Alter

Οταν ειχαν πρωτοβγει στην αγορα, ηλεκτρικες και ακουστικες, επαιζαν κοντα στα 3 χιλιαρικα, αλλα δεν περπατησαν ποτε σε αυτες τις τιμες. Μετα απο λιγα χρονια βγηκαν εταιριες με μοντελα γυρω στα 7-8 κατοσταρικα, τα οποια εγιναν αρκετα δημοφιλη (γιατι αν παιζεις σε νησι, πλοιο, κτλ, καπου με πολυ υγρασια η δυσκολες θερμοκρασιες χρειαζεσαι κατι τετοιο). Εγω τις βλεπω σαν τις ακουστικες/κλασικες Godin ενα πραγμα, ειναι χρηστικα οργανα, αν τα χρειαζεσαι τα παιρνεις, αλλιως κοιτας κατι κανονικο.. Π.Σ. 12 χρονια thread!! ωραιο σκορ!

Τα τελευταία χρόνια D Andrea Pro Plec, 1,5 mm. Για κάτι διαφορετικό Fender Medium. Σε ακουστικές/κλασικές δεν μου αρέσει να παίζω με πένα, εκτός από Thin για το γνωστό εφφέ strumming.

Ωραιο κομματι. Ενα θεμα με το βιντεο ειναι οτι οταν παιρνεις αυτουσια μερη απο ταινια, η εικονα λεει ηδη μια δυνατη ιστορια και η μουσικη γινεται συμπληρωμα, ενω σε μουσικο κλιπ θα επρεπε να συμβαινει το αντιθετο. Υπαρχουν πολλα site με δωρεαν μικρα βιντεο που τα κατεβαζεις και τα χρησιμοποιεις οπως θελεις, οποτε μπορεις να φτιαξεις τη δικη σου ιστορια, και χωρις προβληματα με copyrights. Πχ. Pexels, Pixabay, Videvo, βρισκεις πολλα με ενα goggle search. Αυτο ειχα κανει περυσι εγω και ειχα φτιαξει μερικα βιντεο για ενα προτζεκτ με ακουστικη κιθαρα, να το playlist:

Βασικα τα παλια μηχανηματα πρεπει να δουλευουν καπως τακτικα.. Αλλιως αμα τα αφησεις.. σ αφηνουν!

Ολα διδασκονται, αλλα μαθαινει κανεις αναλογως προσπαθειας και ταλεντου. Η προσπαθεια φαινεται και μετριεται ευκολα, το ταλεντο ομως ειναι μυστηριο πραγμα. Σε 100 παιχτες και μαθητες θα δεις εναν που τα κανει ολα σωστα κατευθειαν και χωρις καμμια προσπαθεια. Ειχα καποτε ενα μαθητη δημοτικου, σχεδον τελειως αρχαριο, που επαιζε οτι και να του εδειχνα στην κιθαρα, συγχορδιες, αρπισμους, κομματια.. κατευθειαν χωρις τιποτε. Με εβλεπε και το εκανε σωστα απο την πρωτη φορα. Εμαθε σε τρεις μηνες (με μιση μια ωρα τη μερα παιξιμο τσεκαρισμενο) οτι μαθαινουν τα περισσοτερα παιδια σε τρια χρονια! Μετα μετακομισαν δυστυχως και τον εχασα.... :(

Εμενα παντως στο ενος χρονου PC απο το πλαισιο καηκε και ο δευτερος δισκος (με τα Windows 11), και μου εβαλαν τα 10 τωρα. Και μονο που δεν εχουν υποχρεωτικο grouping στο taskbar και που μπορεις να κανεις drag n drop οτιδηποτε μεσω taskbar δεν θα βαλω τα 11 ποτε. Απο drivers τα 11 ηταν καλυτερα, αναγνωριζαν τα παντα μονα τους, ενω με τα 10 χρειαστηκε να κατεβασω για τα πιο πολλα..

Το πρόβλημα με όλο το streaming σήμερα είναι ότι είναι στην αρχή του, και όπως συνέβαινε και με την παραδοσιακή δισκογραφία στις δικές της αρχές, δίνει ψίχουλα στους καλλιτέχνες. Αυτό γίνεται πιο εμφανές στους μουσικούς μεσαίου μεγέθους, οι οποίοι εκεί που 20 χρόνια πριν μπορούσαν να ζήσουν από την ηχογραφημένη μουσική τους, σήμερα θα πάρουν μερικές εκατοντάδες η ελάχιστες χιλιάδες ευρώ το χρόνο. Η από τα συμβόλαια της δισκογραφίας, που είναι μια σκιά αυτού που ήταν. Ωραίο και πρακτικό το streaming (που μην ξεχνάμε αντικατέστησε σε μεγάλο βαθμό την πειρατεία), αλλά τελικά είναι δύο τρεις εταιρείες που βγάζουν δις από την δουλειά άλλων, με τους τελευταίους να παίρνουν ψίχουλα. Ας ελπίσουμε να αλλάξει αυτό κάποια στιγμή, αν και πλέον η μουσική στη συνείδηση του κόσμου είναι τσάμπα. Φαντάζομαι ότι το επόμενο επεισόδιο θα παίξει με την τεχνητή νοημοσύνη, που θα αντικαταστήσει τον άνθρωπο δημιουργό σε όποια ευτελή και εμπορική χρήση και σύνθεση μουσικής στο όχι και πολύ μακρινό μέλλον.

