-
Αναρτήσεις
6380 -
Μέλος από
-
Τελευταία επίσκεψη
-
Ημέρες που κέρδισε
15
Τύπος περιεχομένου
Προφίλ
Forum
Ημερολόγιο
Άρθρα
Music
Νέα
Competition Kom12
Lockdown
Videos
Store
Ότι δημοσιεύτηκε από odis13
-
Ε, ειναι και το "φουτουριστικα" μια περιγραφη ;D ;D Δεν ηξερα παντως οτι η WEM και η Vox βγαζανε τρανζιστορατους ενισχυτες απο τοσο παλια, εχω δει εναν τρανζιστορατο WEM Clubman αλλα νομιζα οτι ηταν αρκετα μεταγενεστερος.
-
Μερικα λογια και πρωτες εντυπωσεις απο τον ενισχυτη (τον εχω μολις μερικες μερες οποτε subject to re-evaluation). Καταρχας, αυτη η γλυκια περιοχη μεταξυ καθαρου και drive, εκει που σπαει ο ενισχυτης ειναι αντικειμενο πονου για τους πλειστους solid state ενισχυτες - πραγματικη απελπισια. Σε σημειο που οι breakup ηχοι θεωρουνται απο πολλους downright impossible σε τετοια μηχανηματα. Ο συγκεκριμενος ενισχυτης καταφερνει να κανει κατι σε αυτον τον τομεα - αξιοπρεπεστατα θα ελεγα. Με telecaster μαλιστα, ισως μιας απο τις πιο ατυχης επιλογες κιθαρας για καθαρους τρανζιστορατους ενισχυτες - τις πιο πολες φορες ξυριζει κοντρα. Ο ηχος αυτος (που ακουσατε και στο κλιπ) εμενα προσωπικα με εκανε να σηκωσω το φρυδι σε μια "Κοιτα να δεις!" στιγμη. Οχι τοσο επειδη το αποτελεσμα ηταν τρομερο ηχητικα (δεν ηταν, απο την αλλη δεν ηταν και καθολου ασχημο) αλλα γιατι πραγματικα δεν περιμενα ο ενισχυτης να εχει ζουμι σε αυτο τον ηχο. Το καθαρο του τωρα, ειναι λιγο overbright. Και τον ορο overbright τον δανειζομαι απο τον σχεδιαστη & κατασκευαστη του ενισχυτη, που εχει αρκετες φορες δηλωσει οτι το καθαρο αυτο ηταν απο τα αδυναμα σημεια του ενισχυτη λογω υπερβολικου brightness. Και με την τελεκαστερ μαλιστα η πρωτη επαφη μπορει να ειναι λιγο οδυνηρη. Αλλα για αυτο υπαρχει το eq - συντομα καταφερα να βγαλω εναν αξιοπρεπη ηχο. Αξιοπρεπεστατο. Εχω βασιμες υποψιες βεβαια οτι με jazz κιθαρα αυτο το καθαρο καναλι θα κελαηδησει - υποψια που ουσιαστικα επιβεβαιωσε και ο Alter. Και τα εξτρα πριμα (που σιγουρα δε θα ειναι και τοσο εντονα οσο με την tele) καλο ειναι να υπαρχουν και να κοβεις αν δεν χρειαζονται παρα να εισαι μονιμα στη λασπη. Σε σχεση με αλλους ενισχυτες με jazz προσανατολισμο (Polytone, JC120, AER) ο ηχος του ειναι πολυ πιο ευελικτος και μπορει να παιξει ευκολα και με solidbody κιθαρες, as demonstrated. Ο JC120 με μονους μαγνητες συνηθως ξυριζει γενειαδες, o Polytone Mini Brute (κοντεψα να βρεθω με εναν προσφατα) επισης, ο AER ακομα χειροτερα. Δεν ειναι φτιαγμενοι βεβαια για τετοιους ηχους, ειδικα οι ΑΕR, αλλα λεμε τωρα. Δυστυχως δεν διαθετω καποια archtop για δοκιμη...