odis13

Επειδη το εγραψα και εγω*, να διευκρινησω αν και νομισα οτι ειναι προφανες αλλα ο γραπτος λογος ως γνωστον ξεγελαει. Οταν λεω "χανετε" λοιπον αναφερομαι σε οποιονδηποτε δεν εχει μπει στον κοπο να δωσει μια ευκαιρια σε ενα τοσο πλουσιο ειδος μουσικης, επειδη δεν εχει σολο κιθαρας, επειδη νομιζει οτι ολα τα κομματια απλα μιλανε για ναρκωτικα και πορνες, επειδη "ειναι μονο για πιτσιρικια", επειδη δεν ειναι σοβαρο, επειδη επειδη... Εννοω δηλαδη αφορισμους που μπορει να κρατησουν καποιον "εκτος" ενος ειδου μουσικης (ή σινεμα ή κουζινας ή...) και εν τελει οχι μονο ειναι αχρειαστοι (κατ'εμε οπως ειπα παραπανω) αλλα και συχνα αντικειμενικα αβασιμοι (i.e. αυτο που στο χωριο μου λεμε πιπες). Προφανως δεν αναφερομαι σε αυτο που περιεγραψες εσυ, σε καποιον που μπηκε σε επαφη με το ειδος, ακουσε εψαξε λιγο και κατεληξε οτι απλα δεν ειναι και ιδιαιτερα του γουστου του ο χωρος. Ανθρωποι ειμαστε, γουστα εχουμε και προφανως δεν θα αρεσουν σε ολους μας τα ιδια. *φανταζομαι οτι μεσες ακρες και ο trolley το ιδιο εννοει αλλα προφανως δε μπορω να σου απαντησω για λογαριασμο του

Σκορπιες σκεψεις: 1) "Ειναι το Χ μουσικη? Ειναι το Υ τεχνη? Ειναι το παστιτσιο μακαροναδα?". Ποιος νοιαζεται? Σοβαρα τωρα, περαν της ακαδημαικης, μουσικολογικης συζητησης (που δεν ειναι αυτο που κανουμε εδω) , τι νοημα εχει να σε βασανιζουν τετοια ερωτηματα? Αν βρεις την απαντηση, ειτε μονος σου ειτε επειδη σε επεισε καποιος τριτος, θα αλλαξει η καθημερινοτητα σου? Θα αρχισεις να ακους noise αν σε "πεισουν" με επιχειρηματα οτι ειναι μουσικη? Θα πας σε εκθεση του Rothko αν σε "πεισουν" οτι ειναι το ιδιο "καλος" με το Rembrandt? Μουσικη, κινηματογραφος, λογοτεχνια, φαι - οτι και να ειναι, το δοκιμαζεις και αν σου αρεσει το καταναλωνεις, αν οχι το αφηνεις. Γιατι να βασανιζεσαι για το ποια ταμπελα του ταιριαζει και κατα ποσο? 2) Σε πολλα ειδη μουσικης αν το σκεφτεις καποια "συστατικα" περνανε σε δευτερη αν οχι τριτη μοιρα, καποια συστατικα ειναι εκει ωστε να υποστηριζουν την ουσια - κανει αυτο κατι "καλυτερο" ή "περισσοτερο" μουσικη απο κατι αλλο? Το οτι ας πουμε η αρμονια υπαρχει εκει κυριως ως υποστηριξη της (μελωδικης) απαγγελιας των στιχων και οχι το αντιστροφο δεν ειναι κατι που θα μπορουσες να πεις εν μερει και για τη μουσικη του Cohen πχ? Οι Sex Pistols παιζανε για τους στιχους τους ή τραγουδουσαν ετσι για να υπαρχει κατι πανω απο τις κιθαρες? Ισα ισα θα ελεγα οτι αυτη η σχεση υποστηριξης μεταξυ των μουσικων στοιχειων ειναι πολυ πιο συνηθισμενη απο αποπειρες ισης εμφασης σε ρυθμικο, μελωδικο αρμονικο και στιχουργικο επιπεδο. 3) Το αν ειναι συγκεκριμενα το χιπ χοπ μουσικη το εχω ακουσει ως προβληματισμο μονο στην Ελλαδα, ειτε στο δρομο ειτε στα ιντερνετσ...κατι μου λεει σε οποιαδηποτε αλλη δυτικη χωρα θα σε κοιτανε σαν εξωγηινο. Διαολε, εχουμε αν μη τι αλλο και μια σχετικα αξιολογη εγχωρια σκηνη, γιατι μας εκατσε τοσο βαρυχωνευτη η αποδοχη του ειδους? ;D 4) Χωρις καμια διαθεση να "την πω" σε οποιονδηποτε, θα σας πω μονο οτι χανετε. ΧΑΝΕΤΕ ΛΕΜΕ. Χανετε μια απο τις πιο ωραιες, γουστοζικες και πολυπλευρες μουσικες εκει εξω, μια απο τις ελαχιστες μουσικες που εχει φτασει να ειναι πλεον πραγματικα παγκοσμια χωρις πιθηκισμους, μια μουσικη που καταφερνει να ακουγεται ακομα φρεσκια μετα απο 30 χρονια εντονης παρουσιας στα mainstream μεσα, μια μουσικη που εχει "μπολιασει" σε πολλα επιπεδα σχεδον ολοκληρο το φασμα της μουσικης του 21ου αιωνα. Ειναι μια μουσικη που αξιζει και 2η και 3η ευκαιρια, ιδιως για εμας στην Ελλαδα οπου δυστυχως η γνωριμια του περισσοτερου κοσμου με το ειδος εγινε με ενα πολυ συγκεκριμενο, παρεξηγησιμο και ισως αναλογικα αδιαφορο κομματι του που κυριαρχουσε στο MTV και τα αναλογα μεσα στα τελη του 90 και του οποιου η "κουλτουρα" ηταν ιδιαιτερα παρεξηγησιμη (ισως οχι αδικα) στην Ελληνικη κοινωνια. Υπαρχουν ΤΟΣΑ ΠΟΛΛΑ περαν αυτου. Παμε λιγο ρε παιδια. Δε δαγκωνει.

