odis13

A δεν ηξερα οτι η Fender πουλαει "plug n play" μπρατσα προτρυπημενα/dressαρισμενα, αλλαζει τοτε το πραγμα...αν εισαι βεβαιος οτι σου κανει σαν specs δε βλεπω λογο να παρεις κατι αλλο.

Δεν νομιζω οτι υπαρχει καποια τρομερη ποιοτικη διαφορα μεταξυ των 3ων (Fender, Allparts, WD) ωστε να σου πουμε οτι αξιζει ξεκαθαρα καποια μαρκα υπερ των αλλων. Σε λεπτομερειες θα κριθει το ματς, οποτε θα πρεπει να βρεις συγκεκριμενα μπρατσα απο τους 3 που να πληρουν τα γενικα σου κριτηρια και μετα να κοιταξεις τις τυχον μικροδιαφορες τους (κοστος, φινιρισμα, trussrod, προφιλ κλπ). Eγω παντως δεν θα εβγαζα την WD σαν μαρκα απ'εξω, εκτος αν δεν εχεις βρει καποιο συγκεκριμενο μπρατσο να σου ταιριαζει. Εχω ενα στην tele μου και δεν εχει παρουσιασει το παραμικρο προβλημα, εχω δε να του ρυθμισω το trussrod απο το '13.

Πωπω...κεραμιδα πραγματικα. Τι κριμα ρε γαμωτο. Δεν ετυχε δυστυχως να γνωριστουμε απο κοντα αλλα ειχαμε μιλησει πολλες φορες, ηταν απο τους αγαπημενους μου ανθρωπους εδω...καλο του ταξιδι. Τα συλληπητηρια μου στην οικογενεια του.

Ψαχνω για ακουστικη αυτο τον καιρο και βρηκα τα παρακατω βιντεακια ιδιαιτερα ενδιαφεροντα. Ειναι απο το καναλι Acoustic Letter, και σε καθε περιπτωση ο τυπος δοκιμαζει 2 σχεδον πανομοιοτυπες Gibson ακουστικες, οπου η μονη ουσιαστικη διαφορα τους τυχανει να ειναι το ξυλο της πλατης/πλαινων. Ειναι αρκετα ενδιαφερον μιας και με ολες τις υπολοιπες μεταβλητες (τοσο της κιθαρας οσο και του παικτη, χωρου, ηχογραφησης κλπ) "σταθερες" μπορεις, ακομα και μεσω youtube, να παρεις μια γενικη ιδεα του πως τα ξυλα της πλατης μπορουν να επηρεασουν τον ηχο. Εδω μια J-45 και μια J-45 Custom. Περαν των κοσμητικων διαφορων οι κιθαρες ειναι σχεδον πανομοιοτυπες, με τη διαφορα οτι η J-45 (παραδοσιακα) εχει solid mahogany back & sides ενω η Custom εχει rosewood. Εδω μια J-100 και μια J-200. Η J-100 εχει solid mahogany back & sides ενω J-200 solid maple. Και εδω μια J-200 Parlor με μια J-200M. Ξανα σχεδον πανομοιοτυπες κιθαρες μονο που η J-200 Parlor εχει rosewood back and sides ενω η J-200M quilted maple.

Το συγκεκριμενο ντουετο παντως εγινε γνωστο πολυ προσφατα και στους νεωτερους κυκλους χαρη στον Thundercat (αγαπημενος εκκεντρικος μπασιστας και τραγουδοποιος, γνωστος για τη σολο δουλεια του αλλα και για τη δουλεια του με τον Flying Lotus και τους -αν το πιστευεις- Suicidal Tendencies ), ο οποιος προσφατα τους εφερε να τραγουδησουν στο καινουριο single του: https://www.youtube.com/watch?v=x8AgdI4eyFc Εδω εχει και ενδιαφερον το πως προεκυψε το ολο σκηνικο - ο γιος τους Kenny Loggins, ωντας φαν του Thundercat τον ακουσε σε μια συνεντευξη να αναφερει τον Loggins ως επιροη του απο τα 80ς, ο μικρος το ειπε στον πατερα του και tadaaaaaaa To βιντεοκλιπ παρεπιπτοντως ειναι η "συνεχεια" ενος παλαιοτερου γνωστου βιντεοκλιπ του thundercat:

