννηθείς ;D, ένα υπέροχο τραγούδι του Springsteen με το οποίο εν πολλοίς ταυτίστηκαν τα κορίτσια ;D.

Πολύ λυπάμαι που το μαθαίνω... Υπήρξε απο τις μεγαλύτερες πρωταρχικές μου επιρροές...και λόγω Jazzmaster...

Έχω τη χαρά και την τιμή να τον γνωρίζω. Ένας εξαίρετος κιθαρίστας και άνθρωπος, με πλούτο γνώσεων και αξίες σε κάθε επίπεδο. Για τις κιθάρες του δε, πίκρα μεγάλη... :o :'(

Μεγάλη μου αδυναμία...ίσως ο κορυφαίος του είδους των τελευταίων (πολλών) ετών...

Μετά απο αρκετές μέρες άκουσα την ελληνική εκδοχή. Είχα διαβάσει τα λόγια κι απέφευγα επιμελώς να το ακούσω, η θλίψη που πηγάζει είναι βαθειά, τα τελευταία δε χρόνια έχω γίνει ιδιαίτερα ευσυγκίνητος...λίγο η ηλικία, λίγο οι εμπειρίες, λίγο το περιβάλλον, λίγο η δειλία...όμως το πρόβλημα δεν εξαφανίζεται αν κλείσεις τα μάτια -και τ'αυτιά- και σήμερα βρήκα τη δύναμη. Χαίρομαι γι'αυτό. Γνωρίζοντας το γεγονός που στάθηκε αφορμή για το τραγούδι σου -αν και αγνοώ την όποια ενδεχόμενη προσωπική σου επαφή με κάποιον/κάποιους άμεσα εμπλεκόμενους- το βρίσκω καταπληκτικό, ίσως και συγκλονιστικό. Μου έδωσε το έναυσμα ν'ακούσω και κάποια παλιότερα σου, θεωρώ πως τούτο είναι ό,τι πληρέστερο έχεις παρουσιάσει εδώ. Τεχνικά, δεν έχω τις γνώσεις να κριτικάρω/αντιπροτείνω οτιδήποτε, εκτός ίσως της καταγραφής της φωνής -όχι της ερμηνείας- αλλά αυτό είναι κάτι που έτσι η αλλιώς θα βρεί το δρόμο του μέσω της αισθητικής σου. Όμως ο τρόπος που φτιάχνεις τα τραγούδια σου -όπως αρκετοί ήδη έχουν παρατηρήσει- είναι ιδιαίτερος και σαφώς άξιος προσοχής. Έχεις ταλέντο σ'αυτό. Έχω γνωρίσει μερικούς σαν εσένα -όχι πολλούς- τα τελευταία χρόνια, κάποιοι τα παράτησαν, άλλοι "βολεύτηκαν" στην αγκάλη των πονημάτων τους και φοβήθηκαν το άγνωστο, κάποιοι κουράστηκαν απο τον αγώνα και το γύρισαν αλλού, ελάχιστοι προσπαθούν ακόμα, πέφτουν, σηκώνονται και ξανά. Δυστυχώς έχεις ν'αντιμετωπίσεις ένα σύστημα και μιά χώρα θα τολμούσα να πω, τα οποία θα στέκονται απέναντι σου σε κάθε σου βήμα. Είναι τρομερά δύσκολο, επώδυνο και με πολλά κόστη το να "φανείς" μέσα στον ορυμαγδό, τις ρουφιανιές και τις κλίκες. Όμως νομίζω το αξίζεις, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό για σένα ή οιονδήποτε άλλον. Και ίσως τελικά να εξαρτάται και απο σένα. Στο εύχομαι.

