odis13

Oσο για αυτες τις κιθαρες που ποσταρες Σπυρο, εχουν καποιες σημαντικες διαφορες σε συγκριση με το gamechanger: 1) Ειναι δυσχρηστες - το να εχεις ενα διακοπτακι για καθε μαγνητη εχει δοκιμαστει πολλες φορες και σπανια πετυχαινει. Η μεταβαση απο ενα ηχο σε εναν αλλο συχνα απαιτει το χειρισμο 3 ή και παραπανω διακοπτων. Στο gamechanger εχεις ενα κλασσικο πενταθεσιο και ενα push pull (κλασσικο layout) ή ενα momentary switch (απλο παλι, no?). 2) Eιναι ιδιαιτερα τολμηρες εμφανισιακα (i.e. οι περισσοτεροι θα τις θεωρησουν κακασχημες). 3) Δινουν περιεργους/νεους ηχους που συχνα ειναι...non usable ή και ιδιοι μεταξυ τους. Δεν υπαρχει τρομερη διαφορα μεταξυ 2 singlecoil,με τον ενα ελαχιστα πιο πανω απο τον αλλο - χιλιες φορες να εχεις ενα πιο παραδοσιακο layout με πληθωρα συνδυασμων παρα περιεργα pickup configs. Ειναι ελαχιστες οι περιπτωσεις πετυχημενων σχεδιασεων με μη-κλασσικα pu configs.

Kανενας - σιγουρο πραγμα. Το ποσοι ομως θελουν να εχουν πολλους συνδυασμους μαγνητων σε ενα οργανο ειναι αλλη ερωτηση και θα βρεις πολλους που θα απαντησουν "Ναι". Προσωπικα μου αρεσει τα οργανα μου να εχουν extended - περιεργα wiring. Οι περισσοτεροι που παιζουν με κλασσικες ss tele χρησιμοποιουν 3θεσιους αντε 4θεσιους, η δικια μου εχει πενταθεσιο και μου φαινεται "περιορισμενη" σε σχεση με τις 10 επιλογες της HSH Diablo μου. Στην οποια παρεπιπτοντως ηθελα να προσθεσω και μερικες ακομα επιλογες, οπως out of phase, middle singlecoil μονος κλπ και ο μονος λογος που δεν το κανω ειναι για να αποφυγω το overcomplication στα controls και τις εξτρα τρυπες. H συγκεκριμενη κιθαρα δεν προσφερει κατι καινουριο - ολες αυτες οι επιλογες υπαρχουν και μπορουν να επιτευχθουν σε οποιοδηποτε οργανο με αναλογο configuration. Απλα σου επιτρεπουν να τις εχεις ΟΛΕΣ σε ενα οργανο. Δεν απευθυνεται απαραιτητα σε αυτους που θελουν/χρειαζονται ΟΛΟΥΣ αυτους τους ηχους αλλα σε αυτους που θελουν ΠΑΡΑΠΑΝΩ ηχους απο αυτους που συνηθως βρισκεις σε stock οργανα. Και που κακα τα ψεματα, ειναι πολλοι. Οταν ο Morse γεμιζε τις κιθαρες του μαγνητες, ο Page εκανε τα controls της LP πιλοτηριο αεροπλανου, ο Moore εβαζε τους μαγνητες του εκτος φασης ηταν ενταξει αλλα αν καποιος θελησει να το κανει σημερα ειναι απλα τεχνολογικα παπατζιλικια?

