odis13

Ερωτηση: μιας και εχουμε πιασει τα παλια κλασσικα aftershave και το "δεν τα κανουν οπως παλια", εχει δοκιμασει κανεις να φτιαξει δικο του? Θυμαμαι ειχα δει καπου ενα αρθρο με συνταγες, για το πως να φτιαξεις στο σπιτι με βασικα υλικα κλασσικα barber-shop aftershaves, και με ειχε τριγκαρει να το δοκιμασω, αλλα δεν ετυχε. Υ.Γ. Old Spice και Brut για aftershave (που δεν χρησιμοποιω σαν aftershave really αφου εχω μουσι αλλα τεσπα) και για αρωμα τα τελευταια χρονια εχω κολλησει με την Korres Mountain Pepper Bergamot Coriander (σαν σαλατα ακουγεται).

Φρεσκο φρεσκο, χτες βγηκαν - εχουν και αλλα απο το αλμπουμ στο youtube αλλα αυτο μεχρι στιγμης ειναι το αγαπημενο μου

Θα σου ελεγα να κοιταξεις και stand-alone multi track recorder, οπως το Zoom R16 (υπαρχουν και πιο μικρα/μεγαλα, αναλογα με τις αναγκες σου σε αριθμο καναλιων, προενισχυτων, multitracking κλπ). Αυτα τα μηχανηματα ειναι ουσιαστικα μικρες κονσολες που μπορουν να λειτουργησουν αυτονομα ως field recorders, ακομα και με μπαταριες (γραφεις σε καρτα SD και μπορεις να κανεις και καποιο βασικο editing on-board, αν και προφανως αν μεταφερεις τα tracks σε ενα pc και δουλεψεις εκει ειναι πιο βολικο) αλλα μπορουν να συνδεθουν και κατευθειαν σε pc με usb και να δουλεψουν και ως εξωτερικες καρτες ηχου και ως daw controllers. Οπως μας τα περιγραφεις φαινεται να ειναι ακριβως οτι θες. Πχ για το Zoom R16 δες εδω: https://www.thomann.de/gb/zoom_r16.htm https://zoomcorp.com/en/gb/digital-mixer-multi-track-recorders/multi-track-recorders/r16/ https://www.soundonsound.com/reviews/zoom-r16 Υ.Γ. Βλεπω οτι αναφερεις budget 150 ευρω, οποτε η R16 πεφτει λιγο ακριβη, αλλα υπαρχουν και πιο μικρα μοντελα που μπορεις να κοιταξεις οπως η R8, ή κοιτας και μεταχειρισμενα.

Εγω θα ηθελα να προσθεσω και μια ακομα κατηγορια ολοκληρη, και αυτα ειναι τα διαφορα rack effect processors / preamps απο τη δεκαετια του '80. Και δεν μιλαω απαραιτητα για καποια (τοτε) πανακριβα μηχανηματα, που ισως και σημερα παραμενουν αντικειμενικα top class αλλα για πιο affordable μηχανηματα που καταφερνουν ομως να πιασουν αυτο τον πολυ χαρακτηριστικο ηχο της εποχης. Νομιζω οτι εχουν πολυ ενδιαφερον, και οχι μονο για καποιον που απλα θελει να αναπαραγει τον ηχο της εποχης (meh) αλλα κυριως για τη δημιουργικη χρηση που μπορει να εχουν σημερα, σε μοντερνα μουσικη. Αυτα τα πλαστικα chorus και χαωτικα yet unnatural reverb χουν διεκδικησει εναν δικο τους χωρο στο φασμα του vintage ηχου, και εχουν αρχισει να ξαναγινονται της μοδας, με την ολη ανοδο του lo-fi και του nostalgic sound. Πωλουνται δε για ψιλολογια. Νομιζω μπορουν ανετα να βρουν θεση σε μια μοντερνα παραγωγη αν χρησιμοποιηθουν με γουστο και δημιουργικοτητα. Δε εχω αρκετα εκτενη πειρα ωστε να μπορω να προτεινω καποιο συγκεκριμενο ως ξεκαθαρα the one to look for, αλλα αν ειχα studio και ασχολουμουν με την παραγωγη δε θα με χαλαγε καθολου να εχω σε μια γωνια 5-6 vintage Lexicon, Yamaha, Zoom, Roland, Boss racks καθαρα σαν flavour options...

