odis13

Οκ, αφου μιλαμε για τη μεθοδο του Carcassi τοτε τα εργα που ψαχνεις θα ειναι Op.59 κατικατι. Εδω εχει γραψει καποιος μερικα απο τα κομματια της μεθοδου και βλεπω περιεχει και καποια απο τα βαλς και σε αλλα βιντεο εχει τις 50 σπουδες απο το ιδιο βιβλιο καθως και τις 25 σπουδες Op.60 Υ.Γ. Βλεπω η πολκα στο βιβλιο ειναι μετα τις 50 σπουδες οποτε δε ξερω τι νουμερο θα ηταν... Υ.Γ. To βιντεο που σου παρεθεσα δυστυχως φτανει μεχρι το βαλς της σελιδας 35 και απο οτι φαινεται ο φιλος μας δεν ολοκληρωσε/ανεβασε ποτε το υπολοιπο υλικο του βιβλιου περαν των 50 σπουδων.

Μπορεις να σκαναρεις τις παρτιτουρες (εστω την αρχη τους) ωστε να ξερουμε για ποιες μιλαμε? Δε νομιζω να εχω δει την συγκεκριμενη εκδοση...

Χωρις να ειμαι expert στους EMG, εγω θα κοιταγα τον 89 για πισω (που υποτιθεται ειναι κοντα στον κλασσικο 85 αλλα εχει και το coilsplit) και μετα για τους δυο μονους ισως τους SLV του Lukather που μου εχουν δωσει την εντυπωση οτι ειναι πολυ ευελικτοι (μια φορα που τους ακουσα σε μια Luke δηλαδη).

Θενκ γιου θενκ γιου. Τα ευσημα περι παραγωγης και μιξης πανε στο δευτερο μισο του πονυ, εγω δε πολυσκαμπαζω απο τετοια και περιοριζομαι σε qualitative σχολια. :P Η γλωσσα ειναι Ουγγρικα, ειναι ενα αποσπασμα απο την ταινια Werckmeister Harmonies του Bela Tarr, οπου ο καθηγητης ξεκινα μια φιλοσοφικη αναλυση περι μουσικης, αισθητικης και συγκερασμενου κουρδισματος. Η ταινια ειναι εξαιρετικη και θα την προτεινα ανεπιφυλακτα, ειδικα δε το opening scene ειναι ισως το καλυτερο long take που εχω δει ποτε μου. Προειδοποιηση ομως για οσους δεν γνωριζουν τον Bela Tarr - μπροστα του ο Αγγελοπουλος θα σας φανει γρηγορος. Περι παραγωγης...τα κομματια μας αρχικα ακολουθουσαν μια τυπικη φορμουλα οπου ξεκινουσαμε με καποιο χαλι (προερχομενο ειτε απο καποιο guitar drone ειτε απο καποιο βαρια πειραγμενο field recording) στο οποιο μετα μπαινανε καποια κιθαριστικα ή synth μερη τα οποiα συχνα περνανε παραλληλα και απο βαρυ processing και κοπτοραπτικη (για γαρνιτουρα). Το συγκεκριμενο κομματι ειναι απο τα πρωτα σε μια πιο "δομημενη" κατευθυνση, οπου σκεφτομαστε να αρχισουμε να χρησιμοποιουμε πιο πολλα φυσικα οργανα και φωνητικα samples. H παραγωγη ειναι σπιτικη DIY, συνηθως γραφουμε στο σπιτι μου με μια Apogee Duet. Εχουμε μερικα αξιολογα μικροφωνα μεταξυ μας αλλα εχουμε καταληξει να γραφουμε τα παντα με το Superlux Hi10 https://www.thomann.de/gb/superlux_hi_10.htm , που ειναι το ΚΑΛΥΤΕΡΟΤΕΡΟ ΜΙΚΡΟΦΩΝΟ ΕΒΕΡ ΤΟ ΑΓΑΠΑΩ. Η ακουστικη κιθαρα ειναι μια Recording King με χορδες διετιας που ζει σε μια γωνια του σπιτιου μου και η οποια σπανιως χρησιμοποιειται για οτιδηποτε, οι υπολοιπες κιθαρες ειναι ειτε tele ειτε casino ( Peerless Songbird για την ακριβεια) με διαφορα εφε (στο συγκεκριμενο κομματι εχει κανει την εμφανιση του και ενα Red Panda Particle το οποιο δε θα προσπαθησω καν να θυμηθω πως ηταν ρυθμισμενο, ελπιζω να θυμηθηκαμε να το βγαλουμε φωτογραφια). Τα χαλια στο συγκεκριμενο κομματι ειναι ουσιαστικα τρια: field recording απο ενα περιπατο στο κεντρο της πολης το οποιο εχει περασει απο ενας Θεος ξερει ποσα VST, η ομιλια απο την ταινια και προς το τελος ενα κιθαριστικο drone οπου παιζω αρμονικες με μπολικο sub-octave fuzz (MXR Bluebox) συν εξτρα compression & reverb. Τι ομορφος δισκος. Και ομολογω οτι ο παραλληλισμος δουλειας μου με Metheny δε ειναι κατι που περιμενα ποτε να ακουσω , I'm flattered ;D Y.Γ. Στο soundcloud υπαρχουν και μερικα ακομα κομματια, σε πιο ambient, minimal υφος για οποιον ειναι περιεργος.

