Ας πω κι εγώ τη μικρή ιστορία μου. Λοπόν, όταν είμασταν μικρά με την αδερφή μου, κάπου 2α δημοτικού εγώ, της είχε φέρει κάποιος δώρο ένα πολύ cool μικρούλι αρμόνιο με μικροφωνάκι. Χωνόμασταν λοιπόν πίσω από κάτι έπιπλα και παρiστάναμε πως κάνουμε ραδιόφωνο. Αυτή έλεγε το μπλαμπλα (βάζαμε και διαφημίσεις λολ), κι έγώ έπαιζα τραγούδια, ότι μου ερχόταν δλδ πάταγα. Μπορόυσα όμως να ξεχωρίζω τις ψηλές νότες απ'τις χαμηλές κι έτσι έβγαινε κάποιο λίγο αποτέλεσμα. Μετά ως την 6η, αν και μάρεσε η μουσική δεν έκανε εντύπωση κάτι ιδιαίτερα να ασχοληθώ.
Ώσπου κάπου στη 1η γυμνασίου, μου κόλλησε στο άσχετο ένα ωραίο πρωί να μάθω μπουζούκι."Πάρτε μου ένα μπουζουκάκιιιι" παρακαλούσα καθημερινά, και μια μέρα βρήκα ένα όργανο πίσω απτή πόρτα μου. Στο μεταξύ είχα αρχίσει και μαθήματα στο ωδείο του δήμου. Γρατζούναγα λοιπον στο μπουζουκάκι, ευδοκίες,φραγκοσυριανές κλπ όλο χαρά στην αρχή, αλλά μετά από λίγο καιρό μου έγινε αγγαρεία το ωδείο, ούτε όμως κι εγω μελετούσα αρκετά. Δε με είχα φανταστεί μεγάλο μπουζουξή ποτέ, ήταν για μένα απλά το μέσο για να σκαρώνω ότι κομμάτι άκουγα και μάρεσε. Επίσης έκανα και λίγα μαθήματα αρμονίου στο ωδείο ώς βοηθητικά για τη θεωρία.
Εκείνη την εποχή 96-97 το mtv ήταν στις δόξες του, αφού το πιάνε η tv όλη μέρα (No doubt - Don't speaaak κλπ),σκάει οπότε και βλέπω κλιπ των
Prodigy - firestarter και κάποια άλλα songs, από τα λεγόμενα ρειβάδικα και λέω: εδώ είμαστε. Η ηλεκτρονική μουσική εξέφραζε τα συναισθήματα μου περισσότερο από όλα τα άλλα είδη.
Όλoi τότε στη τάξη μου άκουγαν λαικά ή μέταλ οι πιο προχωρημένοι, κι εγώ να ένα μικροκαμωμένο-ήσυχο παιδάκι να λέω οτι μαρέσουν αυτά ήταν λίγο άκυρο και μάλλον αστείο;p. Όταν πήγα λύκειο μετά είχε αρχίσει να εκπέμπει ο bluesky fm και το uplfting ήταν η νέα μόδα. CDια συνέχεια και δώστου πιριρι πιριρι να χορoπηδάω. Και σιγα σιγα psychedelic trance.
Το 2001 περνάω στη σχολή μου, μακριά απτο σπίτι και χάρις στο pc που παίρνω και το ιντερνετ ψάχνομαι μέ όλα ανεξαιρέτως τα είδη μουσικής, ανάλογα τη φάση μου κάθε φορά. Έτσι σήμερα ακούω με την ίδια άνεση σχεδόν τα πάντα. Μόνο τα σκυλέ δε μπορώ να ακούσω για πολύ ώρα και να χορέψω ελληνικά γενικώς:D.
Πειραματίστηκα και με την παραγωγή όλο αυτόν τον καιρό, εντελώς ερασιτεχνικά και με αργούς ρυ8μούς βέβαια, και έμαθα να φτιάχνω πλέον κάποια κομματάκια στο ableton live. Πρόσφατα αγόρασα και το 1ο μου midi και τον ελεύθερο χρόνο μου παίζω, άμεσα πια, όποια μελωδία με κάνει να νιώθω κάτι εκείνη τη στιγμή.