odis13

Βεβαιως, φτανει οποιος ψηφιζει spotify να τρωει αυτοματα 7ημερο ban συνοδεια δημοσιας διαπομπευσης.

Εχει πολυ ενδιαφερον αυτο που λες, και εχει νομιζω να κανει με το οτι για πολλους η μπλουζ μουσικη ειναι συνωνυμη με συγκεκριμενα υπο-ειδη που κυριαρχησαν δισκογραφικα απο τη δεκαετια του '60 και μετα κυριως, οταν τα μπλουζ ειχαν ξεφυγει πλεον για τα καλα περαν απο το αρχικο τους δημογραφικο. Τα ηλεκτρικα μπλουζ του Σικαγο και του Μεμφις δηλαδη, αντε και ολιγον απο τα "παλια" Delta blues. Αν παμε ομως στο πρωτο μισο του 20ου αιωνα και δουμε τα blues με την ευρυτερη τους εννοια θα δεις ενα πολυ πιο ετερογενες τοπιο. Με καθε εννοια - ενορχηστρωση, αρμονια, φορμα, στιχος. Aπο τη μια ειχες τα urban blues (boogie woogie, vaudeville, jump), με ηχο εντονα επηρεασμενο και απο αλλες αστικες μουσικες της εποχης. Απο την αλλη ειχες τα country blues εκ των οποιων ναι μεν τα delta blues ηταν τεραστιο κομματι (και ισως το σημαντικοτερο, ως το πιο ευκολα αναγνωρισιμο ως προγονος των ηλεκτρικων blues), αλλα οχι μονο. Υπηρχαν πολλα τοπικα υποειδη που ειχαν πιο εντονα μπολιασματα απο ragtime, minstrel, gospel μουσικες και την ευρυτερη folk μουσικη παραδοση (που προφανως δεν ειχε πλαθει ακομα στα pre-Dylanικα προτυπα των college campus της Καλιφορνιας). Σε αυτο το pre-50s country blues κομματι υπαρχουν πολλοι μουσικοι που δεν ταιριαζουν ακριβως στο φασμα των delta blues, με τον John Hurt εναν απο αυτους (αν και, τεχνικα μιλωντας, ηταν μπλουζ μουσικος που ζουσε και δρουσε στο Delta). Η επιρροη του, οπως και αλλων της μη-delta κλικας (πχ Elizabeth Cotten, Blind Blake, Reverend Gary Davis) ακουμπησε πολυ περισσοτερο το folk και το ακουστικο μπλουζ φασμα παραι τα ηλεκτρικα μπλουζ και την μετεπειτα ροκ εκρηξη. Αλλα και παλι, ειναι αναποσπαστο και καιριο κομματι της blues ιστοριας - ειναι αδικο να την περιοριζουμε στις πιο "κλασσικες" τις φορμες οπως αυτες καθιερωθηκαν τροπον τινα κατοπιν εορτης.

Να θυμηθουμε λιγο τον Mississippi John Hurt μερα που'ναι? Ενας απο τους πιο ιδιαιτερους Delta bluesmen, με στυλ που ισως φερνει παραπανω στο Piedmont παρα στο Delta. Διασωσμενος (sic) απο την αφανεια στις αρχες του 60 απο τους Spottswood/Hoskins, αφησε μεσα στα λιγοστα χρονια της καριερας του υλικο που τον καθιερωσε ως εναν απο τους τιτανες των country blues που επηρεασε γενιες blues, folk και rock μουσικων μετεπειτα. "One of the more unusual of the Delta bluesmen was a short, soft-spoken man often in a battered fedora named Mississippi John Hurt. Born in the late 1800s, he lived nearly all of his life in a settlement called Avalon at the eastern edge of the Delta. “Classic” Delta blues was melodically complex, haunting and often discordant. Songs frequently spoke of violence, infidelity, poverty and material longing. While Hurt shared that lyrical tradition, his music was different—so different that some historians don’t consider him a Delta bluesman at all. In both style and repertoire, it seems he was influenced by ragtime and popular music he may have heard on records and at minstrel and medicine shows Blacks were able to attend. Whether the hill-country musical tradition was important in his formative years is uncertain. His virtuosity secured him a position unusual among the Black folk singers of the early 20th century whose recordings survived." https://www.smithsonianmag.com/arts-culture/pilgrimage-honor-blues-legend-180981004/ Bonus round: O John Oates (of Hall & Oates fame) με την Guild F-30 του Hurt, που πλεον ειναι στα χερια του. Αναμεινατε στο ακουστικο σας και για bonus round 2, αν τα καταφερω επιτελους αυτο το μηνα να βγαλω το Requiem for Mississippi John Hurt...

