-
Αναρτήσεις
6380 -
Μέλος από
-
Τελευταία επίσκεψη
-
Ημέρες που κέρδισε
15
Τύπος περιεχομένου
Προφίλ
Forum
Ημερολόγιο
Άρθρα
Music
Νέα
Competition Kom12
Lockdown
Videos
Store
Ότι δημοσιεύτηκε από odis13
-
Ασχετο: Μονο εγω βλεπω τελειως τρελαμενες τις παραθεσεις του SF στο προηγουμενο post? ??? (Συνεχιζουμε.)
-
Kριμα. :( Αφησε τεραστιο εργο πισω του.
-
Βεβαιως, αν εχεις το budget συμφωνω 100% να την φτιαξεις οπως την θες. Απλα νομισα οτι εψαχνες κατι στο budget της Squier VM 72 για αυτο και την ανεφερα, σημειωσατε ακυρο ;D ;D
-
Hijack cont - Yπαρχει και αυτη σε παραπλησιο price point, αν δεν την εχεις δει. http://www.thomann.de/gb/fender_modern_player_tele_thinline_bk.htm
-
Aν φανταστεις οτι η Custom 22/24 ειναι μια κιθαρα που συνδυαζει σχεδιαστικα στοιχεια απο την Gibson και την Fender (και μαλλον πιο συγκεκριμενα απο μια LP και μια Strat), η McCarty ειναι μια Custom 22 με λιγη "Gibson-ο-σκονη" παραπανω. ;D Συγκεκριμενα, οι McCarty εχουν α) λιγο πιο χοντρο σωμα απο τις Custom, β) λιγο πιο λεπτο headstock και κλασσικα Kluson-type κλειδια γ) διαφορετικη γεφυρα (wrap-around αντι για τρεμολο) δ) και κατα περιπτωση διαφορετικους μαγνητες (lower output ή P90) Οποτε ο ηχος τους ειναι σαν μια Custom 22 που καθεται λιιιιγο πιο κοντα στον LP/SG ηχο.
-
Προσομοίωση Fender(tremolo/vibrato) σε πετάλι
Απάντηση odis13 στου Sakis_Gallo το θέμα Κιθάρες και Ενισχυτές
Εγω προσφατα εψαχνα για καποιο οικονομικο, vintage-style tremolo και χτυπησα ενα παλιο Guyatone VT2 (το VT3 ειναι η πιο καινουρια του εκδοση). Τερμα απλο, μικροσκοπικο σε μεγεθος και ικανοποιητικο σε ηχο - στα δικα μου αυτια αρκετα κοντα στον κλασσικο ζεστο Fender tremolo ηχο. Σιγουρα δεν παιζει στο ιδιο επιπεδο με κατι οπως το Catalinbread Semaphore ουτε εχει πολλες ηχητικες δυνατοτητες. Το αναφερω απλα επειδη ημουν οπως ειπα προσφατα σε παρομοια αναζητηση και ισως σε ενδιαφερει το μικρο μεγεθος. -
Η "κλασσικη" CV Thinline ειναι καλη αλλα εγω οταν την δοκιμασα δεν εντυπωσιαστηκα ιδιαιτερα. Οι μαγνητες ηταν so-so, οχι σε βαθμο που θα με ενοχλουσαν ιδιαιτερα σε αυτο το price point αλλα και παλι nothing to write home about. Το μανικι της παντως ηταν σχετικα λεπτο - οποτε αφου ο φιλος του SF λεει οτι η 72 θυμιζει Baja στο μανικι μιλαμε για σημαντικη διαφορα.
-
Αν δεν εχει phono pre-amp το Sony hi-fi σου, δεν πας πουθενα...
-
All of my what. Aκομα και ως hoax, ειναι φοβερο ;D ;D http://www.korg.com/us/products/effects/mikustomp/
-
-
Αρκετα αξιολογοι, τους εμαθα προσφατα απο ενα φιλο που τους ειδε live στο Glastonbury και του αρεσαν ιδιαιτερα. Worth a listen.