Aπο τα καλυτερα comfort food παντου και παντα!! Speaking of comfort food, χτεσινο μεν αλλα μαλλον θα φαγωθουν οσα μειναν και σημερα - κεφτεδακια Swedish style, με smashed baby potatoes και σαλτσα (beef stock, cream, mustard, white wine) την οποια ξεχασα και μου εκοψε λιγο, oh well. Σαν του IKEA δεν ειναι αλλα τι να κανεις ?

Δυστυχως οχι, το πηρα απο ασιατικο μαρκετ - πολυ θα ηθελα να ασχοληθω σε καποια φαση με το curing, να φτιαξω και ενα ψυγειακι ωριμανσης αν υπαρχει ο χωρος. Mου εχει μεινει και απωθημενο απο τον παπου μου στην Κυπρο, που φτιαχνει καθε χρονο εξαιρετικη σπιτικη λουντζα. Αλλα στην παρουσα φαση στο διαμερισματακι μου στο Bristol με την +80% υγρασια 6 μηνες το χρονο λιγο δυσκολα* ? Το συγκεκριμενο ειδος bacon παντως, αν και δεν το εχω επιχειρησει απο οσο εχω δει σε βιβλια/βιντεο ειναι πολυ απλο και σχετικα γρηγορο να το φτιαξεις, φτανει να εχεις καποιον εξωτερικο χωρο με ηλιοφανεια για να το κρεμασεις 3-4 μερες. *sidenote: τα Rode NT1A παντως αντεχουν το κλιμα μας, τις προαλλες δουλεψε χωρις θεματα ?

Τηγανια καντονεζικο bacon (air cured, με soy sauce μελι και ροδονερο (!)) με πιπεριες κρεμμυδακια φρεσκο τσιλι κλπ κλπ. Το εχω κανει και σε ελληνικη βερσιον με απακι και τελειωμα λευκο κρασι, λεμονι, ριγανη. Killer.

+1! Το καρυ σηκωνει πολυ ψαξιμο, μιας και δεν ειναι οσο συγκεκριμενο οσο νομιζει πολυς κοσμος. Ειναι μειγμα μπαχαρικων και ως εκ τουτου μπορει να διαφερει τρομερα απο περιοχη σε περιοχη , ακομα και οταν μιλαμε για την τυπικη σκονη - δεν αποτελει αλεσμα ενος συγκεκριμενου μπαχαρικου αλλα πολλων. Οταν πιασεις τα curry pastes δε, εκει γινεται ο κακος χαμος! Στην Ινδια παιζει το καθε σπιτι να εχει και καμια ντουζινα δικες του συνταγες για curry (μιλαω παντα για το ιδιο το spice mix ή εστω το paste που αποτελει την βαση, οχι για πιατα/φαγητα curry που μπορει να το χρησιμοποιουν). Απο τους πιο συνηθισμενους τυπους ειναι το Madras curry και το Garam Masala. Θα τα απλοποιησω τωρα τραγικα αλλα μπορεις να σκεφτεις το Madras σαν το πιο τυπικο eastern curry με σχετικα πιο εντονες νοτες απο ginger και chilli ενω το Garam Masala φερνει πιο πολυ σε μεσανατολιτικες γευσεις με πιο εντονο καρδαμο και κυμινο, και συνηθως δεν καιει ιδιαιτερα (ισως και καθολου). Παρεμφερες με το Garam Masala ειναι και το Ras El Hanout, που θα το βρεις στη Μεση Ανατολη και τη Βορεια Αφρικη. Στην Καραιβικη παλι χρησιμοποιουν δικο τους curry που συνηθως εχει πολυ πιο εντονες νοτες κανελλας και μοσχοκαρυδου, ειναι εξαιρετικο αλλα ισως πιο δυσκολο να το βρεις. Οι Ταυλανδοι χρησιμοποιουν curry pastes, με τα πιο τυπικα το πρασινο και το κοκκινο - αυτα ειναι ουστιαστα mix απο dried spices και φρεσκα υλικα. Ειναι πολυ πιο φλωραλ (sic) με εντονο το ginger, το galangal και το lemongrass - ειναι επισης συχνα ΠΟΛΥ spicy, δεν αστειευονται. Οι Ιαπωνες (και ενιοτε και οι κινεζοι) χρησιμοποιουν το curry πολυ σε μορφη roux, που εχει παγωσει σε μπλοκ σαν σοκολατα οπως ειπε ο SF. Αυτο ειναι ουσιαστικα λαδι με αλευρι (roux) και curry spices οποτε το προσθετεις σε νερο/ζωμο και με το που διαλυθει πηζει/χυλωνει. Προσωπικα το λατρευω και ειναι ισως η αγαπημενη μου μορφη curry. Το εμαθα και στους δικους μου και παιζει να το φτιαχνουν και πιο συχνα απο μενα πλεον. Παραδειγμα πχ για japanese curry σχετικα απλο με λιγα μερακλιδηκα touches: Το ωραιο με ολα αυτα ειναι οτι μπορει να θελουν λιγο ψαξιμο για να τα βρεις (ισως να μην τα εχει το μινιμαρκετ της γειτονιας ?) αλλα κατα τα αλλα δεν εχουν καποιο ιδιαιτερο κοστος, ειναι pantry goods και κρατανε καιρο - με ενα βαζακι thai curry paste παιζει να φτιαξεις και 5-6 κατσαρολες φαι. Γεμιστε τα ντουλαπια!

