odis13

Ooooooκ ?

Που τωρα που το λες, με την Academy σειρα να βρισκεται ιιιισα πιο πανω απο το budget του 500αρικου που συζηταμε εδω ισως να αξιζει μια πολυ σοβαρη ματια κατα 'κει...

Αυτο ακριβως - για αυτο εγραψα και το μακρυναρι πριν, οχι τοσο για να καλυψουμε τους διαφορους τυπους παιξιματος/ηχου (καλο μας κουραγιο) αλλα για να τονισω αυτο το τοσο σημαντικο: πρεπει να αποφασισεις τι και πως θα παιζεις, και μετα να αποκτησεις μια ιδεα σχετικα με το πως ακουγονται τα διαφορα αρχετυπα designs με αυτο το παιξιμο και ποιο πιθανως ειναι το πιο καταλληλο / το πιο αρεστο σε σενα. Και μετα μπαινουν και ολα τα αλλα considerations, αισθητικα και πρακτικα.

Ναι, εχεις δικιο εδω, αν ειναι να καταληξουμε σε καποιο rule of thumb αυτο ισχυει - οι πιο μικρες κιθαρες τεινουν να εχουν καλυτερο string definition και να ειναι αρκετα δημοφιλεις με fingerpicking, ειδικα αν μιλαμε για πολυ old school blues fingerpicking ή 60ς folk fingerpicking, και οι περισσοτεροι strummers και pickers τεινουν να προτιμουν τον μεγαλο, ογκωδη και πιο blended ήχο μιας dreadnought ή μιας jumbo. Αλλας οπως ειπες, δεν υπαρχει κανονας - και αυτο το rule of thumb, αν και ως μπουσουλας ισχυει, το θεωρω λιγο προβληματικο καθαρα και μονο γιατι εχει γινει ο σχεδον απαραβατος κανονας-πιπιλα στο internet οποτε ρωταει καποιος σχετικα με επιλογη ακουστικης κιθαρας. Θες πενα? Go big. Θες fingerstyle? Go small. Ευτυχως τα πραγματα δεν ειναι τοσο απλα, και οι περισσοτερες κιθαρες εχουν πολλα να προσφερουν σε σχεδον καθε setting - το θεμα ειναι να μαθεις να αναγνωριζεις τους διαφορους ηχους τους ωστε να μπορεις να καταληξεις και στο τι σου αρεσει και στο τι θες (και μπορεις) να βγαλεις απο το οποιο οργανο εχεις στα χερια σου. Πχ, μια μικρη mahogany topped κιθαρα (πχ Martin 00-17) θα ηταν κατα κανονα ταμαμ για moody dark fingerstyle παιξιμο αλα Nick Drake, ή για καποιο old-timey blues με γυμνα δαχτυλα. Aλλα ακου για παραδειγμα ποσο γλυκεια ακουγεται εδω παιγμενη με πενα, συνοδεια φωνης μαζι και bluegrass ενορχηστρωση Παει να πει οτι ειναι τελικα καλη και για πενα? Εξαρταται τι πενα εννοεις. Στο παραπανω βιντεο εκπληρωνει εξαιρετικα το ρολο της, ισως και καλυτερα απο μια τυπικη singer/songwriter's guitar (πχ J-45). Αλλα αν πας να παιξεις πχ με αυτη την 00-17 με πενα σε ενα bluegrass jam, και περιμενεις να ακουστεις εστω και κοντα στο πως εχει ακουστει καθε bluegrass κιθαριστας απο απαρχης του ειδους τοτε καλη τυχη, θα την χρειαστεις... Η αν αρχισουμε να κοιταμε τους παλιους blues masters και γενικα acoustic blues, αυτοματως θα ακουσεις οτι αν θες να τους προσεγγισεις θες μια μικρη, focused, boxy ισως κιθαρα, ισως και μια parlor με ladder bracing για εξτρα thumpy thumpy. Και οκ ναι, αν μιλαμε για τον ηχο των Robert Johnson, Charley Patton και Blind