Μου θυμιζεις ενα φιλο ο οποιος επισης καθε δεκαπενταυγουστο, σαν ταμα και αυτος βλεπει... το Τσιου. ;D Θα τα τσεκαρω.

Ημουν ΣΙΓΟΥΡΟΣ οτι θα ειχες μεσα το Plein Soleil και το La Piscine ;D Απο τα αλλα 3, υπαρχει καποιο που θα προτεινες σε καποιον που περναει το καλοκαιρι του στη μουντη Αγγλια και δε θα του προκαλεσει αυτοκτονικες τασεις ?

Bump γιατι βρηκα την παρακατω συνεντευξη οπου ο Ken δειχνει μια απο τις κιθαρες του και αναλυει και καποια απο τα πιο ιδιαιτερα και "κρυφα" specs τους, οποτε τα μανικια απο μαλακο ξυλο με εξωσκελετο απο carbon fibers και μετεπειτα ξυλινο veneer, την μονοκομματη γεφυρα που ειναι κουφια στο εσωτερικο για να παραμεινει το βαρος του οργανου χαμηλο (1.6 κιλα η συγκεκριμενη!), το neck joint που επισης χρησιμευει ως ρυθμιστης του action και αλλα.

Εν συνεχεια των thread - οφθαλμολουτρων με εξωτικους κατασκευαστες ειπα να προσθεσω και εγω τις τρομερα εντυπωσιακες (imho) archtop του Ken Parker. Τον Ken Parker θα τον εχετε ακουστα οι περισσοτεροι ως ιδρυτη των Parker Guitars και ιθυνων νου πισω απο την Fly και τις διαφορες καινοτομιες που εισηγαγε στα μεσα του '90. Ο Ken Parker επαψε να ασχολειται ουσιαστικα με τις Parker Guitars οταν η εταιρεια πουληθηκε το 2003 στην US Music, αλλα παραμενει ενεργος ως οργανοποιος, συγκεκριμενα ασχολειται με την κατασκευη archtop. Ken Parker Archtops Home Οι κιθαρες, οι πλειστες παραλλαγες επι της ιδιας συνταγης προφανως ξεφευγουν απο τα ορια της τυπικης archtop και φερουν διαφορες καινοτομιες, απο τις διαφορες σχεδιαστικες πινελιες οπως το κλασσικο Parker headstock και τα πλαινα soundports μεχρι το παλαβο custom neckjoint. Αυτο βεβαια που εμενα μου κανει τρομερη εντυπωση, και ειμαι σιγουρος πολλοι θα διαφωνησουν, ειναι το αισθητικο αποτελεσμα που τις κανει οχι απλα απο τις ομορφοτερες κιθαρες που εχω δει αλλα απο τα ομορφοτερα οτιδηποτε που εχω δει. Το αισθητικο παντρεμα κλασσικου και μοντερνου, με τα overhanging top (a la violin family) να συνυπαρχουν με τα πλαινα soundports, οι λιτες, σχεδον ιαπωνικες στην αμεσοτητα τους γραμμες, τα φινιρισματα που δειχνουν να φερουν το τελειο ποσο aging...για εμενα ειναι ισως τελειες. Θα ελεγα οτι η θεση τους ειναι σε μουσειο τεχνης, μεχρι που ειδα οτι μια απο τις τελευταιες κιθαρες φτιαχτηκε ως ειδικη παραγγελια για τη μονιμη συλλογη του Metropolitan Museum of Art οποτε μαλλον καποιος με προλαβε ;D

Παλαιοτερα παντως ειχα μπει σε πειρασμο οταν ειδα οτι ο Thomann εχει πολλα own-brand λατινικα εγχορδα οπως Τres Cubano, Cuatro σε πολυ λογικες τιμες, ριξε μια ματια... https://www.thomann.de/gb/thomann_cuatro_venezolano_standard.htm?ref=search_rslt_cuatro_364963_2 https://www.thomann.de/gb/thomann_tres_cubano_standard_ccw.htm?ref=search_rslt_tres_357834_1 Kαι κατι αλλο που ισως σε ενδιαφερει: περαν των παραδοσιακων εγχορδων που αναφερθηκαν ηδη, οπως ειπες και εσυ μπορεις να δεις ορισμενες φορες κλασσικες κιθαρες με συρματινες χορδες σε αυτες τις μουσικες. Κατι παρομοιο μπορει να συναντησεις και στο πορτογαλικο Fado και απο οτι βλεπω ο thomann εχει στον καταλογο του μια "Fado Steel-String Classical". https://www.thomann.de/gb/thomann_fado_classical_guitar_de_luxe.htm Y.Γ. Δεν εχουν Ronroco, ΕΥΤΥΧΩΣ... Και 3ο edit επειδη ο,τι θυμαμαι χαιρομαι: Στην Ελλαδα ναι θα δυσκολευτεις να βρεις τετοια οργανα, αλλα ισως με λιγο ψαξιμο βρεις καποια ρεμπετοκιθαρα. Ο σχεδιασμος τους παιζει αρκετα αναλογα με τον κατασκευαστη αλλα εχω δει αρκετες που ειναι κατασκευαστικα κοντα σε μια κλασσικη κιθαρα αλλα με συρματινες χορδες. Λαική κιθάρα - Ρεμπετοκίθαρο in Guitars and Amps - Page 1 of 3

Πολυ ωραιο! Και ο "θορυβος" μου αρεσε, μη σου πω θα τον αφηνα και πιο εντονο ;D

Βρε και εχω ενα modded BD-2 που ελεγα καιρο τωρα να δωσω.... ;D ;D ;D

Ωραιοτατη ειναι η lite ash αλλα με τοσο μικρη διαφορα απο την baja πας για baja χωρις δευτερη σκεψη.

Mια αλλη επιλογη, σε διαφορετικη βεβαια τελειως κατηγορια τιμης θα ηταν μια Godin midi-ready κιθαρα οπως η XTSA. Εχουν πολυ καλο tracking και νομιζω μπορεις να τις χρησιμοποιησεις με οποιοδηποτε midi synth.