O Pagelli (και η γυναικα του, δουλευουν μαζι) ειναι απο τους καλυτερους, καινοτομους και σιγουρα πιο εκκεντρικους κατασκευαστες εκει εξω, και εχει και την αναλογη αναγνωριση χρονια τωρα. Το ενδιαφερον ειναι οτι επειδη τα σχεδια τους ειναι τοσο "εκκεντρικα" και αναγνωρισημα, αλλα οι κιθαρες του τρομερα δυσευρετες (και ακριβες, οι archtop συνηθως κυμαινονται στις $30,000 - $40,000) εχει υπαρξει ενδιαφερον απο ορισμενες εταιρειες να κυκλοφορησουν licensed εκδοχες τους. Παραδειγμα η Eastman βγαζει την PG-1 (καταπληκτικο οργανο για οποιον μπορει να ξεπερασει το σοκ του Made in China label σε οργανο των 3,900 ευρω)

Eμενα οι τιμες μου φαινονται λογικες, τουλαχιστον το μοντελο Mary στις 2 εκδοχες του. H Jane ειναι που ξεφευγει, ειναι απ'οτι φαινεται το flagship μοντελο και η κατασκευη της ειναι διαφορετικη απ΄οτι καταλαβα.

Καποιος ειχε απωθημενα με Blueshawk ;D

Ρε παιδια...ειναι δυνατον να βγαλεις sleek κυριλε μεταλοκιθαρο ΜΕ pickup rings στην μετα-Blackmachine εποχη? Ας σοβαρευτουμε λιγο ;D ;D

Τι θα γχογραφησεις με αυτο? Φωνητικα? Θες δυναμικο ή πυκνωτικο? Αν μας δωσεις περισσοτερες πληροφοριες ισως μπορουν να γινουν και μερικες πιο συγκεκριμενες προτασεις. Εγω απλα θα σου αναφερω οτι (ως ερασιτεχνης) εχω σχηματισει πολυ καλη αποψη για τα μικροφωνα της Superlux ως ultra-budget επιλογες, με βαση 2-3 μοντελα που εχω χρησιμοποιησει.

Θενκ γιου ;D Υποσημειωση - οταν ειχα ξεκινησει να γραφω το ποστ ειχα συμπεριλαβει και πιο πολλες μπαντες και μουσικους συγκεκριμενα, εσβησα τους περισσοτερους γιατι ειχε γινει (ακομα πιο) τεραστιο. Ενα απο τα mentions ηταν και οι Blues Wire - και θυμαμαι συγκεκριμενα, στις πρωτες μου μερες ως "ροκας" να πετυχαινω μια παλια συναυλια σας στην τηλεοραση (ΕΡΤ? ποιος θυμαται) και να σκαλωνω με αυτο το περιεργο ροκοειδες στυλ που ακομα δεν ειχα στο μυαλο μου ως "ηλεκτρικο blues" μονο για να σκαλωσω ακομα παραπανω οταν ακουσα Ελληνικα αναμεσα στα κομματια! Νομιζω ηταν σε εξωτερικο χωρο και επαιζες μια μαυρη strat, αλλα μπορει και να κανω λαθος...ειχα προσπαθησει χρονια μετα να το βρω θυμαμαι και απετυχα.

