ez

Δύσκολη κουβέντα...όπως εν γένει όταν συζητάμε για pedals, και δη overdrive type... KTR, original Klon αλλά και αρκετούς κλώνους, βρίσκεις εύκολα σχετικά στα fora του εξωτερικού. Οι τιμές, απο 100Ε περίπου μέχρι κι ένα μηδενικό παραπάνω για αυθεντικά :o. Προσωπικά, διακρίνω κι αισθάνομαι τη μοναδικότητα του ήχου του, όπως και το addictive συναίσθημα που μπορεί να παρασύρει κάποιον, χωρίς τίποτα στον ήχο του να είναι κάτι που νοιώθεις "απαραίτητο" για το παίξιμο σου...strange fruit indeed... Κάτι κάνει εκεί στα μεσαία ;D, με τρόπο που λίγες άλλες προτάσεις καταφέρνουν. Μη φανταστείτε βέβαια πως έχω original, μόνο clones έχω δοκιμάσει. Αν πιστεύω πως μπορεί κάποιο pedal να κοστίζει 1000Ε; Όχι. Αν θα τα έδινα για ν'αγοράσω ένα (εφόσον μου "περίσσευαν"); Μάλλον ναί... :-X

Συγχαρητήρια.

Απο το νέο άλμπουμ του που αναμένεται τον επόμενο μήνα. Οδηγούσα και το άκουσα στο ράδιο, nothing new, but...εντυπωσιάστηκα. Έχει όλα τα στοιχεία -αρέσουν ή όχι- του αυθεντικού boss.

Είχα μιά LO 16 για καιρό, ωραία κιθάρα, ευκολόπαιχτη, χωρίς προβλήματα, καλή ποιότητα κατασκευής, καλό value for money. Γνώμη μου είναι να μην εμπιστεύεσαι και πολύ αυτά που ακούς και βλέπεις στον σωλήνα, ειδικά για ακουστικά όργανα. Εκτός αν έχεις εμπειρία και μπορείς να διαβάζεις πίσω απο τις γραμμές και ν'ακούς πίσω απο τους ήχους ;). Και φυσικά, αν έχεις παίξει καλές/παλιές solid wood parlors/00/000, μην περιμένεις με τίποτε ν'ακούσεις κάτι παρόμοιο...

Me 2 ;)

Έβγαλε ο Ντύλαν καινούργιο δίσκο - και μάλιστα τόσο καλό; ;D Εξαιρετικό!! Μπράβο σε όλους τους συντελεστές (και ειδικά στον καφετζή ;) )! ΥΓ. Η lead κιθάρα αν είχε λίγο πιό "σάπιο" ήχο, θάλεγα πως με τον Μπομπ τζαμάρει ο Neil Young ;D !

Ποτέ δεν είναι αργά. Με τίποτα δεν πάει χαμένη. Ειδικά για σένα, που απ'όσο περιγράφεις έχεις ασχοληθεί απο μικρός και παίζεις. Αυτό που κάνεις τώρα (το να παίζεις με άλλους μουσικούς) αποτελεί τον ασφαλέστερο δρόμο για να γίνεις καλύτερος μουσικός -ειδικά για το στυλ μουσικής που σ'ενδιαφέρει. Κάνε αυτό που επιζητά η ψυχή σου. Δεν ξέρω αν θα το κάνεις καλά, όμως θα είναι η αλήθεια σου, κι αυτό είναι το ζητούμενο απ'όλους τους αληθινούς λάτρεις της μουσικής. Και δεν είναι καν δεδομένο για "παικταράδες"...

Κι όμως... :D http://smart.noiz.gr/details.php?id=161085

Δεν έχω σχέση με τον πωλητή, αυτοί υπάρχουν στις αγγελίες: http://smart.noiz.gr/details.php?id=161085 Αν είναι μέσα στα οικονομικά σου όρια, πάρτους και μ'ευχαριστείς αργότερα ;D ...

Σπουδαίος, επικοινωνιακός ;) , σίγουρα παραγνωρισμένος. Απολαυστικός!