Σιγουρα μπορεις να πειραματιστεις με χιλια δυο πραγματα! Το tofu προεκυψε ως παραπλευρο της καλλιεργειας της σογιας (φτιαχνεται απο πηγμενο γαλα σογιας, οπως θα φτιαχναμε πχ εμεις γιαουρτι ή καποιο τυρι). Οποτε λογικο να απουσιαζει και απο το ευρωπαικο διαιτολογιο μιας και ιστορικα η καλλιεργεια της σογιας ηταν περιορισμενη στην Ασια κυριως. Εχει υψηλη θρεπτικη αξια αλλα οπως ειπες γευστικα δεν χανουμε απολυτως τπτ, ειναι τελειως ανοστο (ή εχει μια ελαφρα γευση...γρασιδιλας, not great). Στην Ασια τρωγεται κυριως για την θρεπτικη και οικονομικη του αξια ως αντικαταστατο πρωτεινης οπως ειπες, αλλα και για την υφη του - αυτο ειναι κατι το οποιο δεν εχουμε οι δυτικοι αναπτυγμενο τοσο ως γαστρονομικη προτεραιοτητα, αλλα στην Ασια και ειδικα στην Κινα θεωρηται η επιτομη της γαστρονομιας. Το να τρως δηλαδη κατι καθαρα και μονο για την απτικη απολαυση του να το μασας, ακομα και (αν οχι ειδικα οταν) ειναι τελειως ανοστο - μερικα απο τα πιο εξωτικα/αμφιλεγομενα/whywouldyoudothis υλικα της κινεζικης κουζινας πεφτουν σε αυτη την κατηγορια (shark's fin, bird's nest κλπ). Εμεις μιας και δεν εχουμε τετοιες ανησυχιες μπορουμε να βολευτουμε με κατι πιο ευγεστο θα ελεγα, ειδικα στην Ελλαδα δε νομιζω οτι αξιζει να πας να χρυσοπληρωσεις για να παρεις αμφιλεγομενης ποιοτητας συσκευασμενο tofu. Ενα μαλακο αλλα non-melty τυρι οπως πολυ σωστα ειπε ο @Superfunk ειναι μια ενδιαφερουσα επιλογη. Το paneer ειναι μια καλη λυση αν μπορει να βρεθει, το χρησιμοποιουν μαλιστα οι ινδοι παρομοιως με το tofu - ενα σχετικα ανοστο υλικο που οταν σιγομαγειρευεται ρουφαει ολη τη γευση της σαλτσας σαν σφουγγαρι. Εγω θα δοκιμαζα ισως και χαλουμι - εχει πολυ πιο εντονη γευση και ειναι αλμυρο, αλλα γιατι οχι? Απο εκει και περα μπορεις να ξεφυγεις και τελειως απο το tofu/τυρι και να δοκιμασεις καποια απο τις συγγενικες συνταγες της sichuan κουζινας, οπως το παρακατω πχ πιατο με μοσχαρι. Γιατι να μη του προσθεσεις και μερικες προβρασμενες πατατες πχ? Εξαιρετικο θα γινει. Δυστυχως (ή ευτυχως) για το πιπερι sichuan και το dobanjiang paste δεν υπαρχει αντικαταστατο, αλλα πιστευω σε μαγαζια με ασιατικα ειδη ή σε μερακλιδικα deli θα βρεις σχετικα ευκολα (το Σεπτεμβριο που ημουν Θεσσαλονικη βρηκα στο Παντωπολειο, και οι τιμες ηταν νορμαλ).