Ειχα καιρο να πετυχω κατι τοσο ασχημο αλλα σημερα πραγματικα αυτη η κιθαρα με εκανε να θελω να βγαλω τα ματια μου. Travis Bean TB-3000 "The Wedge". Ο Travis Bean ειχε γενικα πολυ ενδιαφερουσες ιδεες, με πιο γνωστη την χρηση αλουμινιου για το μανικι της κιθαρας, ιδεα που μετα καθιερωσε και ο (πρωην) συνεργατης του Kramer. Oι "τυπικες" Travis Bean ηταν ηδη γνωστες για το βαρος τους (koa wood + αλουμινιο, quelle surprise) οποτε εδω μπορω να υποθεσω μονο οτι ο Bean ειδε την Flying V και σκεφτηκε "but what if we upped the ΓΜΟΥΜΟΥΤΣΑ factor". https://www.retrofret.com/product.asp?ProductID=11104&name=Travis-Bean-TB3000-Wedge-Solid-Body-Electric-Guitar-1978

Πριν απο αρκετα χρονια που μου ειχε φτιαξει ο Σταυρος μια (parts) telecaster, μιας και ηθελα χρωμα που δεν το βρισκαμε ετοιμο σε σωμα ανελαβε να το βαψει αυτος και καταληξαμε να χρησιμοποιουμε μεταλλικο χρωμα αυτοκινητου οπως στη δικια σου. Πορτοκαλι μεν αλλα κανει ακριβως το ιδιο λαμπυρισμα, πολυ πιο διακριτικο απο full sparkle φινιρισμα και απειρως πιο ωραιο απο τα απλα flat solid χρωματα. Αλλα δεν φωτογραφιζεται με τιποτα, αλλαζει τρομερα με την σκληροτητα και κατευθυνση του φωτος - σε χαμηλο φωτισμο φαινεται σχεδον flat, σε εντονο φως του ηλιου απο γωνια σχεδον τυφλωνεσαι.

Μεγειες, να την χαιρεσαι! Το χρωμα παρα πολυ πετυχημενο οντως!

Ειπαμε αυτες ειναι limited edition, η κανονικη εχει solid χρωματα. Αλλα πλακα πλακα κοιταω το site τους τωρα και οι χαλβαδες αντι να βγαλουν κανενα απο αυτα που ειπες, ή εστω το κλασσικο χαλκοχρυσο εχουν μονο λευκο και κοκκινο ?. Aλλα κατα τα αλλα Made in USA με εβενο ταστιερα, νιτρο φινιρισμα και τσιλικους μαγνητες για 1200 δολαρια δεν ειναι καθολου ασχημα...

Στο σωστο μερος, και μενα - στην πλατη πχ μιας high-end archtop ναι, θελω να ειναι σαν τιγρης. Αλλα σε κιθαρες οπου εχεις μαγνητες, pickguard, γεφυρες κλπ να πιανουν πολυ real estate μου φαινεται οχι οτι απλα παει χαμενο αλλα οτι λειτουργει και αντιθετα με την αισθητικη του οργανου. Κατι πιο οργανικο απο την αλλη... Α παρεπιπτοντως - η Harmony φωτο ηταν απο ενα post του Chicago Musical Exchange, αλλα μονο ενα απο τα 3 limited edition μοντελα της φωτο υπαρχει αυτη τη στιγμη στο site τους. https://www.chicagomusicexchange.com/collections/harmony?fbclid=IwAR0L5FBxMkAUllrAryi6pHq34syco4Vx0jWRZz8k5G8ho6rLMbivjSG60WU

Ειναι ΑΚΡΙΒΩΣ οσο πρεπει, δε ξερω ποιος ειχε την ιδεα και διαλεξε το wood stock (αν ειναι ολες ετσι δηλαδη) αλλα ειναι εξαιρετικο θα πω. Αν ηταν κανενα τρομερα εντονο συμμετρικο flame θα εμοιαζε σκετη λατερνα, αλλα αυτο της φωτο ειναι μουρλια.

Harmony (τωρινης παραγωγης) σε limited edition flamed maple finishes. Εκπλησω τον εαυτο μου αλλα...yes please?

Business in the front, party in the back! Slingerland May Bell Recording Master Model #12, γιατι τι καλυτερο σε μια ακουστικη κιθαρα απο το λαχανι pearloid ΠΑΝΤΟΥ. https://www.retrofret.com/product.asp?ProductID=8911

Εχετε δει ποτε Regal Domino? Η Le Domino ήταν ενα flat-top μοντελο που εβγαζε η Regal τη δεκαετια του 20/30 το οποιο ηταν διακοσμημενο με μοτιφ απο τουβλακια domino, πολυ ομορφες parlor κιθαριτσες. Χτες ειδα για πρωτη φορα και ukulele Domino, και μαλιστα σε πολυ καλη κατασταση (συχνα τα domino ειναι φθαρμενα μιας και ειναι απλα ζωγραφισμενα). Κουκλι! https://www.retrofret.com/product.asp?ProductID=11023 Kαι μια κανονικη κιθαρα domino που ειχε παλαιοτερα το ιδιο μαγαζι και εχει ωραιες φωτο https://retrofret.com/product.asp?ProductID=5026

Οφειλω να ομολογησω οτι δεν ειχα ιδεα οτι ο Σπανουδακης στα live του βγαζει τη στρατ και αρχιζει να σολαρει, the more you know!

Αν καταλαβαινω σωστα απο τις φωτο, το φινιρισμα της κιθαρας σου ειναι ενα πολυ σκουρο ματ stain? Χωρις να ειμαι ειδικος, μου φαινεται οτι θα ηταν σχετικα ευκολο να "μπαλωθει" χωρις πολλα πολλα, ισως δεν παει για 200αρι που σκεφτεσαι - κανε ενα ψαξιμο καλου κακου.

@ez Η πρωτη με την tweed θηκη τι ειναι?

Η καψουρα ειναι καψουρα φιλος, δεν κρινουμε! :D Εχω ενα φρεσκο περιεργο, τον πετυχα χτες στο Insta - Island Instrument Manufacture, απο το Montreal. Οι περισσοτερες κιθαρες του ειναι βασισμενες σε Harmony/Silvertone/Kay σχεδια, τελευταια δουλευει πολυ ενα σχεδιο που μοιαζει σαν headless Harmony Stratotone? Κανονικα αυτες οι λεξεις διπλα διπλα θα επρεπε να με κανουν να αφριζω, αλλα...καπως δουλευει? Και μου αρεσουν τα tele saddles σε headless γεφυρα, δεν το εχω ξαναδει. https://www.facebook.com/IslandInstrumentMfg

Hμουν σιγουρος οτι θα εσκαγες με κατι ergo-guitar inspired! Πρωτον μια χαρα ειναι, μερικες τετοιες εγω προσωπικα τις βρισκω πολυ γουστοζικες, και δευτερον ειναι και στο πνευμα του thread. Ειπαμε, περαν των "διακαων ποθων, την ειδα και την ερωτευτηκα" (μεσα και αυτες εννοειται) κοιταμε και τις "caught my eye επειδη ειναι περιεργη/I hate it/I love it". Aλλα μιας και ο Nekkon μας πηγε στις Gretsch, για εμενα αγαπημενη ηταν ανεκαθεν μια Duo Jet με Dynasonic μαγνητες, σαν το μοντελο του George Harrison πχ. Αλλα με χαλαγαν παντα λιγο τα hump-block inlays που εχουν συνηθως σε αυτο το μοντελο. Μπλιαχ. Πριν απο λιγο καιρο ειδα στο insta του Folkways αυτο το κουκλι, μια 1958 Duo Jet με "λαθος" side inlays. Kαταστραφηκα, τελειωσε, να μου χαριζες αυριο Duo Jet μεθαυριο την πουλαγα. Η την πηγαινα για αλλαγη ταστιερας, τελεια και παυλα δεν δεχομαι τιποτα αλλο. One day... https://folkwaymusic.com/vintage-instruments/item/id.4490

Ελα να ταλαιπωρηθουμε λιγο!

Αδιανοητο - βαρα!

Ειναι λιγο περιεργος ο τιτλος οποτε εξηγουμαι. Προσωπικα, ως βαθια καμμενος κιθαρολαγνος, οταν καθομαι στο pc και χαζολογω στα διαφορα social, youtube κλπ συχνα καταληγω να χαζευω guitar-related stuff. Μπορει να ειναι social media posts απο κιθαριστικα γκρουπ/μαγαζια, μπορει να ειναι κατι στο youtube, μπορει να εχω μπει σε ebay/reverb κλπ και να χαζευω τι κινειται στην αγορα. Συχνα λοιπον θα πεσω πανω σε καποια κιθαρα που μου κεντρησε το ενδιαφερον, οχι επειδη ψαχνω κατι συγκεκριμενο και το βρηκα αλλα περισοτερο επειδη ειδα κατι που με εκανε να πω oh wow. Aπο περιεργεια, απο ομορφια, απο κιθαρονερντιλικι? Δεν εχει ιδαιτερη σημασια. Kατι ρε παιδι μου που αν ηταν καποιος αντιστοιχα καμμενος φιλος διπλα θα τον σκουνταγα και θα του λεγα "Ωπ! Κοιτα εδω τι πετυχα! Ποσο τελειο/κουλο/somethingsomething". Μπορει να ειναι κατι τρομερα σπανιο που δεν βλεπεις κατι μερα, μπορει να ειναι κατι τοσο κουφο που προσπαθω να καταλαβω τι βλεπω. Μπορει να ειναι ενα οργανο πραγματικο αντικειμενο διακαους ποθου, μπορει να ειναι ενα boutique κομψοτεχνημα ή μια μπαρουτοκαπνισμενη βινταντζια, κατι τρομερα περιεργο απο ενα εξελικτικο αδιεξοδο στην ιστορια της κιθαρας ή μια stratocaster, κατι πραγματικα πανεμομορφο ή τραγελαφικα ασχημο. Κατι αξιο χαζεματος και ελαφρου σχολιασμου που ισως δεν σηκωνε δικο του αυτουσιο thread αλλα θα το εκανες ενα share στο κιθαροgroup chat. Δε ξερω ποσο καμμενοι ειστε οι υπολοιποι, αλλα σε περιπτωση που ειμαστε αρκετοι ειπα να ανοιξω ενα rolling thread, σαν το "Τι ακουτε τωρα? vol. 352", οπου θα μπορουμε να πεταμε link/φωτο απο αξιοσημειωτα οργανα που πετυχαινουμε στις online περιηγησεις μας και που μας κανανε ενα καποιο κλικ για τους οποιους λογους ανεφερα παραπανω. Ξεκιναω με καναδυο αντιπροσωπευτικα δειγματα. Στην κουφη γωνια, κατι που εχω δει μονο καναδυο φορες - ακουστικη κιθαρα με κατασκευη banjo, με την πλατη δηλαδη να ειναι χωριστο αυτονομο κομματι μεσα στο οποιο καθεται το (σαφως μικροτερο) "κανονικο" σωμα της κιθαρας, οπως θα ηταν δηλαδη το resonator back σε ενα closed-back banjo. Crazy weird, δεν περπατησε ποτε. H συγκεκριμενη ειναι μια 1930s Greenshaw που πετυχα σημερα στο reverb. https://reverb.com/uk/item/61513489-rare-collectable-emile-grimshaw-revelation-banjo-guitar-1930s Για συνεχεια, μια Gibson L-5 απο το 1930 που μου προκαλεσε μια καποια αναστατωση χτες. Απο την πρωτη "γενια" με το 16'' σωμα και με banjo tuners. https://www.facebook.com/photo?fbid=133236556119917&set=a.132267366216836 Και μια Fano JM για την κατηγορια "I didn't know I was really into that" φινιρισματων https://www.facebook.com/FanoGuitars/posts/pfbid04KfptAGX9eZ5Pn4aoSiMNr8qtfiWD5Fe3syDoCvvWSF7ZhFRdGWnugAappv96c4Rl Υ.Γ. Εχουμε τη δυνατοτητα να κανουμε embed instagram posts?

Το νιωθεις καθολου χαλαρο το binding? Σαν να εχει ξεκολλησει? Προφανως ή το binding ή το ξυλο της ταστιερας εχει μαζεψει λιγο, το θεμα ειναι ποσο εντονο ειναι το effect και κατα ποσο μπορει να διορθωθει σχετικα ευκολα.

Εγω παλι ψιλιαζομαι κατι διαφορετικο. Μηπως εννοεις οτι η ταστιερα σου φαινεται πιο "στενη" απο το μανικι? Καταλαβαινεις με το χερι καποιο "σκαλι" εκει που το πλαι της ταστιερας (ή μαλλον το binding - η κιθαρα σου εχει binding στην ταστιερα σωστα?) συνανταει το μανικι?