Οι Random Pony ειναι ενα ντουο αποτελουμενο απο τον Σταθη και τον Οδυσσεα (moi). Συνηθως βγαζουν ηχους και θορυβους απο κιθαρες, ηλεκτρονικα και οτι αλλο βρεθει μπροστα τους. Εχουν επισης ενα affinity για ηλιθια καπελα. Δεν εχουν αποφασισει ακομα αν παιζουν ambient-electroacoustic-drone-improvnoiseδεξερωτι αλλα τις προαλλες σφιχτηκαν, ζοριστηκαν και καταφεραν να φτιαξουν κατι με διαρκεια κατω των 10 λεπτων που θυμιζει μουσικο κομματι με αρχη μεση και τελος οποτε ειπαν να το μοιραστουν μαζι σας. [soundcloud] [/soundcloud]

Ανακαλυψα πριν λιγο τον παρακατω κυριο απο τη Σαρδινια και την πολυ ιδιαιτερη "κιθαρα" του. Mου κρατησαν πολυ αξιολογη παρεα με τον κυριακατικο καφε μου οποτε ειπα να τον μοιραστω μαζι σας :)

Πολυ mixed feelings. Οκ δεκτο, ειναι ο Dylan, εχει αφησει ενα στιχουργικο και μουσικο εργο τεραστιο, καλο ειναι να βλεπεις την ακαδημια "ανοιχτομυαλη" αλλα...ειναι το Νομπελ Λογοτεχνιας ρε γαμωτο. Ειναι μια διακριση που αξιζει σε ενα πολυ συγκεκριμενο γκρουπ ανθρωπων και με το να το δινεις στον Dylan ειναι σαν να πηγαινει μια χρονια χαμενη. Θα προτιμουσα να το εβλεπα στα χερια καποιου λογοτεχνη οπως ο Murakami πχ, να τιμηθει αξια οπως εχουν τιμηθει αλλοι τεραστιοι απο τον Hemingway μεχρι τον Beckett. Αν μη τι αλλο ειναι μια αναγνωριση που ο Dylan ουδεποτε χρειαζοταν :P

Θα σταθω σε αυτο ακριβως που ειπε ο yameth εδω και θα προσθεσω οτι, κατα την ταπεινη μου γνωμη, ειναι πραγματικα κριμα να μην υπαρχει ενεργη συμμετοχη ελληνων κατασκευαστων στο forum. Δεν ειναι δα και τοσοι πολλοι (δεν αναφερομαι μονο στο χωρο των synths αλλα γενικα στη μουσικη τεχνολογια) και δεδομενης της κινησης και κοσμου του noiz θα μπορουσε να υπαρχει ενας πολυ ουσιαστικος και ενημερωτικος διαλογος μεταξυ αγορας και industry, επωφελης και στις 2 πλευρες. Οσον αφορα την dreadbox συγκεκριμενα, δρατωμαι της ευκαιριας να πω οτι χαρηκα ιδιαιτερα οταν ειδα προιοντα τους σε τοπικο μαγαζακι εδω στο εξωτερικο οπου βρισκομαι, καθως τους ειχα ακουστα καιρο αλλα δεν νομιζα οτι θα ειχα ευκολα την ευκαιρια να δοκιμασω τα μηχανηματα. Μπραβο για την προσπαθεια και για το ανοιγμα σε ξενες αγορες, ειδικα σε τετοιους καιρους. Και τωρα, οικονομιες για κανα module :D :D

Αυτος ειναι και ενας λογος που εγραψα πιο πανω οτι η rap μουσικη αρχιζει να γινεται παγκοσμια. Ειναι απο τα λιγα ειδη οπου θα βρεις αξιολογες ισως αποπειρες σε καθε γωνια του πλανητη, "κουρδισμενες" στην εκαστοτε εποχη, κοινωνια και γλωσσα, συμπεριλαμβανομενης και της δικης μας. (Η τουλαχιστον αυτη η εντυπωση μου εχει δωθει απο την ενασχοληση μου με το χωρο, μπορει να λεω και μακακιες. Συμβαινει και στις καλυτερες οικογενειες).