Δε ξερω απο που να ξεκινησω, ενας χαμος πραγματικα...θα το παρω χρονολογικα λοιπον. Μεγαλωσα σε ενα σπιτι οπου δεν υπηρχαν μουσικα ερεθισματα. Και οι 2 γονεις μου δεν ειναι ιδιαιτερα μουσικοφιλοι, με αποτελεσμα να μην παιζει μουσικη στο σπιτι ΠΟΤΕ. Ουτε δισκοι (που στο σπιτι υπηρχε μονο οτι ερχοταν με τις εφημεριδες) ουτε ραδιοφωνο. Μονο στο αυτοκινητο επαιζε ενιοτε καποιος τυχαιος σταθμος στο ραδιοφωνο, συνηθως κατι ροκοειδες ή εντεχνο. Πιτσιρικας λοιπον ενα απο τα πρωτα μουσικα ερεθισματα, εννοωντας μια απο τις πρωτες φορες που εκατσα να ακουσω κατι deliberately, ξερωντας ποιον και τι ακουω, ηταν μερικες κασετες με ενα τουρλου απο "κλασικ ροκ" που υπηρχαν στον αυτοκινητο του πατερα μου, για οταν ταξιδευαμε για Γιαννενα και δεν επιαναν ραδιοφωνικοι σταθμοι στην Καταρα ;D Δευτερη πηγη ερεθισματων εκεινη την εποχη μερικα τοπικα καναλια που δουλευανε σε στυλ MTV και παιζανε τις ιδιες playlist και εκπομπες σε ρηπητ μεχρι αηδιας, και παλι κυριως rock προσανατολισμου. Θυμαμαι να πηγαινω να αγορασω τον πρωτο μου δισκο. Ειχα αποφασισει (με βαση ΕΝΑ τραγουδι του καθενος που ειχα ακουσει στην τηλεοραση) οτι θα αγοραζα κατι απο Mottorhead, Moby ή Gorillaz...χεσε ψηλα και αγναντευε δηλαδη. Αρχες γυμνασιου εχω την ροκ μουσικη ως κυριο ακουσμα. Κυριως τα πιο παλια, κλασσικα πραγματα οπως Led Zeppelin, AC/DC, Rory Gallagher, SRV, Hendrix, Clapton κλπ. Παιρνω χαμπαρι γρηγορα οτι με ελκυουν πολλα και διαφορα πραγματα, και οτι εχω μια αδυναμια σε πιο περιεργα ακουσματα...τα αλλα παιδακια θελαν να παιζουν σαν τον Santana εγω ηθελα να παιζω σαν τον Zappa. Λιγα χρονια μετα ειναι η εποχη οπου πολλοι φιλοι αρχιζουν να το γυρνανε στο μεταλ (borrowed chest hair οπως ειπε ο Copeland). Ε, ακουω και εγω λιγο αλλα δε κολλαω...τοσα χρονια μετα απο ολο το χωρο μου εχουν μεινει οι Tool και οι Primus. Λυκειο ανακαλυπτω οτι η blues και η jazz με τραβανε τρομερα, οποτε ακουω οτι βρω μπροστα μου. Tα πετρινα χρονια πραγματικα...δεν ηξερα τιποτα, δεν ειχα κανενα γυρω μου να ακουει ή να ενδιαφερεται να ακουσει τετοιες μουσικες. Ξεκιναω να ακουω blues απο διαφορες συλλογες. Μπαινω στην τζαζ οπως να'ναι - ξεκιναω με μερικα κλασσικα οπως Davis και Coltrane, ταυτοχρονα περναω μια fusion φαση, ανακαλυπτω καταλαθος την free jazz, ενα μπαχαλο λεμε. Αρχιζω να κατασταλαζω σε κατι ομως. Μου αρεσει η ελευθερια και το inquisitive πνευμα της jazz, μου αρεσει η ζωωδης ορμη της blues, εκτιμω το χιουμορ στη μουσικη, το playfulness και συνειδητοποιω οτι οταν ακουω κατι πρεπει ή να με κανει να κουναω τα ποδια μου ή να κλεινω τα ματια μου και να ξεχναω που ειμαι. Ολα τα αλλα επωνται. Απο εκει και περα το χαος, ακουω πλεον σχεδον τα παντα. Πανεπιστημιο χωνομαι στο Jazz Funk Soul society και -μαντεψτε- ακουω ΠΟΛΥ jazz, funk και soul μουσικη, σε ολο το φασμα τους. Too many to list. Αρχιζω να βρισκω τα γουστα μου εντος της κλασσικης μουσικης και κυριως στην contemporary εποχη, ο πειραματισμος με ελκυει λογω φυσικης περιεργειας. Ακουω δειλα δειλα και λιγη ambient και ηλεκτρονικη μουσικη. Ethnic μουσικες. Περναω και τις φρικες μου και οι πιο σκοτεινες εκφανσεις της folk πιανουν μια θεση στη δισκοθηκη μου (Nick Drake, John Martyn κλπ). Ξαναεπισκεπτομαι και μερικα απο τα παλια μου λημερια, και διευρυνω λιγο τα ροκ ακουσματα μου - δινω την απαραιτητη εμφαση σε κλασσικα που ειχα παραλειψει (οπως Pink Floyd), ανακαλυπτω την λιγο πιο ψυχεδελικη πλευρα του 60, ακουω ξανα λιγο punk και ειδικα post punk. Αργοτερα παιρνω χαμπαρι οτι η ποπ εχει ψωμι, και ξεκιναει ενας ερωτας με την pop μουσικη των 80s. Παιρνω επισης χαμπαρι οτι η χιπ χοπ εχει επισης πολυ ψωμι και κολλαω και εκει αρκετα. Με πιανει και μια περιεργεια για το τι γινεται στην Ελλαδα (εχω ζησει ολη την ενηλικη ζωη μου εξω) και αρχιζω μια πρωτη επαφη με την μοντερνα ελληνοφωνη σκηνη (The Boy σου χρωσταω πολλα, σοβαρα ομως). While at it, εντρυφω λιγο και στο δημοτικο (κυριως ηπειροτικη μουσικη) αλλα και στο λαικο. Τελευταια λιωνω πολυ και στο ελληνικο χιπ χοπ, απο παλιο μεχρι νεο. Και αλλα πολλα.. Καθε βδομαδα περναω και αλλη φαση και μπραβο μου.

