Αφηνωντας τις ταξεις aside λιγο, τα πραγματα εχουν ως εξης. Οταν εχουμε εναν ενισχυτη θελουμε να λειτουργουμε στη linear περιοχη του, καθοτι ετσι αποφευγονται οι παραμορφωσεις και εχουμε την πιστοτερη αναπαραγωγη ηχου.
Βεβαια μετα ηρθαμε εμεις οι ανωμαλοι και χρησιμοποιουμε τους ενισχυτες σε non-linear περιοχες για να πετυχουμε distorsion κλπ.
Eπειδη οι εννοιες cut-off, saturation κλπ μαλλον ειναι αγνωστες σε αρκετους, το παρακατω απλο γραφημα ισως εξηγησει καποια πραγματα (λιγο μπακαλικα βεβαια αλλα τεσπα).
Ειναι ενα V-I plot για ενα BJT transistor (οι λυχνιες ειναι λιγο ως αρκετα διαφορετικες, αλλα τις "διαφορες περιοχες" θα τις δειτε και παλι). Τα 3 "ποδαρακια" του τρανζιστορ ειναι τα Base, Collector και Emmitter, οποτε οπου βλεπουμε Ic ειναι το ρευμα στο collector, οπου Vbe το voltage μεταξυ base-emmitter κλπ.
Βλεπουμε οτι αναλογα με τις τιμες αυτες βρισκομαστε σε 3 περιοχες: το cutoff ειναι η περιοχη πανω στον αξονα του x και οταν βρισκομαστε εκει το τρανζιστορ ειναι σβηστο και δε λειτουργει.
Οταν εχουμε εναν audio ενισχυτη λειτουργουμε παντα στο linear region. Στους κιθαριστικους ενισχυτες λογω των ιδιαιτεροτητων του αποτελεσματος που θελουμε να πετυχουμε μπορει να παμε στα ακρα και να καταληξουμε σε non-linear περιοχες, οπου τοτε μπορει να εχουμε καταρευση της ταξης Α, συμπεριφορα Α/Β και ολα αυτα που λεγαμε παραπανω.
Επαναλαμβανω το graph δεν ειναι για να καταλαβετε κατι συγκεκριμενο, απλα να δειτε τις περιοχες (περιπου)...