Yπαρχει μεν, δεν ειναι το ιδιο δε - προφανως το ειδος εχει καποιες στυλιστικες επιταγες που περιλαμβανουν μια κιτς, bling αισθητικη αλλα δε βγαινει σε ολους το ιδιο. Εδω παει αυτο που ειπα περι ακομψου appropriation - η ραπ, οπως καλη ωρα και η jazz μουσικη πρωτυτερα της, αρχιζει να γινεται ενα "παγκοσμιο" μουσικο ειδος. Υπαρχει μια διαφορα μεταξυ καποιου που εκφραζει τα στυλιστικα χαρακτηριστικα του εκαστωτε ειδους με σεβασμο και μεσα απο το "φακο" που επιβαλλει το δικο του background και αυτου που γινεται ζωντανη καρικατουρα σαν τους λεγαμενους. Δεν ειναι ευκολο να τραβηξεις μια κοκκινη διαχωριστικη γραμμη μεταξυ των δυο αλλα η διαφορα υπαρχει και ειναι ξεκαθαρη στους γνωστες του χωρου (του καθε χωρου). Ξαναλεω, δεν ειμαι σιγουρος πως μπορω να το εκφρασω αυτο γραπτως, ποσο μαλλον να απαριθμησω ξεκαθαρα τους λογους για τους οποιους το -οπτικο κυριως- κομματι δεν πειθει.

Υπαρχει νομιζω και αλλος ενας λογος που το συγκεκριμενο εγχειρημα τρωει τοσο κραξιμο. Ακομη και -ισως και ειδικα- για καποιον που εχει μια καποια επαφη με αυτο το ειδος, ξερει τι ακουγεται αυτο τον καιρο, ηξερε τη λεξη dab και απο χτες, εχει δει αλλους χιλιους να χωρευουν αλα Drake κλπ, το κομματι ειναι σχεδον κωμικο, ειναι αυτο που λεμε cringe-worthy, σε κανει να νιωθεις αβολα. Δε ξερω πως να το εκφρασω αυτο ακριβως με λογια, ειναι το υπερβολικο bling που σε αυτους βγαινει ως κακο κιτς? Το οτι ξερουμε οτι ειναι Ελληνες και μαλλον θα πανε να φανε παστιτσιο και να βαλουν σκουπα μετα τα γυρισματα, κανωντας τους "χαρακτηρες" τους paper thin? Ειναι το οτι ηρθαν καθυστερημενοι στο παρτυ και χαιρονται, ειναι η τελειως βεβιασμενη αποπειρα να κανουν connect με το μοντερνο digital culture (σνααααπτσααααατ), το cultural appropriation με τη χαρη ταυρου σε υαλοπωλειο? Εν ολιγοις μπορει να ειναι τεχνικα οκ η ολη παραγωγη αλλα το αποτελεσμα ειναι για τον καδο και νομιζω σε αυτο θα συμφωνησουν και ατομα που τους αρεσει οντως αυτη η μουσικη & κουλτουρα. (edited for clarity, εγραφα βιαστικα)

Μεγειες! Ακουγεται καταπληκτικη :)

Θα ηθελα με αφορμη αυτη τη συζητηση να προσθεσω το παρακατω βιντεο, οπου ο Ted Forbes αναφερεται στο πως περιπου λειτουργει η high-end αγορα τεχνης. Αφηνωντας κατα μερους αναλυσεις περι της σημασιας και ουσιας της μοντερνας τεχνης, υπαρχουν καποια πραγματα σχετικα με το πως, γιατι και ποιοι ξοδευουν τεραστια ποσα ωστε να αποκτησουν τετοια εργα που παρα πολυς κοσμος αγνοει, με ο,τι συμβολη μπορει να εχει αυτο στην αντιληψη τους περι συγχρονης τεχνης. Επειδη λοιπον ο Ted τα λεει καλυτερα απο μενα παραθετω το βιντεο το οποιο ελπιζω ισως φανει ενημερωτικο ή και ενδιαφερον για ορισμενους.

Bασικα και αλλες γνωστες του κιθαρες (μια custom τελε με 3 μαγνητες, μια rosewood blackguard, μια "μυτερη" που ειχε) νομιζω κανονικους μαγνητες ειχαν...