-
Fender Road Worn '60s Jazzmaster και Jaguar
Απάντηση odis13 στου vastrange το θέμα Κιθάρες και Ενισχυτές
Ισως εννοει οτι δεν ειναι το κλασσικο με το lock? -
Σε αυτα τα λεφτα, στις επιλογες που αξιζει να τσεκαρεις βρισκονται οι Baby Taylor - η BT1 ειναι κλασσικο Spruce top, η BT2 ειναι all mahogany και η Big Baby ειναι λιγο πιο μεγαλη σε μεγεθος χωρις να φτανει full size. Προσωπικα η Big Baby μου αρεσει περισσοτερο απο την BT1, ειναι πιο "ολοκληρωμενη" σαν οργανο, ενα καλο balance μεταξυ ηχου, playability και μικρου μεγεθους. Yποψην βεβαια οτι οι 3 παραπανω κιθαρες δεν εχουν ηλεκτρικα - θα μπορουσες βεβαια να προσθεσεις εσυ καποια της επιλογης σου χωρις να ξεφυγεις ιδιαιτερα απο το budget σου, ειναι σχετικα οικονομικες. Μια αλλη, ολοκληρωμενη επιλογη ειναι παλι απο την Taylor, η GS Mini. Eιναι mini auditorium και ερχεται κομπλε με αξιοπρεπη ηλεκτρικα και θηκη κοντα στο 500ρικο. Νομιζω οτι προσφατα εγινε discontinued αλλα γενικα υπαρχει stock σε μαγαζια και δε θα δυσκολευτεις να τη βρεις (ισως ειναι αυτη που δοκιμασες). Oι parlour σε ενδιαφερουν? Ειχα παιξει με μια πολυ ωραια Faith Naked Series parlour που ηταν κοντα στο budget σου (500αρικο περιπου) αλλα δεν θυμαμαι αν ειχε ηλεκτρικα ή οχι. Edit: Βλεπω με προλαβες και εσυ ο ιδιος με τις Baby :D
-
Aν βρεθεις ποτε στην Αγγλια μπες σε ενα Costa Coffee και παρηγγειλε ενα large capuccino, ειναι πολιτισμικη εμπειρια. 560ml "capuccino" με μια δοση espresso και μισο λιτρο and then some γαλα. "Italian about coffee" λεμε ;D ;D ;D ;D Και το χερι για scale ;D
-
Eιναι του Arthur Tress. https://en.wikipedia.org/wiki/Arthur_Tress Σε καποιο σημειο της τελευταιας biennale ειχε ανεβει μια πολυ ωραια retrospective εκθεση του εργου του στο Μουσειο Φωτογραφιας στη Θεσσαλονικη, τσεκαρε τον.
-
Αυτο ακριβως! Και στο χωρο της κινηματογραφιας, υπαρχουν αρκετοι που συνεχιζουν να χρησιμοποιουν φιλμ 35mm αλλα δεν θα πανε μετα να κανουνε montage με ξυραφακι και color timing. Καλες και αγιες οι παλιες τεχνολογιες για image/sound capture και υπαρχουν αρκετοι λογοι για καποιον να συνεχισει να τις χρησιμοποιει εν ετει 2014, αυτο βεβαια δεν σημαινει οτι θα πρεπει αναγκαστικα να μαζοχιζομαστε και στα υπολοιπα post σταδια με τεχνολογιες του '50. Καπου εχω ενα σετ graytone μολυβακια αλλα δεν νομιζω οτι θα κατσω να ρετουσαρω τα dustmarks σε 35αρι αρνητικο με το χερι, εχουμε και δουλειες thank you very much ;D Για μενα παντως υπαρχουν και μερικοι πολυ καλοι λογοι να κανεις prints και σε ποιοτικο επιπεδο, ειτε αυτα προερχονται απο digital ειτε απο φιλμ. Ειναι ο μονος τροπος να δειξεις τη δουλεια σου σε καποιο και να εχεις πληρη ελεγχο του αποτελεσματος που θα δει ο ενδιαφερομενος. Ξερεις οτι οποιος κοιταζει την εν λογω φωτογραφια την βλεπει οπως θες εσυ να ειναι. Οχι σε οτι τυχαια αναλυση, φυσικο μεγεθος και colour balance τυχανει να υποστηριζει το display που χρησιμοποιουν οι "θεατες", που μπορει να ειναι απο ενα αξιοπρεπες μονιτορ μεχρι την οθονουλα του iphone που δεν φαινεται πλεον απο τις δαχτυλιες. Και ολο αυτο καθαρα απο την σκοπια του ελεγχου που εχεις πανω στο τελικο αποτελεσμα, χωρις να μπουμε καν στα χωραφια της ποιοτικης διαφορας που υπαρχει για παραδειγμα (τυχαιο) μεταξυ της συγκεκριμενης φωτογραφιας οπως την παραθετω παρακατω σε online μορφη και ενος original print της ιδιας φωτογραφιας που θα μπορουσε καποιος να δει σε καποια εκθεση. Φυσικα αυτα ειναι καποιοι προβληματισμοι που μαλλον δεν απασχολουν πιο "καθημερινες" μορφες φωτογραφιας, οπου καποιος θελει απλα να εχει αναμνησεις αγαπημενων και στιγμων σε καποιο χειροπιαστο μεσο αλλα δεν παυουν να ισχυουν.
