Πριν σας διαβάσω γράφω γνώμη.
Δεν πίνω πλέον, χρόνια τώρα.
Παιχτικά μιλάμε για πολλά επίπεδα πάνω, μαθαίνω πιο γρήγορα, προσαρμόζομαι σε καινούργια στυλ πιο εύκολα, κάνω λιγότερα λάθη και παίζω πολύ πιο συγκεντρωμένα.
Νιώθω το connection με το όργανο καλύτερα.
ΑΛΛΑ
Έμπνευση, ιδέες, δημιουργικότητα, out of the box thinking και πειραματισμοί,
μιλάμε για τη μέρα με τη νύχτα.
Δεν είμαι πια "καλλιτέχνης", το μυαλό μου δε βρίσκεται στο παλαβό μήκος κύματος που βρισκόταν, η μουσική μου είναι τετριμμένη.
Drugs και μουσική, δυστυχώς πάνε μαζί, ακόμα και για απλούς ακροατές πόσο μάλλον για δημιουργούς.
Χωρίς αυτά οι Floyd, Hendrix, Stones ... η λίστα δεν τελειώνει ποτέ ... δε θα γράφανε την ίδια μουσική.
Όσοι επέζησαν, κόβοντας τα drugs πατώσανε δημιουργικά, Metallica ας πούμε.
Υγεία αλάνια?