Μικρο off: Υπαρχουν non-fan fretted Dingwall...οι κιθαρες τους. Που να καταλαβουν οι κιθαριστες απο fan frets, τους βαλαν κανονικα ;D

Οποτε διαβαζουμε την παρουσιαση ενος τετοιου προιοντος (οποιουδηποτε ισως) πρεπει να εχουμε βεβαια υποψη το παρακατω: Το οτι κατι φαινεται υπερβολικο/αχρειαστο για εμας δεν παει να πει οτι ειναι γενικα ετσι. Το versatility (σε τετοιο βαθμο) ισως μας φαινεται αχρειαστο/overratted αλλα για καποιο session musician μπορει να ειναι αλλιως τα πραγματα. Σκεφτειτε πχ οτι με το Reflex μπορει ενας session μπασιστας να βγαλει σχεδον οτι ηχο χρειαστει (MM, Jazz, Pres και βαλε) χωρις να χρειαζεται να κουβαλαει πολλα μπασα μαζι του. Μεχρι σημερα, η μονη επιλογη για καποιον που αποζητουσε ενα τετοιο οργανο ηταν μια Variax ή οργανο παρομοιας φιλοσοφιας - οργανα που "παιζουν" διαφορετικα απο το συνηθισμενο και που πολλους ΔΕΝ τους πειθαν. Τωρα υπαρχει κατι που παιζει ακριβως οπως ενα MM ή οποιοδηποτε αλλο κλασσικο μπασο και που προσφερει πληθωρα ηχων. Επισης, το οτι υπαρχουν 9 εκαττομυρια ηχοι δεν παει να πει οτι πρεπει να τους χρησιμοποιεις ΟΛΟΥΣ. Προσωπικα μου αρεσε πολυ το συγκεκριμενο οργανο και αν ειχα την οικονομικη ανεση θα σκεφτομουν σοβαρα την αγορα του, γνωριζοντας οτι μετα απο λιγο ψαξιμο θα κατεληγα να παιζω το 99% του χρονου μου με τους ιδιους 3-4 ηχους. Το θεμα ειναι οτι με τους 9 εκκατομυρια ηχους ΜΠΟΡΩ να βρω αυτους τους ηχους που θελω. Ακομα και μονο με ενα ηχο να παιζω, αν αυτο τον ηχο δεν μπορουσα να τον βρω με αλλα μπασα*, τοτε ναι αξιζει και το τελευταιο cent που εδωσα. *χωρις να λιωσω απο πανω τους με το κολλητηρι για...κανα χρονο κανωντας δοκιμες.

Mερικες φαινονται ενδιαφερουσες - οπτικα αν μη τι αλλο. Η τελευταια ειναι πολυ ενδιαφερον οργανο - σαν μια tele εκδοση της κλασσικης Squier '51. Ο neck μαγνητης της επισης φαινεται ενδιαφερον...ουσιαστικα ειναι η εφαρμογη του P bass pickup concept σε μαγνητη κιθαρας.

Η κιθαρα εχει ενα βασικο χαρακτηριστικο που ειναι και imho το πιο σημαντικο χαρακτηριστικο της και αυτο που την κανει ενδιαφερουσα. Ειναι αυτο που τονιζουν συνεχως στην αρχη του πρωτου βιντεο. Η κιθαρα αυτη ειναι μια τυπικη, passive electronics κιθαρα. Παιζει σαν μια και ακουγεται σαν μια - δεν εχει ΚΑΜΙΑ σχεση με υλοποιησεις τυπου Dusk Tiger, moog guitar, Variax κλπ. Η διαφορα εγκειται στο οτι αντι του τυπικου 3θεσιου εχεις ενα ολοκληρο συστημα που σου προσφερει οτι συνδυασμο wiring μπορεις να φανταστεις, με τη δυνατοτητα να αποθηκευσεις συγκεκριμενους συνδυασμους. Απο κει και περα, η κιθαρα ειναι μια τυπικη κιθαρα με νορμαλ μαγνητες, volume και tone. Εγω να σας πω την αληθεια απορουσα πως δεν ειχε μπει κανενας στον κοπο να κανει κατι παρομοιο μεχρι τωρα...η τεχνολογια υπαρχει εδω και πολυ καιρο. Μονο που στην κιθαρα, μια τετοια υλοποιηση θα επρεπε να εχει και ενα μεσαιο μαγνητη, to cover all bases. Edit, βγαινει και σε HSH η reflex.