@gmoukou Στην ινδικη κουζινα, αυτη η οικογενεια πιατων με φακες γενικα ονομαζονται dal ή dhal. Αν ψαξεις λοιπον συνταγες για dhal θα βρεις απειρες, προφανως οι παραλλαγες ειναι απειρες. Συνηθως χρησιμοποιουν σπασμενες φακες, αλλα κοκκινες, κιτρινες, πρασινες καφε ολες δουλευουν, δοκιμασε με οτι μπορεις να βρεις πιο ευκολα. Σημερα (και χτες βασικα) το μενου εχει Mapo Tofu, απο τα αγαπημενα μου sichuan πιατα. 9 στις 10 φορες το tofu μου πεφτει καπου απο απωθητικο εως παγερα αδιαφορο , το συγκεκριμενο φαι ομως οταν ειναι πετυχημενο το λατρευω. Κομματακια tofu μαγειρεμενα μαζι με κιμα μεσα σε ενα πικαντικο broth με βαση το doubanjiang (ενα fermented paste φτιαγμενο απο σπασμενη φαβα και τσιλι, βασικο συστατικο σε πολλα πιατα του Sichuan και υπευθυνο για το βαθυ κοκκινο χρωμα), κρεμμυδακια, σκορδο, ginger και φυσικα μπολικο sichuan peppercorn για το χαρακτηριστικο μουδιασμα. Ο κιμας παραδοσιακα εδω ειναι μια μικροποσοτητα (μοσχαρισιου ή χοιρινου) καθαρα για να προσθεσει γευση στο ζωμο και οχι τοσο ως κυριο συστατικο του πιατου, εγω οταν το φτιαχνω στο σπιτι προφανως βαζω ισως και παραπανω κιμα απο tofu, και αυτη τη φορα για αλλαγη εβαλα κιμα κοτοπουλο. Εννοειται διπλα μια γαβαθα ρυζι για συνοδεια. ?

Αχ ρε fusion με ρημαξες, εχω βδομαδες που πεθυμησα ενα αρνακι φρικασε με πρασοσελινα και το Σαββατο που ειχα χρονο πηγα στο μαναβη και δεν ειχε ενα ζαρζαβατικο της προκοπης και το ανεβαλα...παω να φτιαξω τα κινεζικα μου παλι.

