Άσχετο: σήμερα έπιασα στα χέρια μου μια κλασσική πάλι, μετά από πολύ-πολύ καιρό (σε φιλικό σπίτι).
Έπεσα και σε καλό όργανο (μια ισορροπημένη Yamaha, πιθανώς φτηνή) και έχω να πω πως το καταχάρηκα - δεν έχω πια κλασσική (η δική μου έχει γίνει τόξο πολλά χρόνια τώρα) και ο μέλοου (πςς ) ήχος της μου είχε λείψει.
Η κλασσική κιθάρα ως όργανο είναι μάλλον πιο.. "προσβάσιμη" σε κάποιον που ξεκινά (μαλακότερη στο χέρι από μια ακουστική, και δεν έχει τις "παραξενιές" του ηλεκτρισμού)
Για την κλασσική κιθάρα ως μέθοδο εισαγωγής στην μουσική (πάω-στό-ωδείο/κάνω-ιδιαίτερα), δεν έχω προσωπική εμπειρία - σίγουρα δεν είναι απαράιτητη, και μάλλον δεν είναι πολύ χρήσιμη σε κάποιον που απλά θέλει να παίξει μερικά τραγούδια (έστω για αρχή)
Τέλος, μην υποτιμάτε την συνεισφορά του σμοουκ-ον-δη-γουότηρ στα ανεξιχνίαστα σαμποτάζ σε κιθάρες ανα τον κόσμο, από μπαϊλντισμένες γκομενες κιθαριστών ;D