Kαι εγω αυτο καταλαβα απο οτι διαβασα. Φαινονται ενδιαφεροντα, αλλα τις (λιγοστες) αναγκες μου σε modulation effects τις καλυπτει για τωρα το G Sharp...θα ειχε ενδιαφερον να δουμε κατα ποσο ο βασικος ηχος αυτων των πεταλιων (πχ τα διαφορα preset του reverb) μοιαζει με τον ηχο παλαιωτερων υλοποιησεων της TC.

O Μayer δε παιζει με μια τετοια Hendrix strat που και που? (ασχετο...)

Να διευκρινησω οτι στο post μου εγω αναφερομαι κυριως σε sig οργανα με πολυ ψηλες τιμες, οπως Jimmy Page LP, Βeano LP, η relic Gilmour signature strat κλπ. Απο κει και περα, οι limited editions που προσφερουν κατι παραπανω/διαφορετικο (οπως πχ η Anniversary που ανεφερε ο TGL ή οι διαφορες limited Framus/Warwick) ειναι τελειως αλλο κεφαλαιο - ενα κεφαλαιο που εμενα μου αρεσει να πω την αληθεια. Ουδεις εμισησε την μοναδικοτητα και την πληθωρα επιλογων...

Εννοειται οτι μιλαμε για εξαιρετικα οργανα, αλλα απο τα λιγα που εχω πιασει στα χερια μου δεν ειδα σημαντικη ποιοτικη διαφορα σε σχεση με αλλα high end οργανα. Απλα ειναι συνηθως ακριβη αντιγραφα συγκεκριμενων οργανων και ως εκ τουτου απευθυνονται στους λιγους που θα διναν αυτα τα ποσα για ενα τετοιο οργανο. Αν θες ενα εξαιρετικο οργανο, οι "ταπεινες" CS των διαφορων εταιρειων αλλα και οι διαφοροι boutique κατασκευαστες βγαζουν οργανα που μπορουν να καλυψουν καθε γουστο. Αν θες κατι που θα ειναι και επενδυση, νομιζω οτι ενα vintage οργανο ειναι σαφως καλυτερη κινηση. Θα ελεγα οτι οι συγκεκριμενες κιθαρες απευθυνονται (ειδικα οι sig) σχεδον αποκλειστικα σε hardcore fans που εχουν λυσει το βιοποριστικο τους και οχι τοσο σε οσους απλα ψαχνουν ενα top οργανο.

Oταν λεμε hard rock ποσο hard εννοουμε? Γιατι παιζει να μην ειναι και τοσο τρομερο προβλημα. Θα σου προτεινα να δανειστεις μια semihollow απο κανα φιλο και να δεις πραγματικα ποσο σου προκαλει προβλημα το feedback.

Δε θα ελεγα οτι παιζει προβλημα, απλα θα ελεγα οτι χρειαζεται λιγοτερο και με λιγοτερη συχνοτητα απο οτι το rosewood.

Kαι στο εβενο θελει, αλλα οχι πολυ. Βαζεις λιγο και μετα απο λιγη ωρα σκουπιζεις οσο εμεινε - αν το ξυλο δεν το ρουφαει παει να πει δεν το χρειαζεται. Παντως θυμαμαι οταν εκανα κλασσικη ο καθηγητης μου μου ελεγε οτι στις κλασσικες (οπου σχεδον παντοτε εχουμε εβενο) χρησιμοποιουν σαν καθαριστικο αμυγδαλελαιο, ενα υλικο παρομοιο με το lemon oil αλλα πιο "μαλακο".