ακομα. One thing at a time. Βεβαια καθαρο μπορεις να βγαλεις -ειδικα με μονους μαγνητες- και απο το δευτερο καναλι. Στο κλιπ εχω το gain περιπου στο 4 και παιζω αρχικα με τον neck μαγνητη, μετα neck/bridge series (pseudo humbucker) και τελος με τον bridge και το boost. Σε χαμηλοτερες τιμες του gain παιζουν ανετα καθαροι ηχοι με πιο πολυ warmth απο το ulta καθαρο καναλι. Aπο εκει και περα, ο ενισχυτης εχει καταφερει ισως το πιο σημαντικο πραγμα για εναν solid state ενισχυτη - εχει αισθηση λαμπατου. Ακουει τις δυναμικες σαν λαμπατος. Βεβαια υπαρχουν λαμπατοι και λαμπατοι - αν αναρωτιεστε αν πιανει τα nuances οπως ενας Matchless η απαντηση ειναι οχι, δεν το κανει. Πλαι πλαι με τον Mesa Boogie Studio .22 που εχω η διαφορα ειναι υπαρκτη. Αλλα ειναι κοντα. Πολυ κοντα, πιο κοντα απ'οτι περιμενα. Γενικα τολμω να πω οτι η αισθηση του ενισχυτη ειναι εξισου καλη, αν οχι καλυτερη, απο πολλους entry level λαμπατους. Αν μου λεγανε για παραδειγμα να επιλεξω μεταξυ ενος Blackstar HT-20 και του Session για να παω να παιξω ενα gig πολυ πιθανον να επελεγα τον Session. Δεν τους εχω βαλει διπλα διπλα αλλα απο προσφατη μνημη του HT-20 νομιζω προτιμω τον ηχο του Session, λαμπα ξε-λαμπα. Και συγκρινω με τον HT-20 γιατι ειναι ενας οικονομικος, αξιολογος ενισχυτης σε μεγεθος και spec παρομοιος με τον 75. Σε συγκριση με τη στρατια μικροτερων λαμπατων στα 200-300 ευρω, και παλι πιθανοτατα θα διαλεγα τον Session. Υπαρχουν καποια απο αυτα τα μικρα ενισχυτακια που μου αρεσουνε παρα πολυ ηχητικα, πχ ο VHT 6 και ο Vox AC4. Αλλα για να κανω δουλεια με αυτα τα ενισχυτακια θα πρεπει να τους βαλω καποια εξωτερικη καμπινα γιατι με το αγιοβασιλιτικο 8''/10'' ηχειο δε παμε πουθενα. Και καμια λαμπα της προκοπης. Και κανα πεταλακι απο μπροστα για γκαζια. Και καμια μοντα για να κανω το tone control χρησιμο. Και να πω στο drummer να παιζει με σκουπακια. Και αμα η γιαγια μου ειχε ροδακια και 88 πληκτρα μπορει και να την λεγαν πιανο. Και ακομα και αν τα κανω ολα αυτα δε βλεπω ουτε με κυαλια το usability που μου δινει ενα σοβαρο eq, reverb, και effects loop. Θα κλεισω με μια σκεψη που με ταλανιζει ολη μερα. Ο ενισχυτης αυτος ειναι απο τους πρωτους solid state ενισχυτες, κυκλοφορησε το 1981. Δεν χρησιμοποιει τιποτα φανταχτερο, TL071/072 φοραει - οι εχοντες επαφη με τα ηλεκτρονικα θα αναγνωρισουν αυτα τα opamps ως ισως τα πλεον διαδεδομενα σε ηχητικες εφαρμογες. Τα αγοραζεις με το τσουβαλι, κυριολεκτικα. Ο σχεδιαστης του ενισχυτη εχει δηλωσει οτι ο ενισχυτης αυτος εχει καποια μικροπροβληματακια (οπως το brightness) που προεκυψαν απο την απειρια του - ηταν ο πρωτος solid state ενισχυτης που σχεδιαζε. Και ηδη, αυτη η πρωτη προσπαθεια ειναι ετη φωτος μπροστα (και κοντινοτερα στο λαμπατο ηχο) απο τα ραδιοφωνα που κατεκλησαν την αγορα την επομενη δεκαετια και που εχουμε ολοι συνδυασει με τον solid-state ηχο. Το βρισκω τρομερα δυσνοητο, και σαν κιθαριστας και σαν ηλεκτρολογος, το οτι δεν υπαρχουν "καλοι" τρανζιστορατοι ενισχυτες (με ελαχιστες εξαιρεσεις