Ευχαριστω! Ναι, ολο το CD ετσι ειναι, γραμμενο με ενα princeton reverb στο 4-5.

Το ομώνυμο κομμάτι από το άλμπουμ "After the Spirit" που κυκλοφόρησε πρόσφατα από την BreezeHouse Music. Θα παρουσιάσουμε τον δίσκο ζωντανά στο Half Note την ερχόμενη Τετάρτη 26 Οκτωβρίου, οπότε όποιος θέλει και είναι Αθήνα περνάει να τον ακούσει και από κοντά. (Υπάρχει και στα sites: After the Spirit ) Οι συντελεστές του άλμπουμ: Απόστολος Λεβεντόπουλος: κιθάρα Γιώργος Κοντραφούρης: Hammond organ Αλέξανδρος Δράκος Κτιστάκης: ντραμς Νίκος Κόλλιας - recording engineer Γιώργος Καρυώτης - mixing engineer Χρήστος Ζορμπάς - mastering engineer Γιώργος Παντελιάς & Μαρία Αγγελή - φωτογραφίες άλμπουμ Μαρία Αγγελή - βίντεος

Γενικά δεν είναι άσχημο, είναι αληθινό τουλάχιστον. Όμως το ραπ (και όλα τα συναφή στυλ), έχει μια μουσική πλευρά φτιαγμένη από τους Αμερικανούς μαύρους, η οποία είναι εντελώς απούσα από τα ελληνικά παρόμοια. Είναι επίσης η λαϊκή μουσική τους σήμερα, το οποίο επίσης δεν υπάρχει εδώ. Το μόνο που βλέπω να αντιλαμβάνονται οι Έλληνες ράπερ είναι τα πιο επιδερμικά και γελοία κομμάτια της μουσικής αυτής και της εικόνας της, επιδερμικά γιατί η ουσία είναι αλλού, και γελοία γιατί δεν αντιστοιχούν στο ποιοι είμαστε εμείς, όχι οι μαύροι στο γκέτο. Για τους στίχους, σε σχέση με το μέσο ελληνικό στίχο σήμερα δεν είναι άσχημοι, είναι κάποιος που προσπαθεί, αλλά αυτό δε λέει και πολλά γιατί η μοντέρνα μουσική στην Ελλάδα σήμερα βρίσκεται στο μείον άπειρο :) . Αυτά που λέει για το σεξ μου φαίνονται ο τυπικός βαλκανικός συντηρητισμός, και αυτά που λέει για την κοινωνία απλοϊκά. Υπάρχει ένα συγκεκριμένο στυλ στον ελληνικό underground στίχο που θα ήταν καλά να έχει λήξει εδώ και μερικές δεκαετίες, γιατί νομίζω ότι είχε να πει το είπε. Ίσως μου ακούγονται έτσι γιατί έχω ζήσει μερικά χρόνια δίπλα στο γκέτο στην Αμερική, σε σπίτι με μαύρους, πήγαινα και στο γκέτο για μαθήματα και βόλτες, έπαιζα και σε μια εκκλησία, έβλεπα τα παιδάκια να κάνουν beatbox στο δρόμο .. δεν είναι έτσι το ραπ, ούτε έτσι τα πράγματα για τα οποία μιλάει. Ούτε η Ελλάδα είναι έτσι.

Καπως ετσι ειναι, αλλα ο Hekselman εχει καπως πιο περιπλοκο σεταπ στην κιθαρα του, κατι με τους μαγνητες και τις εξοδους. Του ειχα δανεισει εναν ενισχυτη οταν ειχε ερθει πριν απο χρονια Ελλαδα για λαιβ και τον ειχα ρωτησει σχετικα, αλλα δυστυχως δεν θυμαμαι λεπτομερειες. Παντως το OC3 δουλευει μια χαρα, απλα θελει λιγο εξασκηση γιατι το μπασο παιζει μεχρι οτι νοτα το ρυθμισεις. Και παντα ο ηχος και το πολυφωνικο τρακινγκ απεχουν απο το τελειο.

Που να βαλεις και λουπερ, γινεσαι ορχηστρα! :D Ο πρωταθλητης ειναι ο Charlie Hunter, που το κανει χωρις πεταλια:

Δεν εχω και πολυ εμπειρια με midi, αλλα δε φαινεται να δουλευει τιποτε. Δοκιμασα ολες τις λυσεις που προτεινουν στο Youtube, καμμια ανταποκριση. Αν το θελει καποιος ειναι στις αγγελιες! ;D

Τα τελευταία χρόνια βρισκόμαστε σε διαφορετικές πόλεις τον περισσότερο χρόνο, αλλά είναι πιθανό φέτος να την ξαναστήσουμε τη μπάντα. Προσπαθήσαμε και πέρυσι .. αλλά δεν το προλάβαμε..