-
Οχι σοβαρα ;D Δουλευω κατα κυριο λογο ασπρομαυρο φιλμ (ακομα). Μετα την εμφανιση σκαναρω και δουλευω digital, για καποιο ελαφρυ retouching, καθαρισμα κλπ. Εκτυπωσεις κανω καθε τοσο σε φωτογραφιες που μου αρεσουν - ειτε print απο το digital post-processed αρχειο σε καποιο lab που εμπιστευομαι ειτε (αν εχω τον χρονο και ορεξη) κατευθειαν απο το αρνητικο σε θαλαμο. Οποτε θα ελεγα ναι - ειτε digital ειτε oldschool μερικα prints ειναι καλη ιδεα να υπαρχουν.
-
Ψηφιακτσφ τι? Τι ειναι αυτο ρε μαγκες? Εγω ακομα σε θαλαμο τυπωνω :P
-
https://www.youtube.com/watch?v=ruT7MUQ42aQ
-
samy πριν απο καμια ωρα ακουγα The Sound και ημουν μολις ετοιμος να ποσταρω κατι :-X
-
Αντε και αλλο ενα μιας και πιασαμε τις πγοιοτητες :P https://www.youtube.com/watch?v=SwfVarzG1js
-
Χωραω και 'γω?
-
Φοβεροι! Το Fretboard Journal ανεβαζει μερικα καταπληκτικα βιντεακια, ο Frisell ειναι τακτικος guest :)
-
Μα αυτη η "δευτερη κατηγορια" ειναι που κατασκευαζεται απο 2-3 τεραστια ghostbuilding εργοστασια και οχι απο τον κατασκευαστη του headstock (που μπορει και να μην υπαρχει). Υπαρχουν brands με μεγαλα ονοματα που βγαζουν ghostbuilt κιθαρες - παραδειγμα η PRS κυκλοφορει την σειρα SE, η Parker τις PM, η ErnieBall τις OLP. Οποιοσδηποτε ενδιαφερεται για αυτες τις κιθαρες ξερει οτι τα οργανα αυτα δε βγαινουν φυσικα απο το ιδιο αμερικανικο εργοστασιο που βγαινουν τα high-end μοντελα (duh) αλλα απο καποιο εργοστασιο στην Κορεα. Δεν ξερω αν εσενα πχ σε επηρεαζει το οτι το εργοστασιο δεν ειναι ιδιοκτησια του Paul Smith ή του Ken Parker αλλα ξεχωριστη εταιρεια που εχει αναλαβει την παραγωγη αυτων των οργανων ως subcontractor. H διαφορα μεταξυ του real thing και των ghostbuilt budget εκδοσεων ειναι συνηθως ιδιαιτερα εμφανης και δεν τιθεται θεμα "εξαπατησης". Υπαρχουν μερικες περιπτωσεις οπου τα πραγματα ειναι λιγο πιο murky - παραδειγμα (αν δεν απατωμαι) η παρακατω κιθαρα http://www.fender.com/en-GB/series/modern-player/modern-player-telecaster-thinline-deluxe-maple-fingerboard-3-color-sunburst/ γραφει Fender στο headstock αλλα δεν ειναι φτιαγμενη απο την Fender. Εμενα και παλι η συγκεκριμενη περιπτωση δε θα με πειραζε, μπορω να δω ομως γιατι θα πειραζε καποιον.