To τερατακι ειναι προσφατο αποκτημα, ειναι ενα σοβιετικο Elektronika FL-01 Flanger απο τα mid-80s. Μου εχει αρεσει πολυ ο ηχος του, πιανει απο πολυ πολυ ελαφρυ modulation μεχρι κλασσικους flange ηχους και απο εκει και μετα το χαος. Και δειχνει και ψαρωτικο :P Το τροφοδοτικο ειναι λιγο πονεμενη ιστορια. Εχω ενα φτηνο powerbrick που τροφοδοτει τα περισσοτερα πεταλια χωρις προβλημα. Το Multiwave Distortion ομως θελει λιγο περισσοτερο "χυμο" απο αυτο που του δινει το powerbrick, οποτε του εχω δωσει δικο του psu. Το Flanger παλι εχει...καλωδιο μπριζας αλα λαμπατερ, γιατι μαλλον τα psu ηταν αγνωστα επι σοβιετικης ενωσης. Μεχρι προσφατα ειχα και ενα rack που ηθελε και αυτο μπριζα οποτε...πολυπριζο mon amour.

Τωρινο setup, μετα απο κανα δυο χρονια απραξιας. Λειπουν μερικα πραγματακια (volume pedal, κανα reverb) αλλα γενικα εδω ειμαστε. Α και οποιος αναγνωρισει το καφε τερατακι (χωρις γκουγκλαρισμα) κερδιζει λαστιχενιο λουκουμακι. :P εεεεεεεελα τυχη του Παυλακη να ανεβει επιτελους!

Μονο εγω εχω αγχωθει απο το παρον thread? Ο SF βαζει μοντερνες tele γεφυρες και του αρεσουν? ΣΕ ΤΙ ΚΟΣΜΟ ΘΑ ΦΕΡΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ?

Αν θυμαμαι καλα υπαρχουν 2-3 τροποι για galvanic isolation και η χρηση μετασχηματιστη ειναι μακραν ο πιο διαδεδομενος τροπος οποτε το μηχανημα σου μαλλον εχει μετασχηματιστη.

Υποψην ο τυπος στο βιντεο χρησιμοποιει και μερικα αρκετα fancy πεταλια (και Dr. Z ενισχυτη) οποτε δε ξερω κατα ποσο αν απλα βαλεις TV Jones στην κιθαρα σου θα κατεβουν να σου χαιδεψουν αγγελακια τα αυτια με το καλημερα...

To ειδα τις προαλλες, it's sorcery. Νομιζω ενα αναλογο συστημα εχουν τελευταια και σε καποια πιανα τους, ωστε να εχουν effects και midi ηχους built in στο πιανο χωρις να δινουν την αισθηση οτι βγαινουν απο καποιο χωριστο point source, αλλα μεσα απο το πιανο.

O Ζαχαριας το τερματισε και εφτιαξε ενα τρεμολο pedal που λειτουργει με...ενα μικρο κερακι και μια μινιατουρα ατμομηχανη. Προφανως και δεν προκειται για commercial προιον αλλα η ιδεα και εκτελεση αποτελουν εξαιρετικα conversation pieces. Και ακουγεται/δειχνει και ωραια :) https://reverb.com/news/zvex-launches-the-candle-powered-vibrophase-pedal

Θα συμφωνησω με το οτι δεν ειναι ειναι δυνατοτερη ταινια του (μαλλον απο τις χειροτερες) και με το οτι δεν ειδα καποια ιδιαιτερη αξιοποιηση των 70mm, αλλα κατα τα αλλα δεν ηταν και τελειως μαπα. Μια χαρα βλεποταν σε σχεση με πολλα αλλα που κυκλοφορουν αυτο τον καιρο, απλα nothing to write home about. Αν εμφανιστει σε 70mm στο Λονδινο μπορει να κανω ενα κοπο να τη δω μηπως και αλλαξω γνωμη (πανω στο τεχνικο κομματι) αλλα δε νομιζω...

Αν οχι και σπανιοτερη, μιας και ειναι πιο πιθανο για καποιον τελειως ασχετο να δεχθει το "ισως να μη ξερω, δεν εκφερω γνωμη" σε σχεση με καποιον που θεωρει τον εαυτο του γνωστη του αντικειμενου.

Αν -με καποιο τροπο- καταλήξεις σε μια σιγουρη απαντηση Ναι/Οχι για το παραπανω ερωτημα, τι ακριβως αποτελεσμα θα εχεις? Θα επηρεαστεις εσυ καπως? Για παραδειγμα θα ξεκινησεις/σταματησεις να εκτιμας τον ηχο του υδραυλικου που χτυπαει το σωληνα επειδη ειναι/δεν ειναι μουσικη? Ρωταω χωρις hostility και προφανως οχι εσενα προσωπικα. Απλα μου κανει εντυπωση πως η συζητηση κατεληξε εν μερει να περιλαμβανει και το συγκεκριμενο ερωτημα το οποιο θεωρω τελειως ατοπο/ανωφελες.

Eγω νομιζα οτι εληγε το 2012. Y.Γ. Υπαρχει κοσμος που τον απασχολουν πραγματικα ερωτηματα του τυπου "ειναι το Χ μουσικη"?