Μολονότι δεν μπορεί κάποιος να είναι σίγουρος απο τη φωτογραφία, βλέπω τα εξής. Φαίνεται σαν παλιά πάρλορ, το tailpiece παραπέμπει σε κιθάρες τύπου Regal, Supertone κλπ., όμως -εκτός κι αν ο φωτισμός κάνει παλαβά παιχνίδια- το καπάκι φαίνεται να είναι arched. Δεδομένου αυτού του στοιχείου, του μεγέθους, του σχεδιασμού και του sound hole, εικάζω πως πρόκειται για κάποια "πειραγμένη" Gibson L1 απο τις αρχές του 20ού αιώνα. Αν φαίνονταν καλύτερα και το headstock με τα κλειδιά, θα αυξάνονταν οι πιθανότητες για πιό θετική αναγνώριση...ακόμη πάντως κι αν πρόκειται για κάποια ρέπλικα -υπάρχουν αρκετοί κατασκευαστές που φτιάχνουν ακουστικές βασισμένες σε πολύ παλιά μοντέλα- πιστεύω πως η βάση είναι η L1.

Παρεμπιπτόντως, μέχρι τώρα πολύ ενδιαφέρουσα εκπομπή... Αλλά για άλλα μιλάμε εδώ... ;D

+7 (τόσοι θα είμαστε πάνω κάτω ;D )

Τους γνωρίζω απο τα μέσα της δεκαετίας '80... Κι αν τότε όλα μοιάζαν "λίγα" για να μας στεναχωρούν, τελευταία μαζί με τα δικά τους μάτια υγραίνονται λίγο και τα δικά μου κάθε που τους συναντώ...

Nice playin', nice name! ;)

Έστω (υπόθεση εργασίας) πως έχετε να επιλέξετε μεταξύ δύο οργάνων. Το ένα έχει καταπληκτικό ήχο (για διάφορους λόγους) αλλά σας δυσκολεύει αφάνταστα στο παίξιμο. Το άλλο, σας βολεύει καταπληκτικά στα χέρια και στην άνεση, ο ήχος του όμως δεν σας ικανοποιεί καθόλου. Ποιά τελικά θα ήταν η επιλογή σας και γιατί; Ποιό απο τα δύο τελικά επηρεάζει περισσότερο την απόφαση σας; Και για να το κάνω πιό δύσκολο, θα διαλέγατε ένα όργανο με μέτριο/αποδεκτό ήχο που όμως σας βολεύει εξαιρετικά στο παίξιμο, ή ένα με καταπληκτικό ήχο που όμως σας δυκολεύει στο παίξιμο - ως ένα αποδεκτό βαθμό, δεν λέω να μην μπορείτε "να πάρετε τα χέρια σας"... Φυσικά και δεν αγνοώ τα όργανα που συνδυάζουν και τα δύο στοιχεία, όμως συνήθως σπάνια συναντάμε τέτοια, κι όταν συμβεί αυτό μάλλον δεν μπορούμε να τα πληρώσουμε... Κοντολογής, σε τι ποσοστά "γέρνει" η απόφαση σας προς το ένα ή το άλλο όταν έρθει η στιγμή της απόφασης/αγοράς;

Ευχαριστούμε πολύ παίδες ;) ... Ιδιαίτερα για τον Solega, ίσως είναι κλισέ, όμως στη δικιά μας περίπτωση πέρα για πέρα αληθινό, αυτές οι κουβέντες είναι θησαυρός στις ψυχές μας που ούτε αξιολογείται ούτε διαπραγματεύεται. Δεν ξέρω, μπορεί να πεθάνω γέρος κι ανήμπορος χωρίς κανέναν στο πλάι μου, μόνος όμως δε θάμαι. Και είμαι σίγουρος γι'αυτό, κάτι που δεν μπορώ να πώ για πολλά άλλα. Για τη συναυλία...ε, μιά συγκίνηση την ένοιωσα... Ήταν ωραίες εποχές για μας εκείνες, το να βλέπω στο βίντεο να τζαμάρουμε με τον Jovan (Rawhide), τα παιδιά απο τους Palermo boogie gang, τον φίλο μας τον Franco, μου ξυπνά αναμνήσεις σπουδαίες για όλους μας στο γκρουπ. Παίζαμε αρκετά πειθαρχημένα εκείνη την εποχή, ωραίο live...