Το μενου σημερα ειχε spam fried rice. Ναι, spam. Ολα τα χειροτερα μερη του γουρουνιου σε ενα μικρο κουτακι. Αλλα για καποιο λογο, υπαρχουν αυτες οι μερες που ξυπνας και ΧΡΕΙΑΖΕΣΑΙ κατι σαπιο. Σημερα ηταν μια τετοια μερα, and spam fried rice does the trick, ειναι μαλλον και ενα κλικ πανω απο παραγγελια McDonalds ? Προφανως η συνταγη παρακατω μπορει να γινει με σχεδον οποιονδηποτε συνδυασμο κρεατικου/λαχανικου θελουμε. Πρωτα, το ρυζι - το ρυζι για fried rice πρεπει να ειναι κρυο και σχετικα ξηρο. Ιδανικα, πρεπει να ειναι μπαγιατικο απο την προηγουμενη μερα. Αν οχι, πρεπει να μαγειρεψεις το ρυζι και μετα να το απλωσεις σε κανα πιατο πχ ωστε να κρυωσει/στεγνωσει ωρες πριν το χρησιμοποιησεις. Αν ριξεις "φρεσκο" ρυζι στο τηγανι με τα υπολοιπα υλικα απλα θα γινει κατευθειαν λασπη. Δευτερο, το αυγο (fried rice χωρις αυγο ειναι αμαρτια). Πολυ απλο, χτυπαμε 2-3 αυγα και τα κανουμε ενα γρηγορο scramble. None of the Gordon Ramsey creamy scramble eggs please, εδω θελεις μικρα firm nuggets αυγου. Το βαζουμε στην ακρη οταν ειναι ετοιμο. Στο τηγανι τωρα ξεκιναμε με το κρεατικο (spam για τους τολμηρους ?) και αφου σωταριστει λιγο προσθετουμε τα υπολοιπα λαχανικα μας. Επιβαλλεται νομιζω το σκορδο, κρεμμυδακι και ginger, απο εκει και μετα οτι υπαρχει στο ψυγειο μπορει να ψιλοκοπει και να μπει - σημερα ειχα πιπερια κοκκινη (romano, θυμιζουν λιγο τις Φλωρινης), φρεσκο τσιλι και pickled bamboo shoots. Με το που σωταριστουν ελαφρα βαζουμε στο τηγανι λιγο νερο, soy sauce, oyster sauce, μια πιτσιλια κρασι (παραδοσιακα rice wine αλλα και ενα κλασσικο λευκο κανει επισης μια χαρα δουλεια) και αλατοπιπερα και αφηνουμε τα υλικα να κανουν braise μεχρι τα υγρα να εξατμιστουν και να μεινουμε με λιγη σαλτσα στο τηγανι. Εχει σημασια εδω να εχει γινει το reduction γιατι αυτο το υγρο θα καταληξει στο ρυζι μας και δε θελουμε να ειναι σε βαθμο που θα το λασπωσει. Σε καθαρο τηγανι τωρα, λιγο λαδι ισα να μη κολλησει το ρυζι και ξεκιναμε το τηγανισμα - πρωτα το μπαγιατικο ρυζι, με μπολικο ανακατεμα για να τσιγαριστει ολο και να σπασουν τυχον σβωλοι. Με το που ξεκινησει το ρυζι να τσιτσιριζει και να γινετε ισως λιγο cripsy τοτε προσθετουμε τα braised υλικα που ετοιμασαμε πριν, μαζι με τη δεμενη σαλτσα τους - δε χρειαζεται να προσθεσουμε extra soy sauce ή αλλο seasoning σε αυτο το σταδιο. Ανακατεμα, προσθετουμε και το αυγο, τελικο ανακατεμα και ετοιμο.

Aaaaww yiisss, αυτα ειναι. Αν και επρεπε να το πας ενα λεβελ πιο πανω, να δεσεις τους χυμους που μεινανε απο το μαγειρεμα σε μια σαλτσουλα και να πεταξεις το pulled pork μεσα να ρουφηξει τα παντα να γινει κολασηηηηηηηη

Πεθυμησα κανα οσπριο με τα προχτεσινα ποστ, οποτε εχω βαλει να μουλιαζουν φασολια για αυριο και για σημερα μιας και ειχα λιγες φακες κοκκινες σπασμενες ειπα να τις φτιαξω σε ινδικο dhal στυλ. Ενα γρηγορο πρωτο βρασιμο στις φακες και τις σουρωνεις , τσιγαριζεις κρεμμυδι/σκορδο/τσιλι, ακολουθει λιγη ντοματα και μπαχαρικα (curry, κουρκουμας, κυμινο, παπρικα, αλατοπιπερα κλπ), επιστρεφουν οι φακες, λιγο γαλα καρυδας, ζωμος λαχανικων και το αφηνεις να τρεξει μεχρι να χυλωσει στο επιθυμητο επιπεδο. Κανονικα θα επρεπε να συνοδευτει με ρυζι, αλλα για σημερα ειχα στο σπιτι χωριατικο ψωμι μαζι με μερικα τουρσακια στο πλαι.