Αυτος ειναι ο pablo, και για κατι μερες τον ετρωγα στη μαπα σχεδον οπου πηγαινα στο youtube. http://images.pigeonsandplanes.com/images/c_limit,f_auto,fl_lossy,q_auto,w_1030/xmyqpdd7lrzfg9ymicjv/boy-pablo[/img] Rewind στην αρχη, μερικες βδομαδες πριν. Ακουγωντας λοιπον μουσικη στο youtube παρατηρησα στα recommendations (τα πλαινα οπως λεμε) ενα βιντεακι με το ονομα boy pablo - everytime. Το ονομα δε μου ελεγε τιποτα, αν και θα μπορουσα μαλλον απο το ονομα και το ντυσιμο του παιδιου στο thumbnail (που βρηκα αρκετα amusing) να μαντεψω πως προκειται για καποια νεα ιντιροκοκατι μπαντα. Αρχικα λοιπον απλα το προσπερασα χωρις ιδιαιτερη σκεψη. Ελα που ομως το youtube ειχε αλλη γνωμη, και οπου σταθω και οπου βρεθω να το τσουπ το κομματι του boy pablo στα recommendations. Ε δεν αντεξα και ειπα να το πατησω να δω τι εστι το πιτσιρικι με το πολυ κοντο σορτσακι και την γαλαζια βοξ. Ε και σκαλωσα λιγο - δεν ηταν ασχημο! Χωρις να ειναι κατι το τρομερα νεο, ειναι ενα ωραιο πιασαρικο indie κομματακι με τιμια παραγωγη (δεδουμενου και οτι φαινεται ψιλοσπιτικη προσπαθεια απο ενα λυκειοπαιδο και μερικους φιλους του). Μεχρι και το βιντεακι μου αρεσε, το βρηκα αρκετα χαριτωμενο με το amateurish camera work του και τα awkward καδρα με τη μπαντα να κοιτανε την καμερα πανω απο τους ωμους τους ενω τους στραβωνει ο ηλιος μεχρι το ζουμ στο σκυλακι στη βαρκα στο τελος. Ενα αγνωστο διαμαντακι λοιπον, το ακουσα ευχαριστα και μου κεντρισε το ενδιαφερον ωστε να κοιταξω και μερικα ακομα κομματια, οπου και γρηγορα συνειδητοποιησα οτι περαν 2-3 αλλων κομματιων και ενος EP στο youtube (ολα με τραγικα λιγοτερα views απο το Everytime, το οποιο παρεπιπτοντως ειχε ανεβει πριν απο καποιο καιρο, οχι πολυ προσφατα), ο τυπος/τυποι ειναι αγνωστος. Eλαχιστες πληροφοριες - ουτε συνεντευξεις ουτε παρουσιασεις δισκων, τιποτα. Τα τραγουδια ομως, σε παρομοιο υφος με το Everytime ως επι το πλειστον δεν ειναι καθολου ασχημα. Μου φανηκε λοιπον λιγο περιεργο το "μενος" του youtube να μου δειξει το συγκεκριμενο βιντεο. Ξεκαθαρα δεν επροκειτο για τον νεο εκκολαπτομενο pop star που προωθει με καθε τροπο και μεσο καποια μεγαλη δισκογραφικη (υπαρχουν ακομα αυτες αραγε?), ουτε για το νεο critic darling γιατι αν μη τι αλλο θα υπηρχε τουλαχιστον εκει εξω καποιο αρθρο, καποιο album review μια συνεντευξη κατι τελος παντων. Και δεν επροκειτο απλα για κατι που ετυχε να ανακαλυψω εγω, καθως λιγες μερες αφοτου τους εμαθα ξεκινησα να βλεπω το ονομα να αναφερεται δεξια και αριστερα σε social media και μια αναζητηση στο youtube αρχισε πλεον να εμφανιζει μπολικα νεα results απο third-party καναλια και uploads. Παραδοξως πανω στο ψαξιμο ενα απο τα λιγα πραγματα που βρηκα ηταν το παρακατω αρθρο, οπου περιγραφει ακριβως αυτο που μου φανηκε τοσο περιεργο! Το πως σχεδον απο το πουθενα ενα βιντεακι που στους πρωτους μηνες της ζωης του ειχε μαζεψει μια χουφτα views ξαφνικα εφαγε προωθηση ανευ προηγουμενου απο τους αλγοριθμους του youtube, χωρις μαλιστα να εχει γινει viral ή εστω γνωστο μεσω καποιου αλλου μεσου. YouTube's Algorithms Keep Recommending This Song, and It's a Hidden Gem | PigeonsandPlanes Πολλα τα ερωτηματα λοιπον... Ειναι οι Boy Pablo οτι καλυτερο εχει συμβει στο indie rock τον τελευταιο μηνα? Ποσο επηρεαζεται το μουσικο (και οχι μονο) γουστο εκατομυρριων ανθρωπων απο εναν αλγοριθμο? Ειμαστε ολοι ερμαια των patterns μας οπως αυτες τις αντιλαμβανεται ενα machine learning συστημα? Αφησαν ποτε τον μπασιστα να ανεβει στην προβλητα?