οι πλειστες των οποιων ειναι specialised jazz amps). Και πλεον νομιζω δεν θα υπαρξουν ποτε. Δεν εχουμε απογαλακτιστει απο τους λαμπατους ενισχυτες σαν κοινοτητα. Ειναι επειδη δεν μας προσφερθηκαν ποτε (στο ευρυ κιθαριστικο κοινο) τετοιες solid state επιλογες? Μηπως δε μας προσφερθηκαν επειδη δεν τις αποζητησαμε? Εστω καποιος με σοβαρα περιορισμενο budget που χρειαζεται πολλα watt. Χρειαζεται effects loop, χρειαζεται 12αρι ηχειο και παει λεγωντας. Τι κανει? Η παει για Marshall MG, Peavey Bandit, Fender Frontman που ακουγονται ολιγον τι meh ή κανει τα spec γαργαρα και καταληγει με καποιο 5αρακι valve amp τσεπης. Παλι καλα που πλεον κινειται και ο χωρος του modelling, και ως μηχανισμος απογαλακτισης απο τους λαμπατους (που, προς αποφυγην παρεξηγησης, ως vintage-o-λαγνος ΛΑΤΡΕΥΩ αλλα εν ετει 2014 ειναι αμαρτια να μην εχουμε και αλλες επιλογες) και ως επιλογη για καποια αξιολογα, οικονομικα μηχανηματα με non-bedroom specs.
-
Λοιπον: Honorable mention στους Insectius και theStratWithin - καλα σας ακουγεται focused, προκειται για κλειστο 1x12 με πολυ μικρες διαστασεις. Tο βραβειο ομως παει στους bouzoukleri και fusiongtr. Ο ενισχυτης ειναι ενας SESSION Sessionette 75. Και επειδη λογικο εδω ειναι πολυ να πουνε "waaaaaaat", λιγα λογια για τον Sessionette. Προκειται για εναν Βρετανικο solid state ενισχυτη απο τη δεκαετια του '80. Συγκεκριμενα, εναν απο τους πρωτους τρανζιστορατους ενισχυτες. Ο δικος μου ειναι σχετικα παλιος, μαλλον του '84. H Session ηταν μια μικρη Βρετανικη εταιρεια που στοχευε να προσφερει οικονομικους, αξιοπιστους και φορητους ενισχυτες με features που θα ειχαν απηχηση στους gigging musicians. Μια φιλοσοφια χρησης παρομοια με αυτη της πρωιμης Mesa Boogie, αν και φυσικα οι Session ακολουθησαν την (τοτε) νεα τεχνολογια των τρανζιστορ και στοχευαν στα χαμηλα pricerange. Ο 75αρης Sessionette ηταν το πρωτο και πιο επιτυχημενο μοντελο της εταιρειας. 75 Watt Solid State (οχι modeling) με 2 καναλια. Κλασσικο 3αρι eq και volume setup. Το overdrive καναλι εχει εξτρα toneshaping δυνατοτητες μιας και περαν του eq (pre-distortion) εχει και ενα Tone Filter (post distortion). Το eq επισης μπορει να απενεργοποιηθει και να ανικατασταθει απο ενα preset tonestack, με αποτελεσμα ενα γερο boost στο gain & στα μεσαια, δινοντας εναν ηχο που δεν μπορεις να πετυχεις απλα με διαφορες ρυθμισεις του eq. Το bypassable tonestack ειναι κατα την ταπεινη μου γνωμη ενα ιδιαιτερα χρησιμο feature και ειναι κριμα που δεν το βλεπουμε πιο συχνα. Πολυ μικρη κλειστη καμπινα (λιγο μικροτερη απο Mesa Boogie Mark/Studio/D) φορτωμενη με ενα Celestion G12. Στο θεμα φορητοτητας λοιπον τα παει καλα απο αποψη μεγεθους, αν και εχει τα κιλακια του (16!) για solid state μηχανημα. Επισης διαθετει μερικα μοντερνα features (για το '80) οπως effects loop, phones output, recording output (με δικο του monitor control) και footswitchable Accutronics reverb. Το ωραιο της υποθεσης? Οι ενισχυτες αυτοι βρισκονται σχετικα ευκολα για μικροποσα - ειδικα φυσικα στην Αγγλια. O συγκεκριμενος μου κοστησε 100 ευρω delivered to my door... Ακουω περαιτερω σχολια λοιπον, τωρα που μαθατε τι ακουσατε :)