Blake κλπ κλπ ναι, για εκει ειμαστε (δεν ειχαν και τπτ αλλο εκεινη την εποχη). Αλλα δεν ειναι μονο αυτο το fingerstyle blues. Fingerstyle blues ειναι και ο Reverend Gary Davis, που επαιζε σχεδον αποκλειστικα με Gibson J-200 με fingerpicks - πιο μακρια απο το "small blues guitar" δεν παει. Kαι δεν ηταν να πεις καποια μεμονωμενη περιπτωση - πολλοι παιζανε με μεγαλες κιθαρες, απο τον Mississippi John Hurt και τον Lightning Hopkins μεχρι τον Stefan Grossman. Fingerstyle blues με απ'ολα (με εξτρα spicy spicy) επαιζε και ο John Fahey και ολοι οι ακολουθοι της American Primitive σχολης του, και σχεδον καθολικα χρησιμοποιουν dreadnought κιθαρες, γιατι πολυ απλα ο ηχος του ειδους ειναι "fingerpicks on dreadnought", που αν διαβασεις 10 οδηγους "what acoustic guitar is right for me" θα μεινεις με την εντυπωση πως το fingerpicking πανω σε dreadnought τιμωρειται με τουφεκισμο. Aλλα και εκει δε σταματαει η κουβεντα, καλη ωρα για το fingerpicking πχ. Fingerpicking υπαρχει και μοντερνο, και εκει θες και ογκο και clarity, και huge bass και string separation, και δε παμε πουθενα με τις old-school κιθαρες των παραπανω, ειτε μικρες ειτε μεγαλες - θες κατι πιο μοντερνο, θες ηλεκτρικα κλπ. Kαι η συζητηση μπορει να γινει ακομα πιο συγκεκριμενη και granular, και παλι δε μπορεις να εξαγεις συμπερασματα αδιασειστα. Nα μιλησουμε συγκεκριμενα για flatpicking/crosspicking με dreadnought κιθαρες, θα ακουσεις παντου οτι η Martin σχολη, και ειδικα οι rosewood (D-28 κλπ) ειναι η βελτιστη επιλογη γιατι η ατακα και πλουσιοτητα ηχου που εχουν στα single note passsages και το chord voicing τους ειναι second to none, και οτι οι Gibson slope-shouldered dreadnoughts (οπως η J-45) με το μικροτερο scale τους και τον πιο μαλακο, ζεστο και μεσαιο ηχο τους ειναι ο,τι καλυτερο για τη συνοδεια φωνης, μια perfect songwriter's guitar. Και ειναι σωστο, ισχυουν αυτα, και υπαρχουν απειροι καλλιτεχνες προς υποστηριξη αυτης της θεσης, αλλα και παλι δε μπορουμε να ειμαστε απολυτοι. Υπαρχει χωρος για να σπασουν αυτα τα conventions και υπαρχει κοσμος που τα σπαει from day one. Eν ολιγοις, υπαρχουν δεκαδες παιξιματα με πενα και δεκαδες παιξιματα με δαχτυλα και εκατονταδες ηχητικες σχολες με το καθενα. Kαι οι 2 παρακατω παιζουν solo singer/songwriter material με D-28. Και ο ηχος τους και το παιξιμο τους ειναι μερα με τη νυχτα, και οι 2 ακουγονται εξαιρετικοι. Αν θες να βρεις που ειναι το σπιτι σου ηχητικα, το καλυτερο που εχεις να κανεις ειναι να ακους μουσικη που σου αρεσει μανιωδως και να παρατηρεις ΤΙ και κυριως ΠΩΣ παιζουν, και με τον καιρο (και παιζωντας προφανως και διαφορετικα οργανα ο ιδιος οποτε σου δινεται η ευκαιρια) τα πραγματα ξεκαθαριζουν αρκετα. Το προβλημα μετα ειναι οτι θες μια για το καθε τι, αλλα τι να κανουμε συμβαινουν αυτα.