Εγω εχω γραψει ενα! ? Και η μπασογραμμη ειναι Half whole diminished.... την παιζει ο οργανιστας με τα ποδια! ?

Πριν μερικούς μήνες ηχογραφήσαμε ένα άλμπουμ με το γκρουπ αυτό (Γιώργος Κοντραφούρης στο όργανο και Αλέξανδρος Δράκος Κτιστάκης στα τύμπανα), που θα κυκλοφορήσει τον Οκτώβριο. Αυτό είναι το δεύτερο single που κυκλοφόρησε σήμερα, τα credits του άλμπουμ υπάρχουν στην περιγραφή του βίντεο. Θα κάνουμε την επίσημη παρουσίαση του άλμπουμ στο Half Note, στις 26 Οκτωβρίου.

Εχω να χρησιμοποιησω midi controllers χρονια και δεν τα καταφερνω. Windows 11, εχω εγκαταστησει το Korg Editor software και Korg Midi Drivers (που μαλλον δε χρειαζοταν το δευτερο), δουλευουν κανονικα και το βλεπουν. Στο Reaper το βλεπει επισης, αλλα οταν πηγαινω στο action list για να προσθεσω πχ το play button, δεν γινεται τιποτε, ειναι σαν να μη βλεπει το κουμπι που παταω στο nanokontrol2. ...

Το μεγαλο πλεονεκτημα με IRs ειναι οτι σε ενα εφφεδακι που τα υποστηριζει μπορεις να φορτωνεις για ολα τα ειδη κιθαρας, ηλεκτρικες, κλασικες, ακουστικες, κτλ..

Περαστικα! Αλλα αυτα τα μηχανηματακια για ασκησεις ειναι συνηθως ενας τροπος να παθεις ζημια. Καλυτερα να κανεις ζεσταμα οταν ξεκινας το παιξιμο, διαλλειματα, χαλαρα, κτλ..

Οντως λεει το κινητο, εγω λογω συγκυριων το χρησιμοποιω τον τελευταιο χρονο για internet (με δευτερη καρτα και συσκευη μονιμως συνδεδεμενη στο PC). 5g υπαρχει σε λιγα μερη ομως, στην Καλλιθεα πιανει 150 dnl 50 up, αλλα αν δε το χρειαζεσαι και τα 30 καλα ειναι.. Οικονομικα συμφερει μονο αν τυχει να μεταφερεις σταθερες γραμμες κτλ, οποτε βγαινει φτηνο για κανα δυο χρονια. Για ταξιδια και μετακινησεις ειναι οτι καλυτερο βεβαια.

Θα εμφανιστεί στο Jazzet music hall στην Αθήνα για δύο μέρες την επόμενη εβδομάδα (14-15 Σεπτεμβρίου) μαζί με τον Nelson Veras. Από το άλμπουμ που έχουν κάνει:

Εγώ προσωπικά θα προτιμούσα μια καλή παρά δύο μέτριες. Αλλά είναι πολύπλοκο το θέμα, :) έχει να κάνει με το τι παίζεις, πόσες κιθάρες έχεις, πόσες χρειάζεσαι, πόσες θέλεις, τι εμπειρία έχεις με όργανα και παίξιμο, για τι τη θέλεις, κτλ κτλ? :D Το ακριβότερο δεν είναι πάντα καλύτερο, και το καλύτερο μπορεί να μην είναι καλύτερο για σένα.. Ένα ωραίο κριτήριο είναι, αν σου λείπει κάτι παίζοντας μια κιθάρα. Αν κάτι εύχεσαι να ήταν διαφορετικό, η καλύτερο, πήγαινε άλλου. Αν όχι..

Σ ευχαριστώ! Είναι μέσα στην Κατερίνη, στον καπνικό σταθμό. Από τους πιο ωραίους χώρους που έχω δει, τον διαχειρίζεται μια εθελοντική ομάδα που τον παραχωρεί για εκδηλώσεις κατά καιρούς.

Ένα βίντεο από μια πρόσφατη συναυλία στο Φεστιβάλ Ολύμπου 2022, όπου ανοίξαμε μαζί με τον Κώστα Μαγγίνα για να συνεχίσουν τη βραδιά οι Ηλίας Ζάικος και Νίκος Ντουνούσης. Στο τέλος παίξαμε όλοι παρέα κανά δυο μπλουζ, ένα εκ των οποίων ήταν και το "Sweet Home Chicago" παρακάτω! Ωραία βραδιά που θα τη θυμάμαι!

Σήμερα που η μουσική είναι πρακτικά δωρεάν, μόνο έτσι γίνεται πια.