Πολλα κουμπια ρε φιλος ;D Eγω να πω την αληθεια μια αδυναμια στην ταπεινη swamp ash την εχω, πολυ ωραια εναλλακτικη σε superstrat.

Οι PRS εχουν ΚΑΙ το status της απολυτης κιθαρας-μπιμπελο για τον φτασμενο δικηγορο/γιατρο. Ισως αυτο να εχει ατονησει λιγο πλεον...ηταν ιδιαιτερα εμφανες την προηγουμενη δεκαετια αλλα λιγο τα γουστα που αλλαζουν, λιγο η βιντατζολαγνεια πλεον τα status items του ποθου ειναι πιο...varied ;D Δε παει να πει αυτο φυσικα οτι οι κιθαρες δεν ειναι εξαιρετικες ή οτι τις αγοραζουν μονο τετοιοι τυποι, ουτε κατα διανοια. Απλα σου λεω οτι εχουν (ειχαν?) ως μαρκα πολυ μεγαλο μερος αυτου του αγοραστικου κοινου και πολλοι απο αυτους τις αγοραζουν και τις πουλανε σαν καραμελες με το που βγει το νεο μοντελο. Πλακα πλακα μολις γκουγκλαρα απο περιεργεια τον ορο "dentist guitar" (που θυμαμαι να μου τον αναφερει ενας απο τους μεγαλυτερους PRS dealers στην Ευρωπη) και βρηκα αυτο που πανω κατω λεει αυτο που μολις εγραψα ;D PRS McCarty: My Life with the Dentist’s Guitar of Choice | Jeztone.com