-
Τhanks, δεν ειναι DC-30 φυσικα, αν ειχα τετοιο ενισχυτη το thread θα ηταν καπως διαφορετικο ;D Δεν ειναι Carvin...θα 'ταν ωραια να ειχε το φοβερο reverb του Carvin Nomad ομως. Οχι οτι το δικο του δεν ειναι αξιοπρεπες. Κατι κανεις εδω... ;) Ουτε orange ειναι. Μου αρεσει παντως που με το που ξεφυγαμε απο τους καρα-κλασικους αναγνωρισιμους ηχους εχουν αναφερθει σχεδον ολοι οι κατασκευαστες under the sun ασχετα με το ποσο τρομακτικα διαφερουν μεταξυ τους. Και δε σας αδικω βεβαια ;D Να συνεχισουμε αλλο λιγο ή να το παρει το ποταμι? :)
-
Nope. :) Δεν εχω ακουσει ακομα τον Vaporizer αλλα φαινεται ωραιος - αν και οπως ειπα σε παλαιοτερο thread, αν εχω καταλαβει σωστα πως λειτουργει το boost του μαλλον δε θα μπορεσεις να το χρησιμοποιησεις ποτε. Παντα. Και πεντικιουρ θα ελεγα. τενκ γιου. Λυπαμαι αλλα οχι. Θα συνεχισουμε με τον επομενο διαγωνιζομενο μετα το διαφημιστικο διαλειμμα. :D Χμ - το μεγαφωνο ειναι ενα αξιοπρεπεστατο 12αρι Celestion αλλα ο ενισχυτης εχει αρκετα μικρη καμπινα, οποτε παιρνεις μερικα points. :) Βλεπω ενα γενικο concensus για midrange, 1x12 combo λαμπατους ενισχυτες με σχετικα ουδετερο χαρακτηρα, οπου ουδετερο εννοω κατι οχι ξεκαθαρα Fender/Vox/Marshall και ουτε καρα-vintage ουτε κατα-modern. Ειναι -εν μερει- on target. Εν μερει. ;)
-
Απεκτησα προσφατα εναν ενισχυτη ο οποιος ειναι σχετικα ιδιαιτερος/ενδιαφερων και νομιζω ειναι μια καλη ευκαιρια να παιξουμε το αγαπημενο παιχνιδι του "τι νομιζετε οτι ακουτε" :D Θα με ενδιεφερε λοιπον να ακουσω τις unbiased γνωμες σας προτου σας πω τι ειναι. Τοσο για τον ηχο γενικα (θεικος/απαραδεκτος/τιειναιαυτορε/πλιζστοπ) οσο και για το τι ακουμε. Δε περιμενω βεβαια να πετυχετε ακριβως τον ενισχυτη, απλα το γενικο ballpark αν σας ερχεται κατι. Στο κλιπακι ακουτε μια telecaster (σε διαφορες θεσεις) καρφι στο overdrive καναλι του ενισχυτη, συνοδεια ενος generic backing track. Επισης λιγο reverb (απο τον ενισχυτη) και προς το τελος κανει την εμφανιση του και το onboard boost. Γραμμενο με ενα Rode M3 και μια μικρη EMU 0202. Α, και συγχωρατε μου το παιξιμο μιας και ειμαι ολιγον τι σκουριασμενος. Αστειευομαι, βριστε ελευθερα. :P Session1.mp3
-
Εχω παιξει μερικες φορες με Orange Twin και ειναι ΙΔΙΟΣ με κλασσικο twin Reverb , απλα με πορτοκαλι τολεξ και πολυχρωμα κουμπακια. Τρεχα γυρευε :P Και αν τυχον καποιος ψαχνει εναλλακτικη για twin συνηθως τους βρισκεις για κανα 500αρι, οχι και ασχημα.