Στο ερώτημα σου απαντώ ναί, θα συνέχιζα, όμως -φαντάζομαι- όχι ακριβώς με τον ίδιο τρόπο. Θα ήμουν ψεύτης αν ισχυριζόμουν πως ό,τι γράφω είναι αποτέλεσμα καθαρά εσωτερικής ανάγκης παραμένοντας ανεπηρέαστο απο τις αμέτρητες παραμέτρους της ζωής στον υπάρχοντα κόσμο. Άλλοτε περισσότερο, άλλοτε λιγότερο. Μη ξεχνάτε πως οι όποιες σκέψεις μας ξεκινούν με το δεδομένο της ύπαρξης μας εδώ που είμαστε και "καλλιτεχνούμε", κατά συνέπεια δεν γνωρίζουμε το πως ακριβώς θα νοιώθαμε αν εξαρχής ήμαστε "μόνοι"...

Αν η αξιολόγηση ήταν καθαρά οπτικής φύσης, νομίζω η επιλογή θα ήταν ομόφωνη ;D... Κατά τα λοιπά: 1. Ευχάριστο τραγουδάκι, όχι όμως εναρμονισμένο στην κατεστημένη αισθητική του θεσμού ( :P), η νεαρά τόχει όλο πάνω της για προφανείς λόγους ;). Εξάλλου, αν είναι ν'ακούσω One last kiss προτιμώ αυτό (βλέπε βίντεο που ακολουθεί). 2. Ενδιαφέρον, κάτι σαν μιά άλλη εκδοχή των M.Oldfield/M.Reilly (λέω τώρα...), ίσως η πιό "στοχευμένη" άποψη, με ελπίδες καλού πλασαρίσματος υπο προϋποθέσεις (βλ. σχόλιο Τρόλλεϋ). 3. Δεν μου άρεσε, σε σημεία μου "σκυλοφέρνει" και γενικά δεν αισθάνομαι καλά να με "αντιπροσωπεύει" κάτι τέτοιο...όπως είπα, δεν αισθάνομαι καλά ;D. 4. Παρότι μου είναι ιδιαίτερα συμπαθείς οι καλλιτέχνες, νομίζω πως αυτή η "balkan" αισθητική κάπου χάνει, ίσως γιατί το είδος είναι "πολυφορεμένο" τα τελευταία χρόνια και το συγκεκριμμένο κομμάτι δεν δείχνει να ξεχωρίζει κάπου... Θα ήθελα πάντως να σχολιάσω πως η εντύπωση που μου μένει είναι οτι τουλάχιστον αυτή τη φορά αποφεύχθηκαν επιλογές που μόνο γέλια προκαλούν... ΥΓ. Τζαζτζόκερ, έχεις την συμπάθεια και τον θαυμασμό μου για την αυτοσυγκράτηση σου ;D!

Καθυστέρησα λίγο στην απάντηση μου αλλά (ξανα)έβλεπα το απίθανο Death at a funeral στην τηλεόραση. Τώρα λοιπόν που το συκώτι μου αναβαθμίστηκε ;D, ρωτάω: το σκέφτεσαι για το σωστό, με τις 4 χορδές; ;) Πάντως, τώρα που το καλοσκέφτομαι, για κάποιον που γράφει όπως εσύ -και πολύ περισσότερο "τσιγκλίζει" τους άλλους όπως εσύ- είναι κάπως περίεργη εκλογή το μπάσο... Εκτός αν στρέφεσαι εκεί γιατί έχει λιγότερες χορδές ;D ή κρύβεις κάτι 8).

Μάλλον απέτυχα ν'αντιληφθώ την αίσθηση σου... ;D Ασχολείσαι με το μπάσο ή παρακολουθείς για άλλους λόγους τα βίντεο; Απο περιέργεια ρωτάω...