Δεν υπαρχουν ακουστικες για fingerstyle ή για strumming. Ολες κανουν τα παντα, και τα κανουν η καθεμια διαφορετικα. Το θεμα ειναι να αποφασισεις τι στυλ ηχου σε ενδιαφερει, κυριως βλεπωντας το τι ειδη κιθαρας και τι ειδος παιξιματος χρησιμοποιουν οι μουσικοι σαν τους οποιους θες να ακουγεσαι. Μετα μπαινει και το τι ειδους κιθαρες σε βολευουν (απο πλευρας μεγεθους, scale κλπ αν υπαρχει δλδ καποια προτιμηση) αλλα και το εμφανισιακο κριτηριο. Απο τις κιθαρες που αναφερθηκαν, εγω προσωπικα θα εγειρα ειτε προς την Sigma (ειμαι μεγαλος φαν τους, θεωρω οτι ειναι πολυ καλο value for money στην συγκεκριμενη κατηγορια) ειτε προς την Guild (επισης εξαιρετικες σε αυτη την κατηγορια). Η Guild OM240 ειναι πιο μικρη σε μεγεθος απο την Sigma (που ειναι dreadnought) οποτε ισως φανει λιγο πιο βολικη σε εναν αρχαριο.

Μπα λεει δινει τις Prism του, οποτε τουλαχιστον μενεις και με μια USA PRS. To κακο βεβαια ειναι οτι ειναι PRS Prism ?

Ηθελα να γραψω χτες που το ειδα αυτο, οτι θα το καταλαβαινα αν ηταν κατι one-off ως fundraiser για καποιο φιλανθρωπικο σκοπο ή κατι αντιστοιχο, κατι ειδικου σκοπου ρε παιδι μου. Σημερα προσεξα αυτο, που το σωζει λιιιιιγο The concept was initially intended as a fun thing to do in our off time from touring. Proceeds in part will go to our choice charities: American Tinnitus Association, Music Cares and Musicians in Need during this unprecedented Covid19 Crisis. Thank you! αλλα και παλι ειναι λιγο αστειο (ή ισως cringe που λενε οι νεολαιοι) το ολο σκηνικο και το pricing. Βεβαια μετα σκεφτηκα οτι με παρομοια ποσα εδω στην Αγγλια αγοραζεις (κανονικα και με τη βουλα) δειπνο με υπουργους και κυβερνητικα στελεχη, για "να τα πειτε μωρε", και ξαφνικα αυτο μου μοιαζει τοσο ακακο...live and let live που λενε.

Νομιζα οτι ημουν immune στο GAS οσον αφορα τις ηλεκτρικες πλεον, αλλα βλεπω οτι η Cabronita tele (που με κολαζε ανεκαθεν) βγαινει και σε baritone version. ΑΑααααΑΑΑαΑαΑ https://www.andertons.co.uk/brands/squier/squier-telecaster-guitars/squier-paranormal-baritone-cabronita-telecaster-in-surf-green Δεν βγαινει σε lake placid blue ΕΥΤΥΧΩΣ.

Να σημειωσω οτι ο Pikelny ειναι banjo player (γνωστος απο τους Punch Brothers), και κιθαρα ειπε να γρατσουνισει ετσι για κανα 2 tracks στο τελευταιο του album...

Εκανα ενα φεγγαρι διαλειμματικη, σε σχετικα ευκολο μαλιστα βαθμο (το 16/8 που λεει ο SF) και ειχα δει οντως αποτελεσματα, νομιζω πρεπει να ξαναρχισω να κοβω τα πρωινα σιγα σιγα... Τελος παντων παω να μαγειρεψω κανα κινεζικο και απο Δευτερα βλεπουμε ?

Μιας και ειναι η πιο μπασα χορδη, βεβαιωσου επισης οτι καθεται πληρως μεσα στο groove του nut - αν καθεται πολυ ψηλα (επειδη πχ ανεβηκες 1 μεγεθος χορδες πανω και το nut ηταν ισα ισα κομμενο για την προηγουμενη) ειναι λογικο να εχεις θεματα με το intonation.

Υποψην οτι Αγγλια αυτο τον καιρο εχουμε ξεμεινει απο οδηγους φορτηγων και ειναι ολα τα logistics stretched to the limit, οποτε περαν των καθυστερησεων στα τελωνεια εχεις πιθανον και καθυστερησεις εντος χωρας. Μπρεξιτ μον αμουρ ?

To ειδα σημερα με το που ξυπνησα, τωρα θα το δειτε και εσεις.

Μα δεν ειναι η γεφυρα το θεμα, τα ταστα ειναι. Αμα εχεις ταστα παιζεις παντα στο περιπου, τι στρατ τι τελε τι μπουζουκι Ζοζεφ να΄ναι. Τι α κανς α κατς α σκας?

Ο,τι λεει ο τιτλος πανω κατω: ανοιγω ενα thread για να σπαμαρω μερικα απο τα αγαπημενα μου βιντεο/demo με τον Carl Miner. O Carl ειναι καταπληκτικος παικτης, πραγματικο τερας στο crosspicking, και ενας απο τους παικτες που εμφανιζονται στα youtube demos για τις διαφορες κιθαρες που περνανε απο το μαγαζι The North American Guitar. Περαν του οτι ειναι ευκαιρια να ακουσεις σπανιοτατα vintage και boutique οργανα που περνανε απο τα χερια του, τα βιντεακια ειναι απολαυστικοτατα για το παιξιμο του και μονο, με τις μινι συνθεσεις και αυτοσχεδιασμους του να ειναι τρομερα γουστοζικες κατα ωρες. Ακολουθουν αγαπημενα, και λογω των κιθαρων αλλα κυριως της μουσικης.