-
Το ψιλο-φανταστηκα, σκεφτομουν μαλιστα οταν βρηκα το βιντεο να στο στειλω (προτου ανοιξεις το thread) μιας και ειχαμε μια συζητηση παλιοτερα για solo bass δισκους και ο τυπος εχει κανει καποιες αξιολογες προσπαθειες στο ειδος. To Pod ειναι αξιολογο μηχανημα αλλα ειναι και ακριβο - εγω στη θεση σου θα επαιρνα κατι πιο μικρο σαν core ηχητικο module και μετα θα το περιστοιχιζα με μερικα πιο περιεργα rack μηχανηματα - καποιο looper, κανα παλιο reverb/delay, κανα περιεργο τυπου Lexicon Vortex...
-
Οι προτασεις που σου εχουνε κανει ειναι ολες αξιολογες - απο το μικρο Zoom μεχρι πιο extreme λυσεις οπως τα Roland που ανεφερε ο Marathon. Μιας ομως και μιλαμε για πειραματισμους με μπασο και ανεφερες rack mounted εξοπλισμο, μου θυμιζεις ενα βιντεακι που εβλεπα προσφατα Ο Steve Lawson λοιπον χρησιμοποιει στο κεντρο του rig του ενα Lexicon MPX G2. Γενικα η σειρα MPX της Lexicon προσφερει καποιες πολυ ενδιαφερουσες ηχητικες δυνατοτητες και μπορεις να βρεις αρκετα απο αυτα τα μηχανηματα στο ebay για λιγα χρηματα, οποτε στα πλαισια πειραματισμου ισως βρεις χωρο και για κατι τετοιο στο rig σου. Προσωπικα με μια μικρη εμπειρια που εχω με τη σειρα μου αρεσε αρκετα σε extreme ηχους με σπηλαιωδη reverb κλπ - ενα στυλ που χρησιμοποιει και ο Lawson και το δειχνει στο βιντεο.
-
Με budget στα 1000 ευρω οι επιλογες σου ειναι... σχεδον τα παντα εκτος μερικων hi-end μηχανηματων. Να φανταστω οτι σε ενδιαφερει χρηση με μπασο περισσοτερο? Θα το χρησιμοποιησεις κυριως σαν συλλογη διαφορων modulation/spatial effects πανω σε καθαρο ενισχυτη ή θες να εχεις μια πιο ολοκληρωμενη λυση με προενισχυσεις, modelling ενισχυτων για direct recording κλπ?
-
Αχ, παντοφλα...να θυμουνται οι παλιοι, να μαθαινουν οι νεοι. Εγω παντως συγκινηθηκα.