Δεν εκπλησομαι ιδιαιτερα να σου πω την αληθεια. Οι G&L για παραδειγμα ειναι γνωστες για το οτι δεν πιανουν μια μεταχειρισμενες, ειδικα στην χωρα παραγωγης τους σε σημειο που ειναι κριμα να πας μεχρι US και να μη γυρισεις με μια μεταχειρισμενη G&L ;D Παρομοια πραματα βλεπεις και με τις PRS οπου ο καθε γιατρος/δικηγορος που εχει αγορασει την Custom 24 για να θυμαται τα γρατσουνισματα επι φοιτητικων χρονων την σκοτωνει καθε 2-3 χρονια για να παρει το τελευταιο μοντελο, καπως σαν τα iphone. Iσως να μην ειναι "εμφανης" αυτη η αγοραστικη συμπεριφορα στην Ελλαδα (και σε πολλα αλλα μερη) αλλα σε Αγγλια και North America το παρατηρεις ξεκαθαρα.

Δεν πηγε και ασχημα, αν και σχετικα συντομα το γυρισε σε κιθαρα ;D Ωραια, αν εχεις εμπειρια με αταστα οργανα δε θα δυσκολευτεις να συνηθισεις ενα αταστο μπασο. Αν σε ενδιαφερει ο ακουστικος ηχος και θες να προσεγγισεις τον ηχο του κοντραμπασου θα σου ελεγα να το σκεφτεις σαν επιλογη.

Το τασταρισμα και η κινηση στις χορδες οντως ειναι προβλημα κατ'εμε, ειναι πολυ εντονο συγκριτικα με μια ακουστικη κιθαρα πχ. Πλακα εχει αυτο το microbass, ακουγεται ενδιαφερον. Εχεις εμπειρια με αταστα οργανα?

Δεν ειναι και ιδιαιτερα κοντα στο κοντραμπασο το ακουστικο μπασο παιδια, μη λεμε οτι να'ναι. Χιλιες φορες αταστο ηλεκτρικο με μπολικη δουλεια στο eq και στο παιξιμο αν θες να προσεγγισεις αυτον τον ηχο και το κοντραμπασο δεν ειναι διαθεσιμη επιλογη. Απο εκει και περα αν δεν θελεις ηλεκτρικο και εχεις αποφασισει να κινηθεις σε ακουστικο μπασο θα συμφωνησω με την προταση να παρεις κατι φτηνο. Αν σκοπευεις να παρεις ενα ακουστικο μπασο και μετα να το ταραξεις στο post για να προσεγγισεις ηχο κοντραμπασου ή ηλεκτρικου ή δε ξερω τι, δε βλεπω το λογο να παρεις καποιο ακριβο οργανο. Tα καλα ακουστικα μπασα ειναι ενα ιδιαιτερα niche οργανο και απευθυνονται σε ενα μικρο κοινο που θελει ενα πολυ συγκεκρκιμενο ειδος ακουστικου ηχου. Οποτε οπως το βλεπω εγω ειτε παιρνεις ενα ακουστικο μπασο αρκουντως αξιοπρεπες ωστε να παιζει χωρις ιδιαιτερα προβληματα και με καποιες στοιχειωδεις δυναμικες είτε δινεις ενα σεβαστο ποσο για ενα οργανο που θα το αντιμετωπισεις (παικτικα και ηχοληπτικα) με την ιδια φιλοσοφια που θα αντιμετωπιζες πχ μια κλασσικη κιθαρα. Στην θεση σου ως κιθαριστας που θελει ενα μπασο για γραψιμο στο στουντιο θα ελεγα οτι εισαι ξεκαθαρα στην πρωτη κατηγορια. Καποτε ειχα κανει μια ερευνα αγορας για φτηνα ακουστικα μπασα (για ενα φιλαρακι που ηθελε να παιζει μπασο στην παραλια για τα γκομενακια, μιλαμε για masterplan οχι αστεια) και ειχαμε καταληξει σε ενα Ibanez, αν θυμαμαι σωστα το AEB8 https://www.thomann.de/gb/ibanez_aeb8ebk.htm Δεν ειναι η φτηνοτερη επιλογη αλλα αν μη τι αλλο δεν ακουγοταν σαν τενεκες και εχει και ηλεκτρονικα πανω (αν σε ενδιαφερει αυτο). Καποτε ειχε τυχει να ακουσω και το Warwick Alien και ηταν σχετικα εντυπωσιακο (κανει και κοντα 1500 ευρω βεβαια) και απο οτι βλεπω υπαρχει μια deluxe εκδοση στα μισα σχεδον λεφτα (χαχ) οποτε ισως αξιζει μια ματια αν αποφασισεις να δωσεις τοσα λεφτα (βλεπω ειναι σε παρομοια τιμη με το Stanford που ανεφερες, το οποιο δεν εχω ξαναακουσει αλλα φαινεται ψαρωτικο). https://www.thomann.de/gb/warwick_alien.htm https://www.thomann.de/gb/warwick_alien_deluxe.htm

