Πολύ ενδιαφέρον το θέμα - λίγες (σκόρπιες) σκέψεις:
Συμφωνώ ότι είναι κρίμα η έλλειψη ταλέντου ή άλλων χαρακτηριστικών (πχ σωματικών) που προδιαγράφουν μια επιτυχία στην πορεία κάποιου, να λειτουργούν αποτρεπτικά στο να ασχοληθεί - έστω και επιφανειακά - με μια τέχνη.
Και το ταλέντο; Τι είναι; Ένας (μπακάλικος) ορισμός ίσως είναι πως πρόκειται για την μεγάλη έλξη/αγάπη που προκαλεί ένα αντικείμενο - πολλές φορές αυτή η έλξη ανακαλύπτεται τυχαία, και λόγω αυτής αναπτύσσει κάποιος συνειδητά ή ασυνείδητα, και συνήθως πολύ νωρίς στην ζωή του, κάποιες σχετικές ικανότητες.
Ακόμα, αυτή η αίσθηση που λες blue - αυτο ειναι πολυ μεγαλο κ εσυ πολυ μικρος για να καταπιαστεις μαζι του - ίσως οφείλεται σε νοοτροπίες τύπου "αν δεν είμαι πολύ-πολύ καλός σε κάτι, καλύτερα να μην το κάνω καθόλου" χάνοντας έτσι κάθε πιθανότητα στην χαρά θα σου έδινε αυτό. Κρίμα δεν είναι;
Νομίζω ότι είναι σημαντικό για τους ανθρώπους να εμπλέκονται στην τέχνη, σε κάθε επίπεδο. Μου θυμίζει σχόλιο φίλου μουσικού για την Κων/πολη: "έχεις την αίσθηση οτί ΟΛΟΙ ασχολούνται με κάποιο μουσικό όργανο, ερασιτεχνικά, για την πάρτη τους - και πολλοί απ'αυτούς είναι μουσικάρες.." (με πίκρα στην φωνή του lol)
Μερικές φορές σκέφτομαι πως θα ήταν να το ζούσαμε και εδώ αυτό..