Η Rec. King 626 (την είχα), είναι εξαιρετική κιθάρα, όμως το μπράτσο της είναι V, αρκετά παχύ αλλά και πολύ φαρδύ στο nut. Επίσης είναι 12 fret, ζύγισε τα γιατί μπορεί να μη σε βολέψει...θυμίζει πολύ μπράτσα vintage οργάνων.

Ο Stolt μάλλον είναι για το prog κάτι αντίστοιχο του Warren Haynes στο ροκ ;D ... Εμένα πάλι η φωνητική γραμμή μου έφερε κάπως θύμησες Kansas... Ωραίο κομμάτι btw. :)

quick answer ;D : Όχι.

Είναι αρκετά "παράξενο" σαν δομή, απορώ αν μπορείς να το θυμηθείς για να το ξαναπαίξεις ;D ! Όμως κάτι τέτοιες "παραξενιές", χτίζουν ύφος και προσωπικότητα. Όταν μπορεί ο παίκτης να "υπερασπιστεί" τις επιλογές του, κερδίζει σεβασμό και αναγνώριση. Συγχαρητήρια για όλες τις προσπάθειες σου αγαπητέ μου. Κατά τα λοιπά, ήχος και φρασεολογία lead guitar > world class ;) .

Και μόνο που είναι φτιαγμένη σύμφωνα με τις "οδηγίες" του Bill Nelson, έχει την προσοχή μου! Εγώ βέβαια, ως παλαιομοδίτης ηλικιωμένος ;D 8), προτιμώ τέτοιου τύπου επιλογές: http://echoparkguitars.com/ Η πλάκα είναι, πως προσφέρουν 3 options για το neck profile, small/medium/large, και το μικρότερο αρχίζει απο 0,95-1.00" της ίντσας! Βίντατζ πράγματα λέμε! Επίσης, έχουν εξελίξει και κάποιες ρέπλικες των Teisco goldfoil pickups (τα λέω χρόνια τώρα ;) ), πεδίο στο οποίο εισήλθε πρόσφατα και ο Lollar.

Έχεις καμμιά τέτοια ρε θηρίο ή ονειροπολείς βραδιάτικα; ;D :o

Δυστυχώς νομίζω πως όλα αυτά άλλαξαν...πλέον, ο εργοδότης δε νοιάζεται τι έχεις και πως το "χειρίζεσαι", υποχρεούται απο το νόμο να ασφαλίζει στο ΙΚΑ τους εργαζόμενους στο χώρο του, όλους, ανεξάρτητα αν δουλέψουν μία μέρα ή περισσότερες. Άσε, πίκρα και τεράστιο μπέρδεμα, το βίωσα πριν λίγες μέρες, κι όλα αυτά -εργοδότες/μουσικοί/λογιστές να μην είναι σίγουροι για τίποτα- κάτω απο τον τρόμο των εξοντωτικών προστίμων...

O Kid Ramos, εκτός απο εξαίρετος μπλουζ κιθαρίστας, έχει έναν ήχο/τόνο, που πραγματικά με αφήνει άφωνο τα τελευταία χρόνια. Δυστυχώς, χτυπήθηκε απο μιά σπάνια μορφή καρκίνου και βρίσκεται στη φάση σκληρής πάλης...αυτό όμως, όπως φαίνεται κι απο το δεύτερο κλιπ, καθόλου δεν τον εμποδίζει να συνεχίζει να μας προσφέρει απλόχερα τις αρετές του...νάναι καλά εύχομαι. Να σχολιάσω και την παρουσία της εκπληκτικής Janiva Magness στο τραγούδι (αλλά και τι γυναίκα!! :o) και του Zack Zunis στην κιθάρα. Όσο για το πρώτο κλιπ, αυτό είναι που εγώ αποκαλώ F@Ck!!!!