Αυτή είναι μιά μεγάλη κι ενδιαφέρουσα συζήτηση που σαφώς δεν μπορεί ν'απαντηθεί με μιά τέτοια φράση-τσιτάτο. Πιστεύω πως υπάρχουν ισχυρά επιχειρήματα και στα δύο άκρα. Προσωπικά πιστεύω πως η τεχνική δεν παράγει κατ'ανάγκη μουσική, όπως και κάποιες μουσικές αδιαφορούν πλήρως για την όποια τεχνική. Βεβαίως και σε μια συζήτηση τέτοιου τύπου πρέπει να υπάρχει το κοινό έδαφος περί του τι είναι και πως ορίζονται έννοιες όπως μουσική και τεχνική. Κάτι σαν 27 σελίδες ας πούμε; ;D

Ακούω πάντα με αγάπη κι ενδιαφέρον τα πονήματα σου, νομίζω αυτό είναι απο τα πλέον ολοκληρωμένα. Στο παρελθόν, στ'αυτιά μου τουλάχιστον, κάτι/κάπου μ'εμπόδιζε να τα θεωρήσω απολαυστικά, ίσως είναι δική μου ιδιοτροπία, αλλά αυτού του τύπου το πλησίασμα απαιτεί προσοχή και στη λεπτομέρεια και στην εκτέλεση. Έβρισκα λοιπόν κάτι (ένα σήκωμα στο περίπου ας πούμε) που φρέναρε την αίσθηση μου να "χαθώ" στο κομμάτι. Εδώ πιστεύω αφήνεις πίσω οτιδήποτε μπορεί να εγείρει κριτική και παίζεις αυτό που είσαι/θέλεις κι εμείς το σεβόμαστε (ως ακροατές) αντίστοιχα. Κι αυτό για μένα είναι μεγάλη κατάκτηση. Συγχαρητήρια για πολλοστή φορά. ΥΓ. Θα μπορούσε κάλλιστα να είναι κομμάτι του Tom Principato ;). ΥΓ2. Ηχάρα!

Τα λόγια είναι περιττά...νομίζω δεν έχει σχολιαστεί, αν κάνω λάθος συγχωρέστε με, έτσι η αλλιώς αξίζει τον κόπο και τον χρόνο μας. Απίστευτο! :o

Έχει μία ναζιάρα ;D ο Jam, άκουσε την σ'ένα ωραίο τραγούδι που παίζουμε μαζί, αν και με όλα τα pedals που χρησιμοποιεί ο Γιάννης δεν βγάζεις συμπέρασμα για τον "μαμίσιο" ήχο της ;D...ωραία κιθάρα πάντως.

Μμ, όχι ακριβώς...νομίζω σε παρέσυρε λίγο η οργή σου. Το γεγονός πως κάποιοι έφτασαν σε τέτοιο συμπέρασμα, δεν οφείλεται νομίζω στην κριτική κατά Τσίπρα -άλλωστε, νομίζω πως οι περισσότεροι εδώ έχουν ασκήσει τέτοια ανεξαρτήτως της πολιτικής τους προτίμησης- αλλά στο ότι δηλώθηκε ξεκάθαρα απο μερικούς πως στηρίζουν τις επιλογές κυβέρνησης Σαμαρά. Χωρίς φυσικά αυτό να τους κάνει αυτομάτως "δεξιούς", αλλά φαντάζομαι συμφωνείς πως αυτό είναι κάποια σημαίνουσα ένδειξη. Κατά τα λοιπά, και οι κιθάρες καλές είναι ;D.

1) Ο πωλητής έχει το δίκιο με το μέρος του. 2) Η διαδικασία καταγγελίας του κλπ. ΔΕΝ σε συμφέρει γιατί και χρονοβόρα είναι -μην περιμένεις πως θα τελειώσεις σε καμμιά βδομάδα, μπορεί να πάρει και μήνες...- και θα βγείς οικονομικά ζημιωμένος. Και πιθανόν να μην δικαιωθείς καν... 3) Εφόσον η κιθάρα σου αρέσει και δεν έχει προβλήματα, γνώμη μου είναι να την χαρείς ως έχει και να μην εμπλακείς σε "διαξιφισμούς" με τον πωλητή. Μπορείς κάλλιστα να του εκθέσεις τις σκέψεις σου ευγενικά και να περιμένεις τι και πως θα σου απαντήσει. Κατόπιν, χρόνο, χρήμα και οργή ;D να έχεις και καλά ξεμπερδέματα...