Μιας και τα πιασαμε, ποιο χρησιμοποιειτε εσεις? Εγω εβαζα παντα το απλο της Daddario στο ημιδιαφανο μπουκαλακι. Τωρα πηρα και ενα Kyser Dr. Stringfellow, κυριως απο περιεργεια για να δω αν υπαρχει καποια διαφορα.

http://www.huffingtonpost.com/2009/12/21/worst-companies-to-work-f_n_397565.html?slidenumber=GhuKdx%2BZ1Wg%3D&slideshow#slide_image Και το sweatshop που λεει ο Νικος λιγο ειναι...οχι απλα top 10, #1 βγηκανε τα καμαρια μας.

ΣΙΓΟΥΡΑ λαδακι. Αφενος καθαριζει απο τις βρωμιες που μαζευονται γυρω απο τα ταστα (και για εμας που ιδρωνουν τα χερια μας, μιλαμε για αρκετη...μπιχλα) και αφετερου ενυδατωνει το ξυλο. Οταν εχω καιρο να βαλω, το ξυλο αλλαζει χρωμα, γινεται πιο ανοιχτο. Με το lemonoil ξαναπαιρνει τα πανω του. Ακομα και για εμφανισιακους λογους μονο, το θεωρω απαραιτητο. Εχω μια κιθαρα που εχει rosewood ταστιερα και rosewood pickguard, αφινιριστο. Εχει να καθαριστει καιρο, καθως ηταν φυλαγμενη για μηνες στο πατρικο μου. Θα την καθαρισω σε λιγες μερες και θα βγαλω αν θελετε φωτο πριν και μετα (η μετα εννοειται οχι οσο ειναι ακομα βρεγμενη η κιθαρα, την αλλη μερα - να φανει η διαφορα).

1000 συνδυασμοι ειναι, θα τον βρεις το σωστο. Δε θα σου παρει και τρομερα πολυ ωρα, το εχω κανει με βαλιτσα ;D ;D Βαλε μουσικη να παιζει και

You sir, have just won the internets!

Ναις :) ;D

Να με συγχωρειτε που ξεθαβω, αλλα μολις πετυχα τυχαια το παρακατω ;D ;D http://comixed.memebase.com/2011/01/10/4-koma-comic-strip-the-masters-of-music-meet/

Εγω ντρεπομαι και δεν εχω και γυφτοκιθαρο.

Παιδια μη το γελατε...Οταν καποιος σκοπευει να δωσει τοσα λεφτα για ενα οργανο και υπαρχουν τετοιες διακυμανσεις μεταξυ μοντελων, δεν ειναι καθολου παραλογο να πας εξωτερικο για να εχει δυνατοτητα δοκιμης πολλων κιθαρων. Ισα ισα, ειναι ιδιαιτερα συνετη σαν κινηση θα ελεγα. Δεν ειναι αναγκη να πας στην αλλη ακρη του πλανητη, τα μεγαλα μαγαζια της γερμανιας διπλα ειναι και τα εισητηρια/ξενοδοχεια για 2-3 μερες μπορουν ευκολα να σου βγουν γυρω στα 300 ευρω.

Δεν ερχονται ολες με την ιδια θηκη...η bonamassa εχει ολοκληρη βαλιτσα, οπως και η 50th anniversary. http://www2.gibson.com/Products/Electric-Guitars/Les-Paul/Epiphone/Joe-Bonamassa-Les-Paul-Goldtop/Accessories.aspx Τωρα η θηκη της αλλης ιδια φαινεται απ'εξω, απο μεσα δε ξερω αν θα ειναι ιδια. Πιο φτηνα μοντελα οπως οι standard νομιζω ερχονται σκετες. Ψιλα γραμματα βεβαια...

Ωραιο :) Αν και να σου πω την αληθεια, αν απλα ανεβαζες λιγο την "μελωδικη" κιθαρα θα στεκοταν ισως και σαν πληρες κομματακι απο μονο του.

Μεγειες! Ωραια ακουγεται :) Και ψιλο-ασχετο: Πειτε με ανωμαλο, αλλα προτιμω τον ηχο των tele neck απο strat neck...