Εν συντομια οχι, κατα 99% πεταξες τα λεφτα σου. Το να αλλαξεις μανικι σε μια κιθαρα και να πας απο 21 ταστα στα 24 δεν ειναι καθολου απλο. Υπαρχουν πολλοι λογοι που τα πραγματα περιπλεκονται και δεν μπορεις απλα να κουμπωσεις ενα 24αρι μανικι στην θεση του προηγουμενου και δεν μας εχεις γραψει ακριβως ποιο ειναι το προβλημα (αν και μπορω να φανταστω). Καταρχας, να ξεκινησουμε απο τα βασικα που θα σε απασχολουσαν ακομα και αν ηθελες να αλλαξεις το original μανικι με ενα αλλο ιδιων spec. Πρεπει προφανως το heel του νεου μπρατσου να ταιριαζει με το neck pocket της κιθαρας. Μιας και η κιθαρα σου ειναι Squier το neck pocket του σωματος θα πρεπει να εχει τις standard διαστασεις για Fender strat, οποτε οποιοδηποτε after-market μανικι που πωλειται ως replacement για Fender strat θα επρεπε να εχει το σωστο heel ωστε να ταιριαξει. Μεγαλη σημασια στο "θα επρεπε" - δεν ξερω τι ειναι το κινεζικο μανικι που αγορασες και κατα ποσο ειναι/ισχυριζεται οτι ειναι standard Fender spec. Τωρα αν το μανικι εχει οντως τυπικες διαστασεις Fender strat neck αλλα εχει 24 ταστα, τοτε πρεπει να εχει πολυ μεγαλο overhang για να χωρεσουν αυτα τα εξτρα ταστα, οπως πχ τα παρακατω μανικια της Warmoth. https://warmoth.com/guitar-neck-fret-numbers Το προβλημα εδω ειναι οτι αυτο το overhang με τα εξτρα ταστα θα βρισκει πανω στον neck μαγνητη. Σε μια τυπικη στρατ ο neck μαγνητης βρισκεται ακριβως εκει που θα επρεπε να ειναι το 24ο ταστο, οποτε καταλαβαινεις το προβλημα. Θεωρητικα φανταζομαι οτι αν το μανικι σου ειναι οντως σαν αυτα του λινκ θα μπορουσες να κοψεις την ταστιερα και να το μετατρεψεις σε 21 fret. Περαν προφανως του ποσο αστειο θα ηταν αυτο το εγχειρημα θα σου κοστιζε και απαγορευτικα φανταζομαι. Θα φανταστω οτι το μανικι που βρηκες δεν ειναι σαν αυτα της warmoth αλλα ειναι καποιο generic κινεζικο 24αρι μανικι σαν τα παρακατω https://www.ebay.co.uk/itm/203298103761?hash=item2f5582e1d1:g:OZIAAOSwU55florn που σημαινει οτι οι διαστασεις του heel ειναι πιθανον τελειως ακυρες, οποτε δεν παμε πουθενα. Αλλα ακομα και αν με καποιο τροπο οι διαστασεις του heel ταιριαζαν και καταφερνες να το μπηξεις μεσα στο pocket, θα κατεληγες να εχεις προβλημα με την γεφυρα της κιθαρας. Ειναι σχεδον βεβαιο οτι μιας και με το νεο μανικι (που ειναι "μακρυτερο" απο το προηγουμενο αφου εχει 24 ταστα αλλα δεν εχει overhang) θα "μετακινηθει" η σχετικη θεση του 12ου ταστου σε βαθμο που δε θα μπορει να διορθωθει απλα με τα intonation screws της γεφυρας, δηλαδη η κιθαρα σου θα παιζει μονιμα τελειως ξεκουρδιστη.

Ακριβως ,εδω πηγαινε (καποτε) για 2000-2500 η Valley Arts Brent Mason, η οποια ηταν ιδια κιθαρα χωρις το Glasser bender και χωρις το Fender ονομα στο headstock... Μεγειες dimsonic!

Εξαιρετικος! Εχω καιρο τωρα που ψιλοσκεφτομαι να παρω μια weissenborn και να ξεκινησω να μαθαινω, θα σε ενοχλησω οταν ερθει η ωρα της τελικα!