-
Τεραστιος - σε ολες τις εμφανισεις του. Και μιας και θυμηθηκαμε το Live at Frejus... Y.Γ. Δε ξερω πως μου ξεφυγε και δεν ειχα ακουσει το The name of this band is Talking Heads αλλα μετα το ποστ του SF εφυγε αμεσα ;D
-
Μια από τις πιο όμορφες κιθάρες που έχω δει
Απάντηση odis13 στου fusiongtr το θέμα Κιθάρες και Ενισχυτές
Εχω ενα σκαλωμα με την Eastman Pagelli... -
Παντως εγω ειχα παιξει μια SGJ οταν πρωτοκυκλοφορησαν και σιγουρα ΔΕΝ ειχε slim neck, ηταν το αρκετα πιο chunky 50's profile. Οποτε υπαρχουν και αυτες, το θεμα τωρα βεβαια ειναι να βρεις μια...
-
Εννοω η συνολικη του ενταση μπορει να φτασει πολυ ψηλα επιπεδα - για unity gain ας πουμε εγω με βρισκω συνεχως κατω απο το 12 o'clock. Αυτο που νομιζω περιγραφεις εσυ ειναι το ποσο καλο και ομοιομορφο ειναι το taper του ποτενσιομετρου, να μην υπαρχουν δηλαδη αποτομα jumps με μικρες κινησεις. Εκ πρωτης επαφης δεν εχω παρατηρησει καποιο τετοιο θεμα να πω την αληθεια, επιφυλασομαι βεβαια γιατι μπορει κατι που εμενα μου ειναι ανεπαισθητο για εσενα να ειναι deal breaker.
-
Update: Δεν εχω κλιπακια γιατι πηρα το πεταλι και μετα απο κανα δυο μερες την εκανα για διακοπες ;D Θα γραψω μερικες πρωτες εντυπωσεις μιας και με ρωτησαν μερικα ατομα. Eξαιρετικα transparent, οπως θα περιμενε κανεις - το eq της κιθαρας παραμενει αναλοιωτο για μεγαλο μερος του range του πεταλιου. Υπαρχει βεβαια ενα ωραιοτατο mid-range hump οταν το Drive φτασει στο 3 o'clock point και ανω. Ξανα as advertised, ειναι ιδαιτερα responsive - ακουει τις δυναμικες πολυ καλα, καθαριζει με το volume knob, τι μας ειπες τωρα κλπ κλπ κλπ Eχει γελοια επιπεδα εντασης on tap, αν καποιος τα χρειαζεται. Το gain range ειναι επισης αρκετα μεγαλο, μπορει να φτασει μεχρι αρκετα thick, saturated Santana-ish ηχους (ειδικα με διπλους μαγνητες). Αυτου του τυπου οι ηχοι ειναι και αυτοι οπου το πεταλι με εντυπωσιασε το περισσοτερο. Ενα minor point που μου αρεσε ομως ειναι οτι το neutral σημειο του tone control ειναι ακριβως στη μεση (12 o'clock). Γιατι να μη το κανουν ολα τα πεταλια αυτο? :P Μερικα μικρα specs που μπορει να μην προσεξαν ορισμενοι: στο εσωτερικο του πεταλιου υπαρχει ενα διακοπτακι που σου επιτρεπει να επιλεξεις αν το πεταλι θα λειτουργει ως true bypass ή ως buffered οταν ειναι σβηστο. Δεν επαιξα ακομη με αυτο για να σας πω πως "ακουγεται" το buffer του αλλα το οτι υπαρχει ως επιλογη μονο θετικο μπορει να ειναι. Επισης, το πεταλι ερχεται με δικο του power supply. Πραγμα που με εξεπληξε σχετικα, μιας και μιλαμε για ενα σχετικα οικονομικο πεταλι το οποιο μαλιστα τρεχει στο κλασσικο 9 volt supply. Το ps που ερχεται με το πεταλι ειναι λοιπον ενα κλασσικο 9 volt τυπου Boss/Ibanez/MXR. Δεν προσεξα καποια σημαντικη