Σημερα ειχα βγει για δουλειες οποτε λιγος ο χρονος για το μαγειρεμα - υπηρχε το red braised αρνακι απο χτες, εφτιαξα ενα ρυζι και ενα stir fried bok choy στα γρηγορα και γιναμε. Υ.Γ. 1: Καλο το bok choy (ξεχαστηκα και το παραβρασα δυστυχως σημερα) αλλα δινω το μισο μου βασιλειο για μια κατσαρολα χορτα βραστα με μπολικο λαδολεμονο. Δυστυχως εδω πανω (Αγγλια) ζοχους, αντιδια κλπ δε βρισκεις ουτε με σφαιρες...

Μεγαλη αγαπη το μαγειρεμα, μπορω να φαω ολο το ΣΚ μου στην κουζινα ανετα. Μαγειρευω/τρωω πανω κατω τα παντα, αλλα ειδικα στην κινεζικη κουζινα (και δη του Sichuan) εχω τεραστια αγαπη και φτιαχνω πιατα απο εκει παρα πολυ συχνα πλεον. Σημερα ειπα να φτιαξω 2 πιατα, να υπαρχει φαι στο ψυγειο και για τις επομενες μερες. Το ενα ειναι αρνακι red braised, σιγομαγειρεμενο μεσα σε ενα απλο κινεζικο master stock (ζωμος κοτοπουλου, soy sauce, καρδαμο, κανελλα, γλυκανισος, ζαχαρη, ρυζοκρασο, μαυρο ξυδι, αποξηραμενο πορτοκαλι, σκορδο, τζιντζερ, κρεμμυδακι και φρεσκο chilli). Αυτο θα ειναι ετοιμο αργοτερα το απογευμα, μαζι με ενα ρυζακι και λιγη σαλατα στο πλαι ο,τι πρεπει για dinner. Το αλλο ειναι salt and pepper chicken. Oρεκτικο/side περισσοτερο, γιατι ειναι κυριως τηγανητο κοτοπουλο οποτε ισως οχι και η καλυτερη ιδεα να κατσεις να φας ενα πιατο ξεροσφυρι. Ειναι πολυ ευελικτο πιατο αυτο, μπορει να γινει με κοτοπουλο (σημερα εβαλα στηθος, το μπουτι κατ'εμε δουλευει ΠΟΛΥ καλυτερα αλλα ειχε ξεμεινει ο χασαπης), με λεπτες λωριδουλες μοσχαρι, με παιδακια χοιρινα, με καλαμαρακια (ειδικα με καλαμαρακια ειναι καταπληκτικο), ή αμα θες να νιωσεις εξτρα Βρετανος το κανεις απλα και με πατατες τηγανιτες αντι για κρεας (μεγαλο χιτακι εδω πανω τα salt n pepper chips, a staple of take away cuisine). (cont.) Πρωτα καβουρδιζουμε στο τηγανι ενα μειγμα απο χοντρο αλατι, πιπερι και πιπερι sichuan. Με το που αρχισει να μυριζει εντονα το βγαζουμε σε ενα γουδι και το τριβουμε. Μετα τηγανιζεις το κρεας - παντα κομμενο κομματακια, παναρισμενο με cornflour (γινεται πιο τραγανο και δεν ρουφαει σχεδον καθολου λαδι, βεβαια θα κανει ολη την κουζινα σας κατασπρη but such is life) και τηγανισμα σε βαθυ καυτο λαδι. Πρεπει να καει το λαδι και τα κομματια να ειναι μικρα για να μαγειρευτουν γρηγορα και να μη ποτισουν λαδι. Με το που τηγανιστουν τα βγαζουμε σε ενα πιατο με μια χαρτοπετσετα να ρουφηξει το λαδι (αν γινει σωστα η χαρτοπετσετα θα επρεπε ισα να λαδωσει, αν καταληξει να γινει μουσκεμα λες και ειχε τυλιξει αμφιλεγομενης ποιοτητας πιτογυρο τοτε κατι πηγε πολυ λαθος). Καθαριζουμε το τηγανι, βαζουμε ελαχιστο λαδακι και τσιγαριζουμε κρεμμυδι, κρεμμυδακι φρεσκο, πιπερια, σκορδο και τσιλι, ψιλοκομμενα. Με το που παρουν χρωμα φερνουμε ξανα στο τηγανι το κρεας, αλατωπιπερωνουμε με το αλατοπιπερο που φτιαξαμε πριν και ετοιμοι. Εξαιρετικο για μεζεδακι με μπυρα ή για ορεκτικο, προφανως ακαταλληλο για διαιτα ?

