Λοιπον θα πεταξω και εγω το μινι review μου, μιας και τερματισα το παιχνιδι σημερα (διακοπες γαρ).
Καταρχας το παιχνιδι εχει δυνατη υποθεση, end of. Δομημενη και με αρκετα twist, υπερανω των προσδοκιων μου θα ελεγα (γενικα για videogame, ποσο μαλλον για μια -ας μου επιτραπει ο ορος- indie παραγωγη).
Η ολη αισθητικη του παιχνιδιου απο αποψη γραφικων (oldschool sprite designs κλπ) προσωπικα μου αρεσε αρκετα, βεβαια αυτο ειναι και θεμα γουστου οποτε περι κολοκυθοπιτας κλπ. Η χαμηλη αναλυση ηταν ενα μικρο nuisance βεβαια. Απο οτι ειδα, υπαρχει δυνατοτητα να φερεις το παιχνιδι σε ποιο υψηλη αναλυση μεσω anti-aliasing, στο δικο μου το pc αλλα και σε φιλου που δοκιμασαμε οτιδηποτε πανω απο 2x μας πετουσε error. Προσωπικα το θεμα της αναλυσης μπορεσα να το παραβλεψω, μιας και ειναι και η αισθητικη του παιχνιδιου τετοια που να το συγχωρει σε ενα βαθμο.
Στο voice acting και στα sound effects εχει γινει πολυ ωραια δουλεια (η κραυγη της μικρης Αννουλας ειναι ολα τα λεφτα). Η μουσικη ΤΑ ΣΠΑΕΙ (seriously). Το Ed's Jazz ηταν ισως το αγαπημενο μου κατα τη διαρκεια του παιχνιδιου, μεχρι που εφτασα στην ΚΟΜΜΑΤΑΡΑ που πεφτει στα credits και μου 'πεσε το σαγονι. Kudos man, πραγματικα.
Τα παζλ του παιχνιδιου ειναι ωραια και σε αρκετα σημεια αρκετα challenging. Το τι ειναι interactive μεσα στο χωρο και τι ειναι σημαντικο προς την εξελιξη του παιχνιδιου ΔΕΝ ειναι εμφανες με την πρωτη ματια, σε αντιθεση με πολλα αλλα παρομοια παιχνιδια (glowing items and the like). Σε λιγοστα σημεια βεβαια δεν αντεξα και εριξα μια πεταχτη ματια σε ενα walkthrough που βρηκα :P. Oι διαολογοι ειναι εκτενεις και το παιχνιδι συχνα σε ωθει να εξερευνησεις ολες τις επιλογες.
Fun fact: Επαιζα το level με το λαβυρινθο και -απορροφημενος- δεν προσεξα ποιο κομματι επαιζε στο background. Σε καποια φαση ακουσα ενα swell και σκεφτηκα "α, απο τα αγαπημενα μου chords! κανω και εγω αυτο το swell συνεχεια!" και μετα συνειδητοποιησα οτι μολις ειχα ακουσει τον εαυτο μου (οποτε και αρχισα να χαμογελαω σα χαζος για κανα πενταλεπτο)
;D