Φανταζομαι ο trolley εννοει οτι δεν υπαρχει κανενας που να παιζει τις μουσικες του '70 εν ετη 2017 εφαμιλλα με αυτους που παιζανε τις μουσικες του '70 το '70. Και αν οντως αυτο εννοει (και σορυ για την αποπειρα ερμηνειας) συμφωνω 100%. Αυτο. Να τυπωθει σε μπλουζακια να τα μοιρασουμε στην επομενη μπυροποσια παρακαλω. :)

Amen. Εφτασα μεχρι τα comments περι "declining timbral variety" το οποιο με πεθανε στα γελια και το παρατησα. Kαι παρεπιπτοντως κυκλοφορει ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ pop μουσικη στις μερες μας.

H Sony που ανεφερες στο πρωτο post θα κανει τη δουλεια σου σιγουρα. Απο την αλλη βεβαια σκεφτομαι οτι η Sony βγαζει και πολλες εξαιρετικες και οικονομικες compact φωτογραφικες μηχανες οι οποιες μεταξυ αλλων βγαζουν και μια χαρα βιντεο, οποτε αν θα σε ενδιεφερε και το φωτογραφικο κομματι ισως αξιζει να ριξεις και εκει μια ματια ή και να ανεβασεις λιγο το budget σου για καποιο απο τα A series μοντελα που θα σε καλυπτε και για βιντεο και ως φωτογραφικη. Αν το φωτογραφικο δεν σε απασχολει βεβαια στα 200 ευρω η αρχικη Sony ισως ειναι πιο καταλληλη (για το articulated screen και μονο θα ελεγα, δεδομενου οτι οι φτηνες compact σπανια εχουν κατι αναλογο). Action cameras δε θα κοιταγα, εκτος αν θες κατι παρα πολυ φτηνο - ασε που αν εντος χωθεις στο τρυπακι του να γραφεις βιντεακια κατι μου λεει οτι θα αναζητησεις μια πιο ολοκληρωμενη λυση πολυ συντομα.

Ημουν στο site της Ibanez ψαχνωντας κατι και προσεξα κατι που αρχικα περασα για προιον photoshop (σκεπτομενος οτι ισως ειναι καποιο διαφημιστικο stunt, καποιο concept art) . Το SRAS7 Ashula τελικα ομως οχι απλα υπαρχει, αλλα ειναι και κανονικο μοντελο παραγωγης. Επειδη δεν εχω λογια, οριστε το μπασο που κανεις δεν ηξερε πως χρειαζοταν: http://www.ibanez.com/products/eb_detail17.php?year=2017&area_id=3&cat_id=2&series_id=51&data_id=98&color=CL01 Και ειναι και in stock στον Θωμα, προλαβετε! https://www.thomann.de/gb/ibanez_sras7_deb.htm?glp=1&gclid=EAIaIQobChMI8MLbmob71QIVpp3tCh2DQAqCEAYYASABEgKddfD_BwE

Σας προλαβα ;D https://www.noiz.gr/index.php?topic=204821.msg824601#msg824601 Θυμαμαι μαλιστα οτι περσι το ειχα δει καπου σε προσφορα και (στιγμιαια) μπηκα σε σκεψεις ;D

Τι Boss, πλεον εχουνε και καστομιες ;D https://www.thomann.de/gb/tap_octave_for_clarinetviolin.htm