Με ταλανιζει παντα αυτη η συζητηση, γιατι υπαρχουν 2 κιθαρες απο οσες εχουν περασει απο τα χερια μου που διεκδικουν αυτο τον τιτλο και οσο και να σπαω το κεφαλι μου δε μπορω να αποφασισω ποια απο τις 2 ειναι η "μια". Οποτε θα λυγισω και εγω τους κανονες και θα βαλω και τις 2 ?. Χωρις να ειναι απαραιτητα οι κιθαρες που παιζω περισσοτερο (in fact εδω και 2-3 χρονια δεν παιζω σχεδον καθολου ηλεκτρικη κιθαρα, μπορει να τις ακουμπαω και 1-2 φορες τον χρονο πλεον). Στα δεξια, Framus Diablo Pro του 2007 - ηταν η πρωτη μου καλη κιθαρα, αγορασμένη οταν ήμουν ακομη στο Λυκειο με ο,τι οικονομιες ειχα στη ακρη. Μια περιεργη κιθαρα για πρώτο αποκτημα αλλα ηταν η κιθαρα που ειχα λιωσει να παιζω τοτε που μελετουσα αρκετα, η κιθαρα που επαιζα στα πρωτα jam session και στα πρωτα live ως φοιτητης. Ηταν εξαλλου για καποια χρονια η μια και μονη κιθαρα μου, οποτε περνουσα απειρες ωρες μαζι της. Συναισθηματικα λοιπον εχει μια ιδιαιτερη αξια για μενα και δε σκοπευω να την αποχωριστω any time soon. Στα αριστερά, NS Telecaster - partcaster, το σωμα (swamp ash) και το μανικι (maple/εβενος/12'') ειναι απο την WD, μαγνητες Harry Haussel (50's set). Tη συναρμολογηση αλλα και το βαψιμο το ειχε κανει ο Σταυρος Ντουκας. Αυτη η κιθαρα ειχε ερθει επι φοιτητικων χρονων να εκθρονισει την Framus, μιας και οσο και να την αγαπαω τα γουστα μου ηχητικα και παικτικα ειχαν παει σε πιο vintage μονοπατια και μια tele ηταν διακαης ποθος. Λιγο το οτι η συγκεκριμενη ως partcaster ειναι sort of one of a kind, λιγο το οτι για αρκετα χρονια μετα ηταν η βασικη μου κιθαρα, λιγο το οτι 10 χρονια μετα δε θα αλλαζα τιποτα πανω της γιατι μου εχει κατσει γαντι from day 1, ε εχει γινει contender σοβαρος για την κιθαρα που δε θα ηθελα να αποχωριστω ποτε. Το αστειο οπως ειπα ειναι οτι δεν παιζω σχεδον καθολου ηλεκτρικη κιθαρα πλεον, εχω στραφει στο ακουστικο παιξιμο και εκει μολις πολυ προσφατα απεκτησα μια κιθαρα πολυ ιδιαιτερη, που σαν να μπαινει φορτσατη για τον τιτλο της "μιας"...αλλα ειναι νωρις ακομα. Εκεινη θα την δειτε σε αλλο thread συντομα οποτε βρω χρονο για μερικες φωτο και clips.

Μια προχειρη εκτελεση του Uncloudy Day του John Fahey απο yours truly - ταιριαζει με τη μουνταδα εξω ?

Τραγικη απωλεια - ο ανθρωπος αυτος ηταν σε μια κατηγορια απο μονος του. Το στιγμα του στην αμερικανικη μουσικη θα παραμεινει ανεξιτηλο.

Μια χαρα εγινε! Καλοπαιξιμη ?

Δεν είχα ιδέα οτι το Otis βγαίνει απο το Βελιώτης, the more you know ?