Και εγώ αυτό εννοούσα. Τα αντίγραφα ασφαλείας από ένα πρωτότυπο είναι δικαίωμα του καταναλωτή. Με την αγορά ενός CD αγοράζεις το δικαίωμα να ακούς το κομμάτι ή να χρησιμοποιείς το λογισμικό, και όχι το μέσο όπως δηλαδή το CD. Έχω κάθε δικαίωμα να αντιγράψω το δισκάκι μουσικής που αγόρασα, ώστε να αφήσω το πρωτότυπο στη δισκοθήκη μου, και να χρησιμοποιώ το αντίγραφο. Όταν το αντίγραφο χαλάσει (γρατζουνιστεί), ξαναντιγράφω το πρωτότυπο κλπ.
Επομένως ο φόρος που έμμεσα πληρώνουμε στα λευκά και στις συσκευές εγγραφής CDR και DVDR αναφέρεται στην αντιγραφή όχι για προσωπική χρήση αλλά για οποιαδήποτε άλλη, εκτός εμπορίου φυσικά. ¶ρα το να αντιγράψω ένα CD μουσικής ή λογισμικού και να το δώσω στον φίλο μου …. είναι νόμιμο, αφού εξ αρχής έχω πληρώσει το δικαίωμα.
Ας μου πεί κάποιος αν κάνω λάθος.