-
Η Gibson. Eιναι γνωστα και σε μεγαλο βαθμο αληθη αυτα που λεει. To πιο συχνο ghostbuilding case ειναι κιθαρες που φτιαχνονται στην Ανατολη (Κινα, Ινδονησια, Κορεα και σε ενα βαθμο Ιαπωνια). Οι περισσοτερες κιθαρες που φτιαχνονται εκει (και κατ'επεκταση, οι περισσοτερες κιθαρες που φτιαχνονται παγκοσμιως) φτιαχνονται απο την Cort και την Samick. Παρα πολλες εταιρειες δεν εχουν δικα τους εργοστασια και αναθετουν την κατασκευη των οργανων τους σε καποια αλλη εταιρεια. Epiphone, Washburn, Stagg, Schechter, Markamekapses, LTD, Ibanez, Squier, Gretsch, Guild, Recording King, PRS SE, σχεδον ολες οι εν Ανατολη μαζικα παραγωμενες κιθαρες. Αυτου του τυπου το ghostbuilding ειναι πρακτικη που ισχυει σε σχεδον καθε παραγωγικο τομεα, ισχυει και για τη μαζικη παραγωγη μουσικων οργανων και θα συνεχισει να ισχυει. Και δεν υπαρχει λογος να χαλαει και καποιον - σε τι σε πειραζει το οτι η Washburn (παραδειγμα) κιθαρα που εχεις φτιαχτηκε σε ενα εργοστασιο που δεν εγραφε Washburn εξω απο το κτιριο, οχι επειδη ειναι "μουφα" αλλα επειδη δεν υπαρχει εργοσταστιο που γραφει Washburn στην εισοδο και ολες φτιαχνονται απο καποιο τριτο party? Μια δευτερη περιπτωση ghostbuilding ειναι οι περιπτωσεις εταιρειων που διαφημιζουν τα οργανα τους ως "Made in the USA" ενω στην πραγματικοτητα ειναι φτιαγμενα στην Ανατολη, παραδειγμα η Kramer που αναφερει το βιντεο και το Spector του Terry. Αυτο πλεον συμβαινει πολυ πιο σπανια εως καθολου μια και μπορει να θεωρηθει malicious, false advertising και παει λεγωντας. Η τριτη περιπτωση ghostbuilding ειναι αυτη οπου μια εταιρεια αναθετει σε ενα εξωτερικο οργανοποιο την παραγωγη καποιου χειροποητου οργανου για καποιον artist τους - οργανο που θα φερει το ονομα της εταιρειας αλλα στην πραγματικοτητα δεν φτιαχτηκε απο την ιδια την εταιρεια στο εργοσταστιο της αλλα απο καποιον μικρο κατασκευαστη. Εδω μπαινουμε και σε conspiracy theory χωραφια βεβαια. Εχει συμβει (oι Les Paul του Slash καλη ωρα ηταν ghostbuilt Gibson, as mentioned) για διαφορους λογους - ισως η εταιρεια δεν ειχε διαθεσιμο το επιπλεον ανθρωπινο δυναμικο που θα αποροφουσε πληρως η κατασκευη αυτων των οργανων. Παντως ειναι λιγο αστειο να πιστευει κανεις οτι ολες οι Gibson που παιζουν οι διαφοροι διασημοι ΔΕΝ ειναι Gibson, ποσο μαλλον επειδη η Gibson δεν ειναι...αρκετα καλη για να φτιαξει τοσο καλες κιθαρες, εν ετει 2014 :P Και οπως ειπαμε, το οτι το ghostbuilding συμβαινει δεν παει να πει οτι κανενας δεν φτιαχνει τα δικα του οργανα. Οπως ειπε και ο SF, μιλαμε για κατα κορον import models. Η Fender φτιαχνει τις MIA κιθαρες της στο δικο της εργοσταστιο στην Corona California και τις MIM παλι στο δικο της εργοστασιο στην Ensenada. Τα απω-ανατολικα μοντελα της Fender (Lite Ash, Modern Player) τα φτιαχνει η σαρα και η μαρα (μαλλον Samick/Cort). Tις Squier επισης. Oι Fender Japan (που ειναι και διαφορετικη εταιρεια) ειναι παλι ghostbuilt - αυτη τη φορα βεβαια απο εταιρειες εντος Ιαπωνιας οπως FujiGen και Tokai.