ηχητικη ή λειτουργικη διαφορα οταν το πεταλι ετρεχε με το αναφερθεν τροφοδοτικο ή με το power brick που χρησιμοποιω για τα υπολοιπα πεταλια μου. Θα ελεγα οτι δεν ειναι λοιπον απαραιτητο, απο την αλλη hey, free power supply. Μια ελαφρα ιδιοτυπη συγκριση - εχω ενα modded Βοss BD-2 που χρησιμοποιω συχνα και που παρα το οτι δεν ειναι φυσικα ιδιο με το Soul Food, μπορουν και τα δυο να παιξουν στο ballpark του "transparent, creamy thick overdrive". Ενα απο τα "προβληματακια" μου με το BD-2 ειναι οτι το ακουγα να εχει...κοκκους. Smooth αλλα με ενα inherent grit που δεν ηταν τοσο θεμα eq οσο του χαρακτηρα του πεταλιου. To Soul Food ειναι πολυ πιο smooth απο αυτο, προς μεγαλη μου ευχαριστηση. Τρομερα smooth. Φανταζομαι αυτο θα ειναι αναμενομενο και ζητουμενο μιας και μιλαμε για Klon-ο-κλώνο. Aπο τα διαφορα κλιπακια που κυκλοφορουν, νομιζω το πιο ακριβες ειναι αυτο του Prymaxe που ανεβηκε πρωτυτερα στο thread. Τουλαχιστον με την δικη μου telecaster ο ηχος ηταν αρκετα κοντα στον αναλογο του βιντεο. Το βιντεακι της ιδιας της Electro Harmonix απο την αλλη ακουγεται σε συγκριση ψιλο-απαραδεκτο. tl;dr Πρωτες εντυπωσεις τρομερα θετικες, go buy one.
-
https://en.wikipedia.org/wiki/Tricky_%28musician%29
-
Btw, εχω παραγγειλει το Soul Food και θα το εχω λογικα σημερα - αναμεινατε γνωμες/κλιψ εντος εβδομαδας.
-
Ενας γενικος (αλλα οχι απολυτος) μπουσουλας σχετικα με τη συγκεκριμενη συγκριση ειναι και ο εξης: Στις high-end Epi, συνηθως προκειται για καποιο απο τα standard μοντελα με εξτρα bling - φανταχτερα veneers, hardware, inlays κλπ. Στις budget Gibson μιλαμε συνηθως για καποια no-frills εκδοση ενος κλασσικου μοντελου (faded finishes, no binding). Θα ελεγα λοιπον οτι συνηθως υπαρχει μια υπεροχη του τυπου substance over style οταν συγκρινουμε Gibson και Epiphone παρομοιας τιμης.
-
DAMNIT!
-
Εγω εχω ενα μικρο φετιχ με τους παλιους Sound City... Και το χειροτερο εινα οτι ειναι attainable...Αγγλια ζω, τους βρισκω ευκολα και σχετικα φτηνα. Το μονο που με κραταει ειναι η...βλακεια του να εχεις ενα τετοιο γομαρι σε ενα μικρο διαμερισματακι :P
-
Δε ξερω, ειμαι εδω με ενα φιλο και μας εχει πιασει η βλακεια και ακουμε Κατη ολη μερα ;D ;D ;D
-
Ολη μερα σημερα.
-
Oι παλιοι θα το ξερουν σιγουρα (vintage γαρ), αλλα για τους νεοτερους (σαν και του λογου μου) να προσθεσω και το Twin Peaks. Απλα πρεπει :P
-
Ειναι ενα "παιχνιδι" οπου παιρνεις ενα screenshot μια ταινιας στο 33:33 και ο αλλος προσπαθει να βρει ποια ειναι και επεσε βαρυ το πληγμα στη σινεφιλ τιμη μας, μιας και ηταν προφανεστατα WW2 movie αλλα δεν ειχαμε ιδεα ποιο ;D ;D ;D Αν ειχαμε την τυχη να φαινεται ο Bale στο συγκεκριμενο screenshot βεβαια θα μας επαιρνε μερικα δευτερολεπτα. ;D