Βαλε νεον φωτα στο δωματιο ΤΩΡΑ. Πολυ ωραιος.

+1 Και μακαρι να σταματησει και το φετιχ με τον "καθαρο" εβενο και την περιβαλλοντικη καταστροφη που συνεπαγεται - να αρχισουμε να βλεπουμε και stripped εβενο σε πιο πολλα οργανα. Ειχαμε και μερικα παλιοτερα thread επι του θεματος: Madagascar Rosewood in Guitars and Amps - Page 1 of 3 Το μέλλον του έβενου in Guitars and Amps - Page 1 of 3

otto## αυτο που περιγραφεις παντως λεγεται impostor syndrome και ειναι ΤΡΟΜΕΡΑ συνηθισμενο, δεν εισαι μονος σου ;D

Τα εχουν γραψει και αλλοι πρωτυτερα, αλλα θα γραψω, χωρις να ειμαι φυσικα ειδικος, κατι που εμενα μου φαινεται σε ενα βαθμο αυτονοητο: ο ανθρωπινος εγκεφαλος ειναι ενα οργανο, ακριβως οπως η καρδια, ο πνευμονας και διαφορα αλλα. Οπως λοιπον μπορουν να δυσλειτουργησουν αυτα, ετσι μπορει να δυσλειτουργησει και ο εγκεφαλος. Οι εγκεφαλικες ασθενειες δεν ειναι κατι "in your head", μια "φαση" που περνας ή απλα ο τροπος που νιωθεις καποια στιγμη - ειναι ασθενειες, μιλαμε για δομικες αλλαγες εντος του εγκεφαλου. Μπορει να ειναι το ιδιο tangible, το ιδιο φυσιολογικως οδυνηρες οσο ενα σπασμενο ποδι, μια διαφραγματοκηλη ή δε ξερω τι αλλο. Προφανως η ιαση τετοιων νοσων μπορει να ακολουθησει τελειως διαφορετικη πορεια απο αλλες ασθενειες και προφανως η βοηθεια ειδικου καθως και η ουσιαστικη υποστηριξη απο φιλους, συντροφους και συγγενεις μπορει να ειναι ανεκτιμητη, ισως ακομα περισσοτερο απὀτι σε αλλες περιπτωσεις. Αλλα δεν παυουν να ειναι ασθενειες - μπορουν να εκδηλωθουν με διαφορετικες εντασεις απο ατομο σε ατομο, με διαφορετικα συμπτωματα, αλλοτε τελειως ξαφνικα σαν aggressive μορφη καρκινου και αλλοτε με σταδιακο deterioration μιας καταστασης σε μεγαλο βαθος χρονου. Η ιαση συχνα δεν ειναι καθολου ευκολη και σε περιπτωσεις ισως και αδυνατη, ακομα και αν εχεις την οικονομικη ανεση να εχεις στο πλαι σου τους καλυτερους ειδικους και την τυχη να σε στηριζουν ουσιαστικα κοντινα σου ατομα. Αυτο που σιγουρα δεν εχει βαση ειναι το να αντιμετωπιζεις ενα ατομο με (πχ) μανιοκαταθλιψη υπο το πρισμα του "μα πως ειναι δυνατον εσυ που ολα σου πανε τοσο καλα να εχεις καταθλιψη, προχτες μια χαρα ησουν, συνελθε". Ειναι το ιδιο ατοπο με το να ρωτησεις καποιον "μα πως ειναι δυνατον εσυ που ολα σου πανε τοσο καλα να εχεις ασθμα, προχτες μια χαρα ησουν, συνελθε". Αυτο που γραφεις ειναι τρομερης σημασιας και ενας απο τους κυριοτερους λογους που ασθενειες οπως η διπολικη διαταραχη προκαλουν τοσο εντονο αντικτυπο στο προσδοκιμο ζωης του ασθενη (για να εχουμε ενα context, το average reduction in life expectancy ενος μανιοκαταθλιπτικου ατομου ειναι για παραδειγμα ΠΟΛΥ μεγαλυτερο απο αυτο ενος βαριου καπνιστη). Οταν λοιπος εισαι δεσμιος μια τετοιας ασθενεις και ξυπνας καθε πρωι και το πως νιωθεις ειναι λες και εχεις πεταξει ενα κερμα αναμεσα στο "ειμαι οκ" και "νιωθω τοσο σαν σκουπιδι που ποναω", τοτε λοιπον ειναι τρομερα δελεαστικο να κανεις χρηση καποιας ουσιας που θα επηρεασει την διαθεση σου και σου δωσει ενα "semblance of control" επι του ιδιου σου του εαυτου. Το τι ουσια παιρνεις, νομιμη ή παρανομη, ενα μπουκαλι κρασι ή μια γραμμη md δεν εχει τοση σημασια - αυτο το self-medication ειναι ενα slippery slope στο οποιο πεφτουν πολλοι και το ποσο γρηγορα η χρηση γινεται καταχρηση μπορει να ειναι απλα τρομακτικο. Φαντασου τωρα ποσο εντονο μπορει να ειναι αυτο το effect για ατομα που βρισκονται σε εναν κυκλο οπου η χρηση διαφορων ναρκωτικων ειναι μερος του normalcy τους, οπου δεν υπαρχουν ταμπου (ισα ισα το αντιθετο, μπορει να υπαρχει αισθητο peer pressure να γινεις και εσυ μερος της ναρκοκουλτουρας) και οπου η προμηθεια τετοιων ουσιων δεν παρουσιαζει το παραμικρο πρακτικο ή οικονομικο προβλημα.

Καταρχας, η εννοια της "σωστης" σειρας ειναι λιγο αοριστη. Υπαρχουν προφανως καποιες ενδεδειγμενες, λογικες λυσεις (π.χ. βαζουμε το delay στη λουπα του ενισχυτη αν χρησιμοποιουμε το βρωμικο καναλι ωστε να εχουν και οι επαναληψεις μας od) αλλα κατα τα αλλα πολλα πραγματα εξαρτωνται και απο το τι θες να πετυχεις. Ειδικα τα 2 πεταλια που σε απασχολουν ειναι απο αυτα που κατα τη γνωμη μου μπορουν να παιξουν αρκετα στην τοποθετηση τους, και μπορουν καλλιστα να κατσουν και εκει που τα εχεις τωρα. Ο κομπρεσορας για παραδειγμα τυπικα παει στην αρχη - εχει μια λογικη αυτο, αν το χρησιμοποιεις για να δωσεις καποιες συγκεκριμενες "δυναμικες" στο σημα σου, θα ηθελες αυτες οι δυναμικες να παιζουν τον ρολο τους και οταν το σημα σου χτυπαει τα διαφορα OD stages. Απο την αλλη, μπορει να θελεις να χρησιμοποιησεις εναν κομπρεσσορα σε extreme settings, ως sustainer, αρα να τον δοκιμασεις στο τελος μετα απο τα OD ωστε να συμμαζεψει και να "λουκανικοποιησει" πληρως το σημα σου. Παρομοια λογικη εχει και η τοποθετηση του EQ. Καποιοι χρησιμοποιουν τα EQ pedals ως boosts, ως "διορθωσεις" στον direct ηχο της κιθαρας (γιατι πχ μπορει να θελω να τον παχυνω για καποιο σολο, λεμε τωρα), οποτε θα παει στην αρχη της αλυσιδας. Αλλοι μπορει να θελουν το EQ για να αντισταθμισουν το EQ καποιου αλλου πεταλιου, για παραδειγμα εχω ενα πολυ ωραιο OD το οποιο ειναι πολυ μουντο, οποτε εχω ενα EQ pedal αργοτερα να μπουσταρει τα πριμα και τα χρησιμοποιω μαζι ωστε να αντισταθμιζονται. Διαολε, ειχα γνωστο που επαιζε με 5αρη ενισχυτη με σκετο volume οποτε ειχε βαλει το EQ του στο τερμα της αλυσιδας, μετα απο reverb/delay και το χρησιμοποιουσε σαν amp EQ. Ο,τι του καπνισει δηλαδη... tl;dr μια χαρα εισαι, παιξε ισως και με το EQ με τα το BD-2 αναλογα με το πως θες να το χρησιμοποιησεις. Υ.Γ. Εξαιρετικο το συστημα με τις φωτογραφιουλες :)

Ου σιγα μη μπω στον κοπο ουτε για αυτο, κινητο και πολυ τους ειναι ;D (εκτος της τελευταιας, δεν ειχε αρκετο φως για το κινητο). Οταν ειχα πρωτοασχοληθει με τη φωτογραφια ειχα αποπειραθει να βγαλω καμια φωτογραφια της προκοπης αλλα πολυ γρηγορα βαρεθηκα ;D

Κατι τετοιες ωρες συνειδητοποιω οτι εχω υπερβολικα πολλες κιθαρες, ειδικα αν αναλογιστεις το ποσο λιγο πλεον παιζω. Στο πατρικο μου εχουν ξεμεινει η πρωτη μου κλασσικη, η πρωτη μου ηλεκτρικη (μια Cort X2) και ενα αταστο Stagg μπασακι που εχει υποστει ντεκουπαζ. Για καποιο ηλιθιο λογο εκει εχει ξεμεινει και η αγαπημενη μου Framus Diablo Pro, το πρωτο σοβαρο οργανο που αγορασα ως εφηβος (καθε φορα που γυρναω Ελλαδα λεω "αχ πρεπει να την παρω μαζι μου αυτη στο γυρισμο", 4 χρονια τωρα). Οποτε η τωρινη οικογενειακη φωτο εχει ως εξης: - Squier VM Jazzmaster - NS Guitars Parts Tele - Recording King ROS-16 - Peerless Songbird - Godin SD και το γομαρακι. Υ.Γ. Ισως και οι χειροτερες φωτο που εχω βγαλει ποτε λεμε

Οριστε, κραζατε για την tele τοσο καιρο.

Στεναχωρηθηκα πραγματικα παρα πολυ οταν το εμαθα, τι κριμα... Φανταζομαι οτι για τους περισσοτερους στο forum αυτες οι μουσικες βρισκονται εκτος των ακουσματων τους, οποτε ισως και να μη γνωριζαν την Μαιρη Τσωνη ως τραγουδιστρια. Οι δισκοι που βγαλανε ομως μαζι με τον Βουλγαρη (The Boy) ηταν σημαδιακοι για τη μοντερνα ελληνικη σκηνη (alt indie ηλεκτρονικη, πειτε την οπως θελετε). Ειδικα ο δισκος Timemachine, με την συμμετοχη και του Felizol (Γ. Βεσλεμες) ειναι ενα διαμαντι της μοντερνας δισκογραφιας. Ισως κατοπιν εορτης θα παροτρυνα οσους δεν εχουν ξανακουσει να τους αφιερωσουν λιγο χρονο. Ειναι ενας δισκος γεματος διαμαντια, με πολυ τολμηρες μουσικες και τρομερη ροη, δε βγαινουν συχνα τετοιοι...

Για clarity αλλα και για να υπαρχουν εδω μελλοντικα για οποιον ψαχνει, μια βασικη περιγραφη για αυτα τα οργανα που εν μερει εδωσε και ο SF σε παλαιοτερο thread... Τα παλια τα χρονια, τοτε που τα βουνα ηταν νεα και ο καταλογος της Gibson δισελιδος, η Gibson εφτιαχε διαφορες κιθαρες, εκ των οποιων απο τις πιο γνωστες ηταν η Les Paul και η ES-335. Δυο κιθαρες που ειναι αρκετα συγγενικες ηχητικα και χρηστικα θα ελεγα (θα γινω αιρετικος και θα δηλωσω οτι για εμενα μια 335 ειναι πολυ πιο κοντα σε μια LP απ'οτι σε μια L5, για παραδειγμα). Η LP (παραδοσακα) full solid και η 335 semi-hollow με καπακι/πλαινα/πλατη φτιαγμενα απο χωριστα κομματια laminated maple και με ενα center block στη μεση. Η ES-335 λογω κατασκευης εχει καποια ιδιαιτερα ηχητικα χαρακτηριστικα που η LP απλως δεν μπορει να εχει (και τουμπαλιν). Εχει ομως και μια καποια ευαισθησια στο feedback (οχι τρομερη αλλα προφανως σημαντικη συγκριτικα με την ανυπαρκτη της LP) και ειναι και επισης μεγαλοσωμη κιθαρα. Οχι ισως με απολυτους ορους αλλα συγκριτικα με solid body για πολλους πεφτει τεραστια και αβολη. Η Gibson λοιπον σχετικα προσφατα συνειδητοποιησε οτι απο την LP στην 335 ειναι δυο τσιγαρα δρομος, με μπολικες ενδιαφερουσες ενδιαμεσες στασεις. Θεωρησαν οτι υπηρχε ενδιαφερον για ενδιαμεσες λυσεις οποτε οπερ και εγενετο - γεννηθηκαν οι 2 πιο γνωστες ενδιαμεσες λυσεις, η Midtown και η ES-339. H Midtown ειναι μια LP που αποφασισε να παει μερικα βηματα προς την 335. Το σωμα της ακολουθει τις γενικες γραμμες της 335 αλλα ειναι λιγο μικροτερο. Η κατασκευη της ειναι πιο κοντα σε Les Paul; ξεκινανε με ενα ES-ish σχηματος κομματι απο solid mahogany το οποιο μετα το σκαυουν και το καπακωνουν με ενα flat κομματι solid maple, ειναι δηλαδη κατασκευαστικα σαν μια chambered LP. Το σωμα ειναι φτιαγμενο απο ΕΝΑ κομματι μασιφ ρουταρισμενο μαονι, οχι απο χωριστα φυλα οπως οι διαφορες ES. Η ES-339 ακολουθει παρομοια φιλοσοφια αλλα ξεκινωντας απο την 335 ως αφετηρια, απλα πηραμε μια 335 και την καναμε μικροτερη. Η κατασκευη της παραμενει η ιδια με την 335, απο χωριστα φυλλα laminated maple με ενα mahogany center block, απλα λιγο πιο μαζεμενη εργονομικα. Η ηχητικη συγκριση μεταξυ τους στα χαρτια θα ειναι ισως λιγο δυσκολη...θα ρισκαρα να πω οτι ειναι και οι 2 κοντα στη μεση του φασματος LP/335, με την Midtown καναδυο κλικ πιο LP απο την 339. Οσον αφορα το feedback δεν εχω κανει καποια συγκριση μεταξυ των 2. Μεταξυ 2 ομοιων οργανων, προφανως το hollow θα ειναι πιο feedback prone απο το semi hollow, και ενα οργανο φτιαγμενο απο μασιφ κομματια θα ειναι πιο feedback prone απο ενα laminate (καλη ωρα μια συγκριση μεταξυ μιας ES-175 και μιας L4). Αλλα η Midtown ΔΕΝ ειναι φτιαγμενη ετσι, ειναι φτιαγμενη σαν chambered LP, οποτε αναλογα και με το παχος του καπακιου μπορει να μην νιωθει το Χριστο της απο feedback συγκριτικα με την 339...δε μπορω να ειμαι σιγουρος. Το end point ειναι οτι ΚΑΜΙΑ απο τις 2 κιθαρες δεν ακουγεται ακριβως σαν 335, ΚΑΜΙΑ απο τις 2 κιθαρες δεν εχει την ιδια αδυναμια στο feedback σε σχεση με την 335, ΚΑΜΙΑ απο τις 2 δεν εχει την εργονομια μιας LP. Ειναι και οι δυο ξεκαθαρα σχεδιασμενες να αποτελουν ενδιαμεσες λυσεις, προσφερωντας απο σχεδον καθε αποψη ενα compromise μεταξυ των αντικρουωμενων χαρακτηριστικων μιας 335 και μιας LP. Δεν ειναι κακο αυτο - ισα ισα και οι 2 συνταγες βγηκαν πετυχημενες και μπορουν να αποτελεσουν εξαιρετικα εργαλεια για πολλα ειδη μουσικης. Απλά πρεπει να γνωριζεις τι εχουν σχεδιαστει να προσφερουν αυτα τα οργανα πριν διαλεξεις. Αν ξερεις οτι θελεις συγκεκριμενα μια 335, να παρεις μια 335. Ειτε Gibson, ειτε Epiphone ειτε μια απο τις δεκαδες αλλες επιλογες που υπαρχουν. Η Midtown και η 339 θα αποδειχθουν ημιμετρα. Αν ξερεις οτι θελεις συγκεκριμενα μια 335 αλλα εχεις συμβιωσει με μια και οσο και να σου αρεσει απλα δεν μπορεις να ζησεις με το μεγεθος και το feedback, κοιταξε να δεις ποια απο τις 2 θα σε ικανοποιησει περισσοτερο. Αν παλι παιζεις με μια LP ή οποιαδηποτε αλλη solid και εχεις αποφασισει οτι εχει ερθει η ωρα σου για λιγο semi-hollow goodness αλλα δεν εχεις κολλημα με την ES-335 και παλι να κοιταξεις και τις 2 γιατι μπορει να αποτελεσουν εξαιρετικες επιλογες. Ειδικα η Midtown στην τιμη της ειναι δελεαστικοτατη. Βεβαια ολα αυτα εχουν καποιο νοημα μεχρι τη μερα που θα συνειδητοποιησεις οτι ουτε το μεγεθος ουτε το feedback ειναι τρομακτικα πραγματα και οτι η ES-330/Casino ειναι η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΚΙΘΑΡΑ ΕΒΕΡ, αλλα αυτο θα το αφησουμε για αλλο thread.

Εμ για αυτο το λεω, ειναι καλυτερη σαν κιθαρα απο πλευρας κατασκευης κλπ αλλα και πολυ διαφορετικη απο 335, και ας μοιαζουν εκ πρωτης οψεως. Ειναι σαν μια LP που αποφασισε να γινει πιο 335 ;D Αν καποιος θελει ακριβως τον 335 semi-hollow ηχο μη σου πω θα προτεινα να παρει μια Dot και με τα ρεστα απο το χιλιαρικο να την "φτιαξει" σε hardware και μαγνητες.

Θυμαμαι παλια ηθελα και εγω να τσαμαρω το Vultures και εφτιαξα ενα δικο μου προχειρο backing track, αν το βρω θα στο ανεβασω...

Λιγο δυσκολο να την περιγραψεις με λογια, ειναι μια κιθαρα "υβριδιο", δεν υπαρχουν και πολλες αυτου του τυπου στην αγορα οποτε λογικο να μην εχεις δοκιμασει την ιδια ή κατι παρομοιο. Με μια πολυ συντομη επαφη που ειχα με μια οταν πρωτοβγηκαν, θα σημειωνα 2 πραγματα: η κιθαρα ειναι ωραιοτατη και νομιζω μια καλη επιλογη στο price range της, δεδομενου και του ονοματος που φερει, αλλα ΔΕΝ ειναι 335. Δεν ειναι απαραιτητα κακο αυτο προφανως αλλα αν θα ηθελες μια κιθαρα τυπου 335 και την βρηκες ως μια φτηνοτερη εναλλακτικη θα σου προτεινα να περιμενεις να την δοκιμασεις για να βεβαιωθεις οτι σου κανει. Εχει αισθητες διαφορες οι οποιες μπορει να ειναι deal-breaker (ή και το αντιθετο) αναλογα με τις απαιτησεις σου. Σε φωτισα, το ξερω ;D

Μιας και το θιξαμε παντως, το αν ειναι γενικα ικανα να σταθουν μονα τους drums και μπασο ειναι ενα ερωτημα που ισως ειχε καποιο νοημα την εποχη των The Who. Τωρα ομως το ημερολογιο γραφει 2017 και στην ιστορια της μουσικης εχει μεσολαβησει αυτο: https://en.wikipedia.org/wiki/Drum_and_bass οποτε αν μη τι αλλο το ερωτημα εχει κλεισει